Του Γιάννη Μάριου Παπαδόπουλου
Δεν χωρά αμφιβολία πως η μετακίνηση του Lewis Hamilton από τη Mercedes στη Ferrari είναι βόμβα μεγατόνων.
Πρόκειται για ένα από τα πιο συγκλονιστικά «χτυπήματα» της αγοράς στην ιστορία της Formula 1. Σίγουρα το πιο εντυπωσιακό μετά από τη μετακίνηση του Michael Schumacher από την Benetton στη Ferrari το 1996. Αλλά και από την επιστροφή του «Schumi» στην ενεργό δράση το 2010 με τη Mercedes.
Οι μετακινήσεις του Schumacher, ωστόσο, είχαν προαναγγελθεί από φήμες ημερών.
Ο Hamilton στη Ferrari, από την άλλη πλευρά, ήταν κάτι περισσότερο από μια υπόθεση, που διαψεύστηκε επανειλημμένα από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη παρά την αμοιβαία εκτίμηση.
Η μεθόδευση τόσο από τον πρόεδρο της ομάδας, John Elkann, όσο και από τον Fred Vasseur δεν είχε καν υπαινιχθεί. Κι όχι μόνο επειδή ο Hamilton υπέγραψε πέρυσι ανανέωση συμβολαίου με τη Mercedes μέχρι το τέλος του 2025.
Όλα αυτά ίσχυαν μέχρι χθες, όταν έφτασαν τα πρώτα σημάδια μιας ξαφνικής αλλαγής του κλίματος. Για να φτάσουμε στις ραγδαίες εξελίξεις των τελευταίων ωρών.
Για να λέμε την πάσα αλήθεια, δεν πρέπει να υπήρξε ούτε ένας στοιχειωδώς σοβαρά εμπλεκόμενος με τον χώρο της Formula 1, ο οποίος να πίστευε ότι δεν θα ερχόταν το πλήρωμα του χρόνου, προκειμένου ο Lewis Hamilton να γινόταν κάτοικος Μαρανέλο.
Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Για κάθε μεγάλο πιλότο αυτού του σπορ, η Ferrari ανέκαθεν ήταν το «ιερό δισκοπότηρο» της Formula 1. Η ομάδα, στην οποία θα ήθελε κάποια στιγμή στην καριέρα του να αγωνιστεί. Πολλοί τα κατάφεραν. Άλλοι έφτασαν πολύ κοντά στην βρύση, όπως ο Ayrton Senna. Όμως νερό δεν ήπιαν. Κι υπήρξαν κι αυτοί, το όνομά των οποίων έγινε συνώνυμο της «scuderia». Με πρώτον απ’ όλους τον Michael Schumacher.
Λογικό ήταν να έρθει και η ώρα του Hamilton. Και πολύ που… άργησε, θα μπορούσε κανείς να πει. Κι έτσι είναι εν πολλοίς.
Πηγή: Car & Driver
