Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Ο Ολυμπιακός γιόρτασε την κατάκτηση του τίτλου για δεύτερη φορά φέτος – το είχε κάνει και στο ματς με την ΑΕΚ όταν βγήκε μαθηματικά πρωταθλητής. Αυτή τη φορά το έκανε φιλοδωρίζοντας, μετά την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό και τον ΠΑΟΚ με τέσσερα γκολ – δεν είχε συμβεί ποτέ κάτι ανάλογο στην ιστορία του. Το έκανε μάλιστα παρά τις φήμες που κυκλοφορούσαν για τάχα μου συμφωνίες των δυο ομάδων και άλλα κουραφέξαλα. Θα λεγα πως τελικά ο Ολυμπιακός χρησιμοποίησε το ματς της φιέστας για να υπενθυμίσει σε όλους πως ήταν φέτος, όχι απλά η καλύτερη αλλά και η πιο σοβαρή ομάδα, αλλά αυτό μπορεί να είναι αντικείμενο ενός άλλου κομματιού προσεχώς. Σήμερα θα ασχοληθώ με τα αγωνιστικά καθώς είχαμε χθες και το τέλος κάθε εκκρεμότητας. Ο ΠΑΟ χάρη και στην νίκη του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ με την δική του επικράτηση επί της ΑΕΚ στην Opap Αρένα τερματίζει δεύτερος και θα αγωνιστεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ. Πρόκειται για σημαντικό αποτέλεσμα που φέρνει στον ΠΑΟ ανακούφιση.
Διπλό πανηγύρι στο Καραϊσκάκη
Η ενδεκάδα του Ολυμπιακού είχε μια μεγάλη έκπληξη. Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ θέλει στο τέλος της σεζόν όλοι οι παίκτες του να είναι ευχαριστημένοι μαζί του κι αυτό φαίνεται στις επιλογές του. Χθες απροσδόκητα έδωσε φανέλα βασικού στον τερματοφύλακα Αναγνωστόπουλο για να έχει συμμετοχή σε ματς κι αυτός και να πάρει κι αυτός το μετάλλιό του. Ο Αναγνωστόπουλος, που μάλλον δεν περίμενε μια τέτοια τιμή, εμφανώς κομμάτι «ψαρωμένος» από το γεγονός ότι βρέθηκε βασικός στην φιέστα, μετά από ένα λάθος κοντρόλ εκτός περιοχής έδωσε μόλις στα σαράντα δευτερόλεπτα την δυνατότητα στον Ζίφκοβιτς να πετύχει το πιο εύκολο γκολ του στο πρωτάθλημα. Μετά βέβαια ανέβηκε και στο 47΄έκανε και μια σπουδαία επέμβαση σε σουτ του Οτο: ο καθένας θέλει το χρόνο του.
Το γρήγορο γκολ του ΠΑΟΚ δεν χάλασε το μυαλό των παικτών του Ολυμπιακού γιατί κατά τα άλλα η ομάδα του Μεντιλίμπαρ μπορεί να μην είχε φουλ ένταση, αλλά είχε ομοιογένεια. Είδαμε στο γήπεδο την ομάδα που κέρδισε την ΑΕΚ με κάποιες μικρές διαφοροποιήσεις, πχ τον Ροντινέι αυτή τη φορά ο Ροντινέι στα δεξιά και τον Εσε αντί του Ντάνι Γκαρθία. Όπως μας έχει μάθει φέτος ο Ολυμπιακός το θέμα δεν είναι με ποιους παίζει, αλλά πως αυτοί παίζουν. Το γκολ ανάγκασε τον Ολυμπιακό να επιτεθεί και μετά από μια ωραία αντεπίθεση που τελείωσε με ασίστ του ΕλΚαμπί ο Βέλντε στο 15΄ιοσφάρισε – για το γκολ έχει ευθύνη ο Κοτάρσκι. Είκοσι λεπτά αργότερα ήταν η σειρά του ΕλΚαμπί να σκοράρει με κεφαλιά από σέντρα του Εσε – το γκολ ξύπνησε μνήμες τελικού του UEFA Conference League για την συνεργασία των δυο. Πριν ωστόσο τα πανηγύρια κοπάσουν ο Τάισον διέχυσε ανενόχλητος το γήπεδο κι έδωσε την δυνατότητα στον Ζίφκοβιτς να αδειάσει τον ασταθή από την αρχή Μπρούνο και να κάνει το 2-2.
