Του Βασίλη Σκουντή
Ένας αγώνας μπάσκετ είναι όπως η ίδια η ζωή: μια συρραφή στιγμών, μαθές…
Στιγμές σαν αυτές (κι ήταν κιόλας πολλές) που συρράφτηκαν και κέντησαν τη δεύτερη νίκη του Ολυμπιακού απέναντι στη Ρεάλ: τη δεύτερη πριν από την τρίτη που θα αναζητήσει την Τρίτη (29/4) και την Πέμπτη (1/5) στη Μαδρίτη, όπως είχε συμβεί και το 2009, όταν πέταξε τους Μαδριλένους έξω από την κούρσα με 3-1 και επέστρεψε εν χορδαίς και οργάνω στο Final Four έπειτα από δέκα “πέτρινα” χρόνια…
Το ίδιο μπορεί να συμβεί και τώρα: είτε με ένα καθαρό sweep, είτε με 3-1, είτε-στη χειρότερη περίπτωση- με 3-2, καθόσον οι Πειραιώτες θα ταξιδέψουν στη Μαδρίτη έχοντας την πολυτέλεια των τριών match balls…
Μόνο η Ρεάλ έχει γυρίσει από την Κόλαση του 0-2!
Τρία διαθέσιμα match balls για το τέταρτο διαδοχικό Final 4, δεν είναι ούτε μικρό, ούτε ευκαταφρόνητο, ούτε και συνηθισμένο κατόρθωμα, το οποίο εναπόκειται πλέον στη διακριτική ευχέρεια του με συμμάχους την Ιστορία και τη στατιστική που έχουν δει μονάχα μια ομάδα να αποκλείεται έχοντας εκκινήσει με 2-0…
Ποια ήταν αυτή;
Μα φυσικά η Ρεάλ στην επεισοδιακή και ανατρεπτική σειρά των playoffs της σεζόν 2022-23 απέναντι στην Παρτίζαν Βελιγραδίου!
Ο Ολυμπιακός δεν σκοπεύει να χρεωθεί τη δεύτερη αρνητική στατιστική απόκλιση στα χρονικά της EuroLeague: του φτάνει και του περισσεύει το παράσημο ότι τέτοιες μέρες πριν από έναν χρόνο πήγε κόντρα στο κύμα και πέτυχε τη θετική στατιστική απόκλιση, νικώντας την Μπαρτσελόνα στη Βαρκελώνη και σπάζοντας (μαζί με τη Φενέρμπαχτσε η οποία λίγη ώρα νωρίτερα άλωνε το Πριγκιπάτο) ένα σερί 18 -0 υπέρ των γηπεδούχων σε Game 5!
Τα ποδάρια του διαβόλου, ο ΡΕΑΛισμός και ο κυνισμός
Θέλει, λέει, η παστρικιά να κρυφτεί κι η χαρά δεν την αφήνει: προφανώς ο διάβολος έχει πολλά ποδάρια και κάποιο από αυτά μπορεί να εξελιχθεί σε (μαδριλένικη) ακρομεγαλία, τουτέστιν οι Ερυθρόλευκοι δεν είχαν κανέναν λόγο να στήσουν γλέντι για μια πρόκριση που ακόμη δεν επιτεύχθηκε καθ’ ολοκληρίαν…
Δεδομένου κιόλας ότι απέναντι του βρίσκεται η βαρύτερη φανέλα του κόσμου, οφείλει να είναι ΡΕΑΛιστής…
Δυο βράδια τώρα (Τετάρτη και Παρασκευή) πάντως εκτός του ρεαλισμό, πλασάρει και έναν κυνισμό πού του βγαίνει σε καλό και ενδείκνυται κιόλας σε τέτοιες περιπτώσεις: ως γνωστόν τα playoffs θέλουν τρόπο κι αυτόν ο Ολυμπιακός τον είχε εκ προοιμίου στο πρώτο ματς και αναγκάστηκε να τον ψάξει και κατάφερε εντέλει να τον βρει προϊόντος του δεύτερου.
