Του Κωνσταντίνου Κωλαΐτη
Στο διευρυμένο σύμπαν των «Looney Tunes», συχνά πυκνά έκανε την εμφάνισή του ένα μικρό ποντίκι με το χαρακτηριστικό του κίτρινο σομπρέρο. Ήταν ο «Speedy Gonzales», ένα από τα διασημότερα και πιο χαρακτηριστικά καρτούν της Warner Bros με τα οποία μεγάλωσαν γενιές και γενιές, προκαλώντας, όμως, προοδευτικά όλο και μεγαλύτερη αντιπαράθεση για το αν επρόκειτο για μια ρατσιστική, στερεοτυπική απεικόνιση της μεξικανικής κουλτούρας από τις ΗΠΑ.
Σε κάθε περίπτωση, ο Speedy Gonzalez δεν παύει να έχει ως σήμα-κατατεθέν αυτό που ορίζει και το όνομά του, την ικανότητα να τρέχει σαν… σίφουνας. Επονομαζόμενος και ως «το γρηγορότερο ποντίκι του Μεξικού». Κι αν αυτός ο τίτλος μπορεί να ταιριάξει μεταφορικά σε κάποιον Μεξικανό ποδοσφαιριστή, τότε ο Ουριέλ Αντούνα αποτελεί δικαιωματικά τον πιο ισχυρό υποψήφιο.
Ο 25χρονος διεθνής, ο μεγάλος στόχος του Παναθηναϊκού για την ενίσχυση στη θέση των εξτρέμ, είναι ο ταχύτερος παίκτης που κυκλοφορεί στο κορυφαίο επίπεδο του Μεξικού κι ένας εκ των κορυφαίων στον κόσμο, αγγίζοντας στην καριέρα του ταχύτητα 36 χλμ./ώρα.
Ένας αέρινος «δαίμονας» (1,74 μ.) που έχει το γκολ, είτε άμεσα ως εκτελεστής είτε ως δημιουργός. Μα πάνω απ’ όλα έχει όλα τα φόντα και κυρίως τη φιλοδοξία να ανελιχθεί στην ευρωπαϊκή σκηνή. Κι ως προς αυτό δουλεύει το Τριφύλλι, που με τη νέα του βελτιωμένη προσφορά σύμφωνα με το «ESPN» παλεύει να ντύσει τον Αντούνα στα Πράσινα, συμπτωματικά όπως εκείνα της πρώτης ομάδας του, της Σάντος Λαγκούνα. Με σύμμαχο πρώτον απ’ όλους τον ίδιο, η διαδρομή του οποίου περικλείει ουκ ολίγα ορόσημα ήδη στα 25 του χρόνια.
Τα δύσκολα χρόνια στο barrio του Λας Φλόρες
Ο Ουριέλ Αντούνα έζησε σε αρκετά φτωχικές συνθήκες στο Λέρδο, μια πόλη 80.000 κατοίκων στην πολιτεία Ντουράνγκο, βορειότερα του Μέξικο Σίτι. Στο barrio του Λας Φλόρες, τη γειτονιά που μεγάλωσε, βρισκόταν στο απόγειό της εκείνη την εποχή η δράση των συμμοριών και το εμπόριο ναρκωτικών. Οι γονείς του Κάρλος και Μπέρτα δούλευαν αμφότεροι κι ο Αντούνα απέφυγε τους σκοτεινούς δρόμους χάρη στην ερασιτεχνική ακαδημία του Τσάρλι, aka Κάρλος Εσκαντόν, η οποία λειτουργούσε ως καταφύγιο για μικρά παιδιά μέσω του ποδοσφαίρου.
Όσα παιδιά είχαν το ταλέντο και κατάφερναν να εξελιχθούν, τροφοδοτούνταν στις μεγάλες ομάδες της χώρας. Έτσι έγινε και με τον Ουριέλ, ο οποίος στα 14 του έφυγε για τη Σάντος Λαγκούνα. Ήταν ένα καχεκτικό αγόρι, στα όρια του επισιτισμένου, ντροπαλό και ευγενικό. Μα το ταλέντο του και κυρίως η ταχύτητά του επισκίαζαν τις σωματικές του ανεπάρκειες. Επειδή είχε πολύ στενούς δεσμούς με τους γονείς του, η ακαδημία της Σάντος Λαγκούνα δεν τον υποχρέωσε να μείνει στις εγκαταστάσεις της, αλλά τον φιλοξενούσε από το πρωί ως το απόγευμα ώστε να γυρίζει πίσω στους δικούς του.
