Του Αλέξανδρου Σόμογλου
Ας ξεκινήσουμε από τα… αυτονόητα: Όσο προσπαθεί κανείς να μειώσει την αξία της επιστροφής του Κέβιν Μιραλάς στον Ολυμπιακό, κινδυνεύει να γίνει πιο γραφικός από το… ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης. Ένα το κρατούμενο, χωρίς περαιτέρω αστερίσκους ή υστερόγραφα!
Ποδοσφαιριστές σαν τον Βέλγο αποτελούν πολυτέλεια για οποιαδήποτε ελληνική ομάδα και φυσικά για το χαμηλής ποιότητας πρωτάθλημα της Superleague και εννοείται ότι είναι σε θέση να μεταβάλλουν τις ισορροπίες σε μια «κλειστή» μονομαχία για την κατάκτηση του τίτλου, όπως η φετινή.
Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι ο Μιραλάς θα μπει στο γήπεδο και θα πάρει μόνος του το πρωτάθλημα! Γι’ αυτό και η επιστροφή του απαιτεί προσεκτική διαχείριση, κάτι που ισχύει για όλους τους ποδοσφαιριστές , πολύ περισσότερο για παίκτες που επιστρέφουν ως ινδάλματα σε ομάδες που μεγαλούργησαν.
Μην πάτε μακριά. Τους τελευταίους μήνες ο ΠΑΟΚ γιόρτασε… αλά Μιραλάς, δύο δικά του μεγάλα come back. Αυτά του Αντελίνο Βιερίνια και του Ρόμπερτ Μακ. Δείτε τι έχει προσφέρει ο ένας και τι ο άλλος και θα καταλάβετε ότι τα βιογραφικά από μόνα τους δεν παίζουν μπάλα…
Ο Μιραλάς είναι ένα ιδιαίτερο παιδί. Γουστάρει να αισθάνεται ηγέτης, λατρεύει… να λατρεύεται σαν θεός, αλλά επ’ ουδενί δεν πρέπει να νιώσει ότι αποκτά υπερεξουσίες στα αποδυτήρια της ομάδας που αγωνίζεται. Γι’ αυτό χρησιμοποιώ τη λέξη «ισορροπία». Ισορροπία που χρειάζεται και ο κόσμος του Ολυμπιακού, για τον οποίο το κράξιμο με την αποθέωση εναλλάσσονται με μεγαλύτερη ταχύτητα από αυτή με την οποία αλλάζουν προπονητές οι ομάδες της Superleague.
Θα επαναλάβω, σήμερα, ότι έγραφα την επομένη της πρόσληψης Γκαρσία στον Ολυμπιακό. Τόσο η πρόσληψη του Καταλανού, όσο και η επιστροφή Μιραλάς θα κριθούν σε βάθος χρόνου και όχι σε… βάθος εξαμήνου. Στα δικά μου μάτια είναι πιο σημαντικό να αποκτήσουν οι «ερυθρόλευκοι» τα θεμέλια και τις αρχές που θα τους επιτρέψουν να δημιουργήσουν ξανά μια ποιοτική ομάδα που θα γουστάρουν να βλέπουν οι φίλοι τους (επενδύοντας σε ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο) από το να φτιαχτεί ξανά ομάδα… μιας χρήσης για να κατακτήσει το πρωτάθλημα.
Το πιο σημαντικό, όμως, είναι να πάρουμε όλοι μας χαμπάρι, ότι ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα μόνο ευεργετικές συνέπειες μπορεί να έχει για τις ομάδες μας! Κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουμε ότι η ζωή μας – εντός και εκτός αθλητισμού – δεν είναι δυνατόν να περιστρέφεται γύρω από την… κατσίκα του γείτονα.
Κάποια στιγμή, διάολε, θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι η βελτίωση των… απέναντι όχι μόνο δεν πρέπει να μας φοβίζει, αλλά πρέπει να την επιζητούμε! Υπήρχε περίπτωση να γυρίσει ο Μιραλάς στον Ολυμπιακό, αν οι «ερυθρόλευκοι» δεν κατανοούσαν ότι πρέπει να βελτιώσουν την ποιότητά τους ως ομάδα, βλέποντας – εκτός των άλλων – ότι μετά από χρόνια υπάρχουν ισότιμοι ανταγωνιστές τους στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος; Σας το υπογράφω: Καμία απολύτως!
Όσο πιο ανταγωνιστικό είναι το πρωτάθλημά μας, τόσο περισσότερες πιθανότητες θα έχουμε να βλέπουμε παίκτες σαν τον Μιραλάς να φοράνε τη φανέλα ελληνικής ομάδας. Ναι, μία θα είναι τελικά η ομάδα που θα στεφτεί πρωταθλήτρια. Και όσο αυξάνει ο ανταγωνισμός σε ένα πρωτάθλημα, τόσο μεγαλώνουν οι πιθανότητες να μην είναι τελική νικήτρια… η δική μας (όποια κι αν είναι αυτή). Μόνο που, παράλληλα, τόσο θα αυξάνουν και οι πιθανότητες να πηγαίνουμε τις Κυριακές στο γήπεδο και να βλέπουμε ποδόσφαιρο που θα… γουστάρουμε!
Πηγή: Sport DNA