Του Γιάννη Φιλέρη
Οι ισορροπίες είναι λεπτές, η ατμόσφαιρα αρκετά τεταμένη, αλλά υπάρχει και ένα 2-0 υπέρ του Ολυμπιακού, που έχει διαμορφώσει το σκηνικό των φετινών τελικών του πρωταθλήματος μπάσκετ. Αυτό σημαίνει ότι οι “ερυθρόλευκοι” θέλουν μια ακόμη νίκη για να πάρουν το πρωτάθλημα και ο Παναθηναϊκός να κάνει μια τεράστια υπέρβαση, κερδίζοντας τον αιώνιο αντίπαλό του τρεις φορές στη σειρά.
Με αυτά τα δεδομένα ο Ολυμπιακός είναι το φαβορί, ωστόσο ακόμα δεν έχει τελειώσει τίποτε καθώς ο πληγωμένος Παναθηναϊκός έχει και την ποιότητα, αλλά και την περηφάνια να αντιστρέψει την κατάσταση. Θα το επιτρέψουν οι αποφασισμένοι Πειραιώτες;
Αν ζούσαμε σε άλλη χώρα θα μιλάγαμε για ένα σούπερ ματς, εδώ η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι πάντα γεμάτη από υπερβάλλοντα φανατισμό. Χωρίς αυτόν θα διαπιστώναμε ότι γίνονται μεγάλα ματς, σε ένα χρονικό σημείο όπου η κούραση όλης της σεζόν έχει σχεδόν διαλύσει τους παίκτες και σε αγωνιστικό επίπεδο, έχουμε τους κορυφαίους τελικούς σε όλη την Ευρώπη. Σε όλα τα άλλα, έχουμε τους χειρότερους.
Ας μείνουμε, όμως, στο μπάσκετ. Ο Ολυμπιακός έχει κερδίσει δυο φορές με το σκορ στους 90 πόντους, σκορ που θεωρητικά βολεύει τον Παναθηναϊκό. Οι “πράσινοι” έπαιξαν καλύτερα μέσα στο ΣΕΦ, αλλά δεν μπόρεσαν να αντιταχθούν στο ξέσπασμα του Ολυμπιακού όταν στην τρίτη περίοδο πέρασαν με +14 πόντους και κράτησαν την πρωτοπορία μέχρι το τέλος.
Στη “σούμα” των δυο τελικών, ο Παναθηναϊκός σουτάρει καλύτερα (50% έναντι 48.3%) υστερεί όμως στα ριμπάουντ και κάνει περισσότερα λάθη, λεπτομέρειες που έχουν στοιχίσει στην έκβαση των αγώνων υπέρ των αντιπάλων του. Ο Ολυμπιακός έχει πιο πολλούς πόντους από τα σφάλματα του ΠΑΟ, ενώ η βασική υπεροχή του βρίσκεται στις δεύτερες επιθέσεις. Πήρε 39π από επιθετικά ριμπάουντ, συνολικά 22 και στους δυο αγώνες. Το αντίστοιχο νούμερο του Παναθηναϊκού είναι μόλις 18π, από 19 επ. ριμπάουντ. Όχι πολύ λιγότερα σε σχέση με εκείνα των “ερυθρολεύκων”, που αξιοποιούν, όμως, καλύτερα τις δεύτερες ευκαιρίες.
Τα τρίποντα του Ναν και ο Μήτογλου
Στον πρώτο τελικό η άμυνα του Ολυμπιακού έβγαλε τον Παναθηναϊκό έξω από τα 6.75μ, κάτι βέβαια που οι “πράσινοι” συνηθίζουν σε αρκετά ματς, αφού διαθέτουν καλούς σουτέρ. Συνολικά το ποσοστό τους είναι 43.3%, ωστόσο, ο Κέντρικ Ναν που πιέζεται πολύ από την αντίπαλη άμυνα, σουτάρει με 31.5% (6/19) σε δυο μάλλον μέτριες βραδιές, που προφανώς δεν σημαίνει ότι θα… επαναληφθούν κιόλας.
Είναι τέτοιος παίκτης ο Αμερικανός ΝΒΑερ που μπορεί μέσα από τη ροή των αγώνων να βρει ρυθμό και να εκτελέσει καλά, έστω κι αν όλοι οι αντίπαλοι είναι κολλημένοι πάνω του.
Είναι πολύ κομβικό αυτό το κομμάτι (να βρει ρυθμό ο Ναν δηλαδή) γιατί ο Αταμάν κρατάει τον χαρισματικό σκόρερ 34 λεπτά πάνω στο παρκέ. Κι αν συνεχίσει να σημαδεύει σίδερο, ο Ολυμπιακός θα έχει πλεονέκτημα
Κι ενώ ο Σλούκας έστω κι αν στο ΣΕΦ παρασύρθηκε από τις ύβρεις της εξέδρας, σε γενικές γραμμές σκοράρει (μ.ο 14π με 7/12τρ) και δημιουργεί (5ασ) καλά, ο Λεσόρ είναι όπως όλη τη σεζόν ηρωικός μέσα στη ρακέτα (17.5π με 15/18δ, 8ρ, σε 34 λεπτά συμμετοχής) ο ΠΑΟ ψάχνει να βρει τον Μήτογλου της κανονικής περιόδου.
