Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Συμβαίνει συχνά στο Τσάμπιονς λιγκ η εμφάνιση ενός τερματοφύλακα να κρίνει ένα παιγνίδι – ίσως και μια πρόκριση. Η Λίβερπουλ το ξέρει. Κάποτε έχασε ένα τελικό από την Ρεάλ Μαδρίτης γιατί ο τερματοφύλακας που είχε στην εστία της, ο Κάριους τρελάθηκε και χαριζε γκολ. Μια άλλη φορά, πάλι σε ένα τελικό με την Ρεάλ, είδε τον Κουρτουά, τερματοφύλακα των Μαδριλένων, να την σταματά σχεδόν μόνος του και την Βασίλισσα να την κερδίζει σκοράροντας σε μια από τις ελάχιστες ευκαιρίες της. Για αυτούς του λόγους (επειδή ο τερματοφύλακας μπορεί να είναι καθοριστικός και είναι πάντα απαραίτητος) ο Κλόπ ξόδεψε κάποτε τρεις περιουσίες για να αποκτήσει τον Αλισον. Και χάρη σε αυτόν ο Σλοτ είδε την ομάδα του να περνά από το Παρίσι με ένα γκολ μιας χρυσής του αλλαγής, του Ελιοτ, στο 87΄. Η Λίβερπουλ σκόραρε στην μια και μοναδική φάση που δημιούργησε δείχνοντας πως είναι η χρονιά της. Αλλά και πόσο καταραμένη ομάδα είναι η Παρί – ένας Θεός ξέρει από ποιόν.
Ο παράξενος Ολλανδός
Η πρωταθλήτρια Γαλλίας έπαιξε χθες βράδυ το καλύτερο ποδόσφαιρο που μπορεί να παίξει ομάδα χωρίς φορ και συγχρόνως μας θύμισε γιατί τα σέντερ φορ χρειάζονται. Η τετράδα Μπαρκολά, Νέβες, Ντεμπελέ, Κβαρατσκέλια, έκανε τα πάντα και σωστά. Ο Λουίς Ενρίκε ήταν δικαίως στεναχωρημένος στο τέλος, αλλά ίσως κι αυτός θα πρέπει ως προς κάτι να αναθεωρήσει: ωραίο είναι το χάος της επίθεσης της Παρί αλλά χρειάζεται και κάποιος να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα. Στο αποτέλεσμα μέτρησε σίγουρα ότι ακυρώθηκε από το VAR ένα γκολ του Κβαρασκέλια στο μισάωρο, αλλά κυρίως μέτρησαν οι χαμένες ευκαιρίες. Ο Αλισον είπε στο τέλος πως έκανε το καλύτερο ματς της ζωής του (η στατιστική του πιστώνει εννέα επεμβάσεις, αλλά ήταν εξαιρετικός και στις εξόδους του) όμως υπήρξαν και φάσεις που οι κυνηγοί της Παρί απλά έστειλαν την μπάλα άουτ. Υπάρχει περίπτωση ανατροπής αποτελέσματος στην ρεβάνς; Ναι, αλλά μιλάμε για κάτι πολύ δύσκολο. Θεωρητικά αυτό το παιγνίδι της Παρί μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικό εκτός έδρας αλλά αποκλείεται η Λίβερπουλ στο Ανφιλντ να κάνει μόνο ένα σουτ στην εστία του Ντοναρούμα. Επίσης όπως έχουμε δει ο Σλοτ είναι ένας παράξενος Ολλανδός προπονητής. Ξέρει πχ και να κλίνει τα ματς πχ, δηλαδή να παρουσιάζει ομάδες που αμύνονται και περιμένουν, πράγμα που στην Ολλανδία δεν συνηθίζεται. Η Παρί για να προκριθεί πρέπει να βάλει γκολ. Χθες είχε 25 τελικές προσπάθειες και δεν σκόραρε. Και η έλλειψη ενός φορ δύσκολα της επιτρέπει να πιστεύει ότι θα βρει δυο γκολ κάνοντας τις μισές.
