Του Γιάννη Σερέτη
Hταν πνευματικά δυνατός χθες στο Περιστέρι ο Παναθηναϊκός. Όπως ήταν και στην Τούμπα, ανεξάρτητα από τα πειράματα και τις τρομερές ιδέες του Τερίμ που άφησε την ομάδα του με ένα οκτάρι ως αμυντικό μέσο μετά την αντικατάσταση του Βαγιαννίδη, όταν μετέθεσε τον Κώτσιρα σε θέση δεξιού μπακ. Εκανε και χθες «τρέλες». Τρεις στόπερ στον πάγκο! Σένκεφελντ, Γεντβάι και υποχρεωτικά (δυο νεαροί σε κάθε αποστολή αγώνα Κυπέλλου), Ελτον Φίκαϊ! Και εκτός αποστολής δυο εξτρέμ, παρότι δεν έχει ούτε έναν αναπληρωματικό επιθετικό!
Πήρε και χθες ρίσκα ο Τούρκος κόουτς. Αφήνοντας εκτός αποστολής Αϊτόρ και Μαντσίνι, παίκτη να τον βοηθήσει μεσοεπιθετικά στην παράταση δεν είχε, εκτός κι αν κάποιος πιστεύει ότι θα το έκαναν αυτό ο Λημνιός και ο Κυριόπουλος που κάθονταν στον πάγκο. Προφανές είναι ότι την «άκουσε» μετά απ’ ότι συνέβη με τον Ιωαννίδη και χθες θέλησε να προστατεύσει όσους παίκτες πάρα πολύ επιβαρυμένους μπορούσε: τον Αράο, τον Μαντσίνι, τον Γεντβάι. Το ρίσκο του ήταν ότι δεν τους είχε ούτε στον πάγκο και το απίθανο ήταν ο αποκλεισμός του Αϊτόρ, για τον οποίο ουδείς κατάλαβε το λόγο…
Είχε πέντε απουσίες και τρεις αποκλεισμούς από την αποστολή ο Παναθηναϊκός, είχε έξι απόντες (παρών όμως ο σημαντικός Κούντε) ο Ατρόμητος. Και οι Πράσινοι το πήγαν το ματς όπως έπρεπε! Ηταν πάλι άστοχοι: χθες ειδικά ο Μπακασέτας έχει χάσει δυο γκολ που τα «έχει», αλλά και οι ευκαιρίες των Τσέριν – Γερεμέγεφ θα μπορούσαν εύκολα να είχαν γίνει γκολ. Ηταν πάλι φλύαροι στο πρώτο μέρος. Όμως ήταν πνευματικά πανίσχυροι! Εν αντιθέσει με τον αντίπαλό τους.
Δεν είναι καθόλου εύκολο να βλέπεις μια ομάδα με 11 παίκτες πίσω από τη μπάλα και να καταλαβαίνεις ότι δεν έχεις δικαίωμα στο παραμικρό λάθος διότι μετά… τρέχα να βρεις δυο γκολ απέναντι στο πούλμαν του Σάσα Ιλιτς. Ένα έκανε όλο κι όλο χθες ο Παναθηναϊκός, λόγω της λανθασμένης εκτίμησης/τοποθέτησης του Ακαϊντίν, στην ευκαιρία του Ανγκιέλσκι στο 28’. Ένα σε 100 λεπτά αγώνα! Εψαξε μεθοδικά τα ρήγματα από αμφότερες τις πλευρές, δυσκολεύτηκε να παίξει κάθετα με τον Μπακασέτα, αλλά βρήκε στο δεκάρι του το σκαλοπάτι που ήθελε για τα ανοίγματα στα πλάγια, πήγε στα 1 vs 1 με τον Μπερνάρ και τον Παλάσιος, απείλησε πάρα πολύ από τις στατικές φάσεις (μεγάλη η συνεισφορά του «Μπάκα» σ’ αυτόν τον τομέα), έπαιξε εξαιρετικά συνδυαστικά στο β’ μέρος, κούρασε τον Ατρόμητο. Κι όμως, χρειάστηκε ένα απίθανο γκολ για να πανηγυρίσει μια πρόκριση η οποία θα μπορούσε να έχει προκύψει με συνολικά τεράστιο σκορ (τύπου 6-2) στα δύο ματς!