Ο Ρασβάν Λουτσέσκου μάλλον ευχαριστημένος από όσα είχε δει στο ματς ΠΑΟΚ – Παναθηναϊκός χρησιμοποίησε τους δέκα από τους έντεκα που ήταν εκείνο το βράδυ οι βασικοί του (Κοτάρσκι, Ότο, Κεντζιόρα, Μιχαηλίδης, Μπάμπα, Καμαρά, Μεϊτέ, Κωνσταντέλιας, Τάισον, Μπράντον Τόμας) κι απλά αντικατέστησε τον Πέλκα με τον Ζίφκοβιτς που επέστρεψε. Κατά την γνώμη μου θα έπρεπε να έχει αξιολογήσει καλύτερα την συμπεριφορά αυτής της ενδεκάδας εκτός έδρας: νομίζω ο ΠΑΟΚ πήγαινε γυρεύοντας παίζοντας πάλι με αμυντικούς που δεν έχουν κρατήσει το μηδέν σε κανένα ματς των play off. Αλλά ο Ρουμάνος στο τέλος του ημιχρόνου έμοιαζε ευχαριστημένος ενώ ο Μεντιλίμπαρ ήταν σε αναμμένα κάρβουνα. Αυτό έκανε την διαφορά.
Με την υπογραφή του Ζέλσον
Το πρώτο ημίχρονο ήταν ένα κλασικό ματς για φιέστα πρωταθλήματος: δεν υπήρχε καμία σκοπιμότητα – ο ΠΑΟΚ είχε χώρους να βγει στις αντεπιθέσεις, με τον Κωνσταντέλια πχ, που αστόχησε στο 6΄, δεν έμοιαζε να ασχολείται κανένας και ο Ζίφκοβιτς είχε δυο γκολ εκμεταλλευόμενος λάθη. Ολο αυτό δεν άρεσε στον Μεντιλίμπαρ, που δεν ήθελε φιέστα δίχως νίκη, και με τις αλλαγές του τον Ολυμπιακό τον σοβάρεψε. Όταν μπήκε ο Ορτέγκα αντί του Μπρούνο, ο Ντάνι Γκαρθία αντί του Στάμενιτς και κυρίως ο Γιάρεμτσουκ αντί του Βέλντε για να παίξει ο Ολυμπιακός κάτι σαν 4-4-2 η άμυνα του ΠΑΟΚ απέκτησε ένα μπελά περισσότερο: ο Ουκρανός είχε αμέσως δοκάρι. Ο Ολυμπιακός κέρδισε μέτρα και όταν η μπάλα παίζεται κοντά στην αντίπαλη περιοχή ο Ζέλσον μπορεί να κάνει την διαφορά, ακόμα κι αν έχει βγει από το γήπεδο κατάκοπος ο ΕλΚαμπί – η συνύπαρξή του με τον Γιάρεμτσουκ είναι δύσκολη. Η νέα σύσταση της επίθεσης δημιούργησε χώρους στον Ζέλσον. Δική του η ασίστ για το 3-2 του Τσικίνιο, δικό του το γκολ του 4-2 μετά από υπέροχη πάσα του Γιάρεμτσουκ. Το ματς τελείωσε με ένα διπλό πανηγύρι: και για την νίκη και για το 48ο πρωτάθλημα. Αλλά και με κάμποση υπερηφάνεια γιατί ο Ολυμπιακός έκλεισε στόματα. Κι ο ΠΑΟΚ; Ο ΠΑΟΚ κάπου χάθηκε. Οι αλλαγές του Λουτσέσκου δεν του έδωσαν τίποτα, στο δεύτερο ημίχρονο ξαναείδαμε τον φλύαρο ΠΑΟΚ του ματς με τον ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ: νόμιζες ότι κίνητρο νίκης δεν είχε αυτός αλλά ο αντίπαλός του.
