Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Στην διάρκεια της διακοπής του πρωταθλήματος προέκυψαν διάφορες ειδήσεις που δεν έχουν σχέση με τα αγωνιστικά των ομάδων, αλλά με παραγοντικές κινήσεις. Πριν τρεις μέρες έγινε γνωστό ότι ο ιδιοκτήτης της ΑΕΚ κ. Μάριος Ηλιόπουλος συναντήθηκε με τον πρώην πρόεδρο της ΕΠΟ κ. Τάκη Μπαλτάκο και το πρώην μέλος της Εκτελεστικής της ΕΠΟ κ. Λεωνίδα Θωμαΐδη για να τους προτείνει να αναλάβουν την οργάνωση ενός είδους αντιπολίτευσης στην διοίκηση της ΕΠΟ και πριν δυο μέρες κυκλοφόρησε πως ο πρόεδρος του Ολυμπιακού κ. Βαγγέλης Μαρινάκης θα έχει κάποιου είδους επαγγελματική συνεργασία με τον κ. Γιάννη Παπαδόπουλο, πρώην συνεργάτη του κ. Δημήτρη Μελισσανίδη για θέματα που αφορούν την διοίκηση της ομοσπονδίας, τις ποδοσφαιρικές Ενώσεις κτλ – η πρόταση και η συνεργασία μάλιστα προέκυψε ενώ προηγουμένως ο Παπαδόπουλος είχε συζητήσει, καθώς ειπώθηκε, και με ανθρώπους του ΠΑΟ. Πρέπει να πω πως καμία από τις ειδήσεις αυτές δεν έτυχε επιβεβαίωσης από τις εμπλεκόμενες ΠΑΕ και τίποτα δεν άλλαξε στα οργανογράμματά τους. Δεν υπήρξαν όμως και διαψεύσεις, επομένως ισχύει ότι για τον περίφημο καπνό που δεν προκύπτει χωρίς φωτιά.
Ομολογώ πως δεν καταλαβαίνω την μυστικοπάθεια: επαγγελματικά στελέχη θεωρούνται και ο Μπαλτάκος και ο Παπαδόπουλος και κάπου μια δουλειά θα την βρουν. Όπως άλλωστε χρόνια τώρα γράφω δεν υπάρχει σούπερ μάρκετ παραγόντων: λίγοι ασχολούνται με το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και ακόμα λιγότεροι είναι και αποτελεσματικοί – το θέμα είναι πως τους χρησιμοποιείς. Υποτίθεται βέβαια πως όλα γίνονται πάντα για την πρόοδο του ποδοσφαίρου και φυσικά για την διαιτησία. Αλλά υπάρχει σήμερα πρόβλημα διαιτησίας στην Ελλάδα; Ας το δούμε κομμάτι ψύχραιμα το πράγμα.
Λίγοι και ευθυνόφοβοι, αλλά…
Αν κρίνουμε από το γενικότερο επίπεδο των (λίγων και ευθυνόφοβων) διαιτητών ναι υπάρχει πρόβλημα διαιτησίας. Αν κρίνουμε από την βαθμολογία του πρωταθλήματος δεν υπάρχει. Καμία ομάδα δεν έχει μέχρι τώρα αδικηθεί σοβαρά από αυτές που κάνουν πρωταθλητισμό. Ας μην μπερδεύουμε τις φωνές των ομάδων με την αδικία τους. Η ΑΕΚ πχ φωνάζει πολύ και επικοινωνιακά το κάνει σωστά. Εχει για παράδειγμα περάσει προς τα έξω χάρη σε επιστολές και διαμαρτυρίες ότι αδικήθηκε στο ματς κυπέλλου με τον Αρη. Καθόλου δεν αδικήθηκε. Το περίφημο λάθος σφύριγμα του διαιτητή Σιδηρόπουλου (η μη αποβολή του τερματοφύλακα Μπρινιόλι για σκληρό φάουλ εκτός περιοχής στον Σουλεϊμάνοφ) ήταν σε βάρος του Αρη, όχι σε βάρος της ΑΕΚ. Η ΑΕΚ ανέλαβε την υποστήριξη του διαιτητή μετά την σιωπηρή τιμωρία του επισημαίνοντας τον φόβο της ότι τιμωρία του Σιδηρόπουλου θα αποτελούσε ένα είδος έμμεσης παραίνεσης στους διαιτητές ότι πρέπει να την αδικούν. Τίποτα τέτοιο δεν συνέβη: στο ματς ΑΕΚ – Αστέρας Τρίπολης ο φιλοξενούμενος είδε δυο παίκτες του να αποβάλλονται από τον διαιτητή Τζήλο. Νομίζετε ότι ο Τζήλος φοβήθηκε τις διαμαρτυρίες της ΑΕΚ; Ούτε για αστείο! Απλά είδε τα φάουλ των παικτών του Αστέρα και τα τιμώρησε.
