Του Βασίλη Σκουντή
Κάτι άσχημα παιχνίδια που παίζει η ρουφιάνα η μοίρα μερικές φορές…
Το έπαιξε και σήμερα που έφυγε από τη ζωή ο Ανδρέας Σταματιάδης, ενώ την ίδια στιγμή εξακολουθεί να δίνει τη μάχη για να ζήσει ένας από τα πρωτοπαλίκαρα της μεγαλύτερης επιτυχίας της καριέρας του, που συνάμα αποτελεί και μια διθυραμβική στιγμή στην ιστορία της ΑΕΚ.
Τον Μίμη Δομάζο εννοώ, ο οποίος τη σεζόν 1978-79 έβαλε τη δική του… κοτρώνα για να κατακτήσει η ΑΕΚ ένα Πρωτάθλημα against all odds!
Ένα χαμένο πρωτάθλημα, ένα αδιανόητο Πρωτάθλημα, ένα Πρωτάθλημα κόντρα σε θεούς και δαίμονες, που γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο θα μνημονεύεται εις το διηνεκές…
Έξι νούμερα και τέσσερις… Σταματιάδηδες!
Αμ’ το άλλο πάλι;
Προχθές το απόγευμα μιλούσα με τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη για να επιβεβαιώσουμε πόσα χρόνια βρίσκεται στους πάγκους ο Ντράγκαν Σάκοτα…
Επρόκειτο να του στείλω κάποια στοιχεία από το αρχείο μου και όταν θέλησε να μού επιβεβαιώσει τον αριθμό του κινητού τηλεφώνου του μού είπε τα πρώτα έξι νούμερα, έκανε μια παύση και συμπλήρωσε γελώντας…
“Αυτά και τέσσερις Σταματιάδηδες”!!!
Ευτυχώς θυμόμουν ότι ο σπουδαίος ποδοσφαιράνθρωπος (ο οποίος εν αγνοία μου εκείνη την ώρα έπνεε τα λοίσθια) φορούσε τη φανέλα με το Νο7 και κατάλαβα τι εννοούσε ο πολυγραφότατος “Πατριάρχης” του ρεπορτάζ της ΑΕΚ, μοναδικός εν ζωή (δημοσιογραφικός) ιεροφάντης του μπάσκετ και σεσημασμένος για το λεξιπλαστικό τάλαντο του…
Πάει λοιπόν κι ο κυρ Αντρέας, εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο, πλήρης όχι μονάχα στις ημέρες του (90 ετών), αλλά και στην ποδοσφαιροσύνη που τον ανέδειξε σε μεγάλο παίκτη και σπουδαίο, πλην αδικημένο προπονητή.
Λάκης Νικολάου: “Η σημαία και η αδικία”
“Ναι, αδικήθηκε από την ΑΕΚ, διότι πιστεύω ότι άξιζε μια ευκαιρία να αναλάβει την ομάδα στην αρχή της περιόδου και όχι ως υπηρεσιακός και προσωρινός” καταφάσκει ο Λάκης Νικολάου.
Αρχηγός της ΑΕΚ εκείνη τη σεζόν, αγαπημένο παιδί του Σταματιάδη με τον οποίο ανέπτυξε οικογενειακές και φιλικές σχέσεις ο παλαίμαχος διεθνής σέντερ μπακ έμαθε τα θλιβερά μαντάτα ευρισκόμενος στη Γαλλία, όπου συμμετέχει σε ένα ιατρικό (ορθοπεδικό) συνέδριο και δεν κρύβει τη συναισθηματική φόρτιση και τη συγκίνηση του…
“Ο Αντρέας υπήρξε μια μεγάλη φυσιογνωμία στο γίγνεσθαι του ελληνικού ποδοσφαίρου και γι’ αυτό, όσο κοινότοπο κι αν ακούγεται, θα μείνει αξέχαστος.
Αποτελεί μια σημαία που θα κυματίζει πάντοτε στην ιστό της ΑΕΚ διότι συμβολίζει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της”.
Το ΑΕΚτζίδικο αίμα και ο Φάντρονκ
Ασφαλώς ο Λάκης Νικολάου δεν μπορεί να ξεχάσει τι συνέβη πριν από 46 χρόνια, όταν ο Σταματιάδης διαδέχθηκε τον Φέρεντς Πούσκας 11 αγωνιστικές πριν από τη λήξη της σεζόν και οδήγησε την ΑΕΚ στην κατάκτηση του τίτλου, ισοβαθμώντας με τον Ολυμπιακό που δεν κατέβηκε να παίξει στο μπαράζ…
“Έρρεε μέσα του το ΑΕκτζίδκο αίμα και σε συνδυασμό με τις προπονητικές γνώσεις, τις ικανότητες και τον χαρακτήρα μου ανόρθωσε το φρόνημα μας και απέδειξε το ποιόν του.
Βεβαίως εμείς ξέραμε ποιος ήταν, αυτό το ήξεραν καλά ο Φράντισεκ Φάντρονκ και ο Ζλάταν Τσαϊκόφσκι που τον είχαν στο πλάι τους.
Κυρίως ο Φάντρονκ τον άκουγε, τον εμπιστευόταν παρά πολύ και τον άφηνε συχνά να παίρνει δυναμικές πρωτοβουλίες”.
Της Παναγιάς τα μάτια!
