Του Γιάννη Σερέτη
Ολα τα φώτα στον Φώτη! Λογικό. Αυτό που έκανε στο πρώτο ημίχρονο εναντίον της ΑΕΚ ήταν εξωφρενικό σε όλα τα επίπεδα. Κι αυτό που το κάνει ακόμα πιο εξωφρενικό είναι ότι το παιχνίδι δεν του έχει ξεκινήσει καλά! Μια απίστευτη εμφάνιση που συνδύασε θέαμα και ουσία, γκολ και ντρίμπλες, ασίστ και «σκαφτά», πάθος, κίτρινες, αρχηγία, ηγεσία, τα πάντα! Μια βραδιά που θα τη θυμόμαστε για πολλά χρόνια, ακόμα κι όταν ο πρώην παίκτης του Λεβαδειακού αγωνίζεται στο εξωτερικό. Οχι σε ομάδες επιπέδου «Αϊντραχτ», Στουτγάρδης και Λυών. Ισως ούτε σε ομάδες επιπέδου Λάτσιο, Γουέστ Χαμ και Σπόρτινγκ Λισσαβώνας, αλλά ακόμα υψηλότερου!
Θα δούμε, έχει όλο το χρόνο μπροστά του. Μοιάζει μ΄ ένα μωρό που κάθε μέρα μεγαλώνει και κάθε μέρα είναι ολοφάνερο σε όλους πόσο μεγαλώνει! Ομως επειδή δεν είναι ποδοσφαιρικά μωρό, αλλά στα 24 του, θα έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον σε ποια ομάδα θα καταλήξει. Οχι, δεν είναι απολύτως βέβαιο ότι θα μας… αποχαιρετήσει σύντομα. Το σίγουρο είναι ότι η δική του πώληση θα σπάσει κάθε ρεκόρ στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Πώλησης ξένου παίκτη (Ποντένσε στη Γουλβς – 19 εκατ. Ευρώ) και Ελληνα παίκτη (Ρέτσος στη Λεβερκούζεν – 17 εκατ. Ευρώ). Το ποσό προφανώς δεν μπορεί να υπολογιστεί. Είναι άγνωστο. Οπως άγνωστο είναι και το σίγουρα υψηλό ποσοστό μεταπώλησης που έχει κρατήσει ο Λεβαδειακός. Και πιθανότατα – για να είμαι ειλικρινής – δεν θα το μάθουμε ποτέ…
Ολα τα φώτα στο Φώτη! Ομως την ΑΕΚ δεν τη νίκησε ο Ιωαννίδης. Ο Ιωαννίδης ήταν αυτός που την τρόμαξε. Αυτός που της έδωσε να καταλάβει ότι είναι «θνητή» περνώντας ανάμεσα, μπροστά ή και από πίσω αμυντικούς μέσους, στόπερ, ακραίους αμυντικούς. Αν η γκολάρα του Ελίασον επί του Ολυμπιακού είχε καμουφλάρει τα προβλήματα της ΑΕΚ, ο Ιωαννίδης χθες τα έκανε να φαίνονται πολύ μεγαλύτερα απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα και ίσως αυτό το δικό του προσωπικό show να ωφελήσει την Ενωση.
Ο Ιωαννίδης την τρόμαξε. Δεν την νίκησε μόνος του όμως. Την ΑΕΚ τη νίκησαν όλοι μαζί! Και ο σταθερός Ντραγκόφσκι που δείχνει πια πιο τολμηρός και «σίγουρος» στις εξόδους του, και ο Ακαϊντίν με τα τεράστια κανιά του και ο Γεντβάι με το καθοριστικό τάκλιν προ του Πόνσε και ο Κώτσιρας με τις αστείρευτες αντοχές του και ο Τσέριν που έτρεχε για τρεις και ο Μπερνάρ που δυσκολευόταν να αναπνεύσει με το man to man του Ρότα και ασφαλώς ο Τάσος Μπακασέτας που ψάχνει μέσα από το Τριφύλλι και την προοπτική του νταμπλ ξανά τη χαρά του παιχνιδιού. Την έψαχνε εξ αρχής, τώρα ακόμα περισσότερο μετά από τον αποκλεισμό της Εθνικής ομάδας και τα χίλια – μύρια που άκουσε. Τα άκουσε από τους ΠΑΟΚτσήδες, τα άκουσε από όλους μετά τη Γεωργία, αλλά δεν το βάζει κάτω.
Δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Γκολ στην Τούμπα, στο Φάληρο, γκολ με την ΑΕΚ, με τον Αρη και νέοι στόχοι με το δικό το never give up. Τη νίκησε και ο Φατίχ Τερίμ, παρότι για ακόμα μια φορά είχε αποτυχημένες επιλογές, όπως η χρησιμοποίηση του Βέρμπιτς στην ενδεκάδα, η μη αξιοποίηση του Τζούρισιτς που είναι σούπερ στις προπονήσεις και έπρεπε να έχει μπει από το 70′ στη θέση του Μπακασέτα, η απόφαση για ολική οπισθοχώρηση από το 46′, οι αλλαγές του Βιλένα και του Ρουμπέν στο… 88′ (αν είναι δυνατόν, δεδομένου ότι η ΑΕΚ έπαιζε με ολόφρεσκους χαφ από το 57′!).
Τη νίκησε και ο Τερίμ με τον «σύρτη» Αράο, με την απόφαση για τον Ακαϊντίν, μ’ έναν «κανονικό« σχηματισμό, με την αυτοπεποίθηση που μεταδίδει στην ομάδα του ακόμα κι όταν όλα δείχνουν χαμένα. Αυτή τη φορά ο Τούρκος άφησε τις ποδοσφαιρικές «τρέλες» στην άκρη: στα εντός έδρας να τον «φοβάσαι», όχι μακριά από τη Λεωφόρο. Ναι, ήταν σε κακή βραδιά και ο Αλμέιδα που έβγαλε και εκνευρισμό με τέσσερις αλλαγές ταυτόχρονα στο 57′, όμως το πρόβλημα της Ενωσης αυτή την περίοδο δεν είναι ασφαλώς ο κόουτς.
Είναι η δυσκολία της καλύτερης δυνατής επιλογής όταν έχεις τόσο πολλούς καλούς μεσοεπιθετικά, ήταν και η «σιγουριά» για το αποτέλεσμα μέχρι χθες, είναι η δυσκολία της απέναντι σε κλειστές άμυνες, είναι και το ότι το «πετάξτε τη μπάλα στον Ολιζαντέμπε» του Σέρχιο Μαρκαριάν το έχουν διαβάσει όλοι πια με τον Λιβάι. Κι αν δεν υπάρχει πίσω από τον «Ολιζαντέμπε» ένας «Λύμπε» (ρόλος που υποστήριξε καταπληκτικά πέρυσι ο τρομερός Τσούμπερ των play offs) και έχεις κρατήσει στον πάγκο και τον κορυφαίο χαφ σου (Πινέδα), το ματς μπορεί να στραβώσει…
Υ.Γ. Ο Αλμέιδα έσπασε χθες και το… ρεκόρ του Γιοβάνοβιτς στο ΟΑΚΑ, στην ήττα με 1-0 με γκολ του Σιμάνσκι από το 2′ το 2021, όταν ο Παναθηναϊκός είχε χάσει τ’ άχαστα, με αποτέλεσμα να χάσει και το παιχνίδι. Τουλάχιστον 45 λεπτά κράτησε τους παίκτες για ομιλία στα αποδυτήρια! Και μετά βγήκε στη συνέντευξη Τύπου και έδωσε ρεσιτάλ. Οχι επειδή έπλεξε το εγκώμιο του Ιωαννίδη, αν και είναι σπάνιο στο ελληνικό ποδόσφαιρο να αναφερθεί κάποιος κολακευτικά ονομαστικά και… επί προσωπικού για παίκτη αντιπάλου. Αλλά επειδή δεν έψαξε για δικαιολογίες και μίλησε καταπληκτικά για την πρώτη ήττα της ομάδας του μετά από 17 ντέρμπι.
Το ξαναλέμε: αν τελικά η ΑΕΚ κατακτήσει το πρωτάθλημα ένας από τους βασικότερους λόγους θα είναι η διαχείριση μετά από «στραβές». Την Κυριακή έχει ο ΠΑΟΚ την ευκαιρία να της «πάρει» για πρώτη φορά την εικόνα του φαβορί. Μόνο με νίκη όμως! Ακόμα και με ισοπαλία, η Ενωση θα συνεχίσει να έχει τον πρώτο λόγο και έχω την αίσθηση ότι μετά τη χθεσινή εμφάνιση στη Λεωφόρο θα έχει το πείσμα, το πάθος, την ορμητικότητα και την ενέργεια που είχαν χθες οι παίκτες του Παναθηναϊκού.
Πηγή: Gazzetta