Ο ΠΑΟ δεύτερος με ανατροπή
Ο ΠΑΟ πήρε μια νίκη βασισμένος αυτή την φορά στο κίνητρο του. Εφτασε σε αυτή με ανατροπή μετά μάλιστα από ένα κακό ημίχρονο στην Opap Αρένα στο οποίο έμοιαζε να επαναλαμβάνει το ματς της Τούμπας: υπέφερε την ΑΕΚ στην μεσαία γραμμή, δεν δημιουργούσε κινδύνους, έμοιαζε στατικός – αλλά μόνο για 45 λεπτά. Ο Ματίας Αλμέιδα, που από ένα κομμάτι της εξέδρας αποθεώθηκε στην αρχή, παράταξε μια ΑΕΚ με κάποιες εκπλήξεις εξαιτίας υποχρεωτικών απουσιών. Επανάφερε στην αρχική ενδεκάδα τους Ρότα και Πινέδα, έβαλε τον Σιμάνσκι στη θέση του Βίντα δίπλα στον Μήτογλου και χρησιμοποίησε στα αριστερά της άμυνας τον Οντουμπάτζιο γιατί ο Γκατσίνοβιτς ήταν εκτός αποστολής: στα μετόπισθεν υπήρξε μια καινούργια τετράδα, πράγμα μάλλον παράξενο προτελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος. Κατά τα άλλα στην επίθεση υπήρχε το γνωστό παράξενο ασύμμετρο σχήμα που έχει ένα μόνο εξτρέμ (τον Κοϊτά) με τον Λαμέλα πίσω από τον Πιερό.
Ο Ρουί Βιτόρια έχοντας δει τον ΠΑΟ να κάνει ένα πολύ κακό ματς κόντρα στον ΠΑΟΚ στην Τούμπα έκανε κι αυτός τις αλλαγές του: ο Ντραγκόβσκι ήταν πάλι ο βασικός τερματοφύλακας, ο Μλαντένοβιτς γύρισε για να βρει τους Βαγιαννίδης, Γεντβάι, Ίνγκασον,στην άμυνα, στη μεσαία γραμμή ξεκίνησαν οι Μαξίμοβιτς, Τσέριν, Ουναί και στην επίθεση η έκπληξη ήταν ο Τετέ στα δεξιά με τον Πελίστρι αριστερά και τον Σβιντέρσκι φορ. Η απουσία του Σιώπη εξηγείται μόνο αν ο Ελληνας διεθνής ήταν τραυματίας.
Ηταν αρκετά δέκα λεπτά
Το ματς στο πρώτο ημίχρονο έμοιαζε τελικός, αλλά μόνο για την ΑΕΚ. Ειδικά μετά το μισάωρο, όταν κι ένιωσε ασφαλής στα μετόπισθεν γιατί ο ΠΑΟ δεν επιτιθόταν καθόλου από το πλάι, η ΑΕΚ άρχισε να κερδίζει μέτρα και στημένες φάσεις. Ο Πιερό ταλαιπωρούσε την άμυνα του ΠΑΟ που είχε χάσει τον Γεντβάι στο 23΄: όταν αυτός χτύπησε σε μια σύγκρουση με τον Πινέδα τον αντικατέστησε ο Πάλμερ Μπράουν, που ήταν πάντως καλύτερός του. Το 1-0, μετά απο δυο – τρεις καλές ευκαιρίες, το βρήκε ο Λαμέλα στο 44΄ μετά από ωραία σέντρα του Κοϊτά – η άμυνα του ΠΑΟ στην φάση έχασε τον Αργεντίνο και η μεσαία του γραμμή ήταν σκορποχώρι. Θα ‘πρεπε σε αυτό το αβαντάζ η ΑΕΚ να χτίσει μια νίκη, αλλά αυτό είναι δύσκολο αυτό τον καιρό. Η ερώτηση στο ημίχρονο ήταν αν η ΑΕΚ θα άντεχε μετά την πρώτη ώρα, το ματς θύμιζε σε πολλά το ΑΕΚ – ΠΑΟΚ (2-3). Τελικά κατέρρευσε πιο γρήγορα. Ο Βιτόρια έβγαλε απλά τον ΠΑΟ πιο ψηλά και ζήτησε λίγη κατοχή μπάλας. Όταν ο Βαγιαννίδης πήρε δυο πρωτοβουλίες χτυπώντας την ΑΕΚ στα αριστερά της το ματς γύρισε. Πρώτα μια συνεργασία του με τον Σβιντέρσκι κι ένα γύρισμα του Μαξίμοβιτς έδωσαν την ευκαιρία στον Ουναϊ με μια «ζωγραφιά» να ισοφαρίσει. Κι έπειτα με μια δεύτερη κούρσα κέρδισε ένα πέναλτι από τον Πιερό (!) με το οποίο ο Σφιντέρκι έκανε το 1-2.