Τρια καταπληκτικά γκολ
Στην πρώτη αγωνιστική των 16 του Τσάμπιονς λιγκ αρκετές ομάδες πήραν σημαντικά προβαδίσματα. Στο πρόγραμμα υπήρχαν δυο ντέρμπι, δηλαδή δυο ματς μεταξύ χωρών από την ίδια χώρα: η Ρεάλ Μαδρίτης έπαιζε με την Ατλετικό και η Μπάγερν Μονάχου με την Μπάγερ Λεβερκούζεν. Όταν δυο ομάδες από την ίδια χώρα βρίσκονται αντιμέτωπες στο Τσάμπιονς λιγκ παραδοσιακά το αβαντάζ το έχει αυτή που στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις τα πάει καλύτερα. Με μια προϋπόθεση: πως οι συνθήκες των αγώνων θα θυμίζουν ευρωπαϊκά ματς. Πραγματικά ευρωπαϊκά ματς είναι οι τελικοί. Η Ρεάλ Μαδρίτης όποτε βρίσκει την Ατλέτικο Μαδρίτης σε τελικό πιθανότατα θα την κερδίζει, εύκολα ή δύσκολα. Την κέρδισε και το βράδυ της Τρίτης με 2-1. Αλλά το μόνο που εξασφάλισε είναι πως για να την αποκλείσει σε μια εβδομάδα στη ρεβάνς θα πρέπει να κάνει το καλύτερο εφετινό της παιγνίδι γιατί η άμυνά της μπάζει (παρά τις επιστροφές του Ρούντιγκερ που ξεκίνησε και του Βάσκεθ που μπήκε αλλαγή) κι ο Αλβαρεζ και ο Γκριεζμάν δεν αστειεύονται. Στο ματς της Μαδρίτης είδαμε τρια καταπληκτικά γκολ: ο Ροντρίγκο που άνοιξε το σκορ στο 4΄και ο Μπραχίμ Ντίαθ που έδωσε πλεονέκτημα στην Μαδρίτη βρίσκοντας το 2-1 στο 55΄ έκαναν καταπληκτικές εκτελέσεις, αλλά ίσως αυτή του Αλβαρεζ στην ισοφάριση της Ατλέτικο στο 32΄να είναι καλύτερη! Ο Αντσελότι δεν είχε τον Μπέλιγχαμ, αλλά επέμενε στη συνταγή των τεσσάρων κυνηγών με τον Ντίαθ να παίζει περίπου όπως ο Μπέλιγχαμ που απουσίαζε, αλλά η Ρεάλ για να κρατήσει την νίκη χρειάστηκε να επιστρατευτεί στο τέλος ο Μόντριτς που την συμμάζεψε. Για να προκριθεί στη ρεβάνς πρέπει να σκοράρει: το ματς δεν έμοιαζε με ευρωπαϊκό, αλλά με ισπανικό ντέρμπι κι αυτά ο Ντιέγκο Σιμεόνε τα ξέρει.
Το γερμανικό ντέρμπι αντιθέτως θύμιζε ευρωπαϊκό ματς της Μπάγερν στο Μόναχο κι αυτά τα παιγνίδια οι Βαυαροί τα ξέρουν. Το γρήγορο γκολ του Χάρι Κέιν χάλασε ότι σχέδιο είχε καταστρώσει ο αήττητος μέχρι χθες στα ματς με την Μπάγερν Τσάμπι Αλόνσο. Ο Μουσλέρα είχε κέφια: η σεμνή τελετή έλαβε τέλος γρήγορα – το 3-0 που ο Κέιν διαμόρφωσε με εκτέλεση πέναλτι είναι βαρύ αλλά δίκαιο. Η Μπάγερν ξεμπερδεύοντας με το πρωτάθλημα Γερμανίας μπορεί να κυνηγήσει ένα τελικό που θυμίζω πως η ίδια διοργανώνει στο Μόναχο.
