Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Για μισή ώρα, για την ακρίβεια για 28 λεπτά, η Μπαρτσελόνα φαινόταν να έχει φέρει στα μέτρα της τον δύσκολο ημιτελικό με την Παρί. Μετά την νίκη της στο Παρίσι η Μπάρτσα είχε αντέξει την πίεση των Καταλανών στα πρώτα λεπτά και με (ακόμα) ένα γκολ του Ραφίνια στο 14΄ είχε διευρύνει το προβάδισμα, που είχε αποκτήσει στο πρώτο ματς. Ο Τσάβι είχε αντικαταστήσει τον τιμωρημένο Σέρτζι Ρομπέρτο με τον Πέδρι, είχε κρατήσει στην βασική ενδεκάδα όλους τους υπόλοιπους που είχαν αγωνιστεί στο Παρίσι και χτυπούσε όπως στο πρώτο ματς την πρωταθλήτρια Γαλλίας στα αριστερά της. Όταν ο καλά καλά ούτε 17 χρονών Γιαμάλ προκάλεσε το γκολ του Ραφίνια με μια επιτάχυνση από τις δικές του περνώντας τον Μέντεζ σαν να μην υπήρχε, οι πιο πολλοί που παρακολουθούσαμε το ματς σκεφτήκαμε ότι ζούσαμε την βραδιά που η Ευρώπη θα συμφωνούσε πως είδε τον διάδοχο του Μέσι: η ενέργεια του μικρού δικαιολογούσε κάθε υπερβολή. Μολονότι ο Λουίς Ενρίκε είχε διορθώσει πολλές από τις ανορθογραφίες του πρώτου ματς, χάρη στην επιστροφή του Χακίμι και την παρουσία του Ζαίρ Εμερί και του Μπαρκολά στην βασική ενδεκάδα, εν τούτοις η Μπάρτσα φαινόταν να έχει απαντήσεις. Αλλά στο 29΄ένα φάουλ του Αραούχο στον Μπαρκολά την στιγμή που εφορμούσε προς την περιοχή, αμέσως μετά από μια τεράστια χαμένη ευκαιρία του Λεβαντόφσκι για το 2-0, άλλαξε τα πάντα. Ο ακριβοδίκαιος Ρουμάνος διαιτητής Κόβατς απέβαλε τον στόπερ της Μπάρτσα, που για λίγο απέφυγε το να κάνει και πέναλτι. Και παρόλο που ο Ντεμπελέ εκτελώντας το φάουλ έστειλε την μπάλα εκτός γηπέδου, το ματς είχε αλλάξει οριστικά.
Δύο ακόμα χτυπήματα
Σε αυτό το επίπεδο το χειρότερο πράγμα που μπορεί να πάθει μια ομάδα είναι να μείνει με παίκτη λιγότερο από νωρίς. Οσο καίρια κι αν είναι η παρέμβαση του προπονητή, η δυσκολία μεγαλώνει τρομερά. Ο Τσάβι για να στείλει στο γήπεδο τον Μαρτίνεθ θυσίασε αμέσως τον Γιαμάλ: ο μικρός θα περιμένει προσεχώς να αποδείξει πως είναι ο διάδοχος του Μέσι. Κράτησε στο γήπεδο τους Ραφίνια και Λεβαντόφσκι, ζήτησε από τον Γκουντογκαν να παίζει για δύο, αλλά για να άντεχε η Μπάρτσα δεν έπρεπε να της συμβεί άλλη τέτοια κακή στιγμή όπως αυτή που είχε ο Αραούχο στο 28΄. Της συνέβησαν όμως δυο. Στο 56΄ ο Γκουντογκάν έμεινε όρθιος για να φτάσει απέναντι στον Ντοναρούμα αλλά σημάδεψε το δοκάρι: ο Τσάβι τα έβαλε με την τύχη άρχισε να βρίζει και να καταριέται την στιγμή κι αποβλήθηκε. Δεν ήταν στον πάγκο όταν συνέβη το τρίτο κακό. Στο 86΄κι ενώ η Μπάρτσα μετά κόπων και βασάνων ήταν ακόμα ένα γκολ μακριά από το να στείλει το ματς τουλάχιστον στην παράταση ο Ντοναρούμα σε μια κακή του έξοδο από τις πολλές βρήκε τον Λεβαντόφσκι και τον σώριασε σαν μποξέρ που βγάζει αντίπαλο νοκ άουτ. Ηταν πέναλτι κι ο Κόβατς δεν έδειξε να έχει πρόβλημα να το δώσει. Αλλά ο Πολωνός ήταν σε θέση οφσάιντ. Και οι κακές στιγμές έγιναν τρεις. Λίγο πριν ο ΕμΠαπέ με το δεύτερο δικό του γκολ κάνει τα γκολ της Παρί τέσσερα.
