Του Γιάννη Σερέτη
Η ΑΕΚ δεν μπήκε «χαλαρά» στο ματς της Λεωφόρου, όπως είχε μπει ο Ολυμπιακός. Η ΑΕΚ ήταν πιεσμένη για αποτέλεσμα και δεν είχε μπροστά της παιχνίδι στους «32» του Europa League. Η ΑΕΚ δεν άφησε στον πάγκο της τον Νο 1 παίκτη της, Λιβάι Γκαρσία, όπως είχε κάνει ο Πέδρο Μαρτίνς με τον Γιουσέφ Ελ Αραμπί. Η ΑΕΚ δεν έβαλε βασικό τον Μαχαίρα όπως είχε κάνει ο Μαρτίνς με τον Βρουσάι. Ο Αθανασιάδης δεν δώρισε γκολ στον Παναθηναϊκό όπως είχε κάνει ο Σα. Και το κυριότερο: η ΑΕΚ δεν είχε χθες εναντίον της όλες τις συναστρίες, όπως οι Ερυθρόλευκοι που είχαν χάσει τέσσερα γκολ στη Λεωφόρο, παρότι στο πρώτο ημίχρονο εναντίον του Παναθηναϊκού ήταν (πολύ) κατώτεροι της περίστασης. Γιατί αναφερόμαστε σ’ αυτό το ντέρμπι αιωνίων; Διότι ήταν το ματς που ανήγαγε τον Λάζλο Μπόλονι σε «Θεό» πολλών φίλων του Τριφυλλιού. Όμως, όπως έχει επισημανθεί από πάμπολλους δημοσιογράφους, «αυτό» που παίζει ο Παναθηναϊκός από τον Ιανουάριο και έπειτα με τον Μπόλονι και ο τρόπος με τον οποίο πλέον (μετά τον κορονοϊό) διαχειρίζεται το ρόστερ του, έχει «κοντά ποδάρια».
Η ΕΜΜΟΝΗ ΚΑΙ ΟΙ «ΣΥΝΑΣΤΡΙΕΣ»
Το λένε σχεδόν όλοι οι παίκτες. Μετά από κάθε αγώνα! «Δεν παίζουμε καλά, αλλά…». Το «αλλά» μας… τελείωσε. Γύρισε ο ανάδρομος Ερμής; Όχι. Απλώς ήταν μαθηματικά βέβαιο πως αν ο Παναθηναϊκός συνέχιζε εμμονικά στο ίδιο «παλαιολιθικό» στυλ ποδοσφαίρου, με τον Διούδη να γίνεται Νόιερ, με γιόμες από τους στόπερ προς τους εξτρέμ και «δουλεύουμε κυρίως στην αμυντική τακτική – μπροστά μας αφήνει ελεύθερους να βγάζουμε το ταλέντο μας» όπως είχε πει με κυνική ειλικρίνεια ο Αργύρης Καμπετσής, δεν θα μπορούσε να συνεχίσει με σερί νικών και απαραβίαστη την εστία του. Θα έρχονταν και οι γκέλες και οι ήττες και τα γκολ και οι αποτυχίες.
Τελευταία νίκη είναι αυτή επί του Ολυμπιακού, που πέτυχε ένα και έχασε άλλα τέσσερα γκολ στο τελευταίο 10λεπτο, όταν ο Χασάν τα έστελνε άουτ και ο Μασούρας στην αγκαλιά του Διούδη. Γύρισε ο τροχός. Ηττα δίκαιη από τον ΠΑΣ στο Κύπελλο, ήττα-σοκ με ισχυρή δόση αστοχίας – ατυχίας στο Αγρίνιο μετά από 45 λεπτά με μηδέν φάσεις, ισοπαλία χθες από ένα ατομικό λάθος του Χουάνκαρ. Ναι, θα μπορούσε και χθες να νικήσει ο Παναθηναϊκός χωρίς ευκαιρία σε ροή αγώνα! Δικό του ήταν το momentum! Με αυτό το αποκρουστικό «ταμπούρι» του α’ μέρους εναντίον μιας ΑΕΚ που αγωνιζόταν με δεξιό μπακ τον Σβάρνα και στόπερ Νεντελτσεάρου – Λάτσι. Να τρέμει το φυλλοκάρδι του Μανόλο Χιμένεθ για κάθε μπάλα που πέφτει στην περιοχή της ομάδας του και ο Παναθηναϊκός να παίζει με 9 παίκτες πίσω από τη μπάλα: δύο φορές… έπεσε, από στατικές φάσεις, και ο Παναθηναϊκός πέτυχε ένα γκολ και έχασε την ευκαιρία στο 90’ με τον Νιάς.
