Του Γιάννη ΣερέτηΜακάρι να είχαν όλοι οι προπονητές, όλων των ομάδων, την αποδοχή ή ακόμα και την αγάπη την οποία (απο)λαμβάνει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στην Εθνική Ελλάδας. Είναι ένα έμμεσο, αλλά απολύτως σαφές και κατανοητό «μπράβο» από όλους γι’ αυτό που είχε παρουσιάσει επί δυόμισι χρόνια στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Στο «αυτό» περικλείεται ο επαγγελματικός βίος του στο Τριφύλλι αλλά και η εν γένει στάση του. Η ειλικρίνειά του στα καλά και στραβά, συμπεριλαμβανομένου του αλησμόνητου «μην υποτιμάτε την ομάδα μου», αλλά και της αξέχαστης συνέντευξης Τύπου μετά από την ήττα από τον Ολυμπιακό με αρκετούς παίκτες απροπόνητους και εξασθενημένους λόγω κορονοϊού.
Εχει τον τρόπο του ο Ιβάν. Και με τους παίκτες και με τα media. Με τους παίκτες δεν είναι τόσο «πατερούλης» όσο φαίνεται. Ομως μιλά πάντα με σεβασμό. Δεν θα πανηγυρίσει πολλές φορές. Και τα «γκάζια» του θα τα ρίξει με σεβασμό! Πρώτα προς τον άνθρωπο, μετά προς τον επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Θα τα ρίξει όταν πρέπει. Και τα «μπράβο» του δεν θα είναι υπερβολικά. Θα είναι όπως πρέπει. Δεν τον ξέρουν ακόμα πολύ καλά οι παίκτες που δεν έχουν συνεργαστεί μαζί του στο παρελθόν. Θα τον μάθουν σύντομα. Φάνηκε και από τις δηλώσεις του Κώστα Τσιμίκα, οι οποίες στα δικά μου αυτιά ακούστηκαν ως οι πιο σημαντικές μετά τη νίκη επί της Φινλανδίας: «Πιστεύω πως ό,τι κάναμε όλες αυτές τις ημέρες στις προπονήσεις βγήκε προς τα έξω». Τόσο απλό ακούγεται, τόσο δύσκολο είναι! Για μια νέα ομάδα με νέο προπονητή που βρίσκεται μαζί τους για λίγες μέρες, ναι, είναι δύσκολο.
Ο Ιβάν έχει ένα τεράστιο χάρισμα. Οχι μόνο ως προπονητής, αλλά και στις ανθρώπινες σχέσεις με τους παίκτες. Ως μάνατζερ χαρακτήρων. Αυτό είναι το μεγαλύτερό του χάρισμα! Δεν το… προσπαθεί. Ετσι είναι η «πάστα» του. Και στην Εθνική Ελλάδας, στην οποία θα αποφεύγεται η καθημερινή τριβή, αλλά θα επιτυγχάνονται πολλά περισσότερα σ’ αυτή τη σχέση με τη επικοινωνία του από μακριά, ο Γιοβάνοβιτς θα καταφέρει να έχει ένα σούπερ συσπειρωμένο σύνολο ακόμα κι όταν κάποιοι πικραθούν με τις επιλογές του. Πού θα φτάσει η ομάδα με εκείνον στον πάγκο δεν το γνωρίζουμε. Το βέβαιο είναι ότι καλείται να βρει λύσεις στο… πασίγνωστο πρόβλημα της μεσαίας γραμμής αλλά και ότι το ταλέντο στην άμυνα και στην επιθετική γραμμή είναι άφθονο.
Επίσης βέβαιο είναι ότι τα στάνταρντς του Ιβάν για τις ομάδες του είναι πολύ υψηλότερα απ΄αυτό που παρουσίασε χθες η Εθνική Ελλάδας εναντίον της Φινλανδίας. Αν ήταν αντίπαλος κάποια άλλη ομάδα ίσως να ήταν ικανοποιημένος από την απόδοσή της. Οχι όμως, ο Ιβάν είναι απαιτητικός! Είναι, όμως, και ρεαλιστής. Ξέρει πολύ καλά ότι στην εκκίνηση με καινούριο γκρουπ το αποτέλεσμα είναι πάντα το σημαντικό! Για τον κόουτς, για τους παίκτες, για τους οπαδούς, για όλους! Ξέρει, επίσης ότι τις αλλαγές που έχει στο μυαλό του να κάνει, θα τις κάνει σταδιακά. Δεν θα παίζουν οι ίδιοι σε όλα τα παιχνίδια. Δεν θα είναι ίδια η αποστολή σε όλα τα ματς. Θα έχει «κορμό», έχει «κορμό»! Αλλά θα κάνει και τις εκπλήξεις του, όπως αυτή του Ζαφείρη!
Και τα λόγια του, που απέχουν πάρα πολύ από ορισμένες θριαμβευτικές αναφορές στα media, είναι ενδεικτικά: «Πολύ καλό αποτέλεσμα στο ξεκίνημα της διοργάνωσης. Ήταν ένα παιχνίδι που σίγουρα στην αρχή του ματς και στη μεγαλύτερη διάρκεια δεν ήμασταν έτσι όπως θέλαμε. Είτε αυτό αφορά το παιχνίδι χωρίς τη μπάλα, αλλά και με τη μπάλα στα πόδια δεν ήμασταν τόσο οργανωμένοι. Λίγο ρισκάρουμε, δεν έχουμε χρόνο να δουλέψουμε, δεν είναι εύκολο. Βασίζομαι στο πλάνο που μπορεί να αναδείξει τις αρετές που έχουμε ως ομάδα. Το σίγουρο είναι πως μας βοήθησαν τα γκολ που πετύχαμε. (…) «Στο δεύτερο ημίχρονο ήμασταν καλύτεροι, μιλήσαμε στα αποδυτήρια. Η νίκη ήρθε και ήταν σίγουρα δίκαιη παρότι έχουμε θέματα που πρέπει να διορθώσουμε. Μπορεί χρόνο για προπόνηση να μην έχουμε, αλλά έχουμε αρκετό χρόνο για συζήτηση και το επίπεδο των παικτών πιστεύω είναι καλό, ακόμα και μέσω αναλύσεων, μπορούμε να διορθώσουμε πράγματα».
Ο Ιβάν ξεκινά με τη θετική αύρα όλων και πολλοί μπορεί να θεωρούν ότι αυτό είναι το κυρίαρχο «όπλο» στη καινούρια εκκίνηση της Εθνικής Ελλάδας. Ομως εκείνος πάντα βάζει το ποδόσφαιρο πρώτο! Και ξέρει ότι ο δρόμος είναι μακρύς μέχρι να παρουσιάσει η «δική» του Εθνική Ελλάδας το «δικό» του ποδόσφαιρο.
Πηγή: Gazzetta