Ναι, ο Αταμάν έχει δώσει ρόλο στον Χουάντσο Ερνάν Γκόμεθ (8π, 7ρ) αλλά η υποχώρηση του διεθνή Έλληνα στα επίπεδα των 5π (και των 7ρ) στερεί από τον Παναθηναϊκό, καλάθια που πονάνε τον αντίπαλο. Ο Τζέριαν Γκραντ (8.5π, 4ασ) και ο Μάριους Γκριγκόνις (7.5π) δεν κάνουν κάτι λιγότερο από αυτό που ξέραμε όλη τη σεζόν, δεν έχουν προσφέρει όμως και κάτι έξτρα, ενώ ο Παπαπέτρου που έπαιξε σημαντικό ρόλο στα πλέι-οφ και το φάιναλ-φορ της EuroLeague, φάνηκε κάπως, μόνο στον πρώτο τελικό.
Οι “πράσινοι” θα ήθελαν πολύ, έστω και σε ένα αγώνα, ο Λεσόρ να έχει ουσιαστική βοήθεια από Μπαλτσερόφσκι ή Αντετοκούνμπο, όμως, αμφότεροι δεν προστίθενται στο ροτέισον, αφού και ο Αταμάν δύσκολα δείχνει ότι μπορεί να τους εμπιστευτεί…
Το δίδυμο Γκος – Μιλουτίνοβ
Ο Παναθηναϊκός δεν έχει ξεφύγει από την πεπατημένη. Το ότι μπορεί να παίξει καλύτερα, δεν έχει σχέση με τη συνολική εικόνα σε ατομικό επίπεδο, όλης της σεζόν.
Σε αντίθεση ο Ολυμπιακός, που στερήθηκε τις παραμονές της έναρξης των τελικών τον Μουσταφά Φαλ, εμφανίζεται με την ίδια αγωνιστική φιλοσοφία αλλά ανανεωμένος στο μοίρασμα των πρωταγωνιστικών ρόλων,
Ο Γουόκαπ παραμένει ο μοχλός της αμυντικής πίεσης έχοντας σκοράρει 20π (17 στον πρώτο τελικό) με πολύ σημαντικό ποσοστό από τα 6.75 (3/6τρ) και καλές επιδόσεις στη δημιουργία (4 ασίστ), Πίτερς και Κάναν έχουν τις στιγμές τους, με μέσο όρο 11.5π και 10π αντίστοιχα, ο Κώστας Παπανικολάου έχει κάνει δυο σπουδαία παιχνίδια (μ.ο 11π-6ρ) ο Πετρούσεβ καλύπτει όσο μπορεί περισσότερο τη θέση του δεύτερου σέντερ (8.5π, 2.5ρ), ο Μακ Κίσικ ήταν πολύ καλός στον πρώτο τελικό, όμως το άρμα μάχης των πρωταθλητών Ελλάδας το σέρνουν δυο άλλοι!
Ο Νίκολα Μιλουτίνοβ είναι ο ενας. Παίζει και για τον Φαλ, κυριαρχεί στις δυο ρακέτες και σε 30.5 λεπτά συμμετοχής έχει 14.5π-11 ριμπ, σε δυο επιβλητικές εμφανίσεις. Όλο το χρόνο ταλαιπωρημένος ο “Μιλου”, βάζει το κορμί του σε όλες τις μάχες και κάνει -μέχρι στιγμής- τη διαφορά.
Ο δεύτερος, ο Νάιτζερ Γουίλιαμς Γκος δίνει ρεσιτάλ. Χτυπώνας κυρίως την άμυνα του Σλούκα, ο Αμερικανός γκαρντ είναι ήδη ο πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού στους τελικούς με 17.5π έχοντας 8/14δ, 3/5τρ, 10/10 βολές και 4 ασίστ. Ο Παναθηναϊκός έχει βρει τον μπελά του από τον Αμερικανό γκαρντ που εξελίσσεται σε κορυφαία φυσιογνωμία των τελικών για λογιαριασμό της ομάδας του.
Σημειώστε ότι ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης που πάντα δίνει βοήθειες από τον πάγκο, έχει περιοριστεί σε καθαρό αμυντικό ρόλο με μηδέν πόντους στα τρία παιχνίδια.
Το τρίτο κουδούνι, λοιπόν, χτυπάει το βράδυ στο ΟΑΚΑ. Θα δούμε ξανά το ίδιο έργο, ή θα εμφανιστούν κι άλλοι πρωταγωνιστές; Ο Παναθηναϊκός δεν έχει άλλα περιθώρια. Το ματς είναι για αυτόν, χωρίς αύριο.
Ο Ολυμπιακός ξέρει ότι ακόμα κι αν ηττηθεί θα έχει ένα ματς-μπολ μέσα στο ΣΕΦ, αλλά θα προτιμούσε να γυρίσει το βράδυ στο Φάληρο για μια μια υποδοχή πρωταθλητή…
Πηγή: Sport24
