Του Παναγιώτη Παπαδημητρίου
Ο Φακούντο Ερνάν Φαρίας είναι μόλις 18 ετών. Aγωνίζεται στη θέση του δεύτερου επιθετικού στην Κολόν Σάντα Φε, με την οποία έχει σημειώσει 6 γκολ και 5 ασίστ σε περισσότερα από είκοσι παιχνίδια. Η πρωτοκαθεδρία του, το τεράστιο ταλέντο του και η προβολή του, τον έκαναν άξιο της προσοχής μεγάλων συλλόγων στην Αργεντινή και επίσης της γηραιάς ηπείρου.
Ο «La Joya», όπως αποκαλούν στην Αργεντινή τον νεαρό επιθετικό των «Sabalero», είναι ένα ανερχόμενο αστέρι του ποδοσφαίρου της Νότιας Αμερικής. Ο στόχος που πολλοί επιδιώκουν σε όλη την καριέρα τους, αλλά ελάχιστοι μπορούν να επιτύχουν, είναι να παίξουν ποδόσφαιρο στην Ευρώπη. Τον ίδιο έχει θέσει και εκείνος. Η ζωή του Φαρίας είναι ένα πραγματικό όνειρο, όμως έξω από το γήπεδο, η αλήθεια είναι ότι ο παίκτης που γεννήθηκε στην Πόλη της Σάντα Φε δεν είχε τίποτα εύκολο και εδώ και αρκετά χρόνια αντιμετωπίζει ξανά και ξανά εμπόδια που του βάζει η ζωή στον δρόμο.
Τα πρώτα «σκληρά χτυπήματα» που δέχτηκε εκτός γηπέδων
Η ζωή πολλές φορές δίνει δυνατά χτυπήματα. Ένα από αυτά είναι αναμφίβολα το να χάνεις την μητέρα σου. