Του Γιάννη Φιλέρη
Λίγες φορές αθλητές με την προσφορά του Βασίλη Σπανούλη έχουν τιμηθεί από τον σύλλογό τους, όπως συνέβη τη Δευτέρα με τον μέχρι πρότινος αρχηγό του Ολυμπιακού και ολόκληρο τον οργανισμό της “ερυθρόλευκης” ΚΑΕ. Μια εκδήλωση αντάξια του ονόματος και της συνολικής προσφοράς του Βασίλη στο κλαμπ και στο ελληνικό μπάσκετ γενικότερα, την οποία οι Πειραιώτες φρόντισαν να την οργανώσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Η παρουσία των προέδρων, σύσσωμης της ομάδας και όλων των ανθρώπων που εργάζονται στο “ερυθρόλευκο” μπάσκετ, το συμβολικό “παρών” που δήλωσαν ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της ΕΟΚ, Βαγγέλης Λιόλιος, αλλά και ομότιμος του στον ΕΣΑΚΕ, Βαγγέλης Γαλατσόπουλος, αναδεικνύει το μέγεθος, την αξία και την ιστορική στιγμή στην ζωή του κορυφαίου μπασκετμπολίστα που φόρεσε ποτέ την κόκκινη φανέλα.
Χωρίς υπερβολές, με αναγνώριση στο παρελθόν του Kill Bill, με απόλυτο σεβασμό και θαυμασμό σε ό,τι έκανε πάνω στο παρκέ, ο Ολυμπιακός πήρε άριστα στο κατευόδιο του Βασίλη που άφησε για πάντα φανέλα και σορτσάκι στα αποδυτήρια του ΣΕΦ και εμφανίστηκε με ένα κουστούμι, τελευταία λέξη της μόδας. Τα βίντεο που έφτιαξε για χάρη του η ΚΑΕ ήταν το ένα καλύτερο από το άλλο, το πρώτο υπό τους ήχους του Νίκου Πορτοκάλογλου και το τραγούδι “Ψέματα” συγκίνησε ιδιαίτερα, την σύζυγό του Ολυμπία, μάλιστα, μέχρι δακρύων.
Ε, σαν ψέματα είναι να βλέπεις τον Σπανούλη που πιστεύαμε ότι θα παίζει αιώνια, να δηλώνει απόλυτα προσγειωμένος και συμβιβασμένος με την πραγματικότητα πως είχε έρθει η ώρα να αφήσει τον αθλητή Βασίλη στο δοξασμένο παρελθόν του. Κι όμως την ίδια ώρα είναι αλήθεια να βγαίνει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και να σχηματίζει με το μυαλό του την ωραία αλυσίδα, λέγοντας στον Βασίλη: “Αν δεν υπήρχες εσύ δεν θα ήμουν εγώ και αν δεν ήταν ο Νίκος (Γκάλης) δεν θα έβγαινες εσύ”.
Σα να μας υπενθύμιζε ο κορυφαίος ΝΒΑερ ότι ακόμη και τώρα, που ο παίκτης των αμέτρητων τίτλων, ο πρώτος σκόρερ και πασέρ της Ευρωλίγκας με τα δεκάδες ακόμη ρεκόρ στα χέρια του, περνάει στην ιστορία η κληρονομιά του μένει ζωντανή στο γήπεδο. Στα καλάθια του Αντετοκούνμπο με τους Μιλγουόκι Μπακς, κάπου θα πετάγεται η αποφασισμένη μορφή του Βασίλη, όπως στα δικά του ντράιβ αχνοφαινόταν πού και πού η μεγαλειώδης σκιά του Νικ. Όταν, άλλωστε, είχαν ρωτήσει τον μεγάλο Γκάλη ποιον θεωρεί κοντινότερό του απ’ όσους εμφανίστηκαν μετά απ’ αυτόν στα γήπεδα, είχε διαλέξει εξ αρχής τον απαράμιλλο Θεσσαλό.
Εκεί, ανάμεσα στον Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλο που μνημόνευαν με νοσταλγία τα ραντεβού τους με τον μεγάλο αρχηγό, με όλη την οικογένεια του παρούσα, τη μητέρα του, τον αδερφό του και φυσικά τη γυναίκα του και τα έξι, ζωή να ‘χουν, “σπανουλάκια”, τον είδαμε και τον ακούσαμε να ανατρέχει στην καριέρα του, να σημειώνει γεγονότα, να θυμάται αγώνες, ανθρώπους και σουτ.
Έτοιμος για το σακάκι του κόουτς;
Ο μπασκετμπολίστας Σπανούλης, φυσικά, δεν πρόκειται να ξεχαστεί εύκολα. Δε γίνεται κιόλας, γιατί η προσφορά του είναι τέτοια που όσα χρόνια κι αν περάσουν θα τον θυμόμαστε. Ειδικά τώρα, που σταμάτησε το μπάσκετ, όλοι θα συνειδητοποιήσουμε σιγά-σιγά πόσο τεράστιος ήταν και γιατί τέτοιοι παίκτες βγαίνουν από ένα μοναδικό καλούπι. Σπάνιο, όπως τα πρώτα γράμματα που έχει στο επίθετό του. Ενός ανθρώπου που πάντοτε ήθελε να είναι πρωταγωνιστής, δεν συμβιβαζόταν με τη μετριότητα και επιζητούσε διαρκώς το καλύτερο δυνατό. Το απόλυτο.
