Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Δεν θυμάμαι χρόνια τώρα κάτι ανάλογο με αυτό που συμβαίνει με τον Ρουί Βιτόρια. Μολονότι ο ΠΑΟ πριν δυο μέρες και μετά την συνάντηση του προπονητή με τον πρόεδρο κ. Γιάννη Αλαφούζο και τον τεχνικό διευθυντή Γιάννη Παπαδημητρίου έκανε γνωστή την παραμονή του, τα δημοσιεύματα του στυλ «μένει μέχρι να βρεθεί καλύτερος» συνεχίζονται. Την Δευτέρα μετά την συνάντηση του με τον πρόεδρο και τον τεχνικό δυευθυντή, αρχικά είχε κυκλοφορήσει στους ιστότοπους ότι δεν πάρθηκε απόφαση παραμονής – τα κείμενα χρειάστηκε να διορθωθούν. Αν όμως αρχικά κυκλοφόρησε ότι ο κόουτς τελεί υπό κρίση ήταν γιατί όντως αυτό συνέβαινε. Πράγμα που με κάνει να πιστεύω πως και όσα ακόμα κυκλοφορούν για δεύτερες σκέψεις κτλ μπορεί να μην είναι εντελώς ανυπόστατα. Κι ας είναι για τον προπονητή άδικα: θυμίζω πως ο Ρουί Βιτόρια με την Μπενφίκα κατέκτησε 5 τίτλους σε τρια χρόνια, πράγμα που από μόνο του σημαίνει πως θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται κομμάτι καλύτερα.
Η περίπτωσή του βέβαια δεν ήταν απλή. Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι ο Ρουί Βιτόρια και ο ΠΑΟ πρέπει να χωρίσουν. Το αντίθετο: πιστεύω ότι ο Πορτογάλος προπονητής του ΠΑΟ δικαιούται να παραμείνει γιατί ο στόχος που έπιασε, η δεύτερη θέση δηλαδή, είναι τόσο σημαντικός για τον ΠΑΟ ώστε πολλοί παίκτες είχαν στα συμβόλαια και μπόνους για την κατάκτησή της! Ο Πορτογάλος εξασφάλισε για τον ΠΑΟ μια θέση στα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ και θα πρέπει να έχει την ευκαιρία να ηγηθεί της προσπάθειας της ομάδας να φτάσει στην League Phase της διοργάνωσης. Αλλά αυτά είναι δικές μου θέσεις. Εντός του ΠΑΟ υπήρξε και προβληματισμός.
Επιτυχία η δεύτερη θέση, αλλά…
Ας τα πάρουμε με την σειρά. Η απόφαση της παραμονής του Βιτόρια δεν ήταν εύκολη. Από την μια υπάρχει ένα απτό αποτέλεσμα συγκεκριμένης δουλειάς που δεν μπορείς να μην το λάβεις σοβαρά. Ο Βιτόρια, που δεν ξεκίνησε την σεζόν, παρέλαβε τον ΠΑΟ έβδομο και τον οδήγησε στην δεύτερη θέση – σίγουρα αυτό μέτρησε στην απόφαση παραμονής του διότι η θέση αυτή ήταν η καλύτερη που η ομάδα μπορούσε να πάρει καθώς ο ΠΑΟ δεν ήταν ποτέ πρώτος στην διάρκεια της χρονιάς. Αν ωστόσο η υπόθεση της παραμονής του συζητήθηκε είναι γιατί η βελτίωση του ΠΑΟ δεν υπήρξε θεαματική – αν δεχτεί κανείς ότι υπήρξε. Τον καιρό του Βιτόρια ανέβηκε η απόδοση των δυο Σέρβων, του Μπλαντένοβιτς και του Τζούρισιτς, έπαιξε κάποια καλά ματς μετά τα Χριστούγεννα ο Ουναϊ, και σταθεροποίησε σε υψηλά επίπεδα την απόδοσή του ο Βαγιαννίδης. Αλλά οι δυο Σέρβοι είναι πάνω από 33 χρόνων, ο Ουναϊ είναι δανεικός από την Μαρσέιγ που ζητά 10 εκατ ευρώ για να τον παραχωρήσει και ο Βαγιαννίδης είχε μια φανερή πρόοδο και πριν τον ερχομό του κόουτς: πέρυσι έδωσε με δικό του γκολ το κύπελλο Ελλάδος στην ομάδα.
