Επιλογή Σελίδας

Του Βασίλη Σκουντή

Λαχείο του ‘τυχε του Ζέλικο…

Η μάλλον, του ΄τυχαν όλα τα λαχεία μαζεμένα, μηδέ του πένθους εξαιρουμένου, καθόσον πριν από τρεις ημέρες έφυγε από τη ζωή η μητέρα του…

Επιτέλεσε το θλιβερό καθήκον του και επέστρεψε στο μαγγανοπήγαδο, άλλωστε όπως έχει γράψει ο Ουμπέρτο Εκο, «ο αθλητής (ΣΣ: και ο προπονητής συμπληρώνω εγώ) είναι τέρας, είναι ο Άνθρωπος που Γελά, είναι η γκέισα με το πιεσμένο και ατροφικό πόδι»…

Ο «Άνθρωπος που γελά» είναι ο τίτλος ενός μυθιστορήματος του Βίκτωρος Ουγκό και οι αθλητές/προπονητές γίνονται συχνά οι άνθρωπου που πρέπει να γελάνε, ενώ θα ήθελαν να κλάψουν!

Παρεμπιπτόντως, τους τελευταίους είκοσι μήνες, ο Ζοτς έκλαψε δυο φορές: μία με τη γέννηση της εγγονής του και μία με τον θάνατο της μάνας του.

Και η ζωή συνεχίζεται, the show must go on, πότε στο Τσάτσακ, πότε στο ΟΑΚΑ και πότε στο ΣΕΦ, λες και η μοίρα τον έταξε μέσα σε λίγες μέρες να βρεθεί αντιμέτωπος με τρεις ομάδες που έχουν σημαδέψει τη ζωή του…

Πρώτα αντιμετώπισε την Μπόρατς της γενέτειρας και του λίκνου του, ύστερα τον Παναθηναϊκό στον οποίο έζησε 13 χρόνια και κατέκτησε 23 τίτλους και απόψε βρίσκει απέναντι του τον βιωματικό αντίπαλο του, τον Ολυμπιακό (21:00, Novasports 4).

Η αγκαλιά του Σλούκα και του… Σπανούλη

Η πλάκα είναι ότι μέσα σε αυτό το κατά το μάλλον ή ήττον εχθρικό περιβάλλον, θα βρει μια μεγάλη και ζεστή αγκαλιά να τον περιμένει: αυτή του Κώστα Σλούκα, ο οποίος ουδέποτε εφείσθη ανεπιτήδευτων και ειλικρινών κομπλιμέντων για την πάρτη του…

Θα ανταμώσει ξανά με τον Σλούκα και προφανώς θα αγκαλιασθούν και θα φιληθούν τρεις φορές, αλλά θα λείπει ο Βασίλης Σπανούλης προς τον οποίο (έχει τονίσει ότι) τρέφει τεράστιο σεβασμό και τον θεωρεί παράδειγμα προς μίμηση, αλλά μακριά κι αγαπημένοι!

Αγαπημένοι, ναι, όσο κι αν ξενίζει αυτό, αλλά στις 27 Σεπτεμβρίου του 2021, όταν ρώτησα τον Σπανούλη για το τι θα έκανε εάν τον περίμενε με μια ανοιχτή αγκαλιά ο Ομπράντοβιτς, απάντησε ότι θα έπεφτε σ’ αυτήν!

“Μαζί σου πήγαινα στο σχολείο”

Κλείνω την παρένθεση για τον Σπανούλη (για να την ξανανοιξω αργότερα) και επιστρέφω στον Σλούκα…

«Σε ευχαριστώ για όσα μου δίδαξες αυτά τα πέντε χρόνια, στα οποία κάθε μέρα ένιωθα σαν να πηγαίνω στο σχολείο και ήσουν ο καλύτερος δάσκαλος που θα μπορούσα ποτέ να ζητήσω» έγραψε στο Instagram ο Σαλονικιός γκαρντ στις 24 Ιουνίου του 2020, όταν ο Σέρβος προπονητής μάζεψε τα μπογαλάκια του και αποχώρησε από τη Φενέρμπαχτσε, μετά από επτά χρόνια…

Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς και ο Κώστας Σλούκας

Έναν χρόνο νωρίτερα, σε μια συνέντευξη του στη Θεσσαλονίκη, ο Σλούκας είχε διαδηλώσει δια μίαν εισέτι φοράν τον θαυμασμό του προς τον Ομπράντοβιτς…

«Τον θεωρώ ως μπασκετικό πατέρα μου, είναι ένας χαρισματικός άνθρωπος και προπονητής, για την ακρίβεια μια διάνοια του μπάσκετ. Απορώ πραγματικά πως αυτός ο άνθρωπος μετά από τόσα χρόνια καριέρας και αμέτρητους τίτλους, έρχεται κάθε μέρα στην προπόνηση με την ίδια ένταση, την ίδια θέληση και την ίδια προσμονή».

