Το επεισόδιο στο πάρκινγκ της ΟΠΑΠ Αρένα έχει ήδη μπει στο πάνθεον του ελληνικού ποδοσφαίρου με τα παρεπόμενά του. Δεν σταματά να δίνει περιεχόμενο για συζήτηση, σάτιρα, memes και δεν ξέρω αν θα σταματήσει και ποτέ.
Επί της ουσίας οι δύο σύλλογοι και ο περίγυρός τους δεν πρόκειται να συμφωνήσουν ποτέ για όσα συνέβησαν εκεί, όπως δεν έχουν συμφωνήσει τόσα χρόνια για το γκολ του Βαρέλα, από το οποίο ξεκίνησαν όλα (στην πραγματικότητα όλα ξεκίνησαν όταν ο ΠΑΟΚ με Σαββίδη – Λουτσέσκου άλλαξε επίπεδο αγωνιστικά, αλλά ούτε σε αυτό θα συμφωνήσουμε).
Εκεί, αντιθέτως που κανονικά θα έπρεπε να συμφωνήσουν και οι δυο τους και όλοι οι υπόλοιποι, είναι στο ότι η παρέμβαση στο αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου ανοίγει επικίνδυνα παράθυρα για αθέμιτες παρεμβάσεις.
Το εξαιρετικό άρθρο του Αλέξη Σπυρόπουλου τα λέει όλα για την καθυστερημένη αντίδραση της Σούπερ Λίγκας.
Προσθέτω ότι και ο ΠΑΟΚ καθυστέρησε να αντιδράσει την προηγούμενη εβδομάδα. Το αίτημα για αναβολή του αγώνα με τον ΟΦΗ έπρεπε να υποβληθεί νωρίτερα, όχι την Παρασκευή, διότι έτσι δόθηκε το δικαίωμα ισχυρισμού από κάποιους (και η εντύπωση σε σαφώς περισσότερους) ότι δεν ήθελε να παίξει, κυρίως εξαιτίας των πολλών απουσιών του που δεν είχαν σχέση με την τιμωρία του εισαγγελέα. Ας δεχτούμε ότι ήταν έτσι. Το διακύβευμα του αιτήματος ωστόσο, μονάχα τυφλός δεν μπορούσε να δει ότι ξεπερνούσε το παιχνίδι και άγγιζε σαφώς σοβαρότερα θέματα, στα οποία ο συνεταιρισμός έχει απολύτο συμφέρον να αντιδράσει, καθυστερημένα μεν, συντεταγμένα δε.
Και πράγματι, το αντιλήφθηκαν άπαντες. Με βαριά καρδιά ορισμένοι, με “ήξεις – αφήξεις” ορισμένοι άλλοι, πάντως όλοι. Πλην του ενός “τυφλού”.
Ο οποίος “τυφλός” Μάριος Ηλιόπουλος, είτε επειδή είναι εγκλωβισμένος στο “κιτρινόμαυρο” αφήγημα περί “χουλιγκανικής επίθεσης σε παιδιά” σχετικά με το περιστατικό στο πάρκινγκ, είτε επειδή βρίσκεται στη φάση “γλέντησέ τους προεδράρα” (από οπαδούς και δυστυχώς δημοσιογράφους) και την απολαμβάνει, είτε επειδή λόγω απειρίας δεν βλέπει πέρα από την μύτη του, διέπραξε μια πολύ μεγάλη απρέπεια..
Ο αγώνας τελικά έγινε. Ο ΠΑΟΚ κέρδισε άνετα, ο Ολυμπιακός γκέλαρε την Κυριακή, η ΑΕΚ πλησίασε και είναι μέσα και στο πρωτάθλημα και στο κύπελλο. Άρα, τα “γλέντησε τους” θα συνεχιστούν, το ίδιο και τα γραφικά “μόνοι μας κι όλοι σας” κ.λπ.
Δεν ξέρω ειλικρινά αν η Ένωση πληρώσει την στάση της, εν αντιθέσει με τον Σταύρο Κόλκα, δεν πιστεύω στο κάρμα. Και στο κάτω – κάτω γιατί να “τιμωρηθούν” αγωνιστικά ο Αλμέιδα και η πολύ καλή ομάδα του, την ανωριμότητα και τον λαϊκισμό του αφεντικού τους;
Ξέρω όμως ότι το ελληνικό πρωτάθλημα, με όλες τις παθογένειές του, βρίσκεται στην καλύτερη του φάση εδώ και πολλά χρόνια: Είναι ανταγωνιστικό εντός συνόρων, με καλές πορείες εκτός συνόρων, με μεγάλα ταλέντα να αναδεικνύονται, με τρομερό ενδιαφέρον σε κορυφή και ουρά και δίχως προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα σε κανένα παιχνίδι.
Για να διατηρηθεί αυτή η πορεία χρειάζεται μίνιμουμ σοβαρότητα από όλους και κυρίως τους παράγοντες που το τρέχουν – πλήρη σοβαρότητα στην Ελλάδα έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να απαιτεί κάποιος.
Το είδος της μίνιμουμ σοβαρότητας δηλαδή που επιτρέπει σε κάποιον να ξεχωρίζει την σημασία του αυτοδιοίκητου και εν γένει του κοινού καλού, άρα του καλού και της δικής του ομάδας, από την ελάχιστη αξία που έχει η πρόσκαιρη αποθέωση των οπαδών και των υποτακτικών αρθρογράφων.
Ας ελπίσουμε ότι ο συμπαθής Μάριος Ηλιόπουλος την διαθέτει κι ας μην μας την έχει δείξει ακόμα.
Πηγή: Sdna
