Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Στο Βερολίνο αυτό το τριήμερο θα γίνει το Final 4 της Ευρωλίγκας του μπάσκετ και ο τελικός του κυπέλλου Γερμανία στο ποδόσφαιρο. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως στην γερμανική πόλη βρίσκονται χιλιάδες οπαδοί του ΠΑΟ και του Ολυμπιακού (οι δυο ομάδες πήραν από 3 χιλιάδες εισιτήρια, αλλά οι οπαδοί τους θα είναι πολλοί περισσότεροι), πέντε χιλιάδες Τούρκοι οπαδοί της Φενέρ και πάνω από πενήντα χιλιάδες οπαδοί της Μπάγερ Λεβερκούζεν και της Καιζερσλάουτερν. Στην Ελλάδα η ελληνική αστυνομία θα είχε ζητήσει να κηρυχτεί ήδη η χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να διοργανωθούν όλα τα event χωρίς κόσμο. Στη Γερμανία θα είναι ένα ωραίο τριήμερο, αρκεί να έχει λίγο ήλιο. Οι Γερμανοί θα ασχοληθούν με το αν η πληγωμένη από την ήττα από την Αταλάντα Λεβερκούζεν θα κάνει το νταμπλ ή αν η Καιζερσλάουτερν θα κερδίσει ένα τρόπαιο – της λείπει από την εποχή που είχε προπονητή τον Οτο Ρεχάγκελ. Εμείς θα έχουμε μάτια μόνο για το Final 4. Mε τον Ολυμπιακό να βρίσκεται τρίτη σερί χρονιά σε αυτό και τον ΠΑΟ να επιστρέφει έπειτα από δώδεκα χρόνια. Οι Αιώνιοι τα κατάφεραν μια χαρά στην Ευρωλίγκα φέτος. Και ένας βασικός λόγος που συνέβη αυτό είναι ο μεταξύ τους ανταγωνισμός. Ας θυμηθούμε μερικά πράγματα για τους δυο πριν τους δούμε στις αποψινές τους μάχες.
Όλα ξεκίνησαν το καλοκαίρι
Στον κόσμο του ελληνικού μπάσκετ έλεγαν για χρόνια ότι κάθε καλοκαίρι, όταν ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός σχεδιάζουν τις ομάδες τους μπαίνουν πάντα στον πειρασμό να δουν ο ένας τις επιλογές του άλλου: το κάνουν όχι από βίτσιο, αλλά διότι γνωρίζουν ότι στο τέλος της σεζόν στα μεταξύ τους παιχνίδια στους τελικούς της Α1 θα κριθεί το πρωτάθλημα καθώς τρίτος διεκδικητής δεν υπάρχει. Ωστόσο φέτος αυτό δεν έγινε. Ο βασικός λόγος είναι ότι ο ΠΑΟ άρχισε από την αρχή σβήνοντας όλα τα προηγούμενα. Όταν ο κόουτς Αταμάν ήρθε στην Ελλάδα, αφήνοντας χρόνια καριέρας στην Εφές, ξεκαθάρισε ότι για να έχει τύχη ο Παναθηναϊκός στην Ευρωλίγκα και να ξανά βρεθεί σε ένα Final 4 όπως του ζητήθηκε, πρέπει να δημιουργηθεί μια ομάδα ικανή να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες αυτής της διοργάνωσης χωρίς να σκέφτεται το πως θα αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό στο φινάλε του πρωταθλήματος. Από την άλλη κι ο Γιώργος Μπαρτζώκας όμως, όταν σχεδίαζε τον Ολυμπιακό πέρσι το καλοκαίρι, είχε άλλα πράγματα στο μυαλό του από τον ΠΑΟ. Από τη μία σκεφτόταν πως θα αντικαταστήσει τον Βεζένκοφ και τον Σλούκα που έφυγαν. Κι από την άλλη λένε όσοι τον γνωρίζουν είχε στο μυαλό του περισσότερο την Ρεάλ Μαδρίτης, που του στέρησε την Ευρωλίγκα πέρυσι, πάρα στον αιώνιο αντίπαλο του. Στην ανάλυση του ο Μπαρτζώκας κατέληξε στο συμπέρασμα πως για να αντιμετωπίσει ο Ολυμπιακός τον Ταβάρες και τους υπόλοιπους της βασίλισσας χρειαζόταν ενίσχυση στους ψηλούς. Ετσι έφερε τον Μιλουτίνοφ για να τον κάνει δίδυμο με τον Φαλ, αλλά μεθόδευσε και την επιστροφή του Γκος που την Ρεάλ την γνωρίζει. Κατά τα άλλα η συνταγή του είναι πάντα επίκαιρη: η ομάδα του έπρεπε να μπορεί να παίξει σκληρή άμυνα για να σταματήσει κάθε επίθεση στην Ευρώπη. Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός έκαναν προτεραιότητα τους την Ευρωλίγκα. Αλλά δεν σταμάτησαν να ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον. Ισα ίσα.