Το κακό μάτι
Μπορείς να πεις πολλά για τον αληθινά δραματικό ημιτελικό. Ο Βιτίνια βρήκε το σουτ της βραδιάς στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου για το 1-2. Η προσφορά των τριών επιθετικών της πρωταθλήτριας Γαλλίας ήταν εντυπωσιακή. Ο Μπαρκολά πήρε την αποβολή του Αραούχο κι έδωσε στο Ντεμπελέ το γκολ της ισοφάρισης. Ο Ντεμπελέ εκτός από αυτό πήρε από τον Κανσέλο το πέναλτι με το οποίο ο ΕμΠαπέ έκανε το 1-3 ανοίγοντας λογαριασμό με τους Καταλανούς πριν φορέσει την φανέλα της Ρεάλ. Αν ο Ντεμπελέ ήταν καταπληκτικός στον ρόλο του πρώην που επέστρεψε στην Βαρκελώνη για να δείξει ότι τον αδίκησαν, ο ΕμΠαπέ θύμισε γιατί γίνεται χαμός με το ποια θα είναι η επόμενη ομάδα του καιρό τώρα: αν και μακριά από τα δρώμενα για τρία ημίχρονα, βρήκε χθες δυο γκολ που τον έκαναν πρωταγωνιστή. Αλλά όλα αυτά τα σπουδαία έχουν μικρότερη σημασία από τις τρεις στιγμές που το κακό μάτι χτυπάει την Μπάρτσα. Η αποβολή του Αραούχο ήρθε σε μια στιγμή που όλοι χαιρόντουσαν την καλή εμφάνιση της άμυνάς της – πράγμα για το οποίο δεν φημίζεται. Το δοκάρι το είχε ο Γκουντογκάν αυτός που όλοι υπενθύμιζαν πως πήγε πέρυσι την Μάντσεστερ Σίτυ στον τελικό – καθόλου τυχαία. Το οφσάιντ του Λέβα προέκυψε σε μια στιγμή που με παίκτη λιγότερο η Μπάρτσα γενναιόψυχα προσπαθούσε να βρει το γκολ της μεγάλης ελπίδας στριμώχνοντας την Παρί που μετά το πέναλτι γκολ του ΕμΠαπέ στο 61΄ δεν είχε φάση. Κανείς ποτέ δεν μπόρεσε να τα βάλει με το κακό μάτι.