Στις εποχές της συναστρίας, όταν ο Αρης έχανε τέσσερα γκολ στο «Βικελίδης», ο Απόλλων άλλα τρία στη Ριζούπολη, ο Βόλος δυο – τρία στο «Πανθεσσαλικό», δεν υπήρχε περίπτωση να βάλει τέτοιο γκολ σαν το χθεσινό ο Λιβάι Γκαρσία! Ούτε μία στο εκατομμύριο! Δεν υπήρχε περίπτωση να μην φύγει η μπάλα από τα ακροδάχτυλα του Αθανασιάδη στο 90’, να πανηγυρίζουν όλοι για το γκολ του Νιάς και τη μεγάλη νίκη και να γίνεται «Θεός» ο Μπόλονι. Όλα αυτά, όμως, φαίνεται ότι τελείωσαν. Και δυστυχώς για τον Παναθηναϊκό, όσο καλές σχέσεις κι αν έχουν οι παίκτες μεταξύ τους, όσο σκληρός κι αν είναι αμυντικά, όσο τρέξιμο κι αν ρίχνουν όλοι, τη μεγάλη ευκαιρία την έχει χάσει λόγω του κακού management στο ρόστερ.
Η ΧΑΜΕΝΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ: Ο ΜΠΟΛΟΝΙ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ, Ο ΜΠΟΛΟΝΙ ΤΗΝ ΠΕΤΑΞΕ
Ο Θεός του ποδοσφαίρου και ο Μπόλονι τον βοήθησαν γενναιόδωρα τον Παναθηναϊκό τον Ιανουάριο, όταν ήταν στα πιτς Κουρμπέλης, Μαουρίσιο, Βιγιαφάνιες, Σάντσες λόγω κορονοϊού. Πρόγραμμα βατό, τύχη μπόλικη, Διούδης “Βatman”, αποτελεσματικές προπονητικές ιδέες όπως του Βέλεθ σε ρόλο αμυντικού χαφ του Μολό σε θέση δεξιού μπακ και των Ιωαννίδη – Καμπετσή για φρεσκάρισμα της μεσοεπιθετικής γραμμής. Όταν όμως επέστρεψαν οι περισσότεροι και προστέθηκαν και οι Νιάς, Σανκαρέ, Ενγκμπακοτό, η βελόνα παρέμεινε κολλημένη στον προηγούμενο δίσκο! Αποτέλεσμα; Να κακοποιεί το ποδόσφαιρο και την ομάδα του πλέον ο κόουτς έτσι όπως διαχειρίζεται το έμψυχο δυναμικό και τα παιχνίδια. Να λέει μετά το ματς «αυτό που με στενοχώρησε περισσότερο ήταν το γκολ που δεχθήκαμε» και όχι «αυτό που με στενοχώρησε περισσότερο ήταν ότι δεν δημιουργήσαμε μισή ευκαιρία σε ροή αγώνα». Να παίζει με τον Καμπετσή δεύτερο αριστερό μπακ πάνω στον Λιβάι Γκαρσία και όχι με τον Αϊτόρ, τον Βιγιαφάνιες, τον Χατζηγιοβάνη (όποιον ήθελε) πάνω στον Σβάρνα. Να μην επιτρέπει σε Μολό και Χουάνκαρ να παίρνουν μέτρα, να έχει μετατρέψει τους επιθετικούς σε χαφ, τους χαφ σε αμυντικούς και τους αμυντικούς σε «φυλακισμένους στο κουτί» παίκτες, σαν να αντιμετωπίζουν τη μικτή Μπάγερν – Σίτι σε κάθε ματς εναντίον ανταγωνιστικής ομάδας.
