Του Γιάννη Σερέτη
Ηταν επώδυνη αυτή η απώλεια πρωταθλήματος για τον Παναθηναϊκό. Μια απώλεια που οφείλεται (ο καθένας βάζει το δικό του «μερίδιο») στις (μη) μεταγραφές του Ιανουαρίου, την «αυτοκτονία» στο εντός έδρας παιχνίδι με τον «μισό» ΠΑΟΚ, τον κορονοϊό πριν από το ματς με τον Ολυμπιακό και την εύνοια της ΑΕΚ στα ματς με τους Πράσινους και τους Ερυθρόλευκους στα play offs.
Οντως, όπως είπε ρεαλιστικά και ο Γιοβάνοβιτς, θα περάσει πολύς καιρός για να γιάνει αυτή η πληγή. Σε οπαδούς και αγωνιστικό τμήμα. Εχει νόημα ο Παναθηναϊκός να κοιτάξει πίσω; Ασφαλώς και έχει! Νόημα δεν έχει να «κολλήσει» πίσω. Πρέπει όμως να κοιτάξει πάρα πολύ προσεκτικά τι έχει συμβεί εφέτος για να λάβει και τις αποφάσεις για την επόμενη μέρα. Ποια στοιχεία τον οδήγησαν στην επιτυχημένη σεζόν, ποια στοιχεία του κόστισαν τον τίτλο που είχε στα χέρια του μέχρι και την 33η αγωνιστική, πώς μπορεί να φτάσει σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης και παράλληλα να είναι ανταγωνιστικός σε πρωτάθλημα και Κύπελλο.
Πόσο value for money, ήταν επί παραδείγματι οι μεταγραφές των Μπερνάρ, Βέρμπιτς, Σπόραρ, Μάγκνουσον και πώς θα πορευτεί στις συγκεκριμένες θέσεις για την επόμενη σεζόν; Πώς θα λειτουργήσει στο μεταγραφικό πεδίο; Με τις προτάσεις των μάνατζερς που θα περνούν από το κόσκινο του Γιοβάνοβιτς και τις όποιες γνωριμίες/διασυνδέσεις του Σέρβου κόουτς και του προπονητικού τιμ; Η με ενισχυμένο τμήμα scouting ή και πρόσληψη τεχνικού διευθυντή με συγκεκριμένες αρμοδιότητες ανάλογα με τα «θέλω» του Ιβάν;
Με ποιες διατάξεις θα παρουσιαστεί στην επόμενη σεζόν; Θα επιμείνει στο 4-3-3 το οποίο εφάρμοσε σχεδόν με θρησκευτική ευλάβεια και ελάχιστες εξαιρέσεις, ή θα δοκιμάσει στην προετοιμασία και σχηματισμούς με τρεις κεντρικούς αμυντικούς (3-5-2 και 3-4-3), τους οποίους δεν χρησιμοποίησε καθόλου εφέτος, παρότι μετά τον τραυματισμό του Αϊτόρ ταίριαζαν στα χαρακτηριστικά των παικτών που διέθετε (με Σάρλια ή Κουρμπέλη τρίτο στόπερ);
Τι θα κάνει με βασικά στελέχη της τελευταίας διετίας, τα οποία όμως είναι πλέον «μεγάλα παιδιά» στα οποία έχει ανανεώσει συμβόλαια, όπως ο Ρουμπέν Πέρεθ, ο Χουάνκαρ, ο Σένκεφελντ, προσεχώς εκτός απροόπτου και ο Κουρμπέλης; Θα είναι και του χρόνου «βασικοί» ή θα δίνουν τη μάχη τους με ισάξιους ή και καλύτερους που θα αποκτηθούν; Και ποιος μπορεί να εξασφαλίσει ότι θα είναι «καλύτεροι»; Πώς θα μπορέσει να διατηρήσει τα θετικά στοιχεία της ποδοσφαιρικής του ταυτότητας, ενισχύοντας και την παραγωγικότητά του, δεδομένου ότι αυτό που τού κόστισε τελικά ποδοσφαιρικά ήταν ότι στα play offs ο μοναδικός που πραγματικά ξεχώρισε μεσοεπιθετικά ήταν ο Φώτης Ιωαννίδης;