Εδώ ήρθαμε, όπως λέγαμε παλιά στο σινεμά: εδώ, λοιπόν, κολλάει αυτό που έγραψα στον πρόλογο (από τον οποίο ομολογώ πως ξεμάκρυνα με κίνδυνο να ξεχαστώ) περί συρραφής στιγμών…
Η φτώχεια του… Λάνθιμου
Τριάμισι λεπτά πριν από τη λήξη της πρώτης περιόδου, με το σκορ στο 9-16, και με τον Γιώργο Μπαρζώκα να … τραβάει τις κοτσίδες του και να έχει σπαταλήσει από πολύ νωρίς ένα τάιμ άουτ, η κάμερα ζούμαρε πάνω στον Γιώργο Λάνθιμο που ήταν βυθισμένος στους προβληματισμούς του και προφανώς αναλογιζόταν ότι στην εικόνα του Ολυμπιακού ταίριαζε ο τίτλος της ταινίας με την οποία σάρωσε τα βραβεία («Χρυσός Λέων» στη Βενετία, «Χρυσή Σφαίρα» και στο καπάκι τέσσερα Οσκαρ)
«Poor things»!
Όντως εκείνη τη στιγμή ο Ολυμπιακός παρήγαγε φτωχά πράγματα, αλλά πίσω είχε η αχλάδα την ουρά και η πενία επέφερε τον πλούτο!
Ο Λι σε ρόλο Spiderman!
Στιγμή δεύτερη που αποτελεί την επιτομή της αποφασιστικότητας, της αδάμαστης θέλησης και του «Refuse to lose» που τροφοδότησαν την αντίδραση του και ανέδειξαν τον αντιστασιακό χαρακτήρα του: οκτώ λεπτά πριν από τη λήξη του ματς ο Σέιμπεν Λι του οποίου το υπόβαθρο έχει τόση σχέση με τα playoffs όση ο… φάντης με το ρετσινόλαδο, έβαλε ελατήρια στα πόδια του, τάπωσε τον Αντρές Φελίζ και με μια επιδέξια κίνηση πέταξε κιόλας την μπάλα πάνω του για να βγει άουτ.
Φαίνεται πως στα μικράτα του ο λεγάμενος θα έβλεπε νυχθημερόν τον… Spiderman, δεν εξηγείται αλλιώς!
Πόσο εντυπωσιακή, σημαντική και… ανεβαστική (για το φρόνημα της ομάδας και των θεατών) ήταν αυτή η φάση;
Τόσο ώστε αναγκάστηκε να βγει από τη ρουτίνα του ακόμη και ο Γιώργος Μπαρτζώκας που συνήθως σιχτιρίζει και δεν δίνει του αγγέλου του νερό!
Από την άπνοια στην καταιγίδα
Στιγμή τρίτη που συμπυκνώνει κιόλας τρεις διαφορετικές οι οποίες εκτυλίχθηκαν η μία μετά την άλλη…
Ο Ολυμπιακός εκκίνησε στο ματς με 0/7 τρίποντα, έκλεισε την πρώτη περίοδο λες και ήταν… ματιασμένος με 1/12, είχε 4/23 στη λήξη της τρίτης περιόδου και έβαλε 5/9 στην τέταρτη εκ των οποίων τρία μονοκοπανιά!
Το έναυσμα γι’ αυτό το κρεσέντο από τα 6μ.75 το έδωσε ο Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος σκοράροντας για το 67-56 και όταν η Ρεάλ με οκτώ διαδοχικούς πόντους του Μάριο Χεζόνια μείωσε σε 67-64, τότε έριξε το δεύτερο και μάλιστα στην ψύχρα (και στη δική του παγωμάρα από το πολύ καθισιό στον πάγκο) ο Άλεκ Πίτερς.
Ο Αμερικανός φόργουορντ έδωσε το φιλί της ζωής σκοράροντας για το 70-64, αλλά η κόκκινη θαλάμη είχε άλλη μια τρίποντη σφαίρα που την μπουμπούνισε ξανά ο Γουίλιαμς-Γκος και απέβη η χαριστική βολή (73-64).
Δεν έβαλε πολλά τρίποντα σε σχέση με όσα σούταρε ο Ολυμπιακός: έβαλε όμως αυτά που έπρεπε, όταν έπρεπε…
You ‘ll never Walk(up) alone!
Όλα αυτά βεβαίως δεν εξωραΐζουν την επί πολλή ώρα ισχνή εικόνα του, αλλά «Who cares?» όπως λένε και στην Πασαντίνα του Τέξας…
Εδώ λοιπόν εμφανίζεται ο Τόμας Γουόκαπ, που υπήρξε ο αφανής ήρωας της νίκης: δεν έβαλε κανέναν πόντο, δεν κατέβασε κανένα ριμπάουντ, αλλά μοίρασε έξι ασίστ και έπαιξε άλλες τόσες εξαιρετικές προσωπικές άμυνες για να βγάλει τον Ολυμπιακό από τα αδιέξοδα του.
