Του Νίκου Παπαδογιάννη
Η εικόνα που παρουσίασε η αποδεκατισμένη Εθνική Ανδρών απέναντι στους Λετονούς απόψε στο Ηράκλειο ήταν ο καθρέφτης όσων κρύβονται επιμελώς πίσω από τη βιτρίνα του ελληνικού μπάσκετ. Ένας καθρέφτης όχι παραμορφωτικός, αλλά απόλυτα πιστός.
Ο έστι μεθερμηνευόμενον: παίκτες με σωστή τακτική παιδεία, με έφεση στην άμυνα και στην ομαδική δουλειά, αλλά με φτωχό ταλέντο, κακές επιδόσεις στο σουτ και στις βολές, ισχνά κορμιά, ελάχιστη αθλητικότητα, ανύπαρκτο βάθος. Και δίχως εικόνες από μεγάλα ματς, για να μη κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας.
Οι παίκτες της Λετονίας που είχαν πείρα Euroleague ξεχώριζαν όπως μία κόκκινη μύγα μέσα στο γάλα. Δεν γίνεται να ζητάμε από τις ρεζέρβες του Προμηθέα και του Περιστερίου να φορέσουν ξαφνικά μανδύα βασικού στην Εθνική ομάδα, πόσο μάλλον να πατήσουν μέσα στα άβολα παπούτσια των Αντετοκούνμπο, του Καλάθη, του Σλούκα, του Παπαγιάννη και των άλλων.
Κάπου διάβασα ότι οι 12 παίκτες της σημερινής Εθνικής Eλλάδας είχαν συνολικά 90 συμμετοχές στους Άνδρες, ενώ ο (απών) αρχηγός Κώστας Παπανικολάου μετράει μόνος του 133. Δεν χρειάζεται άλλη ανάλυση.
Η Εθνική ηττήθηκε με διαφορά 20 πόντων, αλλά φοβάμαι ότι οφείλουμε να πούμε «πάλι καλά». Τεχνικά και προπονητικά, η ομάδα εμφανίστηκε ανώτερη του αναμενομένου. Έβγαλε κάποιες ωραίες φάσεις, έπαιξε παθιασμένη άμυνα, υποχρέωσε τους Λετονούς σε 17 λάθη, έκλεψε 12 μπάλες.
Προδόθηκε όμως από το έλλειμμα ποιότητας, ταλέντου και πείρας. Σύμφωνα με την επίσημη στατιστική, η ίδια ομάδα που έκανε 12 κλεψίματα δεν πέτυχε ούτε μισό πόντο στον αιφνιδιασμό. Ψηλός για να τελειώσει φάσεις στο «ποστ» δεν υπήρχε, ενώ το μακρινό σουτ πρόδωσε την ομάδα ως είθισται.
Ο περπατημένος Νίκος Γκίκας -ο πιο ήρεμος απ’ όλους- έβαλε 3/6 τρίποντα και τράβηξε το σκορ όσο μπορούσε, αλλά όλοι οι υπόλοιποι μαζί ξεκίνησαν με 0/9 και ολοκλήρωσαν το ματς με 4/24. Θυμάστε τι έγραφα το καλοκαίρι, με αφορμή τις επιδόσεις κάποιας Εθνικής Εφήβων ή Παίδων; «Όταν πέφτει στα χέρια μου η στατιστική ελληνικής ομάδας, κοιτάζω πρώτα τα τρίποντα και τις βολές και υποψιάζομαι εκ των προτέρων τι θα διαβάσω».
Η αποψινή Εθνική σούταρε 7/30 από τα 6,75 μέτρα (ποσοστό που μάλιστα εξωραΐστηκε προς το τέλος) και 17/24 στις βολές (όπου έχασε 5 μαζεμένες στο εναρκτήριο δεκάλεπτο). Τα χαμένα λέι-απ ήταν μία άλλη πληγή. Υπήρχε βεβαίως και τρακ, απόλυτα δικαιολογημένο. Από την προσπάθεια των παικτών, ουδείς δικαιούται να έχει παράπονο.
