Του Δημοσθένη ΓεωργακόπουλουΚάρμα. Νομίζω πως δεν υπάρχει καταλληλότερη λέξη. Δηλαδή, για καθετί που συμβαίνει, υπάρχει μια αιτία που το προκαλεί. Αν οι επιλογές μας είναι σωστές, τότε απολαμβάνουμε τα θετικά αποτελέσματα. Αν οι επιλογές μας είναι λάθος, τότε πληρώνουμε το τίμημα. Και εξηγώ τι έγινε μέσα σε διάστημα λίγων ωρών. Από τη μία, η εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου σχεδόν να γεμίζει το Παγκρήτιο Στάδιο, απέναντι σε έναν όχι και τόσο εμπορικό αντίπαλο, όπως η Βουλγαρία. Και από την άλλη, ο Παναθηναϊκός να αφήνει το ΟΑΚΑ και να επιστρέφει στη Λεωφόρο. Θα πει κανείς, τι σχέση έχει το ένα με το άλλο; Έχει και… παραέχει.
Θυμάστε πότε ήταν το τελευταίο (από τα πολλά που έχει κάνει) δρομολόγιο Λεωφόρος-ΟΑΚΑ για τον Παναθηναϊκό; Ήταν τον Αύγουστο του 2023. Τότε, με την ομάδα να έχει φτάσει μια ανάσα από τους ομίλους του Champions League, 60 χιλιάδες φίλαθλοι γέμισαν καλοκαιριάτικα τις εξέδρες, για τον αγώνα με την Μπράγκα. Και το έκαναν ξανά, λίγες ημέρες αργότερα, στο πρώτο παιχνίδι για το Europa League, με αντίπαλο τη Βιγιαρεάλ. Τι κι αν δεν τα είχε καταφέρει νωρίτερα, γνωρίζοντας οδυνηρό αποκλεισμό από τους Πορτογάλους, ο κόσμος έβλεπε προοπτική στην ομάδα και το έδειχνε εμπράκτως, στηρίζοντας τους παίκτες και τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Τον τότε προπονητή του Παναθηναϊκού…
Εκείνα τα δύο ματς αποτέλεσαν την αφορμή για να γίνει ο Παναθηναϊκός κάτοικος ΟΑΚΑ τη σεζόν 2024-25. Η διοίκηση θεώρησε δεδομένη τη δυναμική παρουσία του κόσμου, όμως παρέλειψε κάτι σημαντικό. Ότι κριτής όλων είναι το γήπεδο, όπως γράφαμε τον περασμένο Οκτώβριο στο Gazzetta. Η αγωνιστική παρουσία της ομάδας απομάκρυνε σταδιακά τους φιλάθλους, παρά τα τρικ με 1+1 εισιτήρια που έφεραν κόσμο σε κάποια παιχνίδια. Το «τριφύλλι» δεν είχε δέκα χιλιάδες φιλάθλους ούτε καν σε ευρωπαϊκούς αγώνες (Βίκινγκουρ) ή ντέρμπι (ΑΕΚ) τη φετινή σεζόν. Οπότε, η προοπτική ΟΑΚΑ – μέχρι την είσοδο στο Βοτανικό – εγκαταλείφθηκε για την επόμενη χρονιά.
Το σενάριο «Λεωφόρος» είχε κάνει την εμφάνισή του πριν από μήνες, όταν είχε γίνει γνωστό πως θα γίνουν έργα στα στέγαστρα του Ολυμπιακού Σταδίου και κάποια κομμάτια της εξέδρας θα χρειαστεί να είναι κλειστά για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, αυτός ΔΕΝ είναι ο λόγος που ο Παναθηναϊκός επιστρέφει στο «Απόστολος Νικολαΐδης» για τις εγχώριες διοργανώσεις. Γιατί, δε γίνεται το ΟΑΚΑ να μην έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει μία αναμέτρηση του ελληνικού πρωταθλήματος με χαμηλή προσέλευση κόσμου και την ίδια ώρα, να μπορεί να διεξαχθεί ένας ευρωπαϊκός αγώνας, με πολλαπλάσιους φιλάθλους στις εξέδρες. Για παράδειγμα, να μην μπορεί να γίνει ένας αγώνας με τον Πανσερραϊκό, αλλά να μπορεί με την Μπενφίκα.
