Του Θάνου Σαρρή
Έχουμε πει επανηλειμμένα ότι το φετινό πρωτάθλημα είναι διαφορετικό από τα προηγούμενα, για μια σειρά από λόγους. Ένας πολύ βασικός είναι η χειμερινή διακοπή. Ακούμε συχνά ότι ήταν μια ευκαιρία για «ξεκούραση και ανασυγκρότηση δυνάμεων», όμως στο ποδόσφαιρο τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Για μια ομάδα που έχει καταφέρει να βρει ρυθμό στις προπονήσεις και στους αγώνες, για έναν προπονητή που έχει ισορροπήσει τους στόχους των προπονήσεων σε τέτοιο σημείο, ώστε οι βασικές του προτεραιότητες να αντανακλώνται στον αγωνιστικό χώρο, μια διακοπή ενός μήνα είναι πιθανόν να «φρενάρει» την ομάδα και όχι να της δώσει περισσότερες δυνάμεις.
H οποιαδήποτε προετοιμασία δεν έχει στόχο μόνο τη βελτίωση της φυσικής κατάστασης. Στόχος είναι η αποφυγή της υπεροπροπόνησης, προκειμένου η ομάδα να έχει ένταση και ρυθμό, η βελτίωση της μη λεκτικής επικοινωνίας ανάμεσα στους παίκτες, καθώς και φυσικά της τακτικής. Όταν, λοιπόν, μια ομάδα καλείται για πρώτη φορά να εντάξει στο ετήσιο προπονητικό της πρόγραμμα μια ακόμα περίοδο μεγάλης προετοιμασίας καταμεσής της σεζόν, όλα αυτά είναι πολύ σημαντικά. «Το μυστικό του περιοδισμού στην προετοιμασία είναι να αναπτύξεις ποδοσφαιριστές στην καλύτερη δυνατή φυσική κατάσταση χωρίς να χάσουν την φρεσκάδα τους. Ποιότητα πάνω από την ποσότητα. Το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι έντασης, όχι αντοχής. Οπότε χρειάζεται καλύτερη και όχι περισσότερη προπόνηση», έλεγε ο Ραϊμόντ Φερχάιχεν, μετρ της φυσικής κατάστασης και θιασώτης του football periodisation.
Το δείγμα της μετά-μουντιαλικής περιόδου είναι μικρό, όμως έχει γίνει ήδη σαφές ότι οι ομάδες στην Ελλάδα δεν έχουν καταφέρει να «κουβαλήσουν» την αγωνιστική συνέπεια του δεύτερου μισού του πρώτου γύρου. Περισσότερο ξεκάθαρο είναι στον πρωτοπόρο Παναθηναϊκό, στον οποίο ωστόσο μοιάζει να οφείλεται στον ψυχολογικό παράγοντα και την πίεση. «Με προβληματίζει η εικόνα της ομάδας και μας αναγκάζει να σκεφτόμαστε περισσότερα όσον αφορά τον τρόπο παιχνιδιού, τις λύσεις και τι πρέπει να κάνουμε για να γυρίσουμε στο επίπεδο που ήμασταν», είπε χαρακτηριστικά μετά τη νίκη επί του Λεβαδειακού ο Γιοβάνοβιτς, που στις τρεις πρώτες αγωνιστικές του δεύτερου γύρου έχει δει την ομάδα του να «ξεκουρδίζεται».
Η ΑΕΚ, που έμοιαζε να κρατά την ένταση και την αγωνιστική προσήλωση στα ίδια επίπεδα με τα οποία έκλεισε τον δεύτερο γύρο, έμεινε από λύσεις στα Γιάννενα και έχασε την ευκαιρία να πάει στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, έχοντας την δυνατότητα να μειώσει στον έναν βαθμό. Ο Ολυμπιακός, ο οποίος είναι διαφορετική περίπτωση από τους άλλους δύο λόγω των αλλαγών σε επίπεδο τεχνικής ηγεσίας και ρόστερ, άφησε επίσης βαθμούς στα Γιάννενα παρότι προηγήθηκε με 2-0. Ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε να φύγει με τους τρεις βαθμούς της νίκης από το Περιστέρι, μολονότι είναι μια ομάδα που δείχνει βελτίωση.
Καμιά ομάδα, από τις 4 που θεωρητικά διεκδικούν τον τίτλο, δεν κατάφερε να βγάλει τις πρώτες αγωνιστικές αλώβητη. Και εδώ έρχεται το άλλο πολύ σημαντικό κομμάτι, αυτό της διαχείρισης των μίνι αγωνιστικών κρίσεων, της πίεσης και της πνευματικής προετοιμασίας. Ένα σύνολο όπως ο Παναθηναϊκός, που είχε μια λύση για κάθε πρόβλημα στον πρώτο γύρο, δεν «ξέχασε» ξαφνικά να παίρνει τις σωστές αποφάσεις στον αγωνιστικό χώρο. Η Ένωση του Αλμέιδα που βρισκόταν με κλειστά μάτια και δεν άφηνε τον αντίπαλο να πλησιάσει στην περιοχή της, δεν στέρεψε ξαφνικά από ιδέες.
