Του Γιάννη ΣερέτηΟ Μεϊτέ του… ΠΑΟΚ και ο Ντέγιαν Λιούμπισιτς της Κολωνίας (αδελφός του Ρόμπερτ της ΑΕΚ) είναι 1,87μ. Ο Μαρτίνς της Σπαρτάκ Μόσχας είναι 1,88μ., ο Ονανά της Μπεσίκτας είναι 1,89μ. Ο Μανώλης Σιώπης είναι 1,67. Προφανώς κάτι δεν πήγε σωστά στο σχεδιασμό του Παναθηναϊκού…
Ελα, όμως, που… κατά λάθος, δηλαδή αποκτώντας έναν παίκτη που δεν ήταν δα και στην… κορυφή της λίστας, ο Παναθηναϊκός μπορεί να πέτυχε διάνα! Να κάνει μπίνγκο και να αποκτά ακριβώς τον χαφ που τού έλειπε στο σημερινό timing, βάσει των χαρακτηριστικών των μέσων που ήδη διαθέτει.
Ο Σιώπης είναι ένας unique παίκτης. Μια σπάνια κοψιά που δεν παραπέμπει στους σωματώδεις αθληταράδες του σήμερα, αλλά στα 60’s, στα 70’s, στα 80’s, τότε που στο ποδόσφαιρο μεγαλουργούσαν οι κοντοί. Η ποδοσφαιρική του προσωπικότητα είχε ωθήσει ακόμα και τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς που σπανίως αναφέρεται επί προσωπικού σε παίκτες να πει μετά το 2-0 επί της Ιρλανδίας: «Υπάρχουν παίκτες που είναι αυτοί που φαίνονται και που ομορφαίνουν το παιχνίδι και αυτοί που εργάζονται για όλους. Όταν ο Σιώπης σήμερα μπορούσε να πάρει όλες τις κεφαλιές στο πρώτο μέρος, για τους υπόλοιπους δεν χρειάζεται προπονητής. Ο τρόπος παιχνιδιού του αναγκάζει τους άλλους να τον ακολουθήσουν. Αυτό είναι το μεγαλείο του Σιώπη. Έχει καρδιά τεράστια και τη δίνει σε ό,τι κάνει”.
Προφανώς, από τον Σιώπη που έχει πετύχει δύο γκολ σε 433 ματς, δεν περιμένεις γκολ σαν του… Μαντί Καμαρά. Προφανώς από έναν μέσο που μετράει 7 ασίστ στον ίδιο αριθμό αγώνων, δεν περιμένεις να γίνει ο… Πινέδα. Αλλωστε και ο ίδιος με τον εκπληκτικό αυτοσαρκασμό του έχει πει σε συνέντευξή του ότι είναι «όγδοος ξάδερφος με το γκολ και πέμπτος ξάδελφος της ασίστ!»: ακόμα και σ’ αυτό καλό θα κάνει στο αποστεωμένο ελληνικό ποδόσφαιρο του «κοιτάμε κάθε ματς ξεχωριστά» αυτός ο απίθανος τύπος. Θα… μοιράσει απλόχερα content, σε υγιές ποδοσφαιρικό πλαίσιο.
Οχι, δεν θα κριθεί για το χιούμορ του ο Μανώλης. Αν αξιολογούνταν βάσει αυτού, θα ήταν κάθε χρόνο πρωταθλητής. Το ζητούμενο είναι να σηκώσει εφέτος την κούπα όπως είχε κάνει πριν από δυο χρόνια με τον έτερο… Καππαδόκη, Τάσο Μπακασέτα, στην Τράμπζοσπορ. Τ’ αηδόνια ξανασμίγουν και η αλήθεια είναι ότι τόσο στην Τουρκία όσο και και στην Εθνική ομάδα ο Σιώπης κάνει καλύτερο παίκτη τον «Μπάκα». Οι παλαιότεροι που μιλούσαν πιο «τσεκουράτα» χωρίς φιοριτούρες και ντρίμπλες θα έλεγαν «επειδή τρέχει γι’ αυτόν». Εμείς λέμε επειδή ο ένας γουστάρει τόσο πολύ τον άλλο ως χαρακτήρα και ποδοσφαιριστή που παίζουν μαζί με κλειστά μάτια. Οπως ο Μλαντένοβιτς με τον Τζούρισιτς: γι’ αυτό και οι δυο Σέρβοι βγαίνουν από την ενδεκάδα μόνο αν είναι τιμωρημένοι ή τραυματίες.
Ο Σιώπης διαθέτει ως παίκτης τα τρία βασικά στοιχεία που λείπουν από τη μεσαία γραμμή του Παναθηναϊκού: ταχύτητα, επιθετικό press, ανάκτηση μπάλας. Ενας νευρώδης, ακαταπόνητος χαφ που άοκνα και αφανώς τις περισσότερες φορές βοηθά την ομάδα του επιθετικά, παρότι είναι αμυντικός μέσος. Γιατί; Διότι προσφέρει την απαραίτητη «ασφάλεια» στη μεσαία γραμμή. Την ασφάλεια της πίεσης και της αμυντικής συνοχής όταν η μπάλα χάνεται.
Τα χρόνια πέρασαν, είναι πια 31 ετών. Εχει παίξει ντέρμπι στην Τουρκία, μεγάλα ματς με την εθνική Ελλάδας, έχει σκληραγωγηθεί στην Championship όπου πέρυσι το κοντέρ του έγραψε 46/46! Ούτε ένα ματς δεν έχασε ο μπαγάσας, διότι εκτός όλων των άλλων είναι πάρα πολύ ανθεκτικός και σπανίως τραυματίζεται! Ο Σιώπης χαμογελά. Γελά. Το χαίρεται. Γουστάρει! Είναι πηγή θετικής ενέργειας παντού. Κι ο Παναθηναϊκός τη χρειάζεται αυτή την αύρα για να προστεθεί σ’ εκείνες του Μλαντένοβιτς, του Βαγιαννίδη, του Ιωαννίδη, του Λοντίγκιν. Χρειάζεται αυτή τη λάμψη, αυτή τη σπίθα, την ωραία ατάκα που φέρει τόνους συσπείρωσης. Και χρειάζεται και το ελληνικό στοιχείο που τόσο πολύ του λείπει. Τόσο πολύ που κάθε χρόνο «χάνει» παίκτες από την ευρωπαϊκή λίστα του, στην οποία πρέπει κάθε ομάδα να έχει οκτώ Ελληνες σε ρόστερ 25 παικτών. Ποτέ δεν δηλώνει 25 παίκτες ο Παναθηναϊκός, διότι δεν έχει οκτώ Ελληνες!
Πώς θα τον αξιοποιήσει ο Βιτόρια τον Σιώπη δεν το γνωρίζουμε. Ο Πορτογάλος δεν είναι γενικά υπέρμαχος πολλών αλλαγών και για να κερδίσει θέση βασικού o γεννημένος στο Τυχερό Εβρου παίκτης, θα δώσει μάχη. Ομως το σίγουρο είναι ότι ο Παναθηναϊκός παίρνει έναν… «Καντέ τσέπης» και απ’ αυτή τη μεταγραφή χαμένος δεν θα βγει όπως έχει συμβεί τα τελευταία τρία χρόνια με… αμέτρητους αλλοδαπούς. Πόσα θα κερδίσει από την απόκτησή του θα το δούμε…
Πηγή: Gazzetta