Εμεινε συγκεντρωμένος μετά την αδικία στο πέναλτι που δεν καταλογίστηκε στο 82’ και τελικά όλο ήταν πιο «γλυκό» για τον Παναθηναϊκό! Διότι αυτό το σπάνιο για αμυντικό γκολ σε ροή αγώνα έφερε έναν πανηγυρισμό στον πάγκο που μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για περισσότερα και καλύτερα. Η πρώτη δοκιμασία στη διαβολοβδομάδα που ακολουθεί την επώδυνη, μα όχι και καθοριστική ήττα από τον ΠΑΟΚ, ήταν επιτυχής. Στα δικά μου μάτια ήταν και πιο σημαντική! Μπορεί για άλλους να είναι πιο σημαντικό το κυριακάτικο ματς με τον Ολυμπιακό, αλλά στο δικό μου μυαλό ακόμα και με ισοπαλία ο Παναθηναϊκός δεν εκτροχιάζεται από την κούρσα του πρωταθλήματος.
Ναι, θα μείνει πίσω αν δεν επικρατήσει επί των Ερυθρόλευκων, αλλά δεν θα σβηστούν μονομιάς οι ελπίδες του, όπως θα γινόταν με έναν αποκλεισμό από το Κύπελλο χθες στο Περιστέρι, ο οποίος θα επέφερε και ανυπόφορη γκρίνια, σίγουρα εσωτερική απογοήτευση και εσωστρέφεια. Να δούμε τι θα κάνουν και ο ΠΑΟΚ στο Περιστέρι και η ΑΕΚ με τον Αστέρα, μα ούτως ή άλλως τη μεθεπόμενη αγωνιστική οι δικέφαλοι συγκρούονται στην Τούμπα.
Το τρελαμένο σπριντ του Μλαντένοβιτς προς τον πάγκο (πόσο ωραίο να πανηγυρίζουν έτσι οι παίκτες τώρα που οι κερκίδες είναι άδειες!), η εφηβική πώρωση όλων, η συμμετοχή σε επιτυχία παικτών που δεν έχουν μεγάλο ειδικό βάρος στην ομάδα, η πρώτη νίκη σε τέτοιου είδους αναμέτρηση και με δραματικό τρόπο για τον Μπακασέτα, είναι πολύτιμα αφανή οφέλη αυτής της πράσινης πρόκρισης.
Υπήρχαν και φανερά: ο Μπερνάρ, ο Τσέριν, ο Γερεμέγεφ, η επιστροφή του Παλάσιος, ο Ρουμπέν που σε ματς «μονότερμα» και χαμηλού τέμπου παραμένει υπέροχος συντονιστής, η ξεκούραση τεσσάρων παικτών ενόψει Ολυμπιακού. Αλλά και η συνείδηση όλων, και του κόουτς σύμφωνα με τις δηλώσεις του, για το πόσο καλύτερα μπορεί να αποδώσει η ομάδα του. Κι ας ήταν χαμηλός ο πήχης εναντίον αυτού του ελλιπούς, φοβικού, κάκιστου γηπεδούχου: τον Παναθηναϊκό εφέτος δυο φορές μόνο ο Ατρόμητος τον έχει νικήσει…
Y.Γ. Καλά έκανε ο Παναθηναϊκός και έστειλε εξώδικο στον Λουτσέσκου διότι συστηματικά δημιουργεί μια δική του, εικονική πραγματικότητα και είναι ο μοναδικός προπονητής που το κάνει, προφανώς λόγω της αδυναμίας ή της αποστασιοποίησης του Σαββίδη. Είναι πρώτος, αποθεώνεται από όλα τα media και το μοναδικό άτομο που μπορεί να συγκριθεί μαζί ως προς τον αριθμό αναφορών στη διαιτησία είναι ο Αλέξης Κούγιας. Δεν θα πετύχει κάτι ο Παναθηναϊκός, μπορεί να τον κάνει και μεγαλύτερο «μάγκα» στη Θεσσαλονίκη, αλλά δεν το λες άστοχο ως πρωοβουλία.
Πολύ καλά έκανε και ο ΠΑΟΚ από την πλευρά του που υπερασπίστηκε τη γραμμή που περνά ο προπονητής του, ήταν απολύτως λογικό που το «φώναξε» κιόλας από την πρώτη στιγμή. Διότι αν δεν το έκανε θα δημιουργούσε σοβαρό εσωτερικό πρόβλημα σε πολύ κρίσιμη καμπή της χρονιάς. Νομίζω, όμως, ότι και οι δυο, επειδή θυμούνται πάρα πολύ καλά τι συνέβη στα περυσινά play offs, την ΑΕΚ τρέμουν. Οχι ο ένας τον άλλο. Για να δούμε τι θα δούμε και από του χρόνου με Μάκη Γκαγκάτση στο «θρόνο»…
Πηγή: Gazzetta
