Ανήμερα του ποδοσφαίρου, ετοιμάζει θρίαμβο η Εθνική μπάσκετ

Του Γιάννη Φιλέρη

Σήμερα, 4 Ιουλίου, είναι η επέτειος της πιο ανέλπιστης νίκης του ελληνικού αθλητισμού. Ποτέ δεν είχαμε φανταστεί την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου στην κορυφή της Ευρώπης, όμως αυτό που έβλεπαν τα μάτια μας στα γήπεδα της Πορτογαλίας, πριν από 17 χρόνια, ολοκληρώθηκε στο Ντα Λουζ της Λισαβόνας με την κεφαλιά του Άγγελου Χαριστέα και ένα θαύμα που πέρασε στην ιστορία. Είθισται αυτή η μέρα να’ ναι αφιερωμένη στο ποδόσφαιρο, ιδίως όταν συμπίπτει με τη διεξαγωγή του Euro, καμιά φορά, όμως, μπορεί να θριαμβεύσει και η Εθνική μπάσκετ.

Στη μακρινή Βικτόρια, στη νήσο Βανκούβερ του Καναδά, το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, ετοιμάζεται τα ξημερώματα της Δευτέρας για μας στην Ελλάδα (αλλά Κυριακή 4/7, στην αμερικάνικη ήπειρο) να διεκδικήσει το εισιτήριο των Ολυμπιακών Αγώνων, απέναντι στην Τσεχία, έχοντας ήδη υπερβεί τον εαυτό της στα προηγούμενα προολυμπιακά, χωρίς όμως να έχει πετύχει, ακόμα, τον στόχο της. Τι εννοούμε;

Σε αντίθεση με το 2012 στο Καράκας και το 2016 στο Τορίνο, η Εθνική Ομάδα πέρασε την παγίδα του ημιτελικού και θα της δοθεί η ευκαιρία να πάρει τη θέση, που οδηγεί στο Τόκιο. Τα φαντάσματα του Νταγκουντούρο και της Νιγηρίας και του Μπόγκταν Μπογκντάνοβιτς της Κροατίας, τις δυο ομάδες που είχαν αποκλείσει την Εθνική στα δυο προολυμπιακά που προηγήθηκαν, ξορκίστηκαν μετά την επιβλητική εμφάνιση από το 10′ και μετά και τη νίκη επί της Τουρκίας με 83-61

Η πρόκριση, όμως, δεν έχει έρθει. Οι τρομεροί Τσέχοι που πέταξαν στο καναβάτσο τους ΝΒΑερ του Καναδά, στην παράταση ενός συγκλονιστικού αγώνα (103-101) είναι έτοιμοι να θυμίσουν στην Ελλάδα ότι σε 14 προολυμπιακά τουρνουά, που πήρε μέρος, έχει προκριθεί μόλις μια φορά κι αυτή, εντός έδρας (το 2008).

Ένα βήμα μπροστά, ωστόσο, το κάναμε. Τώρα, είναι η ώρα να περάσουμε και το ποτάμι. Βλέποντας το εκρηκτικό ξεκίνημα της Τουρκίας, με τα ψηλά κορμιά να χορεύουν πάνω στο παρκέ και να στέλνουν τη διαφορά στο +14 (22-8) δύσκολα μπορούσαμε να φανταστούμε την τελική εξέλιξη του ματς. Η Ελλάδα στα τριάντα λεπτά που ακολούθησαν μετά την αρχική ψυχρολουσία επιβλήθηκε με …74-41 και έκανε την πρώτη περίοδο να φαντάζει με περσινό ματς.

Κάποιος μετά τον αγώνα, έλεγε και μάλλον είχε δίκιο: “Ακόμη και όταν η Τουρκία προηγήθηκε με 14 πόντους, κανείς δεν πίστευε ότι θα χάσουμε. Αυτή είναι η πιο μεγάλη κατάκτηση της συγκεκριμένης ομάδας, μέχρι τώρα. Πιστεύει πάρα πολύ στον εαυτό της. Και το χρωστάει, βέβαια, στον Πιτίνο…”

Ο Αμερικανός κόουτς δεν σταμάτησε να εγκωμιάζει τους παίκτες του, ξέροντας ότι έτσι θα τους εκτοξεύσει την αυτοπεποίθηση στα ύψη. Όπως είπε και ο εορτάζων Γιώργος Παπαγιάννης, από τους πρωταγωνιστές στο δεύτερο χορταστικό ημίχρονο, για την Εθνική “ο κόουτς Πιτίνο κάνει αυτή τη δουλειά 40 χρόνια και ήξερε τι έπρεπε να κάνουμε για να γυρίσουμε το παιχνίδι. Πάνω απ’ όλα μας έχει δώσει αυτοπεποίθηση και κίνητρο…”