“Νύχτες με τον εχθρό μου”

Μετά τις προηγούμενες ομάδες του, ο Ομπράντοβιτς επιστρέφει απόψε στο Νέο Φάληρο (και) με την πρώτη αγαπητικιά του και ό,τι ήθελε προκύψει σε αυτό το ματς που βρίσκει τον Ολυμπιακό προερχόμενο από δυο εντός έδρας ήττες μετά το 4-0 και την Παρτίζαν να αντιπαραβάλει τρεις διαδοχικές νίκες μετά το 0-3.

«Νύχτες με τον εχθρό μου», λοιπόν, όπως αποδόθηκε στα ελληνικά το θρίλερ «Sleeping with the enemy» που βγήκε το 1991 με πρωταγωνιστές την Τζούλια Ρόμπερτς, τον Πάτρικ Μπέργκιν και τον Κέβιν Αντερσον.

Νύχτες που είναι πια 100 παρά μία, ε αυτό διάβολε, δεν είναι ούτε μικρό πράγμα, ούτε ευκαταφρόνητο και ασφαλώς δεν περνάει απαρατήρητο…

Πριν από τέσσερα χρόνια, σε μια συνέντευξη του στο «Πρώτο Θέμα», ο Ομπράντοβιτς είχε πει ότι «κανείς από τον Ολυμπιακό δεν μού έκανε ποτέ πρόταση, αλλά και να συνέβαινε κάτι τέτοιο, δεν θα πήγαινα διότι η καρδιά μου βρίσκεται στον Παναθηναϊκό».

Ο Ιωαννίδης και τα δυο φλερτ με τον Ολυμπιακό

Αυτή είναι η μισή αλήθεια, διότι το 1994, όταν ο εννεάκις πρωταθλητής Ευρώπης έφυγε από την Τζουβεντούτ Μπανταλόνα, δέχθηκε μια βολιδοσκόπηση όχι από τον Σωκράτη Κόκκαλη (ή τον Γιώργο Σαλονίκη ή τον Γιάννη Σάρρα), αλλά από άνθρωπο του περιβάλλοντος τους, που δεν έχει πια σημασία να τον κατονομάσω…

Εντέλει η υπόθεση δεν προχώρησε, με τον μεν Ομπράντοβιτς να αναλαμβάνει τη Ρεάλ Μαδρίτης, τον δε Ολυμπιακό να συνεχίζει με οδηγό τον Γιάννη Ιωαννίδη.

Ένα δεύτερο φλερτ υπήρξε το καλοκαίρι του 1999, όταν ο Παναθηναϊκός σε πείσμα του repeat (και μάλιστα με το break στον πέμπτο τελικό στο ΣΕΦ) σχόλασε τον Λευτέρη Σούμποτιτς και την ίδια στιγμή ο Ολυμπιακός κουνούσε το μαντίλι στον Ντούσαν Ιβκοβιτς.

Τότε είχε γίνει γνωστό ότι ο Ζέλικο που αποχώρησε από την Μπενετόν Τρεβίζο «προτάθηκε» στους Πειραιώτες από τον ατζέντη του Αλεξάντερ Ράσκοβιτς, ο οποίος ούτως ή άλλως είχε αναπτύξει πολλές επαγγελματικές/ πελατειακές σχέσεις μαζί τους.

Εντέλει ο μεν Σωκράτης Κόκκαλης αναζωπύρωσε ξανά τον έρωτα του με τον Ιωαννίδη, ο δε Παύλος Γιαννακόπουλος προσπέρασε τον πειρασμό του Μπόγκνταν Τάνιεβιτς και (όπως αποδείχθηκε περίτρανα) έκανε διάνα με την επιλογή του Ομπράντοβιτς.

“Μου αρέσει ο Πειραιάς, αλλά δεν το ρισκάρω”

Ο Ομπράντοβιτς που είναι σεσημασμένος bon viveur γουστάρει τον Πειραιά, αλλά όλα τα χρόνια που βρισκόταν στον πάγκο του Παναθηναϊκού ήξερε αυτό κάνει τζιζ!

Σε μια συνέντευξη στην ΕΡΤ μού είχε πει ότι «ξέρω ότι είναι μια όμορφη πόλη με τη θάλασσα και τις ταβέρνες με το φρέσκο ψάρι, αλλά δεν υπάρχει λόγος να το ρισκάρω»!

Τούτου δοθέντος, την έβγαζε ως επί το πλείστον, στο «Daily» του φίλου του, Γιώργου Ρεγγίνα, στο «Rock and Roll», στο «Balthazar» και στην «Μπόμπαινα» της Καισαριανής.

Ξα του!

Νύχτες με τον εχθρό μου: Το κόκκινο κάρμα του Ομπράντοβιτς

Έχει πάντως φίλους που υποστηρίζουν τον Ολυμπιακό, όπως ο Πάνος και ο Σπύρος και η μεταξύ τους καζούρα πάει σύννεφο!

Σε κάθε περίπτωση η σχέση ανάμεσα στον Ολυμπιακό και στον Ομπράντοβιτς διαρκεί εδώ και 28 χρόνια και ασφαλώς είναι καρμική.