Είμαι τελειομανής, είπε στον Βασίλη Σκουντή και τον Παντελή Διαμαντόπουλο, που τον φιλοξένησαν μετά τη συνέντευξη Τύπου στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Και ένας τόσο απαιτητικός με τον εαυτό το άνθρωπος, ένας μανιακός με το μπάσκετ, δύσκολα θα αφήσει τον χώρο στον οποίο ανδρώθηκε και μεγαλούργησε. Θα κάνει πολύ καλά, γιατί το σπορ χρειάζεται αυτούς που το υπηρέτησαν και είναι εξίσου σημαντικό όσο μεγάλοι αθλητές υπήρξαν, να συνεχίζουν να προσφέρουν από διαφορετικούς ρόλους.
Ο Σπανούλης είναι από εκείνους που όλη τη μέρα μπορούν να ασχολούνται και να μιλούν για μπάσκετ. Ακόμη και όταν οι συμπαίκτες του, μπουχτισμένοι πολλές φορές από τη ζωή τους στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου επαναστατούσαν επιζητώντας κάτι άλλο, αυτός επέμενε να αναλύει μια φάση, έναν αντίπαλο, ένα αγώνα που είχε δει στην τηλεόραση.
Ακούγοντας τον προσεκτικά και στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, αλλά και σε όσα είπε μετά απ’ αυτήν, διακρίνουμε έναν πρώην, πλέον, αθλητή που αρχίζει και σκέφτεται το επόμενο κεφάλαιο της ζωής του μέσα στο μπάσκετ. Για πρώτη φορά, μάλιστα, αν δεν κάνουμε λάθος, όχι μόνο δεν απέκλεισε, αλλά ουσιαστικά αποδέχθηκε τον εαυτό του να κάθεται στην πρώτη θέση του πάγκου μιας ομάδας.
Ο προπονητής Σπανούλης, μπορεί να είναι ακόμη σχετικά… μακριά μας, νομίζουμε ωστόσο ότι κάπου τον είδαμε να ξεπροβάλλει από το σκηνικό που είχε στήσει προς τιμήν του ο Ολυμπιακός. Το επιβλητικό Cube όπου προβάλλονταν και τα βίντεο σαν μπαγκράουντ και δίπλα η ακόμη πιο εντυπωσιακή, όσο και αστραφτερή τροπαιοθήκη του. Θα την εμπλουτίσει ακόμη περισσότερο, με το μπλοκάκι και το μαρκαδόρο του κόουτς στα χέρια του. Το περιτύλιγμα υπάρχει για να δούμε τον V-Span να διαπρέπει και στους πάγκους. Μπάσκετ ξέρει όσο κανείς, το αντιλαμβάνεται στην πιο ανεπτυγμένη του μορφή, έχει την προσωπικότητα και προφανώς το κύρος να επιβληθεί με το καλημέρα.
Αν για ενεργός αθλητής ο Βασίλης έφτασε σε προχωρημένη ηλικία, ξεκινώντας την καριέρα του (λέμε τώρα) στους πάγκους στα 40 του χρόνια, έχει μια… ολόκληρη ζωή μπροστά του. Προφανώς δεν μπορείς από την μια στιγμή στην άλλη να μεταμορφώνεσαι από αθλητής σε κόουτς, οι ρόλοι είναι τελείως διαφορετικοί, όπως η πίεση και οι ευθύνες. Λένε ότι ένας μεγάλος μπασκετμπολίστας γίνεται σπουδαίος κόουτς όταν πρώτα απ’ όλα σκοτώσει τον αθλητή μέσα του και ερωτευτεί το μπάσκετ ξανά από την αρχή.
Ο Βασίλης, τουλάχιστον όπως τον είδαμε χθες, δεν μοιάζει να αισθάνεται αθλητής. Προφανώς αν δει το πρώτο ματς του Ολυμπιακού, σίγουρα θα αισθανθεί περίεργα γιατί δεν θα πατάει το παρκέ, έχει συνειδητοποιήσει απόλυτα, ωστόσο, το αγωνιστικό φινάλε. Κι από την άλλη είναι τόσο πεισματάρης που εφόσον ακολουθήσει καριέρα προπονητή, να είστε σίγουροι ότι κάποια στιγμή θα πετύχει. Και θα ‘ναι πάλι πρώτος.
Προέχει και το αντίο του κόσμου
Έχει καιρό να τα σκεφτεί όλα αυτά ο Βασίλης. Αυτή τη στιγμή θα θέλει σίγουρα να απολαύσει την οικογένεια και τα παιδιά του, αλλά και να αναπολήσει την καριέρα του που μόλις τελείωσε, εν χορδαίς και οργάνοις. Προέχει, ωστόσο και το αντίο που πρέπει να πει και ο κόσμος του Ολυμπιακού, ο κόσμος του μπάσκετ γενικότερα, σε αυτό τον τεράστιο παίκτη, που τόσο πολύ θα λείψει από τα γήπεδα.
Η “ερυθρόλευκη” ΚΑΕ, όπως ανακοίνωσαν οι πρόεδροι της, θα διοργανώσει ένα μεγάλο φιλικό τον ερχόμενο Σεπτέμβρη, όταν όλοι ελπίζουμε ότι η πανδημία θα έχει υποχωρήσει. Το γεμάτο ΣΕΦ, σε ένα αγώνα του Ολυμπιακού με μια μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα, όπου προφανώς η φανέλα με το νο 7 θα ανέβει στον ουρανό του γηπέδου για πάντα, η ρυθμική ιαχή “Βασίλης Σπανούλης” και το τελευταίο χειροκρότημα, που ξέρετε μπορεί να τον αναγκάσουν να σκουπίσει, ένα-δυο δάκρυα συγκίνησης, που… ζητούσε και ο Χρήστος Μπαφές.
Πηγή: Sport 24