Αλλά και ο Κώστας Σλούκας το ίδιο παραδέχθηκε στη συνέντευξη Τύπου: “Ο κόουτς πάντα μας λέει να έχουμε αυτοπεποίθηση. Αυτό είναι το πιο σημαντικό στο μπάσκετ, να έχεις σιγουριά στον εαυτό σου”. Ακόμη κι όταν ο αντίπαλος δείχνει σχεδόν ανίκητος, όπως οι Τούρκοι του πρώτου δεκαλέπτου. Τίποτε δεν λειτουργούσε σωστά στην ομάδα, Κορκμάζ και Οσμάν, έδειχναν να ελέγχουν την κατάσταση, ο Αλπερέν Σεγνκούν επιβεβαίωνε τη φήμη του φοβερού και τρομερού ταλέντου.

Το ματς το γύρισαν οι παίκτες του πάγκου, με πρώτο και καλύτερο τον καταπληκτικό Γιαννούλη Λαρεντζάκη, τον Βασίλη Καββαδά, που έτρωγε και έριχνε ξύλο στους Τούρκους ψηλούς. Κυρίως, όμως, μέτρησε η καταπληκτική άμυνα της ομάδας, με τις συνεχείς αλλαγές και την πίεση στην μπάλα που φάνηκε να βραχυκυκλώνει τους Τούρκους. Οι αντίπαλοί μας ναι μεν διάβαζαν τα μις-ματς θέλοντας να ποστάρουν τους γκαρντ, το έκαναν όμως ελάχιστες φορές με επιτυχία, καθώς είτε οι κοντοί έβαζαν πολύ καλά το κορμί τους, είτε έρχονταν βοήθεια που οδηγούσε τον Ιλιασόβα, ή τον Οσμάν, σε λάθος πάσα. Και όταν ήταν σωστή, το μακρινό σουτ έβρισκε δοκάρι.

Η Τουρκία διατηρούσε το προβάδισμα, όχι όμως με την ίδια ευκολία, αφού η πίεση στον παίκτη που κατέβαζε την μπάλα για την Τουρκία ήταν αφόρητη. Η έλλειψη κλασικού πόιντ-γκαρντ στην τουρκική ομάδα, ήταν γνωστό αδύνατο σημείο, που έτσι κι αλλιώς θα σημάδευε η ομάδα. Ένα τετράποντο του Λαρεντζάκη, ενώ οι Τούρκοι είχαν ξεφύγει με 10 πόντους πάλι, έδειχναν να ανταποκρίνονται προς στιγμήν στην σκληρή άμυνα των Ελλήνων. Οι δυο βολές του Καλάθη στο τέλος του ημιχρόνου, μείωναν τη διαφορά στο -7, με την ομάδα να έχει πάρει, ήδη, μπροστά.

Ο τρόπος του Πιτίνο

“Στο ημίχρονο ζήτησα να ηρεμήσουν όλοι. Μπορεί να μην πήγε τίποτε καλά στην πρώτη περίοδο, αλλά αυτό γίνεται. Το έχω δει πολλές φορές στην καριέρα μου. Τους είπα, ότι κάποια στιγμή θα παίρναμε το προβάδισμα. Ξέρετε, έχουμε ένα αστείο που λέει η ομάδα, πίσω από την πλάτη μου. Ότι λέω “ο Λαρεντζάκης είναι καλός σουτέρ, ο Καλάθης καλός πασέρ και ο Σλούκας … καλό παιδί. Σήμερα έδειξε πόσο σπουδαίος είναι, με αυτά που έκανε στο δεύτερο ημίχρονο. Κάποια στιγμή μου είπαν μήπως έπρεπε, στο δεύτερο ημίχρονο, να παίξει περισσότερο ο Λαρεντζάκης. Τους απάντησε “περιμένετε να δείτε πόσο καλά θα παίξει ο Καλάθης”. Περίμενα ότι θα επιστρέψει, όπως όλη η ομάδα. Δεν περίμενα αυτή τη διαφορά στο τέλος, αλλά ήμουν σίγουρος ότι θα το γυρίσουμε. Είπα στο Νικ, να μην σκέφτεται όταν είναι να σουτάρει. Όπως βάζει δεύτερες σκέψεις, αστοχεί…” εξήγησε με το γλαφυρό του ύφος ο Πιτίνο.