Ο Σλούκας άναψε το φυτίλι
Το πρώτο πράγμα που ζέστανε τον ανταγωνισμό φέτος ήταν η μετακόμιση του Κώστα Σλούκα από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό και εξαιτίας των διαφορών με τον πρώην προπονητή του: ο Μπαρτζώκας δεν τον θεωρούσε απαραίτητο, στον ΠΑΟ τον υποδέχτηκαν με ανοιχτές αγκάλες. Ο Αταμάν είπε πρόσφατα ότι του έδωσαν πιο πολλά χρήματα από κάθε άλλο γιατί άλλος σαν αυτόν δεν υπάρχει. Με τον καιρό η αρχική ένταση γύρω από τον παίκτη εκτονώθηκε, αλλά η ιστορία του ήταν χρήσιμη για να ανάψει το φυτίλι: σε όλη τη σεζόν οι δυο αυτές ομάδες έμοιαζαν να θέλουν να είναι η μία το αντίθετο της άλλης.
Ο Ολυμπιακός με τον ερχομό του Μιλουτίνοφ, και αργότερα με την προσθήκες του Ράιτ και του Πετρουσεφ, απέκτησε μια γραμμή ψηλών που όμοια της δεν πρέπει να υπάρχει στην Ευρώπη. Την ίδια ώρα ο Παναθηναϊκός πόνταρε σχεδόν αποκλειστικά στον ΛεΣόρ: ο ψηλός του έπαιζε όλο το χρόνο 35 λεπτά. Ο Παναθηναϊκός, όμως με τους Ναν, Σλούκα, Γραντ, Βιλντόζα, Καλαϊτζάκη και Γκριγκόνις πήρε άλλο δρόμο: υπενθυμίζει σε κάθε ευκαιρία ότι ο προπονητής του ποντάρει σε περιφερειακούς που σε αυτή την διοργάνωση είναι έτοιμοι να τον πάρουν από το χέρι. Οι δυο ομάδες δημιουργήθηκαν με βάση δύο ολότελα διαφορετικές συνταγές και για μήνες όλοι συζητούσαν ποια θα δικαιωθεί – όπου δικαίωση ήταν ένα εισιτήριο για το Βερολίνο. Χάρη και στους αθλητικογράφους δημιουργήθηκε η εντύπωση πως στο Final4 θα πάει μόνο μία από τις δύο ομάδες. Οπως τελικά αποδείχτηκε, υπήρχαν εισιτήρια και για τους δύο.
Συνταγή επιτυχίας είναι η δουλειά
Ολους τους προηγούμενους μήνες η συζήτηση των οπαδών ξεπέρασε τις όποιες οπαδικές προτιμήσεις και αφορούσε το ίδιο το μπάσκετ: το βρήκα καταπληκτικό κι ας προκάλεσε και εντάσεις. Όποιος υπερασπιζόταν το μπάσκετ του Μπαρτζώκα, αρνιόταν να δεχτεί ότι ο Αταμάν κάνει καλή δουλειά στον ΠΑΟ και το αντίστροφο. Η ιστορία απέδειξε πως στην πραγματικότητα οι δρόμοι προς την επιτυχία είναι αρκετοί: μπορείς να τα καταφέρεις και φτιάχνοντας μια ομάδα με ακριβοπληρωμένους πρωταγωνιστές που θέλουν ελευθερία στις κινήσεις τους και στήριξη από τον κόουτς τους και φτιάχνοντας ένα σύνολο μαχητών, που σε κάθε παιχνίδι μπορούν να κατεβάσουν την αντίπαλη ομάδα κάτω από τους 60 πόντους υπακούοντας τυφλά στις οδηγίες του προπονητή τους. Η εφετινή πορεία του Ολυμπιακού και του ΠΑΟ έρχεται να μας θυμίσει πως αυτό που κυρίως χρειάζεται είναι να υπηρετηθεί σωστά η συνταγή. Οι δυο ομάδες υπήρξαν συνεπείς σε ό,τι έχει να κάνει με το ίδιο το παιχνίδι που αποφάσισαν να υποστηρίξουν.
