Της Ευτυχίας Γιαπουτζή
Γεννημένος στο Μπέλφαστ της Βόρειας Ιρλανδίας στις 7 Μαΐου του 1965, o Νόρμαν έμαθε ποδόσφαιρο στις αλάνες του Σανκίλ Ρόουντ, όπου συνωστίζονταν σε λίγα τετραγωνικά χιλιόμετρα όλες οι οικογένειες της εργατικής τάξης της χώρας. Η εντυπωσιακή σωματική του διάπλαση και το φυσικό του ταλέντο έκαναν όλες τις τοπικές ομάδες να ασχοληθούν με την περίπτωσή του -έκανε προπονήσεις με την Κ-17 της Γκλέντοραν πριν καν κλείσει τα 14, μέχρι που σε ένα δημοφιλές αθλητικό καμπ σκόραρε στον τελικό με την ομάδα του σχολείου του δέκα γκολ απέναντι σε παιδιά αρκετά μεγαλύτερα από τον ίδιον!
Ο Νόρμαν ήταν ένας άνδρας σε σώμα παιδιού και με το ταλέντο που διέθετε δεν άργησε να τον ανακαλύψει ο μεγάλος ανιχνευτής Μπομπ Μπίσοπ, ο ίδιος άνθρωπος που ανακάλυψε τον κορυφαίο Τζορτζ Μπεστ το 1961! Γνωρίζοντας ότι είχαν ένα σπάνιο ταλέντο μπροστά τους, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έστειλε τους καλύτερους ανθρώπους που διέθετε στο Μπέλφαστ για να διαπραγματευτεί με τον Γουάιτσαϊντ και την οικογένειά του. Η συμφωνία σφραγίστηκε με μια προσφορά που δεν μπορούσε να αρνηθεί, ενώ ο ίδιος είχε αποκαλύψει ότι τον «δωροδόκησαν» προσφέροντας στην οικογένεια του ένα ολοκαίνουργιο πλυντήριο!
Αναφερόμενος ως αστέρι από τα πρώτα του χρόνια, υπήρξαν αναπόφευκτα συγκρίσεις με τον συμπατριώτη του, τον θρυλικό Τζόρτζ Μπεστ. Ωστόσο ο Γουάιτσαϊντ είχε δηλώσει το εξής: «Όταν πήγα στην Μάντσεστερ όλοι με σύγκριναν με τον Τζορτζ Μπεστ, αλλά δεν είναι σωστό. Αυτός ήταν ο κορυφαίος όλων! Το μόνο πράγμα που έχουμε κοινό είναι ότι έτυχε να προερχόμαστε από την ίδια περιοχή, να παίξουμε για τον ίδιο σύλλογο και να μας ανακαλύψει ο ίδιος άνθρωπος».
Με την άφιξή του στους κόκκινους διαβόλους, οι άνθρωποι του συλλόγου κατάλαβαν αμέσως πως είχαν στα χέρια τους ένα σπάνιο «διαμάντι». Την πρώτη χρονιά, όντας μόλις 16, πρόλαβε πριν την λήξη της σεζόν να πραγματοποιήσει δύο συμμετοχές με την πρώτη ομάδα, ξεπερνώντας το ρεκόρ του νεότερου σκόρερ της, όταν θα σκοράρει στο τελευταίο ματς απέναντι στην Στόουκ Σίτι, μόλις μια εβδομάδα μετά τα 17α γενέθλιά του! Έπειτα η «απογείωση» του στο Μουντιάλ της Ισπανίας του έδωσε θέση βασικού πριν καν ενηλικιωθεί και με την κόκκινη φανέλα θα γίνει ο νεότερος παίκτης που θα πετύχει γκολ στους τελικούς Λιγκ Καπ και FA Cup, καταφέρνοντας παράλληλα να γίνει και ο πρώτος γενικότερα που σημειώνει και στους δύο την ίδια χρονιά!
Μετά από μόλις δύο αγώνες για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο Γουάιτσαϊντ επιλέχθηκε από τον Μπίλι Μπίγκαμ στην εθνική της Βόρειας Ιρλανδίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982 στην Ισπανία. Μάλιστα ο προπονητής του χωρίς κανέναν δισταγμό τον έριξε κατευθείαν στον αγώνα, δίνοντάς του το διεθνές ντεμπούτο του στο πρώτο παιχνίδι της χώρας εναντίον της Γιουγκοσλαβίας στη Σαραγόσα. Από τότε έγινε ο νεότερος παίκτης που αγωνίστηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο, ένα ρεκόρ που κρατάει μέχρι και σήμερα! Στην καριέρα του έπαιξε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982 και του 1986 και βοήθησε παράλληλα στην κατάκτηση του τελευταίου Βρετανικού Εσωτερικού Πρωταθλήματος το 1983-84!
«Όταν ξεκίνησα απέναντι στην Γιουγκοσλαβία δεν σκέφτηκα τίποτα για ρεκόρ, απλά ανυπομονούσα να βροντοφωνάξω τον εθνικό μας ύμνο. Μετά από λίγο μου ήρθε σαν αναλαμπή. Τα κατάφερα. Είμαι ο νεότερος πια, ξεπέρασα τον Πελέ!».