Με τη βοήθεια διαιτολόγου, το σώμα του δυνάμωσε και η προπόνηση απογείωσε την προοπτική του, οδηγώντας τον έτσι νομοτελειακά στην ανδρική ομάδα.
Το ντεμπούτο του στη Λίγκα του Μεξικού το πραγματοποίησε το 2017 πριν κλείσει τα 20 του χρόνια κι έκτοτε τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους. Ο ίδιος, όμως, δεν ξεχνά από όπου ξεκίνησε και φροντίζει να επισκέπτεται συχνά το Λέρδο, παρέχοντας καθοδήγηση στα μικρά παιδιά καθώς και πόρους, χρήματα ή εξοπλισμό για την ανάπτυξη της Ακαδημίας που έσωσε τον ίδιο και του έδωσε μέλλον κι ελπίδα.
«Προσπαθώ πάντα να βοηθάω τους ανθρώπους που με βοήθησαν στη Σάντος Λαγκούνα. Θέλω να δώσω στα παιδιά κίνητρο, να τα βοηθήσω να πετύχουν αυτό που πέτυχα εγώ».
Από το Μεξικό στη Σίτι και τον Κόσμο
Μόλις τέσσερις μήνες μετά το επαγγελματικό του ντεμπούτο, οι «κεραίες» της Μάντσεστερ Σίτι τον εντόπισαν και οι Πολίτες τού προσέφεραν την ευκαιρία να μετακομίσει στην Κ-23. Ο Αντούνα δεν την άφησε ανεκμετάλλευτη και μετακόμισε στην Αγγλία το καλοκαίρι του 2017, πηγαίνοντας απευθείας δανεικός στην Ολλανδία και τη Χρόνινχεν για μιάμιση σεζόν. Έπαιξε 19 φορές με την Κ-21 (5 γκολ/2 ασίστ) και 22 με την πρώτη ομάδα χωρίς όμως να ανοίξει ποτέ λογαριασμό.
Δεύτερος σταθμός και πάλι ως δανεικός ήταν οι Λος Άντζελες Γκάλαξι. Εκεί ο Αντούνα πραγματοποίησε την πρώτη αξιοσημείωτη σεζόν της καριέρας του, με έξι γκολ και 7 ασίστ σε 34 συμμετοχές με τον αμερικανικό σύλλογο. Το ενδιαφέρον των συλλόγων της πατρίδας του χτύπησε «κόκκινο» και η Γκουανταλαχάρα τον επανέφερε στα πάτρια εδάφη το 2020, καταβάλλοντας 10 εκατομμύρια ευρώ στη Σίτι για την πώλησή του.
Στις επόμενες δύο σεζόν μετατράπηκε σε μια από τις «ατραξιόν» της Liga MX, καταγράφοντας συνολικά 64 εμφανίσεις με απολογισμό 6 γκολ και 9 ασίστ. Το 2022, προς απογοήτευση των φίλων της Τσίβας, ο Αντούνα μετακόμισε στην Κρουζ Αζούλ με την οποία συνέχισε εντυπωσιακά, σημειώνοντας 6 γκολ και 9 ασίστ στη διάρκεια του ημερολογιακού έτους.
Ο «σίφουνας» που άγγιξε τη μέγιστη ταχύτητα του Μπαπέ
Όσο διαπλαθόταν στη διάρκεια των δανεισμών του κατάφερε να εμπλουτίσει την ποιότητά του και να εξελίξει τις δεξιότητές του. Έτσι, όταν επέστρεψε στο Μεξικό ήταν ένας έτοιμος, υπερ-πολύτιμος παίκτης για τις ομάδες του. Και πάνω απ΄ όλα, ασταμάτητος με ή χωρίς την μπάλα στα πόδια.
Η ταχύτητά του αποτελούσε υπερόπλο από τη δεξιά πτέρυγα και το 2020 το όνομά του μπήκε στους τίτλους του «ESPN», αφού το κοντέρ του άγγιξε τα 36 χλμ./ώρα, επίδοση που μέχρι τότε κατείχε ο Κιλιάν Μπαπέ και ελάχιστοι εν ενεργεία παίκτες είχαν προσεγγίσει.
