Του Νίκου Παπαδογιάννη
Tην προηγούμενη φορά που χρησιμοποίησα το παρακάτω κλισέ, μετά από αγχωτική νίκη των «κόκκινων» επί των «πράσινων» σε ντέρμπι της προηγούμενης Basket League θαρρώ, με άρπαξαν από τα μούτρα οι οπαδοί των νικητών και μου κρέμασαν κουδούνια. «Στο μπάσκετ κερδίζει μόνο ένας», μου υπενθύμισαν, λες και εγώ έχω περάσει τη ζωή μου καλύπτοντας σκάκι ή ξέρω γω ποδόσφαιρο.
Να, λοιπόν, που έφτασε η ώρα να το επιστρατεύσω ξανά, αυτή τη φορά με αντίστροφο αποτέλεσμα. Στο ντέρμπι της 22 Ιανουαρίου 2024, Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός 85-80, κέρδισε όχι μόνο ο νικητής, αλλά και ο ηττημένος. Η βαθμολογία δεν πρόκειται να δώσει πόντους στους «ερυθρόλευκους» από το σημερινό ματς, ο τίτλος θα κριθεί στο ΟΑΚΑ Μάιο-Ιούνιο όπως αναμενόταν, αλλά οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα έφυγαν για τον Πειραιά με το κεφάλι ψηλά και συγκριτικά αισιόδοξοι.
Ομάδα που μπορεί να τουμπάρει ματς αποδεκατισμένη και με αφετηρία το -15 του 33ου λεπτού δεν έχει να φοβάται πολλά από τον ίδιο αντίπαλο, όταν (και αν…) παραταχθεί πλήρης. Απουσίες βεβαίως είχε και ο Παναθηναϊκός, αλλά αυτός είχε την πολυτέλεια να τις καμουφλάρει πίσω από τις ιαχές 18.000 φιλάθλων, από τις διψήφιες διαφορές που έχτισε μέσα στο ματς και από την πανίσχυρη δυναμική που έφερε μαζί του από τα γήπεδα της Ευρώπης.
Ήταν στιγμές, απόψε, που αναρωτιόμουν αν υπάρχει αντίδοτο ικανό να βραχυκυκλώσει σήμερα αυτή την ομάδα, ιδίως στην έδρα της. Να, λοιπόν, που υπάρχει. Ο Παναθηναϊκός, που σε μία από τις μεγάλες βραδιές του φτάνει (πρώτος) στο νήμα με μόλις 11 ασίστ στο ενεργητικό του, κινδυνεύει από τις ομάδες που θα διαβάσουν σωστά το μπάσκετ ατομικής πρωτοβουλίας του Αταμάν, θα ρίξουν κορμιά και μυαλά όπου και όπως πρέπει και θα βρουν βαριά κι ασήκωτα σουτ για να αξιοποιήσουν τη φαιά ουσία τους.
Ο Ολυμπιακός μετρούσε 4/18 τρίποντα στα πρώτα 34 λεπτά του αγώνα, αλλά έβαλε 4/4 με διαφορετικούς παίκτες στο φινάλε (Λαρεντζάκη, Παπανικολάου, Γουόκαπ, Πίτερς) και κόντεψε να κλέψει το ματς στα καλά του καθουμένου. Νομίζω ότι δεν είναι υπερβολή αν μιλήσουμε για μίνι αυτοχειρία των Πειραιωτών πάνω στο τεντωμένο σχοινί της βραδιάς.
Στο μπάσιμο του Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος 10’’ πριν το φινάλε, με το σκορ στο 81-79, ο Γκριγκόνις έκανε ένα φάουλ σαν ψύλλου πήδημα, που έδωσε το δικαίωμα στον Αμερικανό του Ολυμπιακού να φτάσει σχεδόν ανενόχλητος στο λέι-απ μετά το σφύριγμα. Ωστόσο η μπάλα έπεσε έξω από τη στεφάνη και η ευκαιρία για έμμεσο τρίποντο και προσπέρασμα πήγε περίπατο. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο κατά τ’ άλλα εξαιρετικός Γουίλιαμς-Γκος έστειλε την πρώτη βολή στο σίδερο, μέσα σε πάνδημο χειροκρότημα που πρόδιδε ανακούφιση.
Ποιος ξέρει, με τι σενάριο θα τελείωνε το ντέρμπι εάν ο Ολυμπιακός ισοφάριζε στα 10 δευτερόλεπτα; Η τελευταία ευκαιρία του χάθηκε αμέσως μετά τις βολές του Γκριγκόνις που έγραψαν το 73-70, όταν ο συνήθως αξιόπιστος Τόμας Γουόκαπ έστειλε τη μπάλα πεσκέσι στα χέρια του Καλαϊτζάκη από τη γραμμή της επαναφοράς. Ο Έλληνας άσος, άνθρωπος κλειδί στο αμυντικό σχέδιο του Αταμάν μετά την ανάπαυλα (όταν για χάρη του θυσιάστηκε ολόκληρος Ναν) έγραψε την τελευταία λέξη του ντέρμπι με 2/2 βολές.