Στον ΠΑΟ χρειάστηκαν δέκα λεπτά για την ανατροπή με την ΑΕΚ να μοιάζει πανικόβλητη. Ο Αλμέιδα έβαλε τον Τσιλούλη φορ (μάλλον για να δείξει ότι δεν έχει παίκτες…), κι αυτός είχε μια κεφαλιά στο δοκάρι στις καθυστερήσεις – κατά τα άλλα ο ΠΑΟ έλεγξε το ματς χωρίς πρόβλημα, ειδικά από την στιγμή που μπήκαν στο γήπεδο κι ο Σιώπης, για να δώσει τρεξίματα κι ο Ιωαννίδης, για να μεγαλώσει λίγο την επικινδυνότητα της ΑΕΚ στην επίθεση και να έχει ο Πελίστρι ένα συμπαίκτη. Η δεύτερη θέση του ΠΑΟ του ανήκει καθώς βρήκε την εκτός έδρας νίκη που έψαχνε στο ματς που πιο πολύ την είχε ανάγκη. Η ΑΕΚ δεν μπορεί πλέον να μην χάσει: χάνει κάθε φορά διαφορετικά. Αλλά δεν ξέρω ποιος αυτό το βρίσκει άξιο μελέτης. Στα χάι λάιτς μετά το ματς οι δηλώσεις του Αλμέιδα που εξήγγειλε ότι θα δώσει συνέντευξη Τύπου αν φύγει από την ΑΕΚ και θα λύσει όλες τις απορίες. Που μεγάλωσε με την αινιγματική του φράση ότι η παραμονή του δεν μπορεί να εξαρτάται από τέσσερις ρεπόρτερ…
Ο Αρης περιμένει τον τελικό του κυπέλλου
Ενώ σήμερα περιμένουμε τα play outο Αρης το Σάββατο κατέκτησε και τυπικά την πέμπτη θέση και θα περιμένει την έκβαση του τελικού του κυπέλλου Ελλάδος ανάμεσα στον Ολυμπιακό και στον ΟΦΗ για να δει αν θα πάρει το εισιτήριο για το UEFA Conference League – το κερδίζει αν ο ΟΦΗ δεν κατακτήσει το κύπελλο. Ο Ράσταβατς είπε ότι το ματς με τον ΟΦΗ αποτελεί για τον ίδιο κριτήριο για το ποιους παίκτες θα χρησιμοποιήσει στον τελικό: το κόλπο έπιασε κι ο ΟΦΗ ήταν μετά από καιρός πολύ καλός – προηγήθηκε μάλιστα πολύ νωρίς με τον Λαμπρόπουλο. Αλλά ο Αρης δεν τον άφησε να χαρεί την πρώτη του νίκη στα play off και ισοφάρισε με τον Σπίκιτς στο τέλος. Ετσι κι αλλιώς μετά την ήττα του Αστέρα το εισιτήριο ήταν δικό του. Η ομάδα της Τρίπολης ήθελε νίκη με τον Ατρόμητο για να πάει στο Βικελίδης να παίξει τα ρέστα της. Ο Παντελίδης και οι παίκτες του μάλλον ξέχασαν ότι ο Ατρόμητος του Γκαρσία είχε 8 νίκες εκτός έδρας. Και τον είδαν με μπροστάρη τον Μπακού να κάνει την ένατη, και μάλιστα με το επιβλητικό 4-1. Η ίδια ομάδα έχει 8 ήττες εντός έδρας. Φέρτε τους τον ψιχίατρο δηλαδή…
Πηγή: Karpetshow
