Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Η επόμενη μέρα της Εθνικής μετά τον αποκλεισμό από τα τελικά του Euro έχει πολλούς προβληματισμούς, αλλά όχι τους σωστότερους προβληματισμούς. Όλα δείχνουν ότι η Εθνική μας θα γυρίσει σελίδα. Δεν νομίζω ότι την δεδομένη στιγμή αυτό είναι απαραίτητο: μάλλον θα πρέπει να κοιτάξει να κάνει καλύτερα όσα πολλά σωστά έκανε στην διετία του Πογέτ, και μάλλον θα έπρεπε οι αρμόδιοι για την τύχη της να φροντίσουν να μην χαλάσει ό,τι με πολύ κόπο δημιουργήθηκε. Και μάλλον θα έπρεπε να ασχοληθούν σοβαρότερα με τα προβλήματα της που δεν είναι ούτε ο προπονητής, ούτε οι παίκτες της. Αλλά αν χρησιμοποίησα τρεις φορές στην ίδια παράγραφο την λέξη «μάλλον» είναι γιατί πιστεύω πως είναι εύκολο να γίνουν εντελώς διαφορετικά πράγματα από αυτά που θα έπρεπε.
Να περάσει ο επόμενος
Παρά την έκκληση των ποδοσφαιριστών να ανανεωθεί το συμβόλαιο του Γουστάβο Πογέτ αυτό είναι δύσκολο να γίνει. Ο ίδιος είναι έτοιμος να υπογράψει για άλλη Εθνική, αλλά αυτό είναι δικό του θέμα. Ως γνωστόν ο ομοσπονδιακός τεχνικός οδήγησε την Εθνική στα μπαράζ ενώ το συμβόλαιο του έχει λήξει. Αν ήταν το συμβόλαιο να ανανεωθεί από την παρούσα διοίκηση της ΕΠΟ αυτό θα είχε συμβεί. Κυκλοφορούν ήδη ονόματα πιθανόν διαδόχων του – του Φερνάντο Σάντος, του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, του Μανόλο Χιμένεθ κτλ. Αυτό που εγώ έχω καταλάβει είναι ότι ο νυν πρόεδρος της ΕΠΟ κ. Τάκης Μπαλτάκος δεν θα πάρει την ευθύνη της ανανέωσης του συμβολαίου του προπονητή, αλλά ούτε κι αυτή της αντικατάστασής του. Ο Μπαλτάκος, μαζί με πολλούς άλλους που σήμερα βρίσκονται στο ΔΣ της ΕΠΟ (Αντωνίου, Δημητρίου, Γαβριηλίδης κλτλ) φεύγουν το καλοκαίρι, αφού η ανανέωση της θητείας τους δεν επιτρέπεται από τον νόμο Αυγενάκη. Έτσι την απόφαση θα την πάρει ο επόμενος πρόεδρος που πιθανότατα θα είναι ο προερχόμενος από τον ΠΑΟΚ Μάκης Γκαγκάτσης. Αναμένεται αυτός και οι συνεργάτες του να αποφασίσουν ότι πρέπει να υπάρξει κάτι διαφορετικό στην Εθνική που να συνδεθεί και με την έναρξη της δικής τους εποχής: δεν λέω ό,τι αυτό είναι σωστό, προβλέπω ό,τι έτσι θα συμβεί γιατί έτσι συμβαίνει.
Ο πραγματικός κίνδυνος
Η αλλαγή του ομοσπονδιακού προπονητή δεν θα ήταν κάτι τόσο σημαντικό αν δεν υπήρχε ένας τεράστιος κίνδυνος: ο κίνδυνος ο επόμενος να θέλει να τα κάνει όλα από την αρχή. Η Εθνική ομάδα του Πογέτ αποτελείται από παίκτες που δεν τους πήραν τα χρόνια και δεν έχει ανάγκη ανανέωσης. Υπάρχει όμως μια αντίληψη που διακινείται και που είναι επικίνδυνη: δεν είναι λίγοι αυτοί που θέλουν η Εθνική να αποτελεί ένα είδος επιβράβευσης των πιο φορμαρισμένων, των ανερχόμενων, των αδικημένων, των νέων που πρέπει να μπουν στην βιτρίνα κτλ. Αν ο μετά τον Πογέτ προπονητής υπηρετήσει αυτή την αντίληψη (και για να κάνει το χατίρι των μεγάλων Ελληνικών ομάδων που πάντα θεωρούσαν την Εθνική κάτι ανάμεσα σε τσιφλίκι των παραγόντων τους και πασαρέλα των παικτών τους) θα καταστραφεί σε χρόνο ρεκόρ ό,τι με κόπο δημιουργήθηκε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε μια λεπτομέρεια: η πρόκριση στο μουντιάλ θα είναι δύσκολη διότι στον όμιλο του Nations League η πρωτειά δεν είναι απλή υπόθεση – με τους Αγγλους θα παίξει η Εθνική μας. Και η πιθανότητα να εξασφαλίσει παρουσία σε μπαράζ ως δεύτερη είναι μικρή.
Ο κίνδυνος αυτός μεγαλώνει και από το γεγονός ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο ζει μια παράξενη εποχή: αντίθετα από αυτό που πολλοί νομίζουν παράγονται πολλοί παίκτες, οι οποίοι με τα χρόνια, είτε γίνονται αναπληρωματικοί ξένων ομάδων, είτε προβάλλονται ως αστέρια στο εγχώριο πρωτάθλημα, συνήθως γιατί απλά είναι νέοι και Έλληνες. Η μεγάλη παραγωγή και η ανάγκη αξιοποίησης των παιδιών δημιούργησε το χάος που υπήρχε πριν τον Πογέτ και το οποίο φυσικά και το ξεχάσαμε διότι στον κόσμο μας όλα τρέχουν γρήγορα. Η πιθανότητα μετά τον Πογέτ να επιστρέψουν οι εποχές που καλούνταν στην Εθνική 50 παίκτες το χρόνο κι όλοι ξεκινούσαν ως βασικοί είναι τεράστια. Θα σας το κάνω κατανοητό. Με την Γεωργία πχ θα μπορούσαν να ξεκινήσουν ο Πασχαλάκης, ο Βαγιαννίδης, ο Κυργιακόπουλος, ο Μήτογλου, ο Κουλιεράκης στην άμυνα, ο Κότσιρας, ο Αλεξανδρόπουλος κι ο Κωνσταντέλιας στα χαφ, και ο Δουβίκας, ο Παυλίδης και ο Τζόλης στην επίθεση. Ολοι αυτοί οι παίκτες στις ομάδες τους αγωνίζονται αρκετά κι ένας προπονητής θα μπορούσε να πει ότι την δεδομένη στιγμή είναι φορμαρισμένοι. Και ίσως και να την κέρδιζαν την Γεωργία. Αλλά αν στο επόμενο ματς έπαιζαν άλλοι έντεκα (αυτοί πχ που ξεκίνησαν στην Τιφλίδα) η Εθνική θα έκανε μια τρύπα στο νερό. Γιατί χωρίς βασική ενδεκάδα, εσωτερική ιεραρχία και στήριξη των παικτών καμία ομάδα ποτέ δεν πρόκοψε.
Οι Γεωργιανοί και οι Αλβανοί
Τι θα συνιστούσε πρόοδο για την Εθνική μας; Να μάθουμε επιτέλους να κάνουμε τα σωστά και τα βασικά που κάνουν όσοι τα καταφέρνουν καλύτερα και δεν μιλάω για όσους θα πάνε στην Γερμανία για να διεκδικήσουν το θρόνο του πρωταθλητή Ευρώπης, αλλά για όσους προκρίνονται ενώ για χρόνια είχαν ομάδες χειρότερες από την Εθνική Ελλάδος.
Οι Γεωργιανοί πχ αντιμετώπισαν την Εθνική μας σε ένα γήπεδο κατάμεστο: εδώ ούτε αυτό δεν συμβαίνει αφού η ομάδα του Πογέτ παίζει σε γήπεδα με το πέταλο κλειστό! Ενώ δεν γίνονται σωστά τα στοιχειώδη, αναλωνόμαστε σε συζητήσεις για προπονητές, για παίκτες, για κλήσεις κτλ και ξεχνάμε πως μιλάμε για μια ομάδα που δεν έχει ένα προπονητικό κέντρο. Διάβαζα τις προάλλες ένα αφιέρωμα στην Αλβανία που κατάφερε να προκριθεί για τα τελικά της Γερμανίας και μάλιστα από τον προκριματικό όμιλο κι όχι μέσω μπαράζ κτλ. Οι Αλβανοί το 2016, με τον Ιταλό Τζιάνι Ντε Μπιάζι στον πάγκο, κατάφεραν να προκριθούν για πρώτη φορά στα τελικά του Euro. Η Αλβανία βρέθηκε στον ίδιο όμιλο με την Γαλλία και την Ελβετία, και αποκλείστηκε νωρίς. Όμως η συμμετοχή στα τελικά άρεσε στην χώρα τόσο πολύ που έγινε στόχος. Επτά χρόνια μετά η Εθνική Αλβανίας τα ξανακατάφερε να προκριθεί έχοντας αποκτήσει πρώτα από όλα ποδοσφαιρικές εγκαταστάσεις. Τα χρήματα που κέρδισαν από την συμμετοχή στο Euro του 2016 σε συνδυασμό με την αξιοποίηση των χρημάτων της UEFA που πάντα βοηθά τις ομοσπονδίες με προγράμματα αξιοποιήθηκαν εντυπωσιακά. Το 2019 εγκαινιάστηκε στα Τίρανα το στάδιο Air Albania, ένα γήπεδο 30.000 θέσεων που κατασκευάστηκε για αγώνες εθνικών ομάδων, καθώς και για να φιλοξενεί διεθνείς τελικούς. Κατασκευάστηκε από την ίδια την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Αλβανίας! Κόστισε 50 εκατομμύρια ευρώ και η Αλβανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία το κατασκεύασε για να δημιουργήσει μια έδρα για όλες τις εθνικές ομάδες της. Εντός του γηπέδου υπάρχουν εγκαταστάσεις (ακόμα κι ένας πύργος 24 ορόφων!) σχεδιασμένες για την διοργάνωση εκδηλώσεων 365 ημέρες το χρόνο. Ολοκαίνουργιο και το νέο προπονητικό κέντρο της ομάδας – λίγο έξω από τα Τίρανα: ο τωρινός ομοσπονδιακός τους προπονητής, ο Βραζιλιάνος Σιλβίνιο που έχει αγωνιστεί για μερικές από τις πλουσιότερες ομάδες του κόσμου όταν το αντίκρυσε το χαρακτήρισε υπέροχο.
Εδώ ο Πογέτ δυο χρόνια ευχαριστούσε τον Ατρόμητο και τον Πανιώνιο για την φιλοξενία. Κι εμείς απέξω κρίναμε την δουλειά του…
Πηγή: Κάρπετ Show
