Του Νίκου Παπαδογιάννη
Πόσες φορές έχω γράψει, από την αρχή της χρονιάς, ότι ο Ολυμπιακός αποπροσανατολίζεται και χάνει τον δρόμο του όταν κυνηγάει τα λάθος ρεκόρ; Σε έναν μαραθώνιο 6 μηνών και 34 αγώνων, η ιστορία δεν πρόκειται να κρατήσει το ρετιρέ για τις ομάδες που θα γεμίσουν τη στατιστική με ασίστ και με πόντους.
Στον αφρό θα βγουν όσοι έχουν στην κωλότσεπη χειροπέδες και κατορθώνουν να προκαλέσουν βραχυκυκλώματα σε επιθέσεις των 85-90 πόντων. Το 60άρι που «πέτυχε» η Ρεάλ Μαδρίτης στο Φάληρο περικλείει μέσα σε δύο ψηφία όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζει κανείς για τον φετινό Ολυμπιακό.
Στο φάιναλ-φορ θα πάνε οι ομάδες που μπορούν να κερδίσουν ντέρμπι (και μάλιστα με διαφορά 13 πόντων) με 23% στα τρίποντα, με 63% στις βολές, με 73 πόντους ενεργητικό και με τον καλύτερο σκόρερ τους κολλημένο στα 0/6 περιφερειακά σουτ. Να σας θυμίσω το σκορ του περυσινού τελικού; Εφές-Ρεάλ 58-57 στο Βελιγράδι.
Βεβαιως, αυτή είναι μόνο η μισή αλήθεια. Στη Μαδρίτη, προ τριμήνου, ο Ολυμπιακός κέρδισε με 89-87, ενώ οι επιθετικές επιδόσεις του μέχρι τη χρονιά απειλούν ιστορικά ρεκόρ που αντέχουν εδώ και δεκαετίες. Τα λεφτά στην τράπεζα, όμως, τα βάζει η άμυνα, αυτή που κόβει τα πόδια του αντιπάλου και κάνει το γήπεδο να μοιάζει πολύ μικρό στα μάτια του.
Μήπως αυτό δεν προσπάθησε να κάνει η αποψινή Ρεάλ; Στην περίπτωσή της, όμως, τα χέρια έμοιαζαν ξύλινα και τα μυαλά θολά. Η Τσους Ματέο έφερε στο Φάληρο μία ομάδα που υστερούσε απελπιστικά στη δημιουργία (ελλείψει «Τσάτσο» και Ουίλιαμς-Γκος), αναγκασμένη να ποντάρει αποκλειστικά στα θεόρατα κορμιά των παικτών της, λες και έπαιζε ράγκμπι αντί για μπάσκετ.
Δημιουργία, ρυθμός και έλεγχος του ρυθμού δεν υπήρχε ούτε για δείγμα. Ο Χάνγκα μάρκαρε τον Σλούκα και δεν προλάβαινε ούτε να τον δει. Ο Γιαμπουσέλ κυνηγούσε τον Ουόκαπ και εισέπραξε 18 πόντους. Στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, η Ρεάλ έπαιζε με έναν και μοναδικό χειριστή της μπάλας (Κοζέρ ή Γιουλ), με «δυάρια» που κινδύνευαν να χάσουν τη μπάλα στη πρώτη ντρίμπλα (Μούσα, Χέζονια), με υπέργηρα σχήματα όπου συνυπήρχαν οι λεβεντόγεροι Ρούντι και Γιουλ, με πεντάδες που έκρυβαν τον ήλιο αλλά έτρεχαν σε κινούμενη άμμο.
Οι περιφερειακοί του Ολυμπιακού χτυπούσαν τους Ισπανούς στα πόδια και έφταναν στο λέι-απ διά περιπάτου, χωρίς να πολυφοβούνται τον Ταβάρες: Σλούκας 11 με 6 ασίστ, ΜακΚίσικ 8 με 3 κερδισμένα φάουλ που έδωσαν βολές, Ουόκαπ 18 μετά πολλών επαίνων, χώρια η δράση ψηλών όπως ο Μπλακ, που έκαναν θρύαση όταν τα θηρία της Ρεάλ έβγαιναν παραέξω για να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα.
Ο Ολυμπιακός πήρε 42 πόντους από τους περιφερειακούς του, αλλά είχε και +7 ριμπάουντ και 14 επιθετικά και 57% στα δίποντα. Κανένας παίκτης της Ρεάλ δεν μπορεί να ισχυριστεί ούτε του προξένησε ζημιά, αφού και οι 12 πόντοι του Ταβάρες σημειώθηκαν -οι περισσότεροι- στο ξεκίνημα του αγώνα, με γαρνιτούρα 4 λάθη.
Ο μεθοδικός Ολυμπιακός δεν είχε παίκτη με περισσότερα από 27 λεπτά συμμετοχής, ούτε μαύρες τρύπες σαν αυτές που πριόνισαν τα πόδια του σε προηγούμενους αγώνες. Μετά το 19-20 του 12ου λεπτού, η Ρεάλ δεν πέτυχε σερί μεγαλύτερο από το 0-5. Όσο και αν προσπάθησε, δεν μπόρεσε να παρασύρει τον Ολυμπιακό σε παιχνίδι που δεν του ταιριάζει.
Όσο ο Τσους Ματέο αναζητούσε απεγνωσμένα λύσεις στον χρυσοπληρωμένο πάγκο του, ο Γιώργος Μπαρτζώκας έβγαζε από τα βάθη της τράπουλας εφεδρικούς ικανούς να μαζέψουν 9 ριμπάουντ σε 15 λεπτά. Ο Ταρίκ Μπλακ έπαιξε σχεδόν όσο και ο Φαλ. Πόσοι πρόσεξαν ότι Βεζένκοβ και ΜακΚίσικ και Λαρεντζάκης μαζί σούταραν μαζί 0 στους 11 τρίποντα;
Είκοσι Γενάρη και ο Ολυμπιακός καμαρώνει στην κορυφή της βαθμολογίας, με δική του την ισοβαθμία απέναντι στη Ρεάλ, με διπλό στη Βαρκελώνη, με +27 απέναντι στη Φενέρ, με μία πορεία θαυμαστή, με βαθμολογική θέση που μάλλον τον αδικεί παρά τον κολακεύει! Επειδή όμως η Euroleague είναι έτσι όπως είναι, με τις Μπάγερν αυτού του κόσμου να πανηγυρίζουν την άλωση της Κωνσταντινούπολης, ο Ολυμπιακός οφείλει να προστατεύει τα κεκτημένα σαν κόρη οφθαλμού, να φυλάει τα ρούχα του για να τα έχει όλα.
Απόψε κέρδισε και αποθεώθηκε, έκανε επίδειξη δύναμης, επέστρεψε στην πρώτη θέση και απολαμβάνει τη γλυκιά σαμπάνια της Παρασκευής. Εάν όμως έχανε από τη Ρεάλ, σενάριο διόλου απίθανο, θα έπεφτε για ύπνο ισόβαθμος με τη Μονακό και τη …Ζαλγκίρις. Οπότε;
Πηγή: Gazzetta