Απέναντι στους Πειραιώτες ο Ζοτς κατέκτησε άμεσα ή έμμεσα τα έξι από τα εννέα τρόπαια του Κυπέλλου Πρωταθλητριών: τρία στους τελικούς του 1994 (Μπανταλόνα-Ολυμπιακός), του 1995 (Ρεάλ-Ολυμπιακός) και του 2017 (Φενέρμπαχτσε-Ολυμπιακός), ένα μετά τον ημιτελικό του 2009 (Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός), ένα μετά τη σειρά των playoffs του 1996 (Ρεάλ-Ολυμπιακός) και ένα μετά το TOP 16 του 2002 (Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός).

Αυτό θα πει κάρμα!

Γιούχα στη γιούχα στη βραδιά του Ντούντα

Μετά τον τελικό της 21ης Μαΐου του 2017 στον οποίο ο Ομπράντοβιτς οδήγησε την τουρκική ομάδα για πρώτη φορά στο θρόνο μεσολάβησε μια έκτακτη συνάντηση του Ζέλικο με τον βιωματικό αντίπαλο του.

Στις 20 Σεπτεμβρίου ο Ζοτς εμφανίσθηκε ως ένας από τους επίσημους προσκεκλημένους στο «farewell party» του αοίδιμου Ντούσαν Ιβκοβιτς και στη θέα του κάποιοι φρύαξαν και τον γιούχαραν, προτού αποδοκιμασθούν κι ελόγου τους από την πλειοψηφία των οπαδών του Ολυμπιακού!

Δεν ξέρω εάν κάποιοι από εκείνους που τον γιούχαραν είχαν ακολουθήσει τους «Ερυθρόλευκους» στο Final 4 της Κωνσταντινούπολης…

Τι σημασία έχει αυτό;

Έχει και παραέχει, διότι την παραμονή του τελικού ο Ομπράντοβιτς, εις επήκοον του Γιάννη Σφαιρόπουλου και του Γιώργου Πρίντεζη-βγήκε δημοσίως στη συνέντευξη Τύπου και παρακάλεσε τους οπαδούς της Φενέρμπαχτσε να σεβαστούν εκείνους του Ολυμπιακού και να τους φιλοξενήσουν με ευγένεια, ώστε να αποφευχθούν ή μάλλον να παύσουν οι εχθροπραξίες που είχαν εκτυλιχθεί την προηγούμενη ημέρα στην πλατεία Ταξίμ.

Σε εκείνον τον τελικό η Φενέρμπαχτσε αποδείχθηκε πολύ σκληρή για τα δόντια του Ολυμπιακού, επικράτησε με 80-64 και εδέησε μετά από δυο απανωτές αποτυχημένες απόπειρες να στεφθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης.

Οι φωτογραφίες με τους Αγγελόπουλους

Στο επόμενο κλικ οι φωτογραφικές μηχανές απαθανάτισαν ένα πολύ ιδιαίτερο ενσταντανέ με τις θερμές χειραψίες του Γιώργου και του Παναγιώτη Αγγελόπουλου προς τον Ομπράντοβιτς…

Εκ των υστέρων πάντως και μετά τα συχαρίκια, τα αφεντικά του Ολυμπιακού άφησαν τις αιχμές τους για τη νεόκοπη πρωταθλήτρια Ευρώπης, τονίζοντας ότι «δεν μας προκαλεί κανέναν θαυμασμό, διότι δεν έχει να επιδείξει κάποιο επίτευγμα, όπως το δικό μας. Παίξαμε σε τελικό για πέμπτη φορά σε επτά χρόνια και έχουμε ελληνική ομάδα, με Έλληνες παίκτες και Έλληνα προπονητή, ενώ η Φενέρμπαχτσε πήρε τον τίτλο μπροστά σε 13.000 δικούς της φιλάθλους, χωρίς ούτε έναν Τούρκο παίκτη και με ξένο προπονητή».

Λάθος έκαναν: υπήρχε (και υπάρχει ακόμα) ο Μελίχ Μαχμούτογλου, που είχε παίξει όλα κι όλα 72 δευτερόλεπτα!

Το τρίποντο του Τόμπσον και το 62-36 σε 98 ματς

Απόψε ο Ολυμπιακός βρίσκει στο δρόμο τον Ομπράντοβιτς για 99η φορά σε μια διελκυστίνδα που στήθηκε πριν από 28 χρόνια στο «Γιαντ Ελιάου» του Τελ Αβίβ και έμελλε να εξελιχθεί σε ρουτίνα μετά από τρία χρόνια, όταν ο Ζοτς ήρθε στα μέρη μας, ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού και συνδύασε όσο κανείς άλλος ένθεν και ένθεν συνάδελφος του, το όνομα του με το γαϊτανάκι των ντέρμπι των αιωνίων…

Μέχρι στιγμής το σκορ σε αυτό το νταλαβέρι είναι 62-36 υπέρ του Ομπράντοβιτς, το οποίο επιμερίζεται ως εξής: 41-26 στο Πρωτάθλημα, 8-3 στο Κύπελλο και 13-7 στην Ευρωλίγκα (Μπανταλόνα 1-0, Ρεάλ 3-1, Παναθηναϊκός 2-1, Φενέρμπαχτσε 7-5).

Πηγή: Sport24

Pin It on Pinterest

Shares
Share This