Όσοι δεν είδατε το ματς καταλάβατε ποιοι έκαναν όργια, στο δεύτερο ημίχρονο και οδήγησαν την Εθνική στον θρίαμβο. Αν στο πρώτο μέρος είχαν περάσει απαρατήρητοι (ο Καλάθης είχε 1/6 σουτ και 3 λάθη, ο Σλούκας 1/4) στην επανάληψη έκαναν θραύση και μαζί τη διαφορά απέναντι στη ζαλισμένη Τουρκία. Ο Νικ τελείωσε το μας με 18π, 6 ριμπάουντ και 6 ασίστ, ο Κώστας με 15π και 9 ασίστ. Το δίδυμο στην περιφέρεια έμοιαζε λειτουργικό, όσο ποτέ.

Μαζί τους και ο Γιώργος Παπαγιάννης (14π-13ρ), που όρθωσε τα 220 εκατοστά του και νίκησε κατά κράτος Σανλί και Αλπερέν: “Είναι από τους κορυφαίους σέντερ στην Ευρώπη. Έχει δουλέψει πολύ στο σώμα του, είναι φοβερός αθλητής πλέον, είναι έξυπνος κι όταν είναι στο παρκέ νιώθω ασφάλεια” σχολίασε ο Σλούκας για τον Big Papa, που αργότερα έσβησε τούρτα στο ξενοδοχείο για τα 24α γενέθλιά του.

Η Ελλάδα έδωσε τα ρέστα της, αντεπεξήλθε στο ζον-πρες του Ορχούν Ενέ και βρίσκοντας μια ακόμη λύση στο πρόσωπο του Κώστα Μήτογλου (νταμπλ-νταμπλ με 10π και 12 ρ) έφτασε, εν τέλει, σε μια πολύ μεγάλη νίκη.

Η Τσεχία πετάει την βόμβα!

Οι Τσέχοι προκρίθηκαν στον ημιτελικό του προολυμπιακού, αφού πρώτα ο Τζέισον Γκρέιντζερ αστόχησε σε ελεύθερο σουτ τριών πόντων και έτσι παρέμεινε το 80-79 υπέρ τους. Απέναντι στον Καναδά, ελάχιστοι τους έδιναν τύχη, καθώς οι γηπεδούχοι ΝΒΑερ βρίσκονταν ενώπιον μιας μεγάλης πρόκλησης. Να προκριθούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, δικαιώνοντας και τις προσδοκίες.

Το τέλος του συγκλονιστικού αγώνα, βρήκε την Τσεχία να πανηγυρίζει. Η βόμβα είχε πέσει στο κεφάλι των Καναδών. Μιλάμε για ένα απίστευτο ματς, όπου:

Ο Μπλέικ Σιλπ, που είχε να παίξει ένα χρόνο (δεν αγωνίστηκε πουθενά φέτος), έκανε το παιχνίδι της ζωής του με 31π (4/7δ, 7/12τρ) προκαλώντας ημικρανίες στον Νικ Νερς, που δεν βρήκε ποτέ αντίδοτο στο μαρκάρισμά του και … ένα χαμόγελο ευτυχίας στον κόουτς της Τσεχίας, Ρόνεν Γκίζμπεργκ, που δήλωνε, ότι παρά τις αμφιβολίες λόγω της απραξίας του, ήταν σίγουρος για τον Αμερικανό γκαρντ.

Οι Καναδοί επέστρεψαν στο ματς ενώ 45” πριν από το τέλος έχαναν με διαφορά 9π (95-88). Η αντίδρασή τους, σε συνδυασμό με τα τραγικά λάθη των Τσέχων, να ισοφαρίσουν στην εκπνοή, χάρη στο τρίποντο του Άντριου Γουίγκινς!

Η Τσεχία άντεξε ακόμη κι όταν ο Καναδάς, με την ψυχολογία στο πλευρό του, βρήκε τον τρόπο να προηγηθεί 99-95 και να πάρει τη νίκη με οφ-μπάλανς σουτ του Τόμας Σατοράνσκι κι ενώ ο Λου Ντορτ είχε παίξει όσο το δυνατόν καλύτερη άμυνα μπορούσε. Το ταμπλό έγραψε 101-103, απέμεναν 1.8”, ο Νερς έβγαλε ένα σπουδαίο play με την μπάλα να καταλήγει στον ξεμαρκάριστο Λάιλς που σούταρε από τα τρία μέτρα, η μπάλα μπήκε και βγήκε και έτσι η Τσεχία πήρε τη νίκη και ταυτόχρονα την πρόκριση για τον τελικό. Απίθανο ματς.

Πηγή: Contra