Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Ποιος τους υποχρέωσε τελικά
Πάμε παρακάτω. Ο Αυγενάκης άλλαξε μέλη της ΕΕΑ που παραιτήθηκαν, όπως ήταν υποχρεωμένος να κάνει. Οι αποφάσεις για τον ΠΑΟΚ και την Ξάνθη από την ΕΕΑ όμως βγήκαν με απόλυτη πλειοψηφία: καινούργιοι και παλιοί αποφάσισαν ακριβώς το ίδιο.
Ας πούμε όμως ότι όλη η Επιτροπή είναι στημένη – παρόλο που το Συμβούλιο Επικρατείας γνωμοδότησε το αντίθετο. Εβαλε κανένα μέλος της ΕΕΑ τον ανιψιό του Σαββίδη να πάει να αγοράσει την Ξάνθη; Υποχρέωσε κάποιος από την ΕΕΑ τον Σαββίδη να στείλει εκεί τον ανιψιό του; Ζήτησε κάποιος στην αγοροπωλησία να εμφανιστούν εταιρίες όπως η RFA, που με τον όμιλο Σαββίδη συνεργάζεται αποκλειστικά; Η υποχρέωσε κάποιος τον Πανόπουλο και τον Συγγελίδη να πουλήσουν την θυγατρική της Ξάνθης (δηλαδή την ομάδα…) σε κάποιον άνθρωπο του Ιβάν; Και τέλος υπάρχει κάποιος από την ΕΕΑ που να ανάγκασε τον Καλπατζίδη να εξαφανιστεί και να μην μιλάει; Δεν το νομίζω.
Ο ΠΑΟΚ και η Ξάνθη δεν είπαν τίποτα για όλα αυτά. Ας πούμε ότι στήθηκε η ΕΕΑ. Τι έκανε η ΕΕΑ; Δημιούργησε ένα Καλπατζίδη που δεν υπάρχει; Bρήκε μια RFA που είναι ανύπαρκτη; Εξέτασε μια αγορά που δεν έγινε; Δεν προκύπτει. Ξέρετε ποιο ήταν εν τέλη το επιχείρημα; Ότι όλα έγιναν, αλλά οι ομάδες δεν τα ήξεραν! Είναι προφανώς αστείο και καταντάει γελοίο από τη στιγμή που όταν τα έμαθαν δεν έκαναν απολύτως τίποτα. Που είναι ο Καλπατζίδης; Του έκανε καμιά μήνυση κανένας γιατί τον κορόιδεψε ή τον δυσφήμησε ή τον έμπλεξε; Όχι φυσικά. Ούτε καν ένα απλό «έλα κύριε να σου δώσουμε πίσω τα χρήματα και να φύγεις» δεν είπε η Ξάνθη π,χ.
Επειδή η ιστορία όπως οι καταδικασθέντες την διηγούνται δεν βγάζει νόημα, κρίνοντας με βάση τα στοιχεία (χρήματα, μετοχολόγια, δραστηριότητα εταιριών, πράξεις και παραλείψεις των ανθρώπων) γίνεται πιστευτή μια άλλη έκδοχή της. Εδώ και τρία χρόνια ήταν γνωστό ότι οι μεγαλομέτοχοι της Ξάνθης, ο Πανόπουλος και ο Συγγελίδης, είχαν αποφασίσει να πουλήσουν την ομάδα αλλά στην Ελλάδα της κρίσης αγοραστή δεν έβρισκαν. Ένα καλό προξενιό έφερε τη λύση Ιβάν Σαββίδης – ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ μέσα στην κρίση εταιρίες στη Βόρειο Ελλάδα αγόρασε ουκ ολίγες. Μόνο που υπήρχε ένα πρόβλημα: ο νόμος. Ακόμα και στην Μπανανία μας ο νόμος απαγορεύει σε κάποιον να έχει δυο ομάδες. Και τότε προέκυψε η λύση του ανιψιού. Είχε μια εταιρία δική του και θα αγόραζε την θυγατρική της Ξάνθης. Μετά μέσω της θυγατρικής της Ξάνθης θα χρηματοδοτούσε την ΠΑΕ. Θα έμεναν και ο Πανόπουλος και ο Συγγελίδης και ο Πιάλογου και όλοι. Και θα τα περνούσαμε υπέροχα. Αλλά επειδή ο ανιψιός την ομάδα δυσκολευόταν να την διευθύνει εξ αποστάσεως άρχισαν τα λάθη και οι χοντράδες: και μας πήραν είδηση.
Στο γυαλί φαρμάκι
Παραμένει η ερώτηση πως ήταν δυνατόν να μην μας πάρουν. Η απάντηση είναι απλή και έχει σχέση με τα προηγούμενα: νομίζω πως οι εμπλεκόμενοι στην ιστορία κινήθηκαν πιστεύοντας πως το Κράτος δεν θα τα βάλει με τον Σαββίδη και πως ακόμα και οι υπόλοιπες ομάδες της Λίγκας θα κάνουν τα στραβά μάτια. Θυμίζω τι είχε πει ο περίφημος Κωστούλας π.χ: «μακάρι να ερχόταν να αγόραζε κάποιος και τις εγκαταστάσεις του Παναιτωλικού» – όλοι λεφτά ψάχνουν, η νομιμότητα δεν ενδιαφέρει.
Τον Σαββίδη τον υποδέχτηκαν όλοι με ανοιχτές αγκάλες: κι ο Μαρινάκης ήθελε να συνεργαστεί μαζί του προ τριετίας – δυο τρεις φορές βρέθηκαν δυο τους. Αλλά στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου υπάρχει ένα αξίωμα: όσο καλύτερα σου φέρονται, τόσο πιο επιθετικός γίνεσαι. Όταν μπαίνεις στο γήπεδο με όπλα και ουσιαστικά δεν τιμωρείσαι, νοιώθεις ότι έχεις το δικαίωμα να κάνεις ό,τι θες. Όταν το δικαστήριο για εκείνη σου την πράξη δεν έχει γίνει ακόμα, είναι εύκολο να πιστέψεις ότι τίποτα δεν σε αγγίζει. Κι όταν μέσα στη Λίγκα σου κάνουν τεμενάδες, δέχονται τις χορηγίες σου και όλοι σου ζητάνε δανεικούς, νομίζεις πως δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα – στο φινάλε κυβερνήσεις αλλάζουν νόμους για χάρη σου. Αλλά δεν είναι έτσι ακριβώς.
Αν σε πιάσουν με την γίδα στον ώμο πρέπει να μπορείς να εξηγήσει τι έγινε. Αν νομίζεις ότι θα την γλυτώσεις γιατί θα μπλέξεις τον Ολυμπιακό με την Επιτροπή Δεοντολογίας, γιατί θα ξεσηκωθεί ο κόσμος σου και θα κοπεί η Ελλάδα στα δυο, γιατί θα σε σώσουν οι βουλευτές Θεσσαλονίκης κτλ υπάρχει τεράστια πιθανότητα να την πατήσεις, όταν εξηγήσεις δεν έχεις. Τώρα μετά την ΕΕΑ, φταίνε οι τακτικοί δικαστές της Εφέσεων και φταίει και η Ελλάδα όλη. Και μετά το Cas, θα φταίει η UEFA. Ολοι αυτοί στείλανε τον Καλπατζίδη να αγοράσει την Ξάνθη – μαζί και η άτιμη η κοινωνία. Ρίξε στο γυαλί φαρμάκι, που λένε…
Πηγή: Κάρπετ Show