Tι λέω εγώ
Ο μεταξύ τους ανταγωνισμός έκανε καλό και στους δύο. Και οι δυο εντός της σεζόν ανταμείφθηκαν και με άλλα πέραν των εισιτηρίων για το Βερολίνο. Ο Ολυμπιακός έχει κερδίσει τα δύο πρώτα τρόπαια της χρονιάς, δηλαδή το σούπερ καπ και το κύπελλο Ελλάδος. Ο ΠΑΟ τελείωσε σε καλύτερη θέση στην Ευρωλίγκα δηλαδή δεύτερος, και ολοκλήρωσε την κανονική διάρκεια στο ελληνικό πρωτάθλημα πρώτος. Τώρα έχουν μπροστά τους στο Final 4 ο ΠΑΟ την Φενέρ (για χρόνια αντίπαλο του Αταμάν στην Τουρκία) και ο Ολυμπιακός την κάτοχο του τίτλου Βασίλισσα που πέρυσι του στέρησε ένα τίτλο που άξιζε και φαινόταν να έχει κερδίσει. Οι συζητήσεις πριν το ματς πάλι δίνουν και παίρνουν: οι δυο ομάδες έχουν ξεκάθαρα αγωνιστικά στοιχεία ώστε επιτρέπουν προβλέψεις όχι για το αποτέλεσμα των αγώνων τους (αυτές είναι δύσκολες…) αλλά για το ίδιο το παιγνίδι που θα κάνουν. Μάλιστα όλα μοιάζουν τόσα δεδομένα ώστε η αίσθηση που έχω είναι ότι όλοι θα καθίσουν το βράδυ για να δουν παιγνίδια που έχουν ήδη δει. Οι οπαδοί του ΠΑΟ θα περιμένουν το επιθετικό κρεσέντο του Ναν, οι οπαδοί του Ολυμπιακού την σκληρή άμυνα του Ολυμπιακού που θα κρατήσει την Ρεάλ Μαδρίτης στους 70 πόντους.
Εγώ πάλι λέω πως για να έχουν τύχη οι δυο ομάδες απόψε πρέπει να καταφέρουν να αιφνιδιάσουν τους καλούς αντιπάλους τους. Ο ΠΑΟ να παίξει σκληρή άμυνα, να πάρει πόντους από τους Μήτογλου, Παπαπέτρου, Χουάντσο και να βγάλει το λάδι στον Καλάθη. Κι ο Ολυμπιακός να βρει πόντους από όλους, να πάει την επίθεσή του στους 80 πόντους, να έχει πρωταγωνιστές και στην επίθεση παίκτες όπως ο Κάναν, ο Γουόκαπ, ο Γκος, ο ΜακΚίσικ γιατί οι περιφερειακοί κερδίζουν τα Final4. Ο ΠΑΟ πρέπει να δείξει πως μπορεί να κερδίσει την Φενέρ όπως έκανε και στο ΟΑΚΑ (παίζοντας μάλιστα και χωρίς τον Σλούκα) κι ο Ολυμπιακός θα ήταν ιδανικό να κάνει απέναντι στην βασίλισσα όχι το πέμπτο ματς που έκανε κόντρα στην Μπαρτσελόνα, αλλά το τέταρτο. Όμως αυτά τα λέω εγώ: και ο Αταμάν και ο Μπαρτζώκας έχουν αποδείξει πως μπορεί να κερδίζουν με τον τρόπο τους.
Το be continued
Είναι πιθανός ένας ελληνικός τελικός; Ας πούμε ότι δεν είναι απίθανος. Ο ανταγωνισμός των δυο τους επιβάλει να κάνουν κάτι πιο πολύ από μια αξιοπρεπής συμμετοχή. Και οι δύο ξέρουν ότι ο θρόνος της Ευρώπης είναι μόνο για έναν. Σήμερα μπορεί να κερδίσουν και οι δυο. Την Κυριακή όχι.
Πηγή: Karpetshow
