Εντάξει, δεν χρειάζεται να επισημαίνουμε τα βασικά: το πέναλτι με το οποίο προηγήθηκε ο Ολυμπιακός στο Αγρίνιο είναι βγαλμένο από τις παλιές, κακές εποχές του ελληνικού ποδοσφαίρου. “Μαϊμουδίσιο”. Η απόφαση γίνεται ακόμα χειρότερη, επειδή ελήφθη μετά από χρήση VAR. Πρόκειται για μια γελοιότητα και μισή, η οποία, σε συνδυασμό με την συνολικά κακή διαιτησία του Σιδηρόπουλου, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις αλλά και ανησυχία: Ρε λες να έχει επανέλθει η “παράγκα” και να μην το πήραμε χαμπάρι.
Από την πλευρά της ΑΕΚ, κυρίως, και του Παναθηναϊκού, διακινείται η κεντρική ιδέα ότι ο Ολυμπιακός χρησιμοποίησε τον ΠΑΟΚ για να πατήσει στην ΕΠΟ, ώστε στη συνέχεια να την κατακτήσει εκ των έσω και μαζί να επαναφέρει το αγαπημένο του 100 – 0 στην διαιτησία. Προφανώς τούτη είναι μια εύλογη σκέψη. Δεν αρκεί το λάθος του Αγρινίου για να την στοχειοθετήσει, ούτε έχει προκύψει κατά τη διάρκεια της τρέχουσας σεζόν καθαρή και συστηματική εύνοια ενός εκ των τεσσάρων πρώτων (και σίγουρα όχι του ΠΑΟΚ που …ελέγχει και την Ομοσπονδία). Όμως επειδή το modus operanti των Ερυθρολεύκων είναι γνωστό, καλό θα ήταν οι υπόλοιποι να προσέξουν, προτού βρεθούν όντως μπροστά σε νέα “παράγκα”.
Πιστεύω , ότι προς το παρόν, ακόμα κι αν υπάρχει τέτοια πρόθεση, δεν μπορεί εύκολα να ευοδοθεί . Οι συνθήκες έχουν αλλάξει δραματικά. Κι έπειτα, ποιος θα παίξει τον ρόλο του Θωμά; Ποιος θα την φτιάξει; Ο Γιάννης Παπαδόπουλος θα μου πείτε. Σωστά. Μόνο που η συγκεκριμένη παραδοχή, αν την κάνουν όλοι, θα είναι επίσης έμμεση παραδοχή ότι η ΑΕΚ τον είχε τόσα χρόνια για τον ίδιο λόγο: τον έλεγχο του παρασκηνίου. Και με τη σειρά της, η τελευταία παραδοχή, θα αποτελέσει έμμεση παραδοχή ότι ο ΠΑΟΚ είχε δίκιο που “έσπασε” τη συμμαχία με την ΑΕΚ, διότι η Ένωση ήθελε να στήσει τη δική της “παράγκα”.
Οδηγούν κάπου όλα τα παραπάνω; Σε έναν φαύλο κύκλο καχυποψίας πρωτίστως, με ευνοημένο εκείνον που έχει το απόλυτο know how σε τέτοιες καταστάσεις.
Οπότε ας συμφωνήσουμε στο εξής: με όλα τα λάθη, τις κόντρες, τις διαφωνίες και τα παρασκηνιακά “μαχαιρώματα” , άπαντες αναγνωρίζουν ότι το πρωτάθλημά μας έχει αλλάξει προς το καλύτερο, από την στιγμή που έπεσε το προηγούμενο “καθεστώς”.
Μέσα σε μια ισορροπία τρόμου, ο τίτλος έφτασε επί δυο συνεχόμενες χρονιές να κρίνεται στην τελευταία αγωνιστική – πέρυσι στην τελευταία φάση. Αυτό πρέπει να αποτελεί την βάση για βελτίωση, όχι αφετηρία για πισωγυρίσματα.
Η διαιτησία στο Αγρίνιο ήταν πισωγύρισμα. Σε ποιο βαθμό μένει να αποδειχθεί. Ο Ολυμπιακός με την ανακοίνωση που έβγαλε πριν το παιχνίδι στο Αγρίνιο, πέτυχε να μπει στο μυαλό του Ευαγγέλου και του Σιδηρόπουλου (κάνει πολύ κακή χρονιά). Αν αυτό ήταν συγκυριακό ή αν δουλεύεται από τον κ. Παπαδόπουλο και άρα θα έχει συνέχεια, εξαρτάται και από τους άλλους τρεις.
Και τον Μάκη Γκαγκάτση φυσικά.
Υπό αυτήν την έννοια, ίσως η “μαϊμουδιά” του Αγρινίου να έχει την χρησιμότητα σήματος κινδύνου, το οποίο ελπίζω να λάβουν εκείνοι που πρέπει, προτού να είναι αργά.
Πηγή: Sdna
