Του Νίκου Παπαδογιάννη
Στο τέλος της σεζόν, δεν υπήρχε σχεδόν καμία ανησυχία για το μέλλον του Τάιλερ Ντόρσεϊ στον Ολυμπιακό. Ο Ελληνοαμερικανός άσος έβαζε συνεχώς τον αστερίσκο του ΝΒΑ στις σχετικές συζητήσεις, αλλά οι περισσότεροι το απέδιδαν σε παραξενιά, αφού άλλωστε είχε συμπληρωθεί τριετία από τον ερχομό του στην από δω άκρη του Ατλαντικού.
Τα πρώτα μισόλογα ακούστηκαν από το στόμα του αθλητή λίγες μέρες μετά το επινίκιο γλέντι του νταμπλ, στο περιθώριο της επιστροφής του στην Εθνική Ελλάδας. «Η κατάσταση με τον Ολυμπιακό είναι περίπλοκη», δήλωσε αινιγματικά ο Ντόρσεϊ. Λίγα μέτρα πιο πέρα, ο Δημήτρης Ιτούδης χαμογελούσε σαρδόνια.
Αλλά δεν έμελλε να αναδειχθεί η Φενέρμπαχτσε νικήτρια του όψιμου πλειστηριασμού. Τη μέρα που ο Ντόρσεϊ ζύγισε τις προσφορές, ψήφισε Τουρκία. «Εκτός εάν…», άρχισε να μουρμουρίζει μέσα από τα δόντια του. Ο Ολυμπιακός ξαμολύθηκε στην αγορά και βρήκε αντικαταστάτη με συνοπτικές διαδικασίες (τον αξιόλογο Κάνααν), οι Τούρκοι άνοιξαν μια μπουκάλα γενί ρακή για να γιορτάζουν την επιτυχία τους και ο κύριος «Εκτός Εάν» αγόρασε αεροπορικό εισιτήριο χωρίς επιστροφή.
«Ο Ντόρσεϊ προπονείται με τους Ντάλας Μάβερικς και αναμένεται να υπογράψει συμβόλαιο μαζί τους», μαθεύτηκε εν αιθρία. «Σας ευχαριστεί για όλα, αλλά δεν πρόκειται να επιστρέψει, ωρεβουάρ». Το μυαλό του Τάιλερ Ντόρσεϊ είναι ένα πολύ παράξενο μέρος.
Εάν οι Μάβερικς του είχαν προσφέρει εγγυημένο συμβόλαιο, δεν θα υπήρχε λόγος συζήτησης. Αλλά το χαρτί που υπέγραψε ο Ντόρσεϊ είναι γεμάτο ψίχουλα, αφού πρόκειται για ξεροκόμματο.
Η συμφωνία είναι «two-way», το οποίο σημαίνει ότι ο παίκτης θα γίνει μπαλάκι μεταξύ ΝΒΑ και G-League, όπως έγινε και τη διετία 2017-19 στην Ατλάντα και στο Μέμφις. Στα ψιλά γράμματα, προβλέπεται ανώτατο όριο 50 συμμετοχών στην κανονική περίοδο του ΝΒΑ, αλλά και αποκλεισμός από το ρόστερ των Μάβερικς στα πλέι-οφ λόγω κανονισμών.
Οι οικονομικοί όροι δεν ανακοινώθηκαν, αλλά τα χρήματα αποκλείεται να είναι πολύ περισσότερα από αυτά που θα κέρδιζε στην Ελλάδα και (ιδίως) στην Τουρκία. To τελευταίο συμβόλαιο του Ντόρσεϊ στο ΝΒΑ, το 2018-19, είχε αξία 1,38 εκατομμύρια δολάρια, προ φόρων φυσικά. Στις μέρες μας, 1 ευρώ = 1 δολάριο.
Στην προηγούμενη θητεία του στο ΝΒΑ, ο Ντόρσεϊ έπαιξε 73 αγώνες με τους Χοκς και 31 με τους Γκρίζλις, ενώ καμιά 15αριά φορές βρέθηκε να βολοδέρνει στη λησμονιά της G-League (Ίρι Μπέιχοκς, Μέμφις Χασλ), με όσα αυτό συνεπάγεται. Η απόδοσή του στην Ατλάντα και στο Μέμφις -ομάδες μετριότατες τότε- δεν ήταν κακή, ούτως όμως τόσο καλή ώστε να του χαρίσει νέο συμβόλαιο.
Η Μακάμπι τον έφερε το 2019 στη (σχεδόν) Ευρώπη και ο Γιάννης Σφαιρόπουλος τον έκανε μπασκετμπολίστα, σε ρόλο έκτου παίκτη. Στον Ολυμπιακό του Γιώργου Μπαρτζώκα, ο Ντόρσεϊ παρέλαβε αμέσως φανέλα βασικού και απέκτησε στόφα πρωταγωνιστή, παρ’ όλο που δεν ακούει τίποτε άλλο, παρά μόνο το ντέφι που έχει μέσα στο κεφάλι του.
Ο Ολυμπιακός του 2021-22 άντεχε να κουβαλήσει έναν Ντόρσεϊ, αν και όχι περισσότερους. Η Εθνική Ελλάδας τον χρειάζεται απεγνωσμένα στο Ευρωμπάσκετ, όπως τον χρειαζόταν απεγνωσμένα και πέρυσι στον Καναδά και πρόπερσι στην Κίνα. Στο ΝΒΑ και στα summer leagues, οι σκόρερς αυτοί του τύπου, και αυτής της σωματοδομής, είναι δεκάδες. Στην Ευρώπη πολύ λιγότεροι και στην Ελλάδα σχεδόν κανένας.