Μπορεί έκτοτε να μην έχει καταρρίψει αυτή την επίδοση, αλλά ευτυχώς δεν είναι δρομέας του στίβου αλλά ποδοσφαιριστής και τα «φτερά» στα πόδια του αποτελούν αναφαίρετο ατού στο προφίλ του ως εξτρέμ.
Το μαγικό 2019, η καθιέρωση στην εθνική και το Μουντιάλ
Όσοι παρακολούθησαν ευλαβικά το περασμένο Μουντιάλ, τότε το όνομα Ουριέλ Αντούνα δεν τους είναι άγνωστο. Ο 25χρονος διεθνής κλήθηκε από τον Τάτα Μαρτίνο για το τουρνουά του Κατάρ, απολύτως αναμενόμενα μετά από μια τριετία στη διάρκεια της οποίας είναι δεύτερος σκόρερ της εθνικής Μεξικού, πίσω μόνο από το «βαρύ πυροβολικό», Ραούλ Χιμένες!
Ο Αντούνα ντεμπούταρε με το εθνόσημο το 2019 και έβγαλε μάτια, σημειώνοντας ασίστ σε εκείνο το φιλικό κόντρα στη Βενεζουέλα, το οποίο ήταν μόνο η αρχή. Στις πρώτες του 15 εμφανίσεις κατέγραψε οκτώ γκολ και επτά ασίστ με την εθνική Μεξικού, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην κατάκτηση του τελευταίου τίτλου της χώρας, του Κυπέλλου Εθνών της CONCACAF. Ήταν παρών και στην ολυμπιακή ομάδα που κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στο Τόκιο το 2021.
Το 2019 επίσης σημείωσε σερί επτά αγώνων με γκολ ή ασίστ και γενικά, τη χρονιά αυτή «απογειώθηκε» στη σφαίρα ενός εκ των αναντικατάστατων παικτών του Χεράρδο Μαρτίνο, προξενώντας, μάλιστα, και το ενδιαφέρον της Μπενφίκα που έμεινε μόνο σε φιλολογικό επίπεδο.
Στο Μουντιάλ, συμπαίκτης με τον Ορμπελίν Πινέδα της ΑΕΚ, αγωνίστηκε και στις τρεις αναμετρήσεις, με αυξανόμενη συμμετοχή (6′ με Πολωνία, 24′ με Αργεντινή, 45′ με Σαουδική Αραβία), δίχως να διασώσει ή να διασωθεί από το ναυάγιο των Μεξικανών και τον πρώτο αποκλεισμό τους από τους ομίλους μετά το 1986.
Το ζωντανό «θέλω» για επιστροφή στην Ευρώπη
Σε συνέντευξη που παραχώρησε μετά τον αποκλεισμό του Μεξικού από το Μουντιάλ, ο Αντούνα έδειξε εμμέσως πλην σαφώς πόσο πολύ θέλει και ψάχνει την επιστροφή του στη Γηραιά Ήπειρο.
«Νομίζω πως θα μας βοηθήσει η παρουσία παικτών που παίζουν στο εξωτερικό, κάνει τη διαφορά. Το ποδόσφαιρο εκεί είναι διαφορετικό, σε αλλάζει, σε ωριμάζει και σε βοηθά να αναπτυχθείς ποδοσφαιρικά και να είσαι στο ανώτατο επίπεδο. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να κάνουμε το απαιτούμενο άλμα και να φτάσουμε στο πολυπίοθητο πέμπτο παιχνίδι ενός Μουντιάλ».
Ακόμα και σε μια δήλωση για την εθνική του ομάδα, η σημασία που δίνει στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και η φιλοδοξία του είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς. Ο Αντούνα σκοπεύει να επιστρέψει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και να αναβαθμίσει τη ζωή της δικής του, πλέον, οικογένειας, τη σύντροφό του Πένι και τα δυο τους παιδάκια. Και ο Παναθηναϊκός παρουσιάζεται ως η πρώτη υποσχόμενη επιλογή για να μη χάσει χρόνο, αν και η Κρουζ Αζούλ περιμένει την κατάλληλη πρόταση για να μη σταθεί εμπόδιο στον δρόμο του.
Πηγή: Gazzetta