Υπήρξαν διάφορα που προκάλεσαν σίγουρα προβληματισμό – αν όχι και πολλά. Σε μια ομάδα όπως είναι ο ΠΑΟ δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο ότι ο Ιωαννίδης (που πέρυσι είχε προτάσεις της τάξης των 30 εκατ ευρώ από την Ιπσγουιτς) κατέληξε αναπληρωματικός του Σφιντέρσκι. Δεν είναι επίσης καλό ότι παίκτες όπως ο Μαντσίνι, ο Μαξ ακόμα κι ο Μπακασέτας σταμάτησαν να υπολογίζονται ως βασικοί: ο αρχηγός της Εθνικής έστω ως αλλαγή δεν πάτησε το γήπεδο μολονότι είναι εδώ και δέκα μέρες κανονικά στις προπονήσεις. Στα ματς με την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό δεν ξεκίνησε κι ο Σιώπης που έτρεχε για όλους. Η κατάκτηση της δεύτερης θέσης μέτρησε τελικά στην απόφαση καταλυτικά – ίσως όσο και η θέληση του κ. Γιάννη Αλαφούζου να μην επιχειρηθεί καλοκαιριάτικα ένα νέο ξεκίνημα. Αλλά τον Βιτόρια συνοδεύουν πολλά ερωτηματικά και για να σταματήσουν να υπάρχουν αυτά χρειάζεται κάτι απλό: να έχει την δυνατότητα να φτιάξει την ομάδα που θέλει και να φανεί ότι υπάρχει από την μεριά του ένα ελκυστικό σχέδιο πολύ γρήγορα. Στα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ το χέρι του στην ομάδα πρέπει να φανεί.
Πολλοί με τις βαλίτσες στο χέρι
Για το καλό του ΠΑΟ ελπίζω ο Βιτόρια να ήταν σαφής στην συζήτηση με τον πρόεδρο και για το ποιους και πόσους παίκτες χρειάζεται ώστε να μπορεί να φτιάξει την ομάδα που θέλει. Αλλά έτσι κι αλλιώς μου μοιάζει δεδομένο ότι ο ΠΑΟ θα χρειαστεί να κάνει πάλι ένα νέο ξεκίνημα. Οι παίκτες που μοιάζουν με τις βαλίτσες στο χέρι δεν είναι λίγοι, είτε έχουν είτε δεν έχουν συμβόλαιο. Αυτή τη στιγμή μοιάζει να ψάχνουν ομάδες ο Λημνιός, ο Μαντσίνι, ο Μαξ, ο Μάγκνουσον (παρόλο που θέλει να μείνει στην Ελλάδα), ο Σένκεφελντ ενώ έχουν αποχαιρετήσει τους συμπαίκτες τους ο Αράο και ο Πέρεθ και κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει με τους Κότσιρα και Γεγεμέγιεφ. Είναι βέβαιο ότι ο ΠΑΟ θα κάνει μια τουλάχιστον πώληση, αλλά δεν ξέρω τι θα κάνει αν έρθουν προτάσεις για τρεις και όχι για ένα παίκτη του.
Η δύσκολη περίπτωση
Η πιο δύσκολη περίπτωση είναι αυτή του Ιωαννίδη. Ακούγεται πολύ ότι η απόφαση παραμονής του Πορτογάλου ανοίγει και το δρόμο για την πώλησή του. Ανάμεσα στον παίκτη και στον προπονητή δεν υπάρχει η σχέση που ο Ιωαννίδης είχε με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς πχ. Ο πεισματάρης Ιωαννίδης δεν είναι απίθανο να μείνει και να προσπαθήσει να υποχρεώσει τον προπονητή να αλλάξει για αυτόν άποψη. Αλλά μια τέτοια απόφαση θα είναι ρίσκο και για τον ίδιο: η επόμενη σεζόν είναι αρκετά ιδιαίτερη καθώς υπάρχουν τα προκριματικά του μουντιάλ και το όνειρο της πρόκρισης της Εθνικής ομάδας στα τελικά του. Ο Ιωαννίδης δεν νομίζω πως θα ρισκάρει να χάσει την θέση του βασικού στην Εθνική: αν δεν είναι βασικός στην ομάδα του, όση αγάπη και να του έχει ο Γιοβάνοβιτς, θα γίνει και αναπληρωματικός του Παυλίδη στην Εθνική. Νομίζω πως αν φέτος έρθει μια σοβαρή πρόταση για αυτόν και ο ίδιος θα ζητήσει να φύγει: αρκεί όποια ομάδα τον θέλει να μπορεί να τον πείσει ότι τον θέλει για βασικό. Αλλά η πώλησή του αν είναι να γίνει πρέπει να γίνει γρήγορα γιατί αυτή θα καθορίσει και τη συνέχεια: είναι απαραίτητη για να ξεμπλοκάρει ο ΠΑΟ.
Η πρόβλεψή μου είναι ότι αν αυτός πωληθεί ο Ιωαννίδης, δεν θα φύγει και ο Βιαγιαννίδης. Ηδη ακούγεται ότι υπάρχει μια αρχική συμφωνία με τον Οδυσσέα Βλαχοδήμο που θα ρθει αν πετύχει να μείνει ελεύθερος από την Νιούκασλ. Αλλά όπως εξήγησα οι ανάγκες είναι πολλές. Και η πρώτη είναι ο κόουτς να σταματήσει να είναι υπό συζήτηση ενώ μάλιστα έχει συμβόλαιο.
Με ανάλογο τρόπο πρέπει να σταματήσουν και οι συζητήσεις για τον Παπαδημητρίου: υποθέτω πως ο ίδιος τις έχει συνηθίσει αφού ακούει διάφορα όλο το χρόνο. Αλλά με μουρμούρα και γκρίνια δέκα τουλάχιστον μεταγραφές που μου μοιάζει απαραίτητο να κάνει ο ΠΑΟ δύσκολα γίνονται…
Πηγή: Karpetshow
