Του Νίκου Παπαδογιάννη
Τον Ιούνιο του 2017, η Εθνική Ελλάδας δεν είχε προπονητή («τι να τον κάνουμε, αφού έχουμε παίκτες…»), αλλά πίστευε ότι είχε το γάιδαρό της δεμένο. Ωστόσο, το ζωντανό αποδείχθηκε δύστροπο, μάλλον περήφανο άλογο του κάμπου παρά γαϊδουράκι.
«Όχι», απάντησε, κόντρα στα προγνωστικά, ο Δημήτρης Πρίφτης. Και άφησε την «επίσημη αγαπημένη» να πάει στο δημαρχείο του Ελσίνκι όχι ακριβώς μόνη, αλλά με υπηρεσιακό νυμφίο.
Ο Κώστας Μίσσας δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά μία λύση ανάγκης, εξ ημισείας με τον ξεχασμένο πια Σούλη Μαρκόπουλο.
Η ομάδα παρουσίασε εικόνα αποσύνθεσης στην πρώτη φάση («τα μαζεύουμε και φεύγουμε», είπαν κάποια στιγμή οι προπονητές) και μολαταύτα έφτασε μία ανάσα από τα ημιτελικά και δύο από το μετάλλιο.
Το «όχι» του Πρίφτη στην Εθνική το έμαθα φυσικά από τον ίδιο και το έγραψα ως αποκλειστικό, σε αυτήν εδώ τη στήλη, στις 19 Ιουνίου. Ήταν, τότε, ένα μικρό σοκ.
Ο Πρίφτης προερχόταν από τη γόνιμη τριετή συνεργασία με τον Κατσικάρη (και τον Σκουρτόπουλο), ήταν και αποσπασμένος στην ΕΟΚ ως δάσκαλος φυσικής αγωγής, είναι και πράο παλικάρι, η Ομοσπονδία νόμιζε ότι τον είχε του χεριού της.
Ήταν μία λύση ποιοτική και σίγουρη, που παρ’ όλα αυτά χρησιμοποιήθηκε ως «μαξιλάρι» μετά τις χυλόπιτες του Ιτούδη, του Μπαρτζώκα, του Σφαιρόπουλου και ποιος ξέρει τινος άλλου.
Τον Ηλία Παπαθεοδώρου, που αρχικά φερόταν ως φαβορί για το πόστο του Ομοσπονδιακού, τον προσπέρασαν για άλλους λόγους. «Στην ανάγκη, έχουμε τον Πρίφτη». Αμ δε…
Ο Πρίφτης έφερε τότε στο πετσί του την τραυματική συνεργασία με τον Λάσκαρη, που του άφησε στην τσέπη μία τρύπα 115.000 ευρώ. Τα χιλιάρικα έχουν γίνει σχεδόν 150 με τους τόκους υπερημερίας και η μάχη συνεχίζεται στα δικαστήρια
Τον ενδιέφερε και τον ενδιαφέρει φυσικά η Εθνική, αλλά χρειαζόταν και μία λύση βιοπορισμού, μακριά από το τρελάδικο της ΕΟΚ και της Ελλάδας συνολικά.
Δεν είναι από εκείνους που αμέσως σκέφτονται «θα φύγω», ούτε όμως είχε άλλη λύση. Ο Πρίφτης δεν είναι προπονητής για μικρομεσαία ομάδα της Α1, πόσο μάλλον για μικρομεσαία ομάδα που δεν πληρώνει.
Άσχετα αν πολλοί ισάξιοι συνάδελφοί του (Αγγέλου, Πεδουλάκης κ.α.) αναγκάζονται να εργαστούν σε τέτοιες για να αποφύγουν τον ξενιτεμό…
Η πρόταση της Καζάν έπεσε στο τραπέζι του Πρίφτη από τον καλοκαιρινό ουρανό σαν μάννα.
Το μαγαζί είναι μικρομεσαίο, για τα μέτρα όμως όχι της ψωροκώσταινας αλλά της Ευρώπης. Έχει χρήμα, έχει φιλοδοξία, έχει και κάποιου είδους πρόγραμμα, πράγμα όχι αυτονόητο για ρωσικό σύλλογο.
Ο Πρίφτης είπε το «ντα» σχεδόν αμέσως, σημειωτέον ωστόσο ότι την καρέκλα της Εθνικής την αρνήθηκε όταν ήταν ακόμη άνεργος. Με άλλα λόγια, προτίμησε το ρίσκο.
Ο Πρίφτης βρήκε στο Καζάν τον Κώστα Καϊμακόγλου, ο οποίος πιθανότατα έπαιξε ρόλο προξενητή, όταν αναζητήθηκε ο διάδοχος του Εβγένι Πασούτιν.
«Αποκλείεται να έρθω ποτέ να παίξω εδώ», είχε πει όταν επισκέφτηκε για πρώτη φορά την πόλη με τον Παναθηναϊκό. Όχι μόνο το διέπραξε, μετά τη μεγάλη φυγή του 2012, αλλά έφτιαξε και το σπίτι του στις εσχατιές της Ρωσίας.
Ο 38χρονος Καϊμακόγλου σκέφτηκε να κρεμάσει τα παπούτσια του το καλοκαίρι του 2020, αλλά αποφάσισε να συνεχίσει για άλλη μία σεζόν, ως λύση ασφαλείας.
Με εννέα χρόνια θητείας στην ομάδα, θα μπορούσε να παίζει ακόμα και ως …νατουραλιζέ. Στην Εθνική ομάδα, τον είδαμε για τελευταία φορά στο Ευρωμπάσκετ του 2015. Στον πάγκο καθόταν συχνά δίπλα στον Πρίφτη.
Η Ούνιξ, που αντιμετωπίζει τη Μονακό στους τελικούς του Eurocup (Τρίτη, Παρασκευή, Κυριακή), με ήδη σφραγισμένο το εισιτήριο για την επόμενη Euroleague, διαθέτει πέντε ελληνικά γρανάζια στη μηχανή της. Έξι αν προσθέσουμε τον δικό μας Κλάουντιο Κολντεμπέλα.
Οι άλλοι είναι οι βοηθοί προπονητές Θωμάς Νίκου και Βασίλης Σίμτσακ και ο φυσιοθεραπευτής Χάρης Γλάρος. Παλαιότερα πέρασαν από την ομάδα οι Ζήσης, Βουγιούκας, αλλά και ο Αργύρης Πεδουλάκης με τους συνεργάτες του (Βόβορας κ.α.). Α, και ο …Τρινκιέρι.
Εξυπακούεται, ότι στηρίζω ολόψυχα και αναφανδόν την Ούνιξ στο φετινο Eurocup. Ανυπομονώ να παρακολουθήσω τους τελικούς και εύχομαι να ξαναχάσει η Μονακό τρόπαιο από …ελληνική ομάδα, όπως πρόπερσι, όταν τη νίκησε η ΑΕΚ στο BCL.
Το Μόντε Κάρλο δεν χρειάζεται μπάσκετ. Έχει τους πρίγκηπες, τα κότερα, τα καζίνα και τα συγκρουόμενα αυτοκινητάκια. Και τον Τσιτσιπά.
Ο Πρίφτης βολιδοσκοπήθηκε από τον Παναθηναϊκό τουλάχιστον δύο φορές στο πρόσφατο παρελθόν, ενώ υπήρξε μέλος του προσωρινού τιμ που διαδέχθηκε τον Πεδουλάκη και κατέκτησε το πρωτάθλημα του 2014, με επικεφαλής τον Φραγκίσκο Αλβέρτη.
Αν δεν υπάρχει σφάλμα στις πληροφορίες μου, η τελευταία επαφή έγινε μετά την απόλυση του Βόβορα, βρήκε τον Πρίφτη πρόθυμο, αλλά προσέκρουσε στην άρνηση της Ούνιξ.
Ο Πρίφτης θα ήθελε να επιστρέψει σύντομα στην Ελλάδα και στην οικογένειά του, αλλά μόνο ομάδα της πρώτης γραμμής μπορεί πια να τον δελεάσει.
Οι Ρώσοι βέβαια θα κοιτάξουν πια να ανανεώσουν το συμβόλαιό του και έχουν το χρήμα για να χρυσώσουν το χάπι της ξενιτιάς. Ρούβλια με ουρά.
Το Καζάν είναι -λένε- πανέμορφο, αλλά έχει πολύ κρύο και δεν απέχει ώρες πολλές από τη Θεσσαλονίκη. Τρύπα στη γεωγραφία, δεν είναι δα «εύκολο» ταξίδι τύπου Κωνσταντινούπολης, Μονάχου ή ακόμα και Μόσχας.
Ασφαλώς ο Παναθηναϊκός έχει προπονητή, αλλά η φράση μπάζει αστερίσκους, αφού το δείγμα γραφής του Όντεντ Κάτας δεν θεωρείται ικανοποιητικό.
Πιθανή απώλεια των εγχώριων τίτλων θα στείλει τον Ισραηλινό πίσω στο Τελ Αβίβ με το πρώτο αεροπλάνο, για να μη πω κολυμπώντας. Έπειτα, θα αναζητηθεί προπονητής μακράς πνοής. Λέμε, τώρα.
Απομένει να δούμε αν θα χτυπήσει ξανά την πόρτα του Πρίφτη η Ομοσπονδία, με τη νέα της διοίκηση, όποια και αν είναι αυτή.
Η Εθνική ομάδα πλησιάζει σε κομβικό σταυροδρόμι, ανασυγκρότησης και αναδόμησης. Στο Ευρωμπάσκετ 2022 θα εμφανιστεί ίσως αγνώριστη. Μόνο με σηκωμένα μανίκια θα προχωρήσει δίχως κλυδωνισμούς η αναπόφευκτη ανανέωση.
Ο ίδιος ο Πρίφτης μου έλεγε προχθές στο ραδιόφωνο ότι δεν θεωρεί εφικτή μία συνεργασία μερικής απασχόλησης, ιδίως τώρα που βουτάει στα βαθιά νερά της Euroleague.
Η ΕΟΚ, πάλι, δεν έχει τη δυνατότητα να ντύσει στα μπλε κάποιον πρωτοκλασάτο προπονητή δώδεκα μήνες τον χρόνο, ούτε θα βρει εύκολα μνηστήρα. Ακόμα και ο Θανάσης Σκουρτόπουλος βιοπορίζεται όχι από την Εθνική ομάδα, αλλά από τον Ηρακλή.
Το καθεστώς των «παραθύρων» δεν πρόκειται να αλλάξει σύντομα, οπότε χρειάζεται να βρεθεί κάποιος πρόθυμος να κοπεί στα δύο. Τα χειμερινά του καθήκοντα θα πρέπει να είναι συμβατά με τις υποχρεώσεις.
Το καθεστώς του «προπονητή εξωτερικού» και «προπονητή εσωτερικού» μπορεί να προκρίθηκε ως λύση για το 2020-1 ελέω …Πιτίνο, αλλά είναι ώρα να το ξεφορτωθούμε πριν μας πάρουν στο ψιλό.
Και τέλος πάντων, αν είναι να το διατηρήσουμε, ας κρατήσουμε τον ίδιο τον Πιτίνο για τα καλοκαίρια…
Πηγή: Gazzetta