Ο τραυματισμός του Κώστα Σλούκα μετά από 6-7 λεπτά άγονης συμμετοχής (0 πόντοι, 0/4 σουτ, 0 ασίστ) άφησε τον Παναθηναϊκό με μόνο δύο χειριστές, αφού απουσίαζε και ο Βιλδόσα. Ωστόσο, ο Τζέριαν Γκραντ ήταν ο γνωστός σούπερμαν των τελευταίων εβδομάδων, αφού πέτυχε 19 πόντους, μοίρασε 5 ασίστ, έκλεψε 3 μπάλες και έβγαλε τον πολύτιμο για τον Ολυμπιακό Κάνααν εκτός παιχνιδιού.
Ο ζεστός από το ξεκίνημα Μάριους Γκριγκόνις, αποδιοπομπαίος και εξοστρακισμένος θυμίζω στον περυσινό Παναθηναϊκό εκείνου του Ράντονιτς, έγινε τρίτος πόλος στην περιφέρεια. Πιο μέσα, ο Αταμάν βρήκε τρόπους για να κρύψει τον ανεπαρκή Λεσόρ, με «μπαλαντέρ» τους Μήτογλου, Ερνανγκόμεθ, οι οποίοι έγιναν ντουετάκι (με ολίγη από Παπαπέτρου) όχι μόνο στο 4+5, αλλά και στο 3+4. Οι «πράσινοι» έπαιξαν κλασσικό μπάσκετ Αταμάν και έφτασαν στο +14 και ξανά στο +14 και έπειτα στο +15 σε διαφορετικά σημεία του ντέρμπι: 20-6, 40-26, 73-58.
Και όμως, δεν ήταν αυτή η τελευταία πράξη του δράματος. Ο Ολυμπιακός έχασε πρώτα τον Μιλουτίνοφ (τραυματισμός στο 50-44), στη συνέχεια τον εξαιρετικό στη φυσική του θέση Πετρούσεφ (πέμπτο φάουλ στο 75-61), ενώ είχε παροπλισμένους για διαφορετικούς λόγους τους Φαλ, Σίκμα. Και όμως, βρήκε λύσεις με σέντερ τον …Παπανικολάου, με μπάσκετ καμικάζι και με τον μετρ της άμυνας Γουόκαπ να μεριμνά ώστε να μη περνάει η μπάλα στην πίσω γραμμή όπου τη ζητούσε απεγνωσμένα ο Λεσόρ. Ο Ολυμπιακός έκανε σερί 4-18 και άγγιξε την απόλυτη ανατροπή. Πώς να μην αισθάνεται αισιόδοξος για τα επόμενα ραντεβού;
Όπως εξελίχθηκε το πράγμα, ο αχρείαστος γ’ γύρος που καθιερώθηκε φέτος από τον ΕΣΑΚΕ θα είναι κενό γράμμα σε ό,τι αφορά το πλεονέκτημα έδρας για τους τελικούς, αφού είναι απίθανο να πετύχει ο Ολυμπιακός τρεις νίκες παραπάνω από τον «αιώνιο» εχθρό του στις 7+5 αγωνιστικές που υπολείπονται πριν τα πλέι-οφ. Το ντερμπάκι του Απριλίου θα γίνει για να περάσει η ώρα και για να ζεσταθούν τα ταμείο, αλλά ο τίτλος θα κριθεί στις αρχές του καλοκαιριού, σε ένα ΟΑΚΑ που θα καίγεται με πράσινη φλόγα.
Μετά από αρκετά χρόνια, ο Παναθηναϊκός θα μπει στην τελική ευθεία με τον τίτλο του φαβορί κολλημένο στο κούτελό του, ένα βήμα πιο κοντά στην αίθουσα του θρόνου απ’ ό,τι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού Ολυμπιακός. Μπορεί απόψε να χρειάστηκε μισό χαμόγελο της τύχης στο φινάλε, αλλά δικαίως πανηγύρισε το ντουμπλάρισμα των νικών, αφού τίποτε απολύτως δεν του χαρίστηκε σε αυτή την κούρσα. Μόνο που η κούρσα είναι ακόμη σχεδόν στα μισά της και τα αποδυτήρια των ηττημένων της 22ης Γενάρη δεν ήταν δα μαυσωλείο. Λίγο ακόμη και θα έκλειναν τραπέζι στο ίδιο μαγαζί οι δύο μονομάχοι.
Πηγή: Gazzetta
