Καλτσίν θα πει αλμυρό μέρος. Πήρε το όνομά του από τη γλώσσα Κετσούα, που ομιλείται στο Εκουαδόρ, στην Κολομβία και στο Περού. Είναι ένα χωριό με κάτι περισσότερο από 1000 κατοίκους στην περιοχή της Κόρδοβα στην Αργεντινή. Από αυτό το… αλμυρό μέρος στην γλύκα της επιτυχίας, της κατάκτησης της κορυφής του κόσμου.
Εκεί που βρέθηκε στα 22 του χρόνια να οδηγεί την εθνική ομάδα της πατρίδας του δίπλα στον κορυφαίο. Δίπλα σε αυτόν που κάποτε πλησίαζε διστακτικά, με δέος για να του ζητήσει μια φωτογραφία. Αυτή τη φωτογραφία που έβαλε σε μια κορνίζα και είχε σε περίοπτη θέση στον τοίχο του παιδικού δωματίου του.
Πριν κλείσει καλά καλά τα 11 τον διεκδίκησαν Ρίβερ Πλέιτ και Μπόκα Τζούνιορς. Η Ρεάλ Μαδρίτης ήθελε να τον κάνει… Μέσι και να τον φέρει ανήλικο στην Ευρώπη. Θα μπορούσε να είχε ενταχθεί στις ακαδημίες της «βασίλισσας» αν δεν υπήρχε ένας κανονισμός που απαγόρευσε στον ισπανικό σύλλογο να πάρει παίκτες κάτω των 13 εκτός της χώρας. Κι έτσι ο μικρός Χουλιάν, που είχε ταξιδέψει στη Μαδρίτη μαζί με τους γονείς του για να πάρει μέρος με τη μικτή ομάδα της «βασίλισσας» σε ένα τουρνουά στην Τζιρόνα, γύρισε σπίτι του.
Από το Καλτσίν πήγε στη Ρίβερ, το 2018 έκανε ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα, ο Μαρσέλο Γκαγιάρδο, ο οποίος έλεγε για τον μικρό ότι είναι ένας παίκτης που κάθε προπονητής θα ήθελα να έχει, θα μπορούσε να του έχει δώσει περισσότερες ευκαιρίες, αλλά είχε παίκτες όπως ο Λούκας Πράτο, ο Ραφαέλ Σάντος ο Μπορέ, ο Ιγνάσιο Σκόκο και ο Ματίας Σουάρες. Στην κορυφή της επίθεσης υπήρχαν εναλλακτικές και έτσι ο Αλβάρες έπαιξε ως εξτρέμ ή ως δεκάρι.
Το 2020 η αποχώρηση του Πράτο και οι τραυματισμοί των υπολοίπων ήταν η δική του ευκαιρία για να καθιερωθεί ως βασικός. Έχοντας σκαμπανεβάσματα για μια περίοδο στην απόδοσή του, κατάφερε τελικά να βρει τον καλό εαυτό του, να δώσει μια… παράσταση σε εκτός έδρας νίκη με 4-1 επί της Νιούελς για αρχή, να κάνει μετά χατ τρικ κόντρα στη Σαν Λορένσο, να βάλει ένα γκολ και να δώσει μια ασίστ με αντίπαλο την Αρχεντίνος Τζούνιορς.
Ήταν τότε που άρχισε να μπαίνει το όνομά του, το όνομα της «μικρής αράχνης» όπως τον έβγαλε ένας από τους δύο αδερφούς του επειδή κάποιες φορές μέσα στο γήπεδο φαινόταν σαν να έχει περισσότερα από δύο πόδια, στα μπλοκάκια των σκάουτ των μεγάλων ευρωπαϊκών ομάδων. «Μου έπαιρνε πάντα την μπάλα και ήταν σαν μια αράχνη, γιατί έμοιαζε σαν να έχει πολλά πόδια» θυμάται ο πατέρας του Χουλιάν, Γκουστάβο, εξηγώντας ότι «ήταν πολύ μικρούλης και τρελαινόταν με την μπάλα στα πόδια. Δεν μπορούσε να του την πάρει κανείς».