Όταν οι αντίπαλες άμυνες θα κλείνουν πάνω στον Γιάννη Ανετοκούνμπο, ή και στη δημιουργία των Καλάθη, Σλούκα, το σκοράρισμα του Ντόρσεϊ (από μακριά, από μέση απόσταση ή και σε παιχνίδι μέσα-έξω), ενός γκαρντ που μπορεί να φτιάξει τη δική του φάση, μπορεί να γίνει λυδία λίθος για το παιχνίδι της Εθνικής. Ο Ιτούδης τον εκτιμά πολύ, ειδάλλως δεν θα πάσχιζε να τον πάρει μαζί του στη Φενέρ.
Απομένει να δούμε, αν ο Ντόρσεϊ θα δεήσει να έρθει για να φορέσει επιτέλους τα μπλε σε μία μεγάλη διοργάνωση, τώρα που του έφυγε το άγχος του βιοπορισμού και της θερινής αναζήτησης. Τον Ιούνιο έλεγε ότι θεωρεί μεγάλη τιμή, να φοράει τη φανέλα με το εθνόσημο. Απέναντι στους Βρετανούς, σε ένα ματσάκι δυσκολότερο από ότι φαινόταν στο γυμνό μάτι, ο Ντόρσεϊ αναδείχθηκε άτυπα MVP.
Από τη στιγμή που είναι πλέον παίκτης ΝΒΑ, το δικαίωμα συμμετοχής του στην προετοιμασία της Εθνικής ομάδας (όπως και των Γιάννη και Θανάση Αντετοκούνμπο) περιορίζεται στις 28 ημέρες, αφού τόσες καλύπτει το θεσμοθετημένο ασφαλιστήριο που συμφωνήθηκε μεταξύ FIBA και ΝΒΑ. Το Ευρωμπάσκετ αρχίζει στις 2 Σεπτεμβρίου, οπότε μετρήστε ανάποδα τέσσερις εβδομάδες.
Ο Ντόρσεϊ ήταν δυσαρεστημένος επειδή «κόπηκε» την τελευταία στιγμή από το Προολυμπιακό τουρνουά του 2016 για χάρη του Γιάννη Αθηναίου, αλλά αυτό είναι αρχαία ιστορία και ο Φώτης Κατσικάρης δεν μένει πια εδώ. Οι απουσίες του από τις διοργανώσεις της πενταετίας που ακολούθησε οφείλονταν αποκλειστικά στην επιθυμία του να ψάξει δουλειά στο ΝΒΑ.
«Μα, θα είναι πιο ωφέλιμο για την καριέρα σου, να σε δουν οι ομάδες του ΝΒΑ δίπλα στον Γιάννη, σε συνθήκες υψηλού ανταγωνισμού», τον διαβεβαίωνε ο Θανάσης Σκουρτόπουλος, τραβώντας τα μαλλιά του. Τίποτε ο άλλος! Αμετανόητος! Γι’ αυτό σας λέω, είναι δύσβατο το τοπίο ανάμεσα στα αυτιά του Τάιλερ Ντόρσεϊ.
Η απόφασή του να αφήσει την Ευρώπη για να γίνει ξανά κομπάρσος στο ΝΒΑ, στα 26 του, δεν υπακούει σε καμία μπασκετική λογική, όσο παραφουσκωμένη και αν είναι η αυτοπεποίθηση του Ντόρσεϊ. Υποψιάζομαι ότι το κίνητρο είναι μάλλον προσωπικό, η νοσταλγία για τη μόνη πατρίδα που γνώρισε ποτέ και για τους δικούς του ανθρώπους, παρά αθλητικό.
Ο φίλος μας ο Τάιλερ επιστρέφει στο ΝΒΑ σαφώς βελτιωμένος από ότι ήταν το 2019, αλλά όχι έτοιμος για να αναλάβει ρόλο σε φιλόδοξη ομάδα όπως οι Μάβερικς του Λούκα Ντοντσιτς, πέρα από μία σπίθα από τον πάγκο. Το χειρότερο για τον ίδιο θα είναι να αφήσει στο αεροπλάνο όσα έμαθε στην Ευρώπη και να παρασυρθεί στο μπάσκετ αλάνας που πλέον κυριαρχεί στο ΝΒΑ, ειδικά στην κανονική περίοδο. Από την άλλη, αυτό του ταιριάζει καλύτερα.
Εμάς θα μας πονέσει αν χάσουμε έναν παίκτη κλειδί στο κρίσιμο σταυροδρόμι που βρίσκεται η Εθνική ομάδα, αλλά ο Ντόρσεϊ κοιτάζει μόνο τον εαυτό του και έχει κάθε δικαίωμα να το πράξει. Προσωπικά, του εύχομαι τα καλύτερα και περιμένω ανυπόμονα να τον ξαναδώ στα μπλε στις αρχές Αυγούστου. Το βέβαιο είναι, ότι θα γίνει ξανά περιζήτητος στην Ευρώπη, εάν αποφασίσει ότι πόνταρε σε λάθος μάρκες.
Πηγή: Gazzetta