Μια πολύτιμη αποβολή
Η διαφορά εμπειρίας φάνηκε και στην νίκη της Ιντερ με την Φέγενορτ και σε αυτή της Μπάρτσα με την Μπενφίκα. Οι δυο έμπειρες ομάδες κέρδισαν εκτός έδρας: οι Ιταλοί εύκολα, οι Καταλανοί δύσκολα γιατί ο Παυλίδης πήρε μια αποβολή του Κομπαρσί και τους υποχρέωσε να παίξουν με παίκτη λιγότερο. Η Μπάρτσα μένοντας με δέκα σταμάτησε να παίζει ψηλά, και το μάζεμά της στα μετοπισθεν δυσκόλεψε τον Παυλίδη – είναι απίστευτο αλλά η Μπενφίκα είναι πλέον εξαρτημένοι από τα γκολ του. Η Μπάρτσα βρήκε ένα γκολ από τον Ραφίνια που πέρασε ως αλλαγή μετά την αποβολή – σπανίως μια αποβολή έχει κάνει τόσο καλό σε μια ομάδα! Η Ιντερ από την μεριά της πέρασε εύκολα από το Ρόντερνταμ. Η Φέγενορντ δεν μπόρεσε να την αιφνιδιάσει όπως την Μίλαν – άλλωστε το μόνο κοινό που έχουν οι δυο ιταλικές ομάδες αυτό τον καιρό είναι το Σαν Σίρο. Η Μίλαν δέχεται γκολ πάντα, η Ιντερ στο Τσάμπιονς λιγκ ποτέ. Κι όταν δεν δέχεται γκολ μπορεί να περιμένει πάντα ένα από τον Λαουτάρο που χθες έγινε ο πρώτος σκόρερ της σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις ξεπερνώντας τον μεγάλο Σάντρο Ματσόλα. Από τον οποίο λογικά έχει παίξει στην Ευρώπη διπλάσια ματς.
Επτά και λίγα ήταν
Την Τρίτη το βράδυ είδαμε και γιατί είναι κακιά στιγμή να παίζει κανείς με αγγλικές ομάδες. Δεν είναι τυχαίο πως φέτος για την ώρα έχει αποκλειστεί μόνο η απογοητευτική Σίτι κι αυτή από την Ρεάλ Μαδρίτης. Η Μπριζ είχε αποκλείσει την κάτοχο του Europa League Αταλάντα. Η PSV την Γιουβέντους. Μάλλον αυτά τα αποτελέσματα της μπέρδεψαν: στα ματς με την Αστον Βίλα και την Αρσεναλ έδειξαν ότι δεν κατάλαβαν τι αντιπάλους έχουν. Η Μπριζ ήταν απρόσεχτη όσο ποτέ φέτος: πλήρωσε την απροσεξία της στο φινάλε, όταν δέχτηκε ένα αυτογκόλ κι ένα πέναλτι κι έχασε από την Αστον Βίλα με 1-3. Το ότι την είχε κερδίσει με 1-0 στο ματς της League Phase μάλλον την μπέρδεψε: ο Εμερι που ξέρει από νοκ άουτ ματς φρόντισε οι Βέλγοι να μην έχουν χώρους και τους χτύπησε το τέλος ποντάροντας πως δεν θα αντέξουν να παίζουν συγκεντρωμένα για ενενήντα λεπτά. Η PSV πίστευε πως χωρίς Σάκα, Μαρτινέλι, Ζεζούς και Χάβερτς η Αρσεναλ δεν έχει επίθεση. Και την είδε να βάζει επτά γκολ με χαρακτηριστικότατη άνεση…
Τέλος είχαμε την ισοπαλία της Ντόρτμουντ με τη Λιλ. Το τελικό 1-1 είναι μάλλον καλό αποτέλεσμα για τους Γερμανούς που προηγήθηκαν με τον Αντεγέμι αλλά φρέναραν. Και στην ρεβάνς θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν πιθανότατα διότι ο Ντέιβιντ και οι συν αυτώ δεν έχουν να χάσουν τίποτα και παίζουν παντού και πάντα την μπάλα τους…
Πηγή: Karpetshow