Είναι πάρα πολλά τα ζητούμενα και δύσκολη η διαχείριση της επόμενης μέρας διότι ο Παναθηναϊκός, παρότι στα μάτια πολλών φαίνεται να έχει «κλείσει» τον κύκλο του μ’ αυτό το ρόστερ δεν έχει πάρα πολύ μεγάλα περιθώρια ανανέωσής του, δεδομένου ότι είναι ελάχιστα τα λήγοντα συμβόλαια. Η αποχώρηση του Πούχατς, του Φακούντο Σάντσεθ, του Αργύρη Καμπετσή ή και του Αχιλλέα Πούγγουρα αν δεν ανανεώσει, στην πραγματικότητα δεν «ελαφραίνει» ούτε το μπάτζετ, ούτε το ρόστερ. Οι δύσκολες αποφάσεις αφορούν τα βαριά συμβόλαια που εφέτος δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις, κάνοντας μέτρια (Σπόραρ – Μπερνάρ – Παλάσιος – Μαντσίνι – Μάγκνουσον) ή και κακή (Βέρμπιτς) σεζόν. Το βάρος ασφαλώς πέφτει στον Γιοβάνοβιτς, όμως ας μην λησμονούμε ότι η μεταγραφική περίοδος κρύβει απροσδόκητα και εκπλήξεις. Θυμηθείτε – επί παραδείγματι – την περυσινή πρόταση από το MLS για τον Ιωαννίδη ή την πώληση του Βέλεθ στην Αλ Φατέχ, διότι ο παίκτης ήθελε πώς και πώς τα (πολύ) περισσότερα χρήματα.
Στην εποχή κατά την οποία (εδώ και πολλά χρόνια πια) ο παίκτης έχει αναμφισβήτητα το πάνω χέρι ακόμα κι αν «δένεται» με συμβόλαιο, το κλαμπ πρέπει να είναι έτοιμο για όλα…
Υ.Γ. Ο Παναθηναϊκός καλείται να αντιμετωπίσει με πολύ μεγαλύτερη ζέση συγκριτικά με την περυσινή σεζόν την ευρωπαϊκή του εκκίνηση. Όχι πως πέρυσι δεν άξιζε την πρόκριση επί της Σλάβια, την οποία έχασε λόγω της απίστευτης αποβολής του Παλάσιος για «θέατρο» στο πρώτο ματς και παρά την καταπληκτική εμφάνισή του στη ρεβάνς της Λεωφόρου για 60 λεπτά. Aλλά, να, εφέτος το δέλεαρ είναι τεράστιο! Σκεφτείτε να έχει εξασφαλίσει από τις 10 Αυγούστου, με πρόκριση από το δεύτερο στον τρίτο προκριματικό γύρο του Champions League, τουλάχιστον δέκα εκατ. Ευρώ και συμμετοχή στους ομίλους του Europa League! Άλλη αύρα, άλλη δυναμική, άλλα πλάνα, άλλη γοητεία με το «καλημέρα» στη σεζόν, από τα πρώτα δύο ματς! Σε παίκτες, οπαδούς, σε όλο τον παναθηναϊκό οργανισμό!
Y.Γ1: Για τον Ζέκα είναι απλή η υπόθεση. Αν τον θέλει ο Γιοβάνοβιτς, θα τον πάρει ο Παναθηναϊκός. Αν δεν τον θέλει, θα ψάξει άλλη ομάδα στα 35 του. Προφανώς δεν μπορούμε να έχουμε άποψη μετά τους δυο σερί σοβαρούς τραυματισμούς του.
Πηγή: Gazzetta