Σε μια διαδικασία όπως το φετινό πρωτάθλημα, είναι απόλυτα λογικό και κακές μέρες να υπάρξουν και περίοδοι ντεφορμαρίσματος και αδιέξοδα. Το θέμα είναι πως η κάθε ομάδα, μέσα από τις τρεις φάσεις στη διαδικασία της προπόνησης, της πνευματικής προετοιμασίας και των αποτελεσμάτων όπως αυτό του Παναθηναϊκού στη Λιβαδειά, μπορεί να αντιδράσει άμεσα, να «θάψει» τα προβλήματα και να νικήσει τη σωματική και πνευματική κόπωση. Παίζουν ρόλο οι εναλλακτικές επιλογές στο ρόστερ; Φυσικά και παίζουν, χωρίς όμως να είναι πανάκεια. Όχι μόνο περιπτώσεις Ιωαννίδη, που από τον πάγκο έχει καταφέρει να δώσει βαθμούς στον Παναθηναϊκό, αλλά και «ενδεκαδάτοι», παίκτες που για 2-3 σερί ματς μπορούν να σηκώσουν το βάρος του βασικού, να βοηθήσουν την ομάδα και τους συμπαίκτες τους, ακόμα κι αυτούς τους οποίους αντικαθιστούν. Ακόμα κι αν μιλάμε για το μέσο της χρονιάς, χωρίς πολύ χρόνο για να ενταχθούν νέοι ποδοσφαιριστές στα ήδη δομημένα σύνολα και να γίνουν κοινωνοί της νοοτροπίας των προπονητών, οι προσθήκες του Ιανουαρίου μπορούν να παίξουν κομβικό ρόλο στη διαχείριση αυτών των κρίσεων.
Κάθε προπονητής, κάθε οργανισμός, έχει τη δική του μέθοδο για τη διαχείριση των κρίσεων. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, με την παροιμιώδη ψυχραιμία του, μοιάζει ένας άνθρωπος ιδανικός για να διαχειριστεί τέτοιες καταστάσεις. Ωστόσο, σε μια ομάδα με το μέγεθος του Παναθηναϊκού που μετά από χρόνια βρίσκεται ξανά σε τροχιά πρωταθλητισμού, είναι λογικό η πίεση της κορυφής να βαραίνει τα πόδια των παικτών. Γιατί πλέον έχει ξεπεράσει τα μέσα της κούρσας και βαδίζει ολοταχώς για το φινάλε. Κι αυτό, όμως, είναι κομμάτι της διαχείρισης.
Για την ΑΕΚ, το ματς με τον ΠΑΣ μπορεί να αποδειχθεί μια πολύ μικρή παρένθεση, εφόσον νικήσει στο ντέρμπι με τον πρωτοπόρο μέσα στο γήπεδό της. Ο Ολυμπιακός που βρέθηκε από πολύ νωρίς αντιμέτωπος με κρίσεις, μοιάζει στην εποχή του Μίτσελ να έχει τους δικούς του μηχανισμούς αντιμετώπισής τους. Το ίδιο και ο ΠΑΟΚ, καθώς ο Λουτσέσκου είναι πολύ ικανός στη διαχείρισή τους και φρόντισε από νωρίς να χτίσει τις δικές του άμυνες για την πίεση στους παίκτες.
Γράφαμε τον Νοέμβριο, όταν ο Παναθηναϊκός ήταν στο +8 από την ΑΕΚ και στο +12 από τον Ολυμπιακό ότι είναι πολύ νωρίς για πανηγυρισμούς. Όπως και σε ενδεχόμενη ήττα από την ΑΕΚ, θα είναι πολύ νωρίς για απογοήτευση. Ο πρώτος γύρος ανήκει στο παρελθόν και ο δρόμος είναι μακρύς, αν συνυπολογίσει κανείς και τα πλέι οφ. Κάθε ομάδα θα έχει να διαχειριστεί τις δικές της κρίσεις, μεγαλύτερες ή μικρότερες, οι οποίες δεν είναι απαραίτητα αγωνιστικές. Και μέσα από αυτές, θα κριθεί και το πρωτάθλημα.
Υ.Γ: Κάποια στιγμή θα πρέπει να πάρουμε επίσημες απαντήσεις για τις εγκληματικές ενέργειες της αστυνομίας.
Πηγή: Gazzetta