ΤΟ DVD TOY AEK – ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 1-2
Είναι κρίμα, διότι ο Μπόλονι είχε δείξει τον Δεκέμβριο ότι μπορεί να δημιουργήσει μια αποτελεσματική και όμορφη ομάδα. Αρκεί να βάλει στο DVD το ΑΕΚ – Παναθηναϊκός 1-2 και να θυμηθεί πώς έπαιζε η ομάδα του επί 60 λεπτά στο ΟΑΚΑ (προτού βγουν Βιγιαφάνιες-Μακέντα) και εν συνεχεία να το συγκρίνει με το χθεσινό Παναθηναϊκός – ΑΕΚ. Μπας και αντιληφθεί τι έχει συμβεί! Διότι η αλήθεια είναι ότι αυτός ο Παναθηναϊκός, με Αλεξανδρόπουλο έτοιμο, με Μαουρίσιο και Βιγιαφάνιες, με Καρλίτος, με Αϊτόρ και Ενγκμπακοτό, με Νιάς και Σανκαρέ, με Βέλεθ, και με τους μικρούς (Ιωαννίδη, Καμπετσή) έχει πολύ – πολύ καλύτερο και πιο «γεμάτο» ρόστερ από τον Παναθηναϊκό του Γιώργου Δώνη που είχε τερματίσει πέρυσι τέταρτος…
Υ.Γ.1 : O Mολό τιμωρήθηκε χθες με τέταρτη κίτρινη κάρτα και δεν θα αγωνιστεί στο ματς με τον ΠΑΣ Γιάννινα το προσεχές Σάββατο. Ποιον θα βάλει ο Mπόλονι; Τον Φακούντο Σάντσες που τον έχει χρησιμοποιήσει μόνο σε ένα ματς πρωταθλήματος μετά τον κορονοϊό και τον άφησε εκτός 18άδας στο ματς με την ΑΕΚ; Τον ίδιο Σάντσες που στο Αγρίνιο έβλεπε τον Μπόλονι να βάζει αντί του Μολό τον Σπύρο Τζαβίδα στο 80’ διαλύοντας κάθε υποψία συνεργασίας/πίεσης με Αϊτόρ – Βιγιαφάνιες από τη συγκεκριμένη πλευρά; Και μετά, αν δεν ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ο Αργεντινός, θα λέμε όλοι «δεν έπιασε την ευκαιρία που του δόθηκε ο Σάντσες;». Δεν είναι έτσι το ποδόσφαιρο! Ας ρωτήσει να μάθει ο Μπόλονι πώς έχει διαχειριστεί το ρόστερ του ο Μάντζιος στον Αρη και ίσως καταλάβει κάποια πράγματα.
Υ.Γ. 2: Εντολή για προθέρμανση στον Μακέντα στο 85’; Και τελικά δεν μπαίνει ποτέ ο Ιταλός φορ; Και μετά θα τον βάλει με τον ΠΑΣ Γιάννινα ή σε κάποιο από τα Kυριακή – Τετάρτη ματς των play off, όταν το rotation θα είναι απαραίτητο, και θα έχει απαιτήσεις να είναι ο σούπερ σέντερ φορ και να… δώσει «αποδείξεις»; Σε ποιον να αποδείξει και τι; Ότι αξίζει περισσότερο χρόνο συμμετοχής, έστω και με βασικό τον Φώτη Ιωαννίδη των 2 γκολ σε 14 ματς; Θα λέμε, δηλαδή, τα αυτονόητα επειδή ο Μπόλονι έχει «κολλήματα»; Θα το προσπαθήσει ο Μακέντα, διότι είναι εξαιρετικός επαγγελματίας. Κάτι τέτοια περιστατικά, όμως, «μένουν» στα αποδυτήρια, αποτυπώνονται ως αποφάσεις και συμπεριφορές. Κι αν ήταν δυο – τρία συμβάντα, πάει καλά. Είναι αμέτρητα και με πολλούς παίκτες! Γι’ αυτό και – όπως έχουμε σημειώσει στο παρελθόν – δεν θα δείτε ποτέ ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού να πανηγυρίζουν αγκαλιά και παθιασμένα με τον προπονητή τους, όπως του Ολυμπιακού με τον Μαρτίνς, του ΠΑΟΚ με τον Γκαρσία, του Αρη με τον Μάντζιο. Δεν είναι απαραίτητο αυτό για την επιτυχία μιας ομάδας. Δεν είναι, όμως και «ομάδα» αυτή η ομάδα…
Πηγή: Gazzetta