Αυτό συμβαίνει από την αρχή του πρωταθλήματος. Οι διαιτητές (και μέσω VAR) τιμωρούν ό,τι βλέπουν. Ισως μερικές φορές δεν αξιολογούν σωστά: κανείς όμως δεν μου μοιάζει ότι μπαίνει στο γήπεδο κουβαλώντας στο κεφάλι του φόβους ή πόσο μάλλον έχοντας διάθεση να κρίνει αποτελέσματα. Για αυτό και η επιρροή των διαιτητών στα αποτελέσματα των ματς, για μένα τουλάχιστον, είναι ελάχιστη. Κακές διαιτησίες όπως αυτές στο Παναιτωλικός – Βόλος ή στο Λεβαδειακός – Καλλιθέα δεν είναι καμπανάκια συναγερμού: οφείλονται στο ότι οι διαιτητές είναι πρωτάρηδες. Και σιωπηλά τιμωρήθηκαν.
Ειδικά όταν δεν κερδίζουν
Οι ομάδες γενικώς φωνάζουν – ειδικά όταν δεν κερδίζουν. Οι φωνές πάντως για την ώρα δεν επηρεάζουν τον αρχιδιαιτητή Λανουά. Ο Γάλλος μετά τις φωνές της ΑΕΚ για την κατά την γνώμη της άδικη τιμωρία του Σιδηρόπουλου έδειξε στο εβδομαδιαίο του βίντεο ότι η ΑΕΚ ευνοήθηκε στο Περιστέρι με τον Ατρόμητο. Βρήκα τις επισημάνσεις του υπερβολικές. Ωστόσο καταλαβαίνω ότι ήταν ο τρόπος του να δείξει πως δεν επηρεάζεται. Το ίδιο συνέβη και την προηγούμενη αγωνιστική. Ο Αρης φώναζε για την διαιτησία του Κοζανιώτη διαιτητή κ. Τσιμεντερίδη στο ματς της ομάδας του με τον Παναιτωλικό. Ο Λανουά έδειξε ότι οι φωνές ήταν άδικες και ότι ο διαιτητής σωστά αποφάσισε. Ο αρχιδιαιτητής δεν μασάει. Κι αφού δεν μασάει, δεν θα υπάρχουν – θέλω να πιστεύω – και σοβαρά προβλήματα στα παιγνίδια. Κάποιες σποραδικές φάσεις που θα μπορούσαν να εκτιμηθούν διαφορετικά πάντα θα υπάρχουν – αλλοιώσεις αποτελεσμάτων και προκλητικές διαιτησίες μου φαίνεται δύσκολο.
Βέβαια η διαιτησία δεν είναι μόνο αυτό που συμβαίνει στα παιγνίδια. Αν κάποιος θέλει να αναγκάσει τον Λανουά να τον ακούσει και να προβληματιστεί πρέπει να του κάνει μια κριτική άλλου τύπου: περισσότερο για τους ορισμούς και λιγότερο για τις αποφάσεις. Αλλά αυτή η θεσμικού τύπου κριτική απαιτεί μεγάλη σοβαρότητα. Ο Αρης πχ, έπρεπε μετά το ματς με τον Παναιτωλικό απλά να τονίσει στον αρχιδιαιτητή ότι το ματς στο Αγρίνιο ανάμεσα στον πρώτο και στον πέμπτο της βαθμολογίας χρειαζόταν ένα καλύτερο διαιτητή. Αλλά ποιος να τα σκεφτεί αυτά; Ο Αρης για το σε βάρος του λάθος του Σιδηρόπουλου στο ματς με την ΑΕΚ δεν είπε λέξη. Μετά την νίκη του με την Λαμία είπε ότι δεν θα ξαναβγάλει ανακοίνωση κατά της διαιτησίας και σε μια εβδομάδα έστειλε επιστολές στην ΚΕΔ! Πώς να τον πάρει ο Λανουά στα σοβαρά;
Θα σας πω κι ένα άλλο πρόβλημα, σαφώς μεγαλύτερο. Η ΕΠΟ έκανε γνωστή προχθές την λίστα των «διεθνών αξιωματούχων διαιτησίας για το 2024» όπως διαβάζω σε ένα πολύ τυπικό δελτίο Τύπου. Πρόκειται για την λίστα των διεθνών διαιτητών που είναι ανανεωμένη και έχει πέντε αλλαγές, δηλαδή προσθήκες, που έχουν την σημασία τους. Σημειωτέων η λίστα είναι της ΚΕΔ: η ΕΠΟ έκανε απλά την ανακοίνωση. Τι διαβάζουμε στην ανακοίνωση αυτή; Τις προσθήκες. Συγκεκριμένα, ο Χρήστος Βεργέτης έγινε διεθνής διαιτητής, ο Ανδρέας Φωτόπουλος και η Δήμητρα Τσαγανού είναι πλέον διεθνείς βοηθοί, ενώ οι Στέφανος Κουμπαράκης και Ιωάννης Παπαδόπουλος πήραν προαγωγή σε διεθνείς διαιτητές VAR.