Εκείνη τη σεζόν η ΑΕΚ έμοιαζε με μια Dream Team την οποία απάρτιζαν μεταξύ άλλων Θωμάς Μαύρος (με 31 γκολ σε 33 ματς), ο Ντούσαν Μπάγεβιτς (με 29 σε 24), ο Μίμης Παπαϊωάννου, ο Μίμης Δομάζος, ο Λάκης Στεργιούδας, ο Νίκος Χρηστίδης, ο Μπάμπης Ιντζόγλου, ο Γιάννης Μουσούρης, ο Πέτρος Ραβούσης, ο Απόστολος Τόσκας, ο Χρήστος Αρδίζογλου, ο Τάκης Νικολούδης, ο Διονύσης Τσάμης, ο Τάσος Κωνσταντίνου και ο Μίλτον Βιέρα.
Μιλάμε για της Παναγιάς τα μάτια!
Νίκος Νιόπλιας: “Μέντορας, πατέρας, αληθινός Κύριος”
Εννέα χρόνια αργότερα ο Ανδρέας Σταματιάδης ανέθρεψε στα… γονατάκια του και γαλούχησε στα ποδοσφαιρικά νάματα του μια μεγάλη ποδοσφαιρική γενιά.
Αυτός ήταν όχι απλώς ο προπονητής της Εθνικής Ελπίδων που έφτασε στους τελικούς του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, αλλά κάτι πολύ παραπάνω…
“Για όλους μας ήταν ένας σπουδαίος δάσκαλος, ένας μέντορας, ένας δεύτερος πατέρας, το λέω και το εννοώ” τονίζει ο Νίκος Νιόπλιας.
Τα χωριατόπαιδα κι ο Καντονά
Ο παλαίμαχος διεθνής χαφ είχε την τιμή να φορά το περιβραχιόνιο σε εκείνη την Εθνική Ομάδα, η οποία διάνυσε τον δρόμο έως τους τελικούς της διοργάνωσης, κόντρα στη Γαλλία που κατέκτησε τον τίτλο μετά το 0-0 στο Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης και το 3-0 στην Μπεζανσόν.
“Ήταν ένας εξαιρετικός προπονητής και ένας σπουδαίος άνθρωπος. Κύριος με το Κάπα Κεφαλαίο, χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσο πολύ είχαμε δεθεί στα δυο χρόνια που ήμασταν μαζί, μάλιστα θυμάμαι ότι πολύ συχνά βρίσκονταν δίπλα του και δίπλα μας η σύζυγος του, Ελένη εάν δεν απατώμαι, και τα παιδιά του.
Κατάφερε να μετατρέψει ένα γκρουπ νεαρών, που οι περσότεροι δεν έπαιζαν κιόλας στις ομάδες τους, σε μια υπέροχη ομάδα και σε μια πολύ γερή οικογένεια” τονίζει εμφατικά ο Νιόπλιας.
Και συνεχίζει: “Όλα αυτά που ζήσαμε τότε με τον Κύριο Αντρέα ήταν συναρπαστικά και θα μείνουν αλησμόνητα.
Ξαφνικά ένα τσούρμο πιτσιρικάδων από διάφορα χωριά της Ελλάδας έφτασαν σε έναν τελικό Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος κάτι που φάνταζε αδιανόητο και απίθανο.
Βρεθήκαμε να παίζουμε κόντρα σε παικταράδες όπως ο Ερίκ Καντονά, ο Λοράν Μπλαν, ο Σοζέ, ο Σιλβέστρ και ο Πέγι. Αυτό δεν το είχαμε δει ούτε στα πιο τρελά όνειρά μας”.
“Ήταν όλοι τους παιδιά μου”
Για την Ιστορία, εκείνη την Εθνική Ελπίδων την οποία ο Ανδρέας Σταματιάδης οδήγησε στον τελικό συγκροτούσαν οι εξής: Αλέξης Αλεξανδρής, Γιώργος Βαΐτσης , Παγώνης Βακαλόπουλος, Δημήτρης Βολονάκης, Χαράλαμπος
Βουκελάτος, Λάμπρος Γεωργιάδης, Αντώνης Γιουκούδης, Τόλης Δρακόπουλος, Γιώργος Καπουράνης, Άρης Καρασαββίδης, Αλέκος Κατσιαούνης, Νίκος Κουρκούνας, Γιώργος Κούτουλας, Σωτήρης Μαυρομμάτης, Παναγιώτης Μολακίδης, Σάκης Μουστακίδης, Στέφανος Μπορμπόκης, Νίκος Νεντίδης, Νίκος Νιόπλιας, Κώστας Οικονομίδης, Γιώργος Παπαδόπουλος, Θόδωρος Παχατουρίδης, Ηλίας Σαββίδης, Παναγιώτης Σοφιανόπουλος και Γιάννης Χατζηνικολάου.
Βλέποντας τους όλους αυτούς από εκεί πάνω όπου σεργιανίζει εδώ και μερικές ώρες ο Ανδρέας Σταματιάδης έχει το de facto δικαίωμα να χρησιμοποιεί τον τίτλο ενός ονομαστού θεατρικού έργου του Άρθουρ Μίλερ…
“Ήταν όλοι τους παιδιά μου”!
Κι ελόγου τους, μπορούν να στρέφουν το βλέμμα τους προς τον ουρανό και να του αποτίνουν το ύστατο χαίρε εν χορώ με τον τίτλο της περίφημης ταινίας με τον Σίντνεϊ Πουατιέ…
“Στον Κύριό μας με αγάπη”!
Πηγή: Sport24
