Του Κώστα Κεφαλογιάννη
Ομολογώ μου έκανε εντύπωση η στάση ηρεμίας του Μίροσλαβ Στοχ όλη τη σεζόν. Είχα διαβάσει τα ρεπορτάζ ότι έχει αλλάξει και ωριμάσει, δεν είναι πια παρορμητικός και εκρηκτικός όσο στο παρελθόν αλλά και πάλι: Προερχόμενος από την παραγωγικότερη χρονιά της καριέρας του, σε άριστη ποδοσφαιρική ηλικία, προφανώς ο Σλοβάκος δεν περίμενε τέτοιο παραγκωνισμό όταν υπέγραφε στον ΠΑΟΚ και μάλιστα δίχως κανέναν προφανή λόγο. Δεν παρακολουθώ τι προπονήσεις και δεν ξέρω αν ο Στοχ σέρνεται ή απλώς δεν μπορεί να ακολουθήσει τα ζητούμενα του Αμπέλ. Παρακολουθώ όμως τους αγώνες. Και η απόδοση του Μπίσεσβαρ πρωτίστως, αλλά και των άλλων μεσοεπιθετικών του ΠΑΟΚ φέτος δεν είναι σε καμία περίπτωση τέτοια που να δικαιολογεί την στάση του Πορτογάλου τεχνικού απέναντι στον παίκτη.
Ο Στοχ είναι δεδομένα από τους ποιοτικότερους ποδοσφαιριστές στο ρόστερ του «Δικεφάλου». Ακόμα κι αν δεν υπήρξε επιλογή του προπονητή αλλά της διοίκησης, η έλευσή του ήταν επιτυχία. Παίκτης αυτής της κλάσης και της εμπειρίας, θεωρητικά θα μπορούσε να κάνει πλάκα στο ελληνικό πρωτάθλημα αν έβρισκε ρυθμό. Ακόμα κι αν υπολείπεται σε ένταση, πράγμα απολύτως απαραίτητο στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, η δουλειά του Αμπέλ θα ήταν να κρύψει αυτήν την αδυναμία, πλαισιώνοντας τον με τους κατάλληλους παίκτες, ώστε να πάρει από τον Σλοβάκο όλα τα υπόλοιπα που θα μπορούσε να του προσφέρει.
Αλλά μισό λεπτό, για ποια ένταση μιλάμε έτσι κι αλλιώς; Ο φετινός ΠΑΟΚ μοιάζει σταθερά με ξεθυμασμένο αναψυκτικό. Δεν μπορώ να φανταστώ πόσο θα έριχνε την έντασή της υπόλοιπης ομάδας η παρουσία του Στοχ.
Δεν χρειάζεται να φανταστώ αντιθέτως πόσο θα την ανέβαζε ποιοτικά. Το είδα στα 20 λεπτά του αγώνα με τον ΟΦΗ. Με τέσσερις – πέντε πολύ ποιοτικές επαφές με την μπάλα, ο Σλοβάκος έδειξε αμέσως τι είδους ποδοσφαιριστής είναι: κλάσης και διαφοράς. Ο παίκτης που με μια ενέργεια μπορεί να αλλάξει την ροή ενός αγώνα.
Αν ο Βαλμπουενά, χάρη σε αυτές τις ποιοτικές επαφές, είναι ο MVP της χρονιάς στην Ελλάδα, ο Αμπέλ μάλλον πρέπει να αναρωτηθεί τι έκανε λάθος με τον Στοχ.
Η πλήρης αδρανοποίησή του είναι στα δικά μου μάτια ανεξήγητη. Και το ξέσπασμά του, απολύτως λογικό. Λανθασμένο, ειδικά στο σχόλιο που έγραψε ότι ελπίζει να φύγει ο προπονητής, μα λογικό. Ίσως και καθυστερημένο.
Ο Στοχ πράγματι δεν είναι κανένα παιδάκι που ξεκινάει τώρα και πρέπει να κάνει υπομονή. Ο Στοχ έχει φάει τα γήπεδα με το κουτάλι και μόλις πέρυσι ήταν ηγέτης στην πορεία της Σλάβια Πράγας προς την κατάκτηση του τίτλου και μέχρι τους «8» του Γιουρόπα Λιγκ. Ασφαλώς τσαντίζεται όταν δεν παίζει, ειδικά όταν μπροστά του δεν βρίσκεται ο Μέσι και ο Κριστιάνο, αλλά ο φετινός «Μπίσε», για ένα φεγγάρι ο φετινός Άντρε, ο Λημνιός και ο Λάμπρου.
Πλέον τίθεται το ερώτημα, αυτή η αντίδραση θα κάνει καλό ή κακό στην προσπάθεια του ΠΑΟΚ για την δεύτερη θέση και την κατάκτηση του Κυπέλλου;
Εξαρτάται πώς θα το διαχειριστεί ο Αμπέλ. Αν το δει εκδικητικά και τον τιμωρήσει σιωπηλά με νέο εξοστρακισμό, ο «Δικέφαλος» απλώς θα στερηθεί ξανά έναν ποιοτικό παίκτη (δεν διαθέτει πλέον πολλούς).
Αν το δει έξυπνα και αφήσει την τσαντίλα του Στοχ να γίνει κίνητρο, ίσως κερδίσει από εκείνον ένα καλό φινάλε σε μια προβληματική χρονιά. Αν δηλαδή του πει «νομίζεις ότι σε αδίκησα; Ωραία μπες και δείξε μου (τα), αφού είσαι μάγκας», ο ΠΑΟΚ ενδέχεται να πάρει από τον Στοχ, έστω ένα μικρό μέρος από όσα προσδοκούσε όταν τον έκλεινε πέρυσι το καλοκαίρι.
Σε κάθε περίπτωση, στην flat line κατάσταση που επικρατεί εδώ και καιρό στα αποδυτήρια του ΠΑΟΚ, τα νεύρα του Στοχ αποτελούν στα δικά μου μάτια μια ευπρόσδεκτη αναταραχή.
Ο ΠΑΟΚ έχει υπάρξει καλός, έχει υπάρξει και κακός πολλές φορές στην ιστορία του. Εντελώς προβλέψιμος και βαρετός όμως, όπως μοιάζει το τελευταίο διάστημα, δεν έχει υπάρξει.
Και προσωπικότητες με την τρέλα και την ποιότητα του Στοχ, που να μπορούν κάπως να αλλάξουν αυτήν την βαρεμάρα, δεν υπάρχουν πολλές, όχι στον ΠΑΟΚ, αλλά ούτε στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Πηγή: Sport DNA
