Του Νίκου Παπαδογιάννη
Το αχρείαστο ντέρμπι που φύτεψε ο ΕΣΑΚΕ μέσα στην τούρλα των ευρωπαϊκών πλέι-οφ μόνο και μόνο για να γεμίσουν λίγο παραπάνω οι κουμπαράδες του ταμείου αλλά και του μίσους τελείωσε με το ιδανικό για τους δύο μονομάχους αποτέλεσμα: η νίκη του Παναθηναϊκού σημαίνει ότι τα επόμενα τρία παιχνίδια του …τρίτου γύρου θα είναι βαθμολογικά αδιάφορα, πάει να πει ότι προσφέρονται για να ξαποστάσουν οι κατάκοποι, να ξεμουδιάσουν οι παραγκωνισμένοι, να πατήσουν καλύτερα όσοι προέρχονται από τραυματισμούς, να καθαρίσει λίγο το μυαλό των μπουχτισμένων από τα αδιάκοπα «πρέπει» προπονητών.
Το τελευταίο που χρειάζονταν στις 15 Απριλίου οι «πράσινοι» και οι «κόκκινοι» ήταν ο περισπασμός του ελληνικού πρωταθλήματος και οι ξεκούδουνες απειλές των καμικάζι από τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα και το Περιστέρι. Στο αποψινό ντέρμπι δεν έπαιζαν μόνο ο Ναν, ο Σλούκας, ο Παπανικολάου και ο Φαλ, αλλά και ο Λορέντζο Μπράουν και ο Ρούμπιο και ο Τζαμπάρι Πάρκερ και ο …Ρογκαβόπουλος. Όταν βρίσκονται επί θύραις οι εχθροπραξίες του (με το συμπάθιο) πολέμου των 15 ημερών, το ελληνικό πρωτάθλημα δεν είναι τίποτε άλλο παρά αλλήθωρος φάρος αποπροσανατολισμού.
Βεβαίως, έχει και μία αλλιώτικη όψη το νόμισμα. Οι δύο ομάδες μας που ονειρεύονται τον ουρανό του Βερολίνου θα έχουν στα πόδια τους ένα πολύ γερό τεστ προετοιμασίας, απέναντι σε μία από τις ισχυρότερες ευρωπαϊκές ομάδες, κάτι σαν πρόβα τζενεράλε πριν ζευγαρώσουν με τους Ευρωπαίους μνηστήρες. Κουράστηκαν μεν, σκληραγωγήθηκαν δε. Είδαμε ένα ντέρμπι οιονεί φιλικό, αλλά δίχως φιλίες και φιλιά.
Από αυτή την άποψη, ναι, ήταν χρήσιμη η αποψινή τιτανομαχία λάιτ. Η αίσθησή μου είναι ότι ο Παναθηναϊκός το σπουδαιολόγησε λίγο περισσότερο απ’ ότι ο Ολυμπιακός και θα μελαγχολούσε λίγο παραπάνω εάν το έχανε απ’ ότι μελαγχολεί (ή δεν μελαγχολεί) ο ηττημένος της βραδιάς. Στην τελική ευθεία του αγώνα, ο Γιώργος Μπαρτζώκας κράτησε στον πάγκο αρκετή ώρα παίκτες που υπό κανονικές συνθήκες θα βρίσκονταν στα χαρακώματα: τον Γουόκαπ, τον Κάνααν, τον Πίτερς, τον Παπανικολάου, νωρίτερα τον Φαλ.
Το αντίστοιχο rotation toy Eργκίν Αταμάν, επιδέξιο αφού έπρεπε να παρακαμφθούν τα προβλήματα των φάουλ (Ναν, Σλούκας, Χουάντσο) πρόδιδε διακαή επιθυμία νίκης. Από τους αναντικατάστατους, μόνο ο Ματίας Λεσόρ έπαιξε λιγότερο από το συνηθισμένο, αλλά αυτό ήταν πιθανότατα μέρος της τακτικής.
