Του Γιάννη ΣερέτηΤον θυμάστε τον Παναθηναϊκό του Αλόνσο που… φοβόταν να νικήσει; Ε, λοιπόν, φτάσαμε πάλι εκεί. Μέσα σε τρεις εβδομάδες χωρίς τον «προπονητή» του εντός γηπέδου, Γουίλιαν Αράο (έτσι τον θεωρεί ο Ρουί Βιτόρια), ο Παναθηναϊκός έφτασε στο σημείο να φοβάται μην δεχθεί και τρίτο γκολ από την πρώτη ισλανδική ομάδα στην ιστορία που παίζει σε νοκ άουτ ματς ευρωπαϊκής διοργάνωσης παρότι έχει μειώσει στο 90’! Ο Παναθηναϊκός του Βιτόρια που δεν έβλεπε τα «καμπανάκια» όταν έμενε αήττητος σε δυο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και νικούσε 1-0 την ΑΕΚ από το blooper Χατζισαφί – Στρακόσα, ο Παναθηναϊκός που ήταν αήττητος σε 19 σερί ματς, έφτασε στο σημείο να χάνει εύκολα 2-0 από τον Αρη και να εξευτελίζεται ποδοσφαιρικά στην Ευρώπη χάνοντας 2-1 από μια ομάδα που έχει παίξει έναν επίσημο αγώνα τους τελευταίους δύο μήνες, έπαιζε σε ουδέτερη έδρα και μόλις πριν από έναν μήνα άλλαξε τον επί τετραετία προπονητή – αναμορφωτή της που αποδέχθηκε την πρόταση για να αναλάβει την Εθνική ομάδα της πατρίδας του.
Εκεί έφτασε ο Παναθηναϊκός. Στο μηδέν. Κι αν δεν το καταλάβουν όλοι στο Τριφύλλι, σύντομα θα έρθει και η χοντρή γκέλα στο πρωτάθλημα σ’ ένα από τα ματς με Βόλο, Λαμία, Παναιτωλικό πριν από τη μάχη στο Περιστέρι και θα «αποχαιρετήσει» ουσιαστικά και τη διεκδίκηση του τίτλου.
Δεν είναι δίκαιο να υποτιμά κάποιος τις ειδικές συνθήκες της χθεσινής αναμέτρησης. Ο Παναθηναϊκός πήγε στη Φινλανδία χωρίς τους βασικούς Ντραγκόσφκι, Βαγιαννίδη, Αράο, Ουναϊ, δυο παίκτες «κορμού» (Πελίστρι – Γεντβάι) και τέσσερις αναπληρωματικούς που έχουν μείνει εκτός λίστας. Κι έχασε στο πρώτο ημίχρονο δύο επιπλέον βασικούς και βρισκόταν και πίσω στο σκορ ελέω Λοντίγκιν που έκανε τη χειρότερη εμφάνισή του στους Πράσινους και τουλάχιστον αποσόβησε το 3-1 στο 94’, καθώς η Βίκινγκουρ πίεζε (!) για το 3-1 μετά τη μείωση του σκορ με το πέναλτι του Ιωαννίδη. Επαιζε σε συνθετικό χλοοτάπητα και πάγο, ήταν ελλιπής, αλλά ως εκεί.
Πάλι ξόδεψε (τέσσερις) σπουδαίες ευκαιρίες. Πάλι είχε πρόβλημα στο physical game και στις μονομαχίες εναντίον μιας δυναμικής ομάδας. Πάλι η συντριπτική πλειονότητα των παικτών έπιασε απόδοση χαμηλότερη του μέσου όρου της. Πάλι έκανε λάθη ο Βιτόρια. Ουδείς κατάλαβε γιατί αντικατέστησε τον Σιώπη αντί του Μαξίμοβιτς. Ουδείς κατάλαβε γιατί στην αρχική ενδεκάδα δεν συμπεριλήφθηκε ο Φώτης Ιωαννίδης που είναι τιμωρημένος για το κυριακάτικο ματς με το Βόλο. Αν ο Βιτόρια επέλεξε τον Γερεμέγεφ επειδή είναι… συνηθισμένος στο πολικό ψύχος, ήταν λάθος και ο Παναθηναϊκός το πλήρωσε ακριβά, με δυο τεράστιες ευκαιρίες του συμπαθούς Σουηδού.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά ο Παναθηναϊκός έφτασε πάλι στο όριο θραύσης. Το πρόβλημα χημείας στη μεσαία γραμμή χωρίς τον Αράο φαίνεται πια τεράστιο, το απουσιολόγιο γεμίζει, η ψυχολογία είναι στα τάρταρα, ο Ιωαννίδης λέει (σωστά) “ευθύνεται ο τρόπος που δημιουργούμε, η μπάλα δεν φτάνει σωστά στην επίθεση”, ο Κώτσιρας λέει (σωστά) «στα τελευταία παιχνίδια έχει χαθεί η ισορροπία της ομάδας», η κατάσταση είναι εκτάκτου ανάγκης.
Σ’ αυτό το σημείο βάζεις το κεφάλι κάτω και ξεκινάς από το μηδέν. Ξεχνάς τα πάντα, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα επί Βιτόρια. Σαν να είσαι λίγο πριν από το πρώτο του ματς. Εκτός έδρας με το Βόλο, πριν από ακριβώς έναν γύρο. Σκύβεις το κεφάλι, δίνεις τα πάντα και μαζεύεις σπυρί – σπυρί τις νίκες. Αντιμετωπίζεις όλα τα ματς σαν ντέρμπι διότι όταν παίζεις χωρίς εννιά παίκτες «κορμού» την Κυριακή, παίζεις ουσιαστικά με τους αναπληρωματικούς.
Ο Παναθηναϊκός δεν αξιοποίησε σωστά τα μηνύματα που έπρεπε να είχε λάβει από τα θετικά αποτελέσματα στα ντέρμπι του Ιανουαρίου και το πληρώνει ακριβά. Οι απουσίες παίζουν σημαντικό ρόλο, οι ευθύνες ανήκουν και στον προπονητή και στους παίκτες, στα επόμενα πέντε ματς θα παίξουν όλοι για να σώσουν την παρτίδα. Αν τη σώσουν στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια της regular season και στη ρεβάνς με την Βίκινγκουρ την οποία όλοι πια βλέπουν (λανθασμένα)… εύκολη, ίσως να κερδίσουν κάτι περισσότερο από τον Μάρτιο και έπειτα. Τα σημάδια, όμως, δεν είναι αισιόδοξα, διότι στο Ελσίνκι άνοιξε μεγάλη κατηφόρα…
Πηγή: Gazzetta
