Του Γιώργου Καραμάνου
Ο κορυφαίος Αμερικανός χιουμορίστας του Μεσοπολέμου, Κιν Χούμπαρτ, το είχε εξηγήσει με απλό, λιτό και άκρως κατανοητό τρόπο: «Όταν κάποιος διατείνεται ότι δεν είναι θέμα χρημάτων αλλά θέμα αρχής, τότε είναι θέμα χρημάτων»! Καθώς λοιπόν ο Τζουάν Λαπόρτα όλους τους μήνες που μεσολάβησαν από την επανεκλογή του, έως και την 5η Αυγούστου του 2021, διατράνωνε προς κάθε κατεύθυνση και με πάσα βεβαιότητα ότι: «Η υπόθεση Μπαρτσελόνα-Μέσι δεν αφορά τα χρήματα, αλλά την αγάπη», ερχόταν να επιβεβαιώσει τα λεγόμενα του Χούμπαρτ και τελικά να καταλήξει σε έναν χωρισμό, που όπως και κάθε πόλεμος, έχει πίσω του μία μάχη για το χρυσάφι και τον πλούτο. Επειδή αυτό το διαζύγιο που κανείς δεν πίστευε πραγματικά ότι θα συνέβαινε, είχε ως μοναδικό λόγο του τη λογική του «κάποια εκατομμύρια κάτω, κάποια πάνω». Μόνο που τα… κουκιά ήταν μετρημένα και δεν βγήκαν.
Η κωλυσιεργία της Μπάρτσα και η ανακοίνωση της Ρεάλ
Την Πέμπτη το απόγευμα άπαντες ξαφνιαστήκαμε. Για να καταλάβετε, εδώ στο Gazzetta, ένα χορταστικό αφιέρωμα για την ανανέωση του Λιονέλ Μέσι με τους Μπλαουγκράνα, περίμενε από νωρίς απλά το enter, για να ταξιδέψει στο διαδίκτυο. Αντιθέτως, απλά κατέληξε στο αγαπημένο σηματάκι του recycle bin, από το οποίο βέβαια δεν θα ανακτηθεί ποτέ. Η πλευρά του Αργεντινού σούπερ σταρ όμως ήταν αποφασισμένη να παραμείνει. Ανέμενε ωστόσο, τις οικονομικές αποφάσεις του συλλόγου, ο οποίος, αντιθέτως απ’ ό,τι πίστευαν οι περισσότεροι, ήταν εκείνος που κωλυσιεργούσε. Ο Μέσι ήξερε τι ήθελε: να μην αποχωρήσει. Τι συνέβη λοιπόν;
Την ίδια ακριβώς στιγμή που η Μπάρτσα επισημοποιούσε τον συγκλονιστικότερο ποδοσφαιρικό χωρισμό της σύγχρονης ιστορίας, η Ρεάλ Μαδρίτης αναρτούσε την κατά μέτωπο επίθεσή της στη La Liga. Πώς συνδέονται αυτές οι δύο περιπτώσεις; Οσο πιο άμεσα γίνεται, καθώς αμφότερες έχουν να κάνουν με τον πόλεμο των δύο -παρακινούμενων από τη European Super League- μεγάλων της Ισπανίας κόντρα στη La Liga. Για να κατανοήσουμε καλύτερα τι έχει συμβεί, πρέπει να εξετάσουμε αυτό που η ισπανική διοργανώτρια αρχή έκλεισε ως deal για να βοηθήσει αρχικά τις ομάδες της χώρας στο σύνολό τους και κατ’ επέκταση να τις ελέγξει απόλυτα.
Από την καταστροφή του Covid-19, στην υποθήκη των 2,7 δισ. ευρώ του CVC
Ο πρόεδρός της, Χαβιέρ Τέμπας, υπέγραψε μία συμφωνία με επενδυτική εταιρεία ονόματι CVC, που στην ουσία είναι ένα οικονομικό fund. Αυτή εξασφαλίζει ένα δάνειο 2,7 δισ. ευρώ, κάτι που έχουν τρομερή ανάγκη τα επαγγελματικά clubs της Ισπανίας. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση Deloitte, ο κορονοϊός οδήγησε σε συρρίκνωση της τάξης του 13% την ευρωπαϊκή αγορά ποδοσφαίρου, ρίχνοντας τα έσοδα από τα 33 δισ. δολάρια το 2018/19, στα 27,9 δισ. το 2019/20. Σε απόλυτους όρους, τα πέντε μεγάλα πρωταθλήματα, τα οποία αντιπροσωπεύουν το 60% του μεριδίου της ευρωπαϊκής αγοράς ποδοσφαίρου, υπέστησαν το μεγαλύτερο οικονομικό πλήγμα και είδαν τα συνολικά έσοδά τους να μειώνονται κατά 11%.
