Επιλογή Σελίδας

Του Κώστα Κεφαλογιάννη

O ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος του Παναιτωλικού χωρίς να είναι ιδιαίτερα καλός. Είχε όμως τον έλεγχο στο μεγαλύτερο μέρος του ματς, είχε φάσεις για να καθαρίσει τη νίκη νωρίτερα και κινδύνεψε ουσιαστικά μόνο μία φορά, με τον Ντόμινικ Κοτάρσκι να είναι και πάλι εκεί.

Υπάρχουν κι άλλα σημεία στο παιχνίδι που αξίζουν λίγη παραπάνω συζήτηση. Η γεμάτη εμφάνιση του Ντόουγκλας Αουγκούστο, ο οποίος παρότι πήρε κάρτα λόγω εκνευρισμού στο πρώτο ημίχρονο, στο δεύτερο ήταν ο κορυφαίος του γηπέδου. Το 2-0 είναι σχεδόν αποκλειστικά δικό του. Ο Βραζιλιάνος, παίζοντας στη φυσική του θέση, είναι σταθερός, χρήσιμος, σκοράρει περισσότερο από όσο όταν έπαιζε στο «δέκα» και γενικά δείχνει άλλος άνθρωπος (ενδεχομένως έπαιξε ρόλο και η υπογραφή του συμβολαίου του).

Ο Κωνσταντέλιας στο «δέκα» είχε καλές και κακές στιγμές, ήταν τακτικά συνεπής με άριστες επιστροφές, μας έδειξε και πάλι ότι διαθέτει σπάνιας ποιότητας (για Έλληνα ποδοσφαιριστή) επαφές με την μπάλα, όμως βρήκε και λιγότερους χώρους για να δράσει σε σχέση με τα αριστερά, δεν μπόρεσε να πάει στο ένας εναντίον ενός και μένει να αποδειχθεί αν θα προσφέρει και σε αυτή τη θέση όσα έδινε στον ΠΑΟΚ ως εξτρέμ. Ή και όχι. Αν ο «Δικέφαλος» πάρει δεκάρι στις μεταγραφές, τότε ο Ντέλιας δεν έχει λόγο να μετατοπιστεί. Αν δεν πάρει, τότε θα περάσει πολλά αγωνιστικά λεπτά πίσω από τον επιθετικό και θα πρέπει να βρει τους τρόπους να γίνει επιδραστικός και εκεί.

Καλός στο πρώτο μέρος ο Ολιβέιρα, έπρεπε να βγει νωρίτερα στο δεύτερο, με ασίστ ο δραστήριος Αντρίγια, ο οποίος είχε όμως μια κάκιστη επιλογή σε αντεπίθεση τρεις εναντίον ενός, καλός ο Σάστρε, μέτριοι Ράφα Σοάρες και Σβααμπ. Κάπως έτσι, δύσκολα μα δίκαια ήρθε το διπλό.

Σε γενικές γραμμές το ξεκίνημα του δεύτερου γύρου βρίσκει τον ΠΑΟΚ καλά. Με τέσσερις συνεχόμενες νίκες, χωρίς να δεχτεί γκολ. Στο Αγρίνιο, είπαμε, δεν έπαιξε όσο κυριαρχικά έπαιζε στα τελευταία παιχνίδια πριν την διακοπή. Όμως, όπως φάνηκε στα Γιάννενα και στη Νίκαια, τώρα, στην επανεκκίνηση του πρωταθλήματος, το αποτέλεσμα μετρά περισσότερο και από την απόδοση.

Είναι απαραίτητο για τον ΠΑΟΚ να έχει υψηλούς στόχους, ακόμα κι αν πρόκειται για τη δεύτερη θέση που φέτος οδηγεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Οι υψηλοί στόχοι σφυρηλατούν μια ομάδα που φιλοδοξεί στο μέλλον να κάνει πρωταθλητισμό. Ταυτόχρονα όμως, ορθώς ο Λουτσέσκου δεν βάζει έξτρα πίεση στους παίκτες του. Βήμα – βήμα, αγώνα με τον αγώνα, εφόσον συνεχιστεί η βελτίωση, θα προκύψουν οι στόχοι έτσι κι αλλιώς.

Ωστόσο, θα το γράψω για πολλοστή φορά. Παρότι πλέον ο Ρουμάνος έχει περισσότερους παίκτες στην διάθεσή του (με την ενσωμάτωση Κωνσταντέλι, Σάστρα, Ράφα και Φελίπε Σοάρες στο rotation) μεσοεπιθετικά ο ΠΑΟΚ χρειάζεται κάτι παραπάνω.

Υ.Γ. Στο πρώτο γκολ ο Αουγκούστο σπρώχνει ξεκάθαρα και χωρίς καμία αμφιβολία τον Κολοβό. Ξεκάθαρα επίσης το κάνει πριν εκτελεστεί το φάουλ, σε νεκρό χρόνο δηλαδή. Ο Σιδηρόπουλος (που είχε μέτρια διαιτησία έτσι κι αλλιώς) δεν το είδε. Κι έτσι κακώς δεν καθυστέρησε την εκτέλεση για συστάσεις ή και κάρτα στον Βραζιλιάνο. Από εκεί και πέρα όμως, εφόσον το φάουλ εκτελείται και δεν προκύπτει τίποτα μεμπτό, δεν μπορεί και να ακυρώσει το γκολ.

Πηγή: Sport DNA