Τότε, όταν τον ρωτούσαν, μιλούσε για το όνειρό του να παίξει στην Ευρώπη και έλεγε πως στο Playstation έπαιρνε την Μπαρτσελόνα και τη Μάντσεστερ Σίτι. Και η Μπάγερν και η Ατλέτικο Μαδρίτης είχαν κάνει επαφή με τη Ρίβερ Πλέιτ, αλλά ήταν τελικά οι «Πολίτες» αυτοί που έκαναν δικό τους στον ποδοσφαιριστή της χρονιάς για το 2021 στη Νότια Αμερική δίνοντας μόνο… 14 εκατομμύρια ευρώ.
Στη Σίτι δεν πήγε, βέβαια, για να είναι βασικός, αλλά για να αποτελέσει ένα σημαντικό κομμάτι στο rotation του Πεπ Γκουαρδιόλα, για να δίνει λύσεις από τον πάγκο, για να δουλέψει με έναν από τους καλύτερους προπονητές στον κόσμο και να γίνει ακόμα καλύτερος. Είναι ο μοναδικός παίκτης που έχει σκοράρει και στις τέσσερις διοργανώσεις που έχει αγωνιστεί με τους «Πολίτες». Και ο Ισπανός προπονητής έχει πει πως θέλει να βρει τον τρόπο για να τον ταιριάξει με τον Έρλινγκ Χάαλαντ.
«Είναι φανταστικός ποδοσφαιριστής ο Χούλιαν. Από την πρώτη ημέρα δουλεύει πολύ, ξέρει πως ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, έχει μπροστά του ίσως τον καλύτερο σκόρερ που υπάρχει αυτή τη στιγμή, τον Έρλινγκ. Αλλά πιστεύουμε 100% στον Χούλιαν. Έχει δείξει τι μπορεί να κάνει» έλεγε πριν από δύο χρόνια ο Γκουαρδιόλα. Υπό μία έννοια, ο Ισπανός είναι αυτός που τον «εκπαίδευσε», αυτός που τον «έφτιαξε» για να είναι αυτός που ήταν στο Μουντιάλ του Κατάρ, εκεί που ξεδίπλωσε σε όλο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη τις αρετές του.
Ακόμα κι αν χρειάστηκε τελικά, το περασμένο καλοκαίρι να φύγει από το Μάντσεστερ λέγοντας δημόσια ότι αναζητά μια νέα πρόκληση διότι ήταν κοινό μυστικό ότι ένιωθε την ανάγκη να έχει περισσότερο χρόνο συμμετοχής από το να βρίσκεται στη… σκιά του Χάαλαντ. Πίστευε ότι άξιζε κάτι περισσότερο μετά από μια σεζόν στην οποία ήταν αυτός που είχε τις περισσότερες συμμετοχές από όλους τους ποδοσφαιριστές της Μάντσεστερ Σίτι (54) σε όλες τις διοργανώσεις. Και πέτυχε και 19 γκολ και όντως αποδείχθηκε πολύ χρήσιμος στο δρόμο για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Στα πιο σημαντικά παιχνίδια, όμως, ήταν αυτός στον πάγκο και ο Νορβηγός στην ενδεκάδα.
Αντίθετα, η Ατλέτικο Μαδρίτης μπορούσε να του προσφέρει και τη νέα πρόκληση και τον άπλετο χρόνο συμμετοχής. Και ήταν θέμα χρόνου να δείξει με την φανέλα των «ροχιμπλάνκος» ότι άξιζε μέχρι και το τελευταίο ευρώ από τα 95 εκατομμύρια ευρώ που χρειάστηκε να δώσει στους «Πολίτες» η ισπανική ομάδα για να τον κάνει δικό της. Τα δύο γκολ κόντρα στην Σπάρτα Πράγας και η συνολική εμφάνισή του στο παιχνίδι, στο οποίο κατέκτησε τον τίτλο του MVP, ήταν απλά άλλη μια απόδειξη.
Το 2019 ο Άλβαρες έπαιξε με την Κ20 της Αργεντινής στο Κόπα Αμέρικα, πέτυχε τέσσερα γκολ, είχε και τρεις ασίστ και την οδήγησε στον τελικό. Την επόμενη χρονιά στο Μουντιάλ Κ20 είχε τέσσερις συμμετοχές και ένα γκολ και είχε πια έρθει η ώρα για την κλήση στους μεγάλους. Ο Λιονέλ Σκαλόνι τον κάλεσε για τα προκριματικά του Μουντιάλ του Κατάρ και δεν γινόταν να μην τον υπολογίζει και για την τελική φάση.
Εκείνη η χρονιά έμοιαζε με όνειρο. Από την Αργεντινή στην Ευρώπη, από το πρωτάθλημα της πατρίδας του στην Πρέμιερ Λιγκ και μετά στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Με τέσσερα γκολ μέχρι την τετράδα της διοργάνωσης, ο νεότερος παίκτης που έβαλε δύο γκολ σε ημιτελικό μετά τον Πελέ! Το 1986, όταν η Αργεντινή κατέκτησε το Μουντιάλ, το «9» της φορούσε ο Χοσέ Λουίς Κουτσιούφο. Ένας παίκτης, ο οποίος καταγόταν από την Κόρδοβα…
«Ο Μέσι ήταν το είδωλό μου από όταν ήμουν παιδί. Είναι είδωλο για όλη την οικογένειά μου, τον λατρεύουν και τα αδέρφια μου. Είναι ο ήρωάς μου. Και να παίζω μαζί του στην εθνική ομάδα είναι ένα παιδικό όνειρο. Το έκανα πραγματικότητα στα 22 μου και είμαι τόσο περήφανος και ευτυχισμένος. Τώρα πρέπει να δουλέψω για να βελτιωθώ» έλεγε ο Άλβαρες μετά την εντυπωσιακή εμφάνισή του επί της Κροατίας με ενέργειες που θύμισαν έναν άλλο σπουδαίο του αργεντίνικου ποδοσφαίρου, τον Μάριο Κέμπες.
Το πρώτο γκολ του Άλβαρες κόντρα στους Κροάτες ταξίδεψε τους μεγαλύτερους πίσω στον χρόνο, τον Ιούνιο του 1978 στο τέρμα που είχε βάλει ο Κέμπες στον τελικό του Μουντιάλ με αντίπαλο την Ολλανδία.
Ήταν, επίσης, εξαιρετικός κόντρα στην Αυστραλία και κόντρα στην Πολωνία και είναι χαρακτηριστικό ότι η Αργεντινή είχε περισσότερα σουτ, μεγαλύτερη κατοχή και σκόραρε πιο πολλά γκολ με τον άσο της Μάντσεστερ Σίτι στον αγωνιστικό χώρο. Ο Άλβαρες είχε σαφώς μεγαλύτερο αντίκτυπο στο παιχνίδι της «αλμπισελέστε» σε σχέση με τον Λαουτάρο Μαρτίνες. Και για τον Μέσι αποδείχθηκε καλύτερο να έχει τον 22χρονο παίκτη μαζί του. Όπως είχε ο Ντιέγο Μαραντόνα τον Χόρχε Μπουρουτσάγα.
Κάτι περισσότερο από μια δεκαετία μετά από εκείνη τη φωτογραφία με τον Μέσι, ο Άλβαρες έζησε στα 22 του το παραμύθι προς την κορυφή του κόσμου μαζί με τον ήρωά του. Παίζοντας ακόμα με την ορμή της νιότης του, αλλά δείχνοντας ωριμότητα μεγαλύτερου, οδηγούμενος από το πάθος που του δίνει το όνειρο που γίνεται πραγματικότητα. Εκεί που τα φώτα πέφτουν μόνο σε έναν, ο μικρός από το Καλτσίν βρήκε την ευκαιρία να λάμψει και μπορεί πλέον να απολαμβάνει την γλύκα της εκπλήρωσης των ονείρων.
-Αν έπρεπε να διαλέξεις, ποιο είναι το μεγαλύτερο όνειρό σου στο ποδόσφαιρο;
– Να παίξω σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο
– Ποιον θα επέλεγες ως το ποδοσφαιρικό σου είδωλο;
– Τον Μέσι.
– Και ποια ομάδα υποστηρίζεις;
– Τη Ρίβερ Πλέιτ.
