Του Βασίλη Σαμπράκου
Ήμουν στη Νέα Φιλαδέλφεια και την προηγούμενη φορά που η ΑΕΚ σήκωσε το τρόπαιο της Πρωταθλήτριας, στις 24 Απριλίου 1994. Εκείνη η περίοδος ήταν η καλύτερη στην ιστορία της ΑΕΚ στα χρόνια του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, δεδομένου ότι κατακτούσε τον τίτλο για τρίτη σερί χρονιά. Εκείνη την ημέρα, 29 χρόνια και 22 μέρες πίσω, η ΑΕΚ δημιουργούσε στον κόσμο της την αίσθηση ότι μεγαλώνει τόσο, με όρους αγωνιστικούς και εταιρικούς, που έμοιαζε να εγγυάται στον εαυτό της την ευημερία. Στην πραγματικότητα όμως εκείνη η δυναμική που είχε τότε δεν μπορεί να συγκριθεί με την σημερινή, δηλαδή αυτή που δημιούργησε η ΑΕΚ στην σεζόν 20022-’23. Σήμερα η ΑΕΚ ζει μια από τις καλύτερες στιγμές στην ιστορία της, σε σχέση με την προοπτική της.
Πίσω στο ’94 η ΠΑΕ ΑΕΚ είχε διοικητικά – οικονομικά προβλήματα. Γι’ αυτό και περίπου έναν χρόνο μετά από την κατάκτηση του πρωταθλήματος άλλαξε, η ΠΑΕ, ιδιοκτήτη. Κι ύστερα ήρθε η απόφαση του προπονητή της, που ήταν κάτι πολύ παραπάνω και κάτι πολύ μεγαλύτερο από ένας απλός προπονητής, να αποχωρήσει. Τότε η ΑΕΚ είχε γήπεδο, αλλά δεν είχε τίποτα άλλο από αυτό. Όχι προπονητικό κέντρο, αλλά ούτε καν ιδιόκτητο λεωφορείο για τις μετακινήσεις της. Οι υποδομές της εξαντλούνταν στο γήπεδο, το οποίο είχε κάνει μια μερική ανακαίνιση ενόψει Champions League. Δεν είχε ούτε κτιριακή εγκατάσταση – λειτουργούσε σε νοικιασμένα γραφεία σε ένα παλιό κτήριο της Γ’ Σεπτεμβρίου. Άρα μια ομάδα, η οποία στο τερέν ήταν σερί πρωταθλήτρια στηριζόταν σε πήλινα πόδια – με εξαίρεση την έδρα της.
Σήμερα η ΑΕΚ έχει μόλις κατακτήσει τον τίτλο της πρωταθλήτριας, έχει τον ίδιο πρόεδρο που είχε τότε, έχει έναν προπονητή που έχει κερδίσει την ομάδα και τον κόσμο της, και έχει αρκετούς καλούς ποδοσφαιριστές, όπως τότε. Όλα τα υπόλοιπα όμως είναι διαφορετικά. Έχει μόλις εγκαινιάσει ένα γήπεδο που της δημιουργεί την ανακούφιση ότι θα παίζει στην έδρα της για δεκαετίες, και έχει δημιουργήσει υποδομές. Έχει ιδιόκτητο σύγχρονο προπονητικό κέντρο, στο οποίο εκτός από τερέν προπόνησης σήμερα έχει κατασκευάσει και δεύτερο γήπεδο που χρησιμοποιεί η ΑΕΚ Β, και έχει μεγάλες δυνατότητες επέκτασης σε μια έκταση που της ανήκει. Από πλευράς υλικών υποδομών, δεν της λείπει τίποτα από όσα θα της χρειάζονταν για να βασίσει πάνω τους την προσδοκία να ζει καλά στην διάρκεια των επόμενων δεκαετιών.
Με την πρόσληψη του Ματίας Αλμέιδα και την κατάκτηση του τίτλου, η ΑΕΚ εξασφάλισε το σήμερα. Με την λειτουργία του γηπέδου, που ήρθε σε συνέχεια του εκσυγχρονισμού και της επέκτασης του προπονητικού κέντρου της, η ΑΕΚ έχει εξασφαλίσει και τις προϋποθέσεις για το αύριο. Και όλα αυτά της συμβαίνουν σε μια περίοδο που δεν έχει να προβληματίζεται για την οικονομική κατάσταση της εταιρείας, και δεν προβληματίζεται σχετικά με το αν έχει ή όχι μεγαλομέτοχο.
Όλα όσα συμβαίνουν στην ΑΕΚ σήμερα, δεν συνέβησαν ποτέ συγχρόνως στην ιστορία της, στα χρόνια του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Δηλαδή ποτέ δεν τα είχε όλα – ούτε τον καιρό που κατακτούσε τρία σερί πρωταθλήματα. Και δεδομένου ότι ακούει τον Αλμέιδα να δηλώνει την διάθεση να παραμείνει για πολλά χρόνια και τον έχει δει να υπογράφει συμβόλαιο μέχρι το 2028, δεν έχει λόγο να ανησυχεί για την πιθανότητα αλλαγής κάποιου εκ των καθοριστικών παραγόντων για την ομαλή λειτουργία της στο ποδοσφαιρικό κομμάτι. Έχει έδρα, υποδομές, μεγαλομέτοχο, προπονητή, αρκετούς ποιοτικούς ποδοσφαιριστές, και κόσμο που έκανε sold out τα εισιτήρια όλων των αγώνων πρωταθλήματος. Είναι ενωμένη, κάτι που δεν της συνέβαινε συχνά. Χωρίς σκέψη, η ΑΕΚ έχει σήμερα δημιουργήσει την μεγαλύτερη δυναμική που είχε ποτέ στα χρόνια του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Στο παρελθόν της έτυχε να έχει συγχρόνως πολλούς ποδοσφαιριστές μεγάλης αξίας, όπως συνέβαινε με την ομάδα που κατακτούσε τα σερί πρωταθλήματα. Της συνέβαινε να έχει και μεγάλης αξίας προπονητές. Ποτέ όμως δεν είχε τις σημερινές υποδομές. Και ποτέ δεν έζησε μια τόσο μακρά περίοδο χωρίς οικονομικά προβλήματα. Εταιρικά και αγωνιστικά μαζί, η ΑΕΚ δεν ήταν ποτέ όσο εύρωστη είναι σήμερα. Και πολύ σπάνια ήταν τόσο ενωμένη όσο είναι σήμερα.
Πηγή: Gazzetta