Η περίπτωση του Στέφανου Κουμπαράκη είναι η πιο ενδιαφέρουσα: πρέπει να τον θεωρούν ένα είδος ιδιοφυίας του VAR! O Κουμπαράκης εδώ και καιρό δεν αγωνίζεται σε ματς του πρωταθλήματος – λέγεται ότι δεν πέρασε τα τεστ. Ενας διαιτητής που δεν περνάει τα τεστ πάει σπίτι κι αν φτάσει στο σωστό επίπεδο φόρμας ξαναδοκιμάζει κι αν τα καταφέρει επανέρχεται. Ο Κουμπαράκης όχι μόνο δεν πήγε σπίτι, αλλά χρησιμοποιείται αποκλειστικά ως VARιστας σαν αν έχει ειδικότητα κι έγινε και διεθνής: πρέπει να είναι η μοναδική περίπτωση σε όλη την Ευρώπη! Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμα πιο εντυπωσιακό στην λίστα: παραμένουν διεθνείς διαιτητές ο Μανούχος και ο Διαμαντόπουλος που δεν παίρνουν ματς στο πρωτάθλημα, γιατί βγήκαν από τους πίνακες το περασμένο καλοκαίρι! Ο Μανούχος και ο Διαμαντόπολος είναι διαιτητές Β΄ Ευρωπαϊκής κατηγορίας και είναι και διεθνείς διαιτητές VAR – ιδιότητα που ο επίσης διεθνής Γιάννης Παπαδόπουλος απέκτησε μόλις τώρα. Τι νόημα έχει να βρίσκονται στους ευρωπαϊκούς πίνακες διαιτητές που δεν θεωρούνται ικανοί για τα ματς της Σουπερλίγκας μας; Και δεν θα έπρεπε ο Λανουά και οι συνεργάτες του να εξηγήσουν αυτή την παράξενη αντίφαση;
Θα πρεπε. Αλλά ποιος τα ρωτάει αυτά; Οι ομάδες ενδιαφέρονται αποκλειστικά για το επόμενο ματς. Πιθανότατα καλά κάνουν. Αυτά θα έπρεπε να είναι δουλειά της ομοσπονδίας, αλλά δεν την βλέπω. Περισσότερο προβληματίζονται οι ομάδες, και ψάχνουν επαγγελματικά στελέχη, παρά η ομοσπονδία.
Καλύτερους παίκτες θέλουν
Θέλω ωστόσο να επισημάνω κάτι: το ότι είμαστε στο 2024, ούτε στο 1995, ούτε στο 2017. Σήμερα ο κόσμος που ασχολείται με το ποδόσφαιρο ενδιαφέρεται πιο πολύ να δει καλό ποδόσφαιρο και πολύ λιγότερο για μεταγραφές παραγόντων, ανακοινώσεις, Ενώσεις κτλ. Τρία πράγματα έχουν συμβάλει σε αυτό: πρώτα από όλα το VAR το οποίο σαφώς και μειώνει την διαιτητική εξουσία, έπειτα οι ξένοι διαιτητές στα ντέρμπι και τέλος οι ίδιες οι επιτυχίες των ομάδων κι ο τρόπος που ήρθαν τα τελευταία χρόνια. Ο Ολυμπιακός χωρίς κανένα έλεγχο της ΕΠΟ κέρδισε τέσσερα πρωταθλήματα και πέρυσι το UEFA Conference League. Στο περσινό ντεμαράζ του ΠΑΟΚ, που του έδωσε το πρωτάθλημα, κανείς διαιτητής δεν έπαιξε σοβαρό ρόλο. Κι όποια ομάδα δεν κερδίζει δέχεται πλέον κριτική (και σκληρή) από τους οπαδούς της και δεν διακρίνω μεγάλη διάθεση για δικαιολογίες. Κι αν σήμερα ρωτήσεις δέκα οπαδούς για το τι χρειάζεται μια ομάδα για να γίνει καλύτερη, οι έντεκα θα σου πουν καλύτερους παίκτες…
Πηγή: Karpetshow
