Τον απολογισμό του ανδρικού τμήματος για την αγωνιστική περίοδο 2022-23 έκανε ο πρόεδρος του Αιγινιακού, Βασίλης Λεωνίδης.
Αναλυτικά:
Ολοκληρώθηκαν την περασμένη Τετάρτη οι επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις της ανδρικής ομάδας με την κατάληψη της τέταρτης (4ης) θέσης στην Α’ κατηγορία Ανδρών της ΕΚΑΣΚΕΜ.
Μια θέση που στο “πρώτο της ανάγνωσμα” δεν είναι κάτι φοβερό! Αν όμως σκεφτούμε κι αξιολογήσουμε ότι :
- η ομάδα δημιουργήθηκε στις αρχές του περσινού καλοκαιριού (σχεδόν εκ του μηδενός) αποτελούμενη από
- μόλις δύο παίκτες από την σεζόν που είχε τελειώσει, ένα “μάτσο” αμούστακους εφήβους και αρκετούς νέους παίκτες
- είχε να αντιμετωπίσει ομάδες δεμένες /δουλεμένες επί σειρά ετών με καταξιωμένους προπονητές
- σχεδόν από την αρχή έως και το τέλος της χρονιάς είχε αθλητές με σοβαρούς τραυματισμούς
- η διάρκεια της σεζόν (μαζί με την προετοιμασία) ξεπέρασε τους δέκα (!) μήνες
- είχε μεγάλα αγωνιστικά διαστήματα “απραξίας” από τις αναβολές αγώνων
καταλαβαίνουμε ότι για εμάς , τον ιστορικό Αιγινιακό, αποτελεί μια σημαντική επιτυχία.
Έτσι λοιπόν αυτό το “ετερόκλητο” αρχικά σχήμα με τις εμφανίσεις του και την αγωνιστικότητα που επέδειξε , μας “υποχρέωσε” αν μη τι άλλο να του απονείμουμε τα εύσημα για τη φετινή του παρουσία.
Αναλυτικά:
Ξεκινώντας από τον προπονητή μας, Χάρη Βουλκίδη, που όταν πριν ένα χρόνο του είπα “Coach έλα να ξεκινήσουμε κάτι καλό, μια ομάδα…” μου απάντησε “Με τι; Χωρίς παίκτες; Πλάκα μου κάνεις;” , αλλά από μέσα του είχε ήδη αρχίσει να καταστρώνει το πλάνο του.
Να συνεχίσω με τους Σάκη, Κώστα και Άλεξ που αποδέχθηκαν να αποτελέσουν τη βάση του εγχειρήματος και να “παντρέψουν” την εμπειρία με τον ενθουσιασμό.
Τι να πω για τους “φοιτητές” μας: Βλάσση, Γιώργο, Άκη, Παναγιώτη, Άλκη, Άγγελο που δεν έχασαν προπόνηση και έτρεχαν, έτρεχαν, έτρεχαν…… δίνοντας ενέργεια σε όλη την ομάδα.
Ξεχωριστή μνεία για τον “γρανιτένιο” έφηβο με πατημένα τα δεύτερα -άντα Zelenitsas Stelios ,που με τον ερχομό του έδωσε δύναμη, πάθος και όγκο μέσα στη ρακέτα (αλλά μας ανέβασε “επικίνδυνα” το μέσο όρο ηλικίας)….
Για τα “αμούστακα” του παιδο-εφηβικού τμήματος δεν έχω λόγια. Ήταν εκεί όταν τα χρειάστηκε η ομάδα. Έτοιμα να δώσουν όσο κι ότι μπορούν για να βάλλουν το λιθαράκι τους.
Για τον υπεύθυνο των ακαδημιών coach Θοδωρή Τσάτσα που όποτε ζητήθηκε η παρουσία και βοήθεια του δήλωσε “παρών”.
Για τον φροντιστή μας Γιώργο ” γκρινιάρη” Καρανικόλα (γνωστό σε όλους μας ως Μόκαλη) που είχε τόσο τον αγωνιστικό χώρο όσο και τα αποδυτήρια πάντα σε τάξη.
Για τους Τάσο, Στυλ, Τρύφωνα και Νίκο (το ΔΣ) που ανέχονταν την “μίρλα” μου, αλλά ήταν παντού και πάντα, μαζί σε όλα.
Για τη βοήθεια από τους ιθύνοντες του Δήμου.
Για όλους τους χορηγούς μας από τον πιο μεγάλο μέχρι και τον πιο μικρό. Η αρωγή τους αποτέλεσε ανάσα για τον σύλλογο.
Για τους φίλους της ομάδας που με την παρουσία τους στο γήπεδο έδωσαν ώθηση στους αθλητές μας. Είδαμε παλαίμαχους παίκτες μας, προπονητές, γονείς, παιδιά από τις ακαδημίες μας , απλούς φιλάθλους να είναι δίπλα μας.
Την αγαπητή μας Ελένη Τριανταφυλλίδου που ήταν κοντά μας σε όλους τους εντός έδρας αγώνες, παρέχοντας στους αγωνιζόμενους τις ιατρικές της γνώσεις της σε μικρο-τραυματισμούς.
Ελπίζω να μην ξέχασα ή αδίκησα κάποιον. Αν το έκανα θα διορθώσω το κείμενο το συντομότερο.
Βλέπετε λοιπόν πως για μια “φτωχή” 4η θέση στην τελική κατάταξη πόσοι αγωνίστηκαν και τους ευχαριστώ για αυτό.
Διαβάζοντας την συγκεκριμένη ανάρτηση θα βρεθούν αρκετοί που θα την χλευάσουν, θα την λοιδορήσουν ακόμη και θα την κατακρίνουν!
Ξέρετε κάτι; δικαίωμα τους.
Αλλά επίσης ΔΙΚΑΙΩΜΑ μου να νοιώθω ευτυχής που συμμετέχω σε όλη αυτήν την προσπάθεια που λέγεται: 🏀🏀Α.Ο.Κ. “ο Αιγινιακός” 🏀🏀