Δεδομένα, η επιστροφή στη Λεωφόρο ήχησε χαρμόσυνα στα αφτιά των φίλων του Παναθηναϊκού. Εκεί, είναι η ιστορία της ομάδας και εκεί ανήκει και η δική τους καρδιά. Ωστόσο, το θέμα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι πως οι «πράσινοι» αντί να κάνουν βήματα προς τα μπροστά, κάνουν βήματα… πίσω. Εκεί, που είχαν καταφέρει να μαζεύουν 50 και 60 χιλιάδες φιλάθλους καλοκαιριάτικα στο Ολυμπιακό Στάδιο, μέσα σε λίγους μήνες δεν μπορούσαν να έχουν ούτε 10 χιλιάδες. Και αυτό είναι το κάρμα, που αναφέραμε στη αρχή. Οι δικές τους επιλογές έφεραν αυτό το πισωγύρισμα. Και όλα ξεκίνησαν από τότε που αποφάσισαν να απομακρύνουν τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς από την τεχνική ηγεσία του συλλόγου.
Για δώρο του Παναθηναϊκού στην εθνική ομάδα γράφαμε ξανά προ μηνών και τότε κάποιοι επέμεναν πως ο Ιβάν είχε… ταβάνι. Όμως, όπως αποδείχθηκε, είναι ιδιαίτερα… ψηλοτάβανες οι ικανότητές του και τις χαίρεται πλέον όλη η Ελλάδα. Και δε μιλάω για τις φιλικές νίκες επί της Βουλγαρίας ή της Σλοβακίας, ούτε καν για την προ μηνών άλωση του Γουέμπλεϊ. Με τον Γιοβάνοβιτς στο τιμόνι, το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα αποπνέει υγεία μετά από χρόνια. Και αυτό, ο κόσμος το εισπράττει και το ανταποδίδει. Δεν αναφέρομαι στο sold out με τη φημισμένη εθνική Αγγλίας στο ΟΑΚΑ, αλλά στις εικόνες από το Παγκρήτιο Στάδιο. Χιλιάδες μικρά παιδιά με τις οικογένειες τους βρέθηκαν στις σκονισμένες εξέδρες και χάρηκαν με την ψυχή τους αυτό που έβλεπαν.
Δεν είναι μόνο τα νικηφόρα αποτελέσματα, αλλά η προοπτική που υπάρχει σε αυτή την ομάδα, με τον Γιοβάνοβιτς στο πάγκο. Όπου κι αν αγωνίζεται από ‘δω και στο εξής η «γαλανόλευκη», τα γήπεδα θα είναι γεμάτα. Όχι μόνο στην Αθήνα ή στο Ηράκλειο, όπως αποδείχθηκε, αλλά και στη Θεσσαλονίκη, στο Βόλο ή στην Πάτρα. Αυτό είναι το μεγάλο κέρδος της εθνικής. Ότι, πλέον, φέρνει τον κόσμο στο γήπεδο και το γεμίζει, όποια χωρητικότητα κι αν έχει. Την ώρα, που ο Παναθηναϊκός επιστρέφει στη Λεωφόρο για να μη φαίνεται άδειο το αχανές Ολυμπιακό Στάδιο. Αρκεί κανείς να σκεφτεί ότι πριν από δύο χρόνια, το σκηνικό ήταν εκ διαμέτρου αντίθετο. Οι φίλοι του «τριφυλλιού» γέμιζαν τη Λεωφόρο, το ΟΑΚΑ ή… το Πανθεσσαλικό και οι αγώνες της εθνικής γίνονταν μεταξύ συγγενών και φίλων. Η εξήγηση είναι μία και έχει ονοματεπώνυμο: Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Πηγή: Gazzetta