Συμπαθητική κι αποκλεισμένη
Την στιγμή που αποκλειόταν παλεύοντας η Μπάρτσα, κατέρρεε και η Ατλέτικο Μαδρίτης. Και η Μπορούσια Ντόρτμουντ είχε την κακή στιγμή της: στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου ο Χούμελς με ένα αυτογκολ έσβησε το αβαντάζ πρόκρισης που η ομάδα του Τέρζιτς είχε πάρει στο πρώτο ημίχρονο. Αλλά μια αληθινά επιθετική ομάδα όπως η Μπορούσια ένα τέτοιο χτύπημα το αντέχει: μπορεί και δυο, αρκεί να μην παίζει με παίκτη λιγότερο. Το γκολ της ισοφάρισης με το διπλό ριμπάουντ του Κορέα δεν την λύγισε, την θύμωσε. Ηταν προετοιμασμένη για το ενδεχόμενο να δεχτεί γκολ: είχε δει και στο πρώτο ματς πως αυτή η Ατλέτικο, έστω και παίζοντας 5-3-2, γκολ μπορεί να βρει. Όπως και στο πρώτο ματς η ανασύνταξη της Μπορούσια ήρθε μετά από μια αλλαγή του Τέρζιτς: το πέρασμα του ορεξάτου Μπάινο Γκίτενς στη θέση ενός κουρασμένου Αντεγέμι άλλαξε επιθετικά την εικόνα των γηπεδούχων κι ό,τι άρχισαν με τα γκολ τους στο πρώτο ημίχρονο ο Μπράντ και ο Μάτσεν, που υπέγραψαν το αβαντάζ του 2-0, το ολοκλήρωσαν ο Φίλγκρουκ με μια κεφαλιά γεννημένου φορ και ο Ζάμπιτζερ που δεν θα μπορούσε να λείπει.
Πιο πολύ από τα δυο γκολ της Μπορούσια σε ένα τετράλεπτο (στο 70΄και στο 74΄) χτυπάει στο μάτι ότι η Ατλέτικο του Σιμεόνε δέχτηκε τέσσερα γκολ, αλλά ούτε κι αυτό είναι παράδοξο. Η Ατλέτικο άρχισε την πορεία της στο Τσάμπιονς λιγκ έχοντας δεχτεί ένα γκολ από τον τερματοφύλακα της Λάτσιο Προβεντέλ και την ολοκλήρωσε καταρρέοντας στην Βεστφαλία γιατί δεν παίζει πια την άμυνα που έπαιζε κάποτε. Ο Σιμεόνε έπρεπε να προσαρμοστεί στο νέο ποδόσφαιρο: η άρνηση του εαυτού του θα έπρεπε να είναι η απόδειξη της προόδου του, αλλά αυτά είναι δύσκολα πράγματα. Η εντύπωση που είχα από την αρχή της σεζόν είναι ότι η Ατλέτικο παίζει ένα ποδόσφαιρο που δεν αγαπάει ιδιαίτερα ο προπονητής της. Αυτή η βερσιόν της θα έχει ως αποτέλεσμα να την εκτιμήσουν πιο πολύ οι ουδέτεροι. Η άλλη όμως Ατλέτικο, η παλιά, για της οποίας το σκληρό αμυντικό παιγνίδι οι ουδέτεροι και οι εστέτ μουρμούραγαν, έπαιζε τελικούς. Ενώ ετούτη χάνει προκρίσεις ακόμα κι όταν προηγείται 2-0 ή όταν όπως χθες ισοφαρίζει σε 2-2 σκορ που της αρκούσε να προκριθεί.
Η Παρί και η Μπορούσια θα βρεθούν στον ημιτελικό στο δρόμο για το Γουέμπλεϊ. Και οι δυο έχουν περάσει θύελλες. Ο Τέρζιτς θα συμφωνήσει με όλους ότι η ομάδα του Λουίς Ενρίκε είναι φαβορί. Αλλά θα σκέφτεται νύχτα μέρα πως μετά τον δραματικό τρόπο που έχασε πέρυσι το γερμανικό πρωτάθλημα κάτι του χρωστά ο Θεός του ποδοσφαίρου. Ο διάβολος του ποδοσφαίρου, που με τρεις παρεμβάσεις απέκλεισε την Μπάρτσα, νομίζω πως ό,τι ήταν να κάνει φέτος στο Τσάμπιονς λιγκ το έκανε.
Πηγή: Karpetshow