Ο Τούρκος εμπιστεύτηκε το σχήμα με τους τρεις δυναμικούς φόργουορντ (Παπαπέτρου, Χουάντσο, Μήτογλου) και δικαιώθηκε σε μεγάλο βαθμό, τουλάχιστον στο πρώτο μισό του αγώνα. Όταν ο Μουσταφά Φαλ αφυπνίστηκε και ο Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος παρέλαβε ορεξάτος τη σκυτάλη από τον Γουόκαπ, ο Ολυμπιακός χρειάστηκε ακριβώς 12 λεπτά για να ανατρέψει το 34-17.
Ο Παναθηναϊκός κέρδισε ένα ντέρμπι στο οποίο έχασε κατά κράτος τη μάχη των ριμπάουντ (27-38), ενώ παρατάχθηκε χωρίς τον μοναδικό αμυντικό γκαρντ που διαθέτει (Γκραντ). Προστάτευσε όμως τη μπάλα ως κόρη οφθαλμού (6 λάθη), μετέτρεψε τα 10 κλεψίματα σε εύκολους πόντους, είχε εξαιρετική δημιουργία με μαέστρο τον Κώστα Σλούκα στο ξεκίνημα, κέρδισε το κρισιμότερο ριμπάουντ της βραδιάς (το επιθετικό του Μάριους Γκριγκόνις στο 68-68), έτρεξε όσο χρειαζόταν, βρήκε και τα μεγάλα σουτ που χρειαζόταν στο φινάλε.
Στην απέναντι όχθη, ο Γουόκαπ παραμένει φάντασμα μετά τον τραυματισμό του, ο Ράιτ μοιάζει να τρέμει τον ίσκιο του Μιλουτίνοφ, ο Πίτερς κινείται με τις αναθυμιάσεις και παίζει 30άρια ελλείψει Πετρούσεφ. Την επόμενη εβδομάδα, βέβαια, οι δύο «αιώνιοι» θα βγουν πάνοπλοι χωρίς απώλειες στα μαρμαρένια αλώνια της Ευρώπης και θα έχουν στο πετσί τους το μπαρούτι από αυτό το παράξενο ντέρμπι της 15ης Απριλίου.
Ο διάχυτος φανατισμός υπενθύμισε ότι ο παινεμένος ένθεν κακείθεν όψιμος «πολιτισμός» πηγαίνει περίπατο όταν οι ορκισμένοι εχθροί βρίσκονται σε τροχιά σύγκρουσης, οι δύο προπονητές πήγαν να αρπαχτούν μετά τη λήξη, οι δανεικοί από το ποδόσφαιρο οπαδοί βραχυκύκλωσαν μετρώντας τις βολές (1-12 στο πρώτο ημίχρονο, 18-8 στο δεύτερο, κομμένο στη μέση τελικά το καρπούζι), μία βλάβη στο χρονόμετρο υπενθύμισε ότι δεν φτάσαμε ακόμη στον 21ο αιώνα και, με τα πολλά, το ελληνικό πρωτάθλημα αρχειοθετήθηκε μέχρι νεωτέρας.
Αλήθεια, πότε θα τελειώσουν οι μάχες του τίτλου και πόσες μέρες προετοιμασίας θα περισσέψουν για την Εθνική ομάδα, εάν ο Παναθηναϊκός ή ο Ολυμπιακός ή και οι δύο προκριθούν στο Βερολίνο; Ο καθένας με τον πόνο του θα πείτε και θα έχετε και δίκαιο. Οι ωδίνες των πολλών θα ξεκινήσουν την επόμενη Τρίτη και Τετάρτη, στο Μαρούσι και στη Βαρκελώνη.
Και τότε, ουδείς θα ενδιαφέρεται για την κατάταξη των ομάδων στη βαθμολογία της Basket League. Ο Παναθηναϊκός πανηγυρίζει δικαίως για τον αβαντάζ έδρας, ο Ολυμπιακός ξέρει ότι θα κληθεί να βγάλει τουλάχιστον ένα διπλό στο ηφαίστειο του ΟΑΚΑ, αλλά το ντέρμπι του Απρίλη θα ξεχαστεί ώσπου να πεις «Ευρωλίγκα». Έτσι δεν είναι; Πες ναι, να τελειώνουμε.
Πηγή: Gazzetta