Κάπως έτσι η La Liga βρέθηκε να υποφέρει οικονομικά και να μην φαίνεται φως στο τούνελ. Εκεί, αρχικά η συμφωνία της με τη CVC μπορεί να έδειχνε ευεργετική, αλλά Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα διαφωνούν. Η εύλογη αντίρρησή τους βρίσκεται στο ότι για να πάρουν από 250 εκατ. ευρώ η κάθε μία, θα υποχρεωθούν να παραχωρήσουν στην CVC το 10,95% των τηλεοπτικών δικαιωμάτων τους και αυτό για τα επόμενα 50 χρόνια! Για τη La Liga όμως δεν είναι μόνο το οικονομικό, αλλά ότι με αυτόν τον τρόπο θα υποθηκεύσει το μέλλον των δύο γιγάντων και θα το δέσει στο άρμα της, μιας και δεν θα μπορούν να φύγουν για καμία European Super League. Εκεί είναι που παίζεται όλο το παιχνίδι, με τον Μέσι να αποτελεί παράπλευρη απώλεια.
Επέλεξε USL αντί Μέσι
Στην περίπτωση που οι Καταλανοί αποδέχονταν την πρόταση, θα έδιναν στον Μέσι το 15% του ποσού που θα λάμβαναν (40 εκατ. ευρώ) και κάποια εκατ. ακόμα , για να φτάσουν στα περίπου 50 εκατ. της νέας συμφωνίας τους. Αυτά τα χρήματα ήταν και που έδιναν την τόση αισιοδοξία για τις υπογραφές που έμοιαζαν σίγουρο ότι θα μπουν. Φαίνεται όμως ότι έπαιξε μεγάλο ρόλο στην ανατροπή η πρόσφατη δικαστική απόφαση εις βάρος της UEFA αναφορικά με τη μάχη τους με τις Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Γιουβέντους και της ζητούσε να αποσύρει τις τιμωρίες για την USL. Αυτό προφανώς και τις έκανε να αλλάξουν στάση, να γίνουν πιο αποφασιστικές και να μπουν και πάλι πιο επιθετικά στον εν λόγω πόλεμο.
Μέσι και Μπαρτσελόνα θεωρητικά τα είχαν βρει. Η πλευρά του παίκτη, γνωρίζοντας το τεράστιο οικονομικό πρόβλημα της ομάδας, είχε αποδεχτεί μία γενναιόδωρη μείωση μισθού, καθώς η Μπάρτσα έχει το μεγαλύτερο χρέος (άνω του ενός δισ. ευρώ) και ο Μέσι ήθελε να δώσει τη δυνατότητα στον Λαπόρτα να ενισχύσει κάπως το ρόστερ, μήπως και πετύχουν κάτι καλύτερο στη διετία που θα έπαιζε ακόμα εκεί. Ολα έδειχναν να έχουν λυθεί, αν και πάντα παραμένει το ερώτημα: γιατί η Μπάρτσα δεν προχώρησε πωλήσεις τύπου Γκριεζμάν, ώστε να διορθώσει κάπως τον ισολογισμό της; Τελικά ο σύλλογος έκανε πίσω και δέχτηκε να θυσιάσει ακόμα και τον μεγαλύτερο παίκτη της ιστορίας της, ώστε να μην υποθηκευτεί στη La Liga για τον επόμενο μισό αιώνα.
Ο Πλάτωνας ισχυριζόταν ότι: «Πολλά και ανόσια κακουργήματα έχουν γίνει για το χρήμα».Μόνο που στην πραγματικότητα, στην προκειμένη περίπτωση δεν μπορείς να πεις με βεβαιότητα πιο θα ήταν μεγαλύτερο κακούργημα για την Μπαρτσελόνα: Το να χάσει τα δύο καλά τελευταία αγωνιστικά χρόνια ενός ανεπανάληπτα μυθικού ήρωα ή να να φυλακιστεί σε μία ιστορία 50 ετών. Αυτό είναι μία υποκειμενική στάση για τον καθένα. Αλλά αν το δούμε πιο ψυχρά, λογικά, κυνικά, κανείς, ποτέ δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος από το ίδιο το club. Και ούτε καν ο Μέσι δικαιούται να γίνει… mess que από την ίδια την ομάδα.
Πηγή: Gazzetta