Η πρόσληψη του Άλεξ Φέργκιουσον τον Νοέμβριο του 1986 θα τον επαναφέρει στην επίθεση καθώς το τελευταίο διάστημα αγωνιζόταν στο κέντρο, όμως μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μεξικό η καριέρα του φαίνεται να έχει πάρει την κατιούσα. Μετά από δύο μέτρια χρόνια και δημοσιεύματα για αλκοολισμό και περί αντιπάθειας με τον προπονητή του, θα πάρει μεταγραφή στην Έβερτον. Αποχωρώντας από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θα δεχθεί κρούσεις από τον κίτρινο τύπο ώστε να μιλήσει για την «κακή» σχέση του με τον Σερ Άλεξ, αλλά θα αρνηθεί, σεβόμενος τον σύλλογο για τον οποίο σκόραρε 68 φορές σε 278 εμφανίσεις πριν καν κλείσει τα 25!
«Από την πρώτη προπόνηση μαζί του κατάλαβα πως πρόκειται για παίκτη υψηλού επιπέδου. Παρά το νεαρό της ηλικίας του έπαιζε με τρομερή αυτοπεποίθηση. Ήταν μια ποδοσφαιρική ιδιοφυΐα, που έπαιζε πάντα έξυπνα και δυναμικά με άριστη χρήση του σώματός του. Οι πάσες του είχαν πάντα τρομερή ακρίβεια και σπάνια τον θυμάμαι να χαρίζει την κατοχή στον αντίπαλο», θα γράψει γι’ αυτόν ο Φέργκιουσον στην αυτοβιογραφία του, δίνοντας τέλος στις φήμες περί αμοιβαίου «μίσους».
Ένα ακόμη ενδιαφέρον ρεκόρ που κρατάει ο Γουάιτσαϊντ είναι ότι πρόκειται για το νεότερο παίκτης της Μάντσεστερ που συμπλήρωσε 200 συμμετοχές αφήνοντας πίσω του πολύ μεγάλα ονόματα!
- Νόρμαν Γουάιτσαϊντ: 21 χρόνια και 4 μήνες
- Τζορτζ Μπεστ: 21 χρόνια και 7 μήνες
- Ράιαν Γκιγκς: 21 χρόνια και 9 μήνες
- Μάρκους Ράσφορντ: 22 χρόνια και 2 μήνες
- Κριστιάνο Ρονάλντο: 22 χρόνια και 8 μήνες
- Γουέιν Ρούνεϊ: 22 χρόνια και 11 μήνες
- Μπόμπι Τσάρλτον: 24 χρόνια και 4 μήνες
Ο Γουάιτσαϊντ, ωστόσο, φάνηκε ιδιαίτερα άτυχος με τα προβλήματα τραυματισμού του να ξεκινούν από το 1980, όταν ήταν 15 χρονών. Ο ίδιος είχε πει ότι ένας φυσιοθεραπευτής της Γκλέντοραν κατά την διάρκεια μιας συνεδρίας του άσκησε μεγάλη πίεση στους προσαγωγούς, τραυματίζοντας την λεκάνη του και αναγκάζοντάς τον να χάσει μεγάλο ποσοστό της εκρηκτικότητάς του! Έπειτα στην πορεία της καριέρας του υπέστη ρήξη πρόσθιου χιαστού κατά την διάρκεια ενός φιλικού αγώνα. Λόγω της νεαρής ηλικίας του και της μη-λαπαροσκοπικής επέμβασης -άρχισε να εφαρμόζεται δύο χρόνια μετά- η ζημιά δεν αποκαταστάθηκε ποτέ πλήρως. Ο άλλοτε παθιασμένος νεαρός που ορμούσε σε όλες τις μονομαχίες διεκδικώντας κάθε φάση, παρά τις ηλικιακές διαφορές που είχε με τους αντιπάλους του, έπρεπε πλέον να προσαρμόσει το στυλ παιχνιδιού του για να αντισταθμίσει την ζημιά στο γόνατο και τη λεκάνη του.
Η παραμονή του στην Έβερτον δεν κράτησε παραπάνω από 29 παιχνίδια.. Η καριέρα του έληξε άδοξα λόγω των σοβαρών τραυματισμών μόλις στα 26 του χρόνια! Ωστόσο ο Νόρμαν έκανε το πάθημα του ένα μάθημα ζωής για όλους! Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Σάλφορντ και αποφοίτησε με πτυχίο στην ποδιατρική και στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακό στην αθλητική επιστήμη. Επιπλέον επέστρεψε στους κόκκινους διαβόλους έχοντας πια συμβουλευτικό ρόλο στο ιατρικό τιμ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μέχρι και σήμερα! Στόχος και επιθυμία του είναι η σωστή φροντίδα των ποδοσφαιριστών προκειμένου να μην στερηθεί ποτέ ξανά κανείς την καριέρα που ονειρεύεται, όπως συνέβη σε εκείνον!
«Ακούγεται εντυπωσιακό ότι έχω αυτά τα πτυχία με το όνομά μου, αλλά ήταν το πιο δύσκολο πράγμα που έχω κάνει ποτέ! Αφήστε με να παίξω ποδόσφαιρο και ακόμα κι αν βλέπουν ένα εκατομμύριο άνθρωποι, είμαι εντάξει. Αν σηκωθείς και απαντήσεις λάθος σ’ ένα ερώτημα μπροστά στην τάξη είναι πολύ πιο τρομακτικό».
Πηγή: England 365