Τη διαφορά εν τέλει την έκαναν οι τρεις πρωτοκλασάτοι της Λετονίας: 19 ο Στρέλνιεκς με 4/5 τρίποντα, 17 ο Τίμα με 3/7 τρίποντα, 15 ο Μπέρτανς με 3/5 τρίποντα, πάει να πει ότι οι τρεις τους πέτυχαν συνολικά 51 πόντους, ενώ ολόκληρη η ελληνική ομάδα σταμάτησε στους 60.
Στην γ’ περίοδο, όπου άνοιξε ανεπανόρθωτα η διαφορά, το τρίο μπουμπούνισε 6/7 τρίποντα και το τρένο απομακρύνθηκε σφυρίζοντας προς τη Βαλτική. Αυτή η βερσιόν της Εθνικής Ελλάδας δεν έχει ούτε Στρέλνιεκς ούτε Μπέρτανς ούτε Τίμα. Ούτε καν έναν ψηλό με χιλιόμετρα στα πόδια του.
Τα παράπονά σας για τη συντριβή, όχι στα 12 παιδιά που έχυσαν καντάρια ιδρώτα στο μάταιο κυνήγι των ανεμομύλων, αλλά σε όσους έβαλαν το χεράκι τους για να φτάσουν οι Εθνικές ομάδες στο ναδίρ. Για να σας βοηθήσω στο ψάξιμο, οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, δεν φοράνε σορτσάκι αλλά κοστούμι και γραβάτα. Σας παραπέμπω στο σχόλιο που έγραψα χθες.
Βαθμολογικά, η ήττα μπορεί να αποδειχθεί οδυνηρή, με μοναδική υποσημείωση το πρόγραμμα που στέλνει την Εθνική στη Ρίγα την τελευταία αγωνιστική. Οι Λετονοί θα είναι πιθανότατα αδιάφοροι εκείνη τη Δευτέρα του Φλεβάρη, με όσα αυτό συνεπάγεται για το κυνήγι των βαθμών.
Φαίνεται, όμως, ότι ο αγώνας της Δευτέρας στο Μονς θα είναι καθοριστικής σημασίας, αφού ένα ωραίο σβουριχτό διπλό θα αφήσει πίσω τους Βέλγους (τους οποίους η Εθνική νίκησε και στο ΟΑΚΑ). Νυν υπέρ πάντων ο αγών, είπατε; Σε έναν ιδανικό κόσμο, η Εθνική θα ταξίδευε για τις Βρυξέλλες χωρίς ευρωπαϊκές απουσίες: με Σλούκα, με Παπαπέτρου, με Παπαγιάννη, με Καλάθη. Με όλους τους παίκτες ξεκούραστους και όχι καταπονημένους από back-to-back αγώνες, όπως ο σημερινός Λούντζης.
Φοβάμαι όμως ότι τα μεσάνυχτα της Δευτέρας θα μετράμε πάλι τα «εάν», τα «γιατί» και τα «γαμώτο». Για ποιο λόγο μένει εκτός αποστολής ο αναντικατάστατος Σλούκας και τι θα γίνει με τους διεθνείς του Παναθηναϊκού; Τι συμφωνίες έγιναν κάτω από το τραπέζι και γιατί έμειναν κρυφές; Τι έκανε η ΕΟΚ για να πάρει τον Παπαπέτρου από την Παρτίζαν;
Έχουν καταλάβει οι εμπλεκόμενοι τι συνέπειες θα έχει για το ελληνικό μπάσκετ τυχόν απουσία από το Μουντομπάσκετ του 2023; Όποιος βαυκαλίζεται ότι το μέλλον είναι λαμπρό και η ομαλή συνέχεια εξασφαλισμένη, δεν έχει παρά να μελετήσει ξανά την εικόνα του αποψινού αγώνα.
Οι παίκτες που αντιμετώπισαν τη Λετονία -που είχε, και αυτή, τις ελλείψεις της- είναι ουσιαστικά η «Εθνική Β’», η δωδεκάδα πίσω από τη δωδεκάδα του πρόσφατου Ευρωμπάσκετ. Εάν προτιμάτε, η δωδεκάδα του 2024-25.
Πηγή: Gazzetta
