Του Γιάννη Μάριου Παπαδόπουλου
Για κάθε πιλότο της Formula 1 μία νίκη στο γκραν πρι του Μονακό ισοδυναμεί με… μισό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Το τρόπαιο του συγκεκριμένου αγώνα είναι κάτι σαν «ιερό δισκοπότηρο» για κάθε οδηγό που συμμετέχει στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
Πόσο μάλλον αν είσαι Μονεγάσκος, αν έχεις μεγαλώσει δίπλα από το σημείο στο οποίο γίνονται οι απονομές και αν σε κάθε στροφή του πιο διάσημου σιρκουί του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, βλέπεις οικεία πρόσωπα. Το είπε κι ο ίδιος ο Charles, άλλωστε. Όπου και να γύριζε το βλέμμα του, έβλεπε φίλους από την παιδική ηλικία, με τους οποίους καθημερινά κάνει παρέα, όποτε οι υποχρεώσεις του του το επιτρέπουν.
Είναι πολύ μεγάλο πράγμα να γίνεσαι ο πρώτος Μονεγάσκος έπειτα από σχεδόν έναν αιώνα -93 χρόνια για την ακρίβεια- που κερδίζεις τον αγώνα της πατρίδας σου. Ήταν κάτι που «στοίχειωνε» τον Charles χρόνια τώρα, καθώς κάθε φορά που πλησίαζε στην πηγή για να ποιεί νερό, κάτι συνέβαινε και δεν μπορούσε να τα καταφέρει.
Αυτή τη φορά, όμως, τα κατάφερε. Και με το παραπάνω. Και σκόρπισε τον ενθουσιασμό στις τάξεις των «τιφόζι», οι οποίοι περίμεναν πώς και πως αυτή τη νίκη για να αναθαρρήσουν. Διόλου άδικα, καθώς η βαθμολογία δίνει στη Ferrari κάθε λόγο να αισιοδοξεί για το μέλλον.
Μόνο που η αλήθεια είναι κάπου στη… μέση. Δεν αποτελεί μυστικό ότι η Ferrari υπερτερεί σημαντικά έναντι των υπολοίπων ομάδων στις πίστες που έχουν αργές στροφές. Και το Μονακό είναι η επιτομή αυτής της κατηγορίας σιρκουί.
Φέτος ο Verstappen έχει πανηγυρίσει όλες τις νίκες του σε παραδοσιακές πίστες. Στα σιρκουί, είτε πιο «κλασσικά» όπως το Μονακό, είτε πιο «σύγχρονα», όπως το Μαϊάμι, οι νίκες έχουν καταλήξει σε άλλους πιλότους.
Επιπρόσθετα, το 2023 ο Verstappen είχε δει μόλις έναν πιλότο άλλης ομάδας, τον Sainz, να παίρνει νίκη μέσα στη σεζόν. Φέτος, με το Πρωτάθλημα να μην έχει φτάσει καν στα μισά του, τρεις άλλοι πιλότοι από δύο διαφορετικές ομάδες, έχουν ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου.
Σε καμία περίπτωση τούτο δεν μειώνει την επιτυχία του Leclerc. Ούτε και θέτει υπό αμφισβήτηση την ικανότητα του Verstappen. Απλά αποδεικνύεται το τελευταίο χρονικό διάστημα, είτε με τις νίκες των Norris και Leclerc, είτε με την πίεση του Βρετανού στον Ολλανδό στην Ίμολα, ότι η Red Bull δεν είναι ανίκητη και ότι ο Verstappen δεν μετατρέπει σε υγιεινούς περιπάτους τους αγώνες.
Γεγονός είναι πως το «δόγμα Vasseur», το οποίο στηρίζεται στο τρίπτυχο «δουλειά, δουλειά, δουλειά» αποδεικνύεται «κλειδί» για την Ferrari. Σε περίπου επτά μήνες τις πόρτες του Μαρανέλο θα διαβεί ο Lewis Hamilton. Και η Ferrari κάνει ό,τι μπορεί, προκειμένου να δείξει σε όλους ότι αλλάζει πρόσωπο όχι μόνον σε ό,τι έχει να κάνει με τους ανθρώπους της, αλλά συνολικά με την εικόνα της στην πίστα.
Δεν θα πρέπει να προξενήσει εντύπωση σε κανέναν εάν σε λίγες ημέρες, στο Μόντρεαλ, ξαναδούμε τον Verstappen να κερδίζει εύκολα. Εκεί όπου η απόλυτη ταχύτητα «μετράει» περισσότερο, ο Ολλανδός έχει ξεκάθαρο προβάδισμα. Όμως σε κάθε περίπτωση η σεζόν θα μας προσφέρει συγκινήσεις και θα έχουμε πολλά να λέμε!