O Φουρνιέ στα χνάρια του Ναν!
Την ίδια στιγμή, δίπλα στον συνήθη ύποπτο Σάσα Βεζένκοβ που έχει βάλει βουλοκέρι στ’ αυτιά του για να μην ακούει το σύνθημα «MVP, MVP» και δίπλα στον Νίκολα Μιλουτίνοβ ο οποίος ξανάστειλε αδιάβαστο τον Έντι Ταβάρες, ο Εβάν Φουρνιέ βάδιζε στα χνάρια του… Κέντρικ Ναν!
Προχθές στο ΟΑΚΑ ο πρώτος σκόρερ και MVP της κανονικής περιόδου τελείωσε το Game 2 με την Εφές με 6/17 σουτ και χθες ο Γάλλος αντιπαρέβαλε 3/16 επιδιδόμενος σε κατάχρηση εξουσίας, ου μην και ασυλίας!
Βεβαίως ήταν εκείνος ο οποίος έβγαλε πρώτος και στην κυριολεξία τη… γλώσσα του στους Μαδριλένους ισοφαρίζοντας με τρίποντο σε 38-38, αλλά παρασύρθηκε από τον ενθουσιασμό και την έντονη επιθυμία του να σπρώξει την ομάδα του και κάμποσες φορές το παραξήλωσε!
Στα δυο ματς με την Εφές ο Ναν έχει σκοράρει 29 πόντους με 6/16 δίποντα και 4/16 τρίποντα, ενώ ο Φουρνιέ κόντρα στη Ρεαλ αντιπαραβάλλει 6/12 και 3/18 αντιστοίχως…
Ε και τι μ’ αυτό;
Εάν ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός ταξιδέψουν στο Άμπου Ντάμπι και ένας από τους δυο ανέβει στον θρόνο, τότε κανείς δεν θα θυμάται τα ατζαμίδικα νούμερα των δυο παικτών δυο βράδια του Απριλίου.
Η κόκκινη αμυντική πανοπλία
Και στα δυο ματς της τρέχουσας σειράς με τη Ρεάλ (απέναντι στην οποία έχει καταγάγει πλέον τέσσερις διαδοχικές νίκες) ο Ολυμπιακός φόρεσε την αμυντική πανοπλία του που αποδεικνύεται πυρίμαχη, αλεξίσφαιρη και σε κάθε περίπτωση ασφαλής.
Τούτο πιστοποιείται με εμφατικό τρόπο (και) από τα νούμερα: την Τετάρτη οι ενδεκάκις πρωταθλητές Ευρώπης μοίρασαν 14 ασίστ και υπέπεσαν σε 19 λάθη και στο Game 2 είχαν 16 και 18 αντιστοίχως, ενώ στον αντίποδα οι Ερυθρόλευκοι «έγραψαν» 16 με 8 και 18 με 11.
Το αλεξίσφαιρο κοστούμι και το ελιξίριο της ζωής
Στο Game 2 η αμυντική αντίδραση και το ratio αποτέλεσαν το ελιξίριο της ζωής και την απάντηση στη βιασύνη, στην αστοχία στα τρίποντα και στις ελεύθερες βολές, στο άγχος και σε μια κατά το μάλλον ή ήττον ανασφάλεια που χαρακτήριζαν την αγωνιστική συμπεριφορά του λες και βρισκόταν πίσω στη σειρά με 2-0 και έπαιζε με την πλάτη στον τοίχο…
Στην εφετινή σεζόν ο Ολυμπιακός κράτησε σε 11 ματς τους αντιπάλους του κάτω από τους 75 πόντους και δεν έχασε κανένα από αυτά, συμπεριλαμβανομένων τριών απέναντι στη Ρεάλ (79-69, 84-72, 77-71) με ό,τι αυτό συνεπάγεται ενόψει της συνέχειας της σειράς.
Ωστόσο και αυτή η προσέγγιση μπορεί να είναι άστοχη καθόσον στις 16 του περασμένου Ιανουαρίου οι Πειραιώτες άλωσαν τη Μαδρίτη όχι με… «τσούκου τσούκου μπολ», αλλά με μια φουλ επιθετική και φαντασμαγορική εμφάνιση που τους προσπόρισε μια βροντώδη νίκη με σκορ 96-86!
Εν καταλείδι οι καλές ομάδες δεν έχουν στεγανά και όρια, αλλά (πρέπει να) είναι χαμαιλέοντες!
Πηγή: Sport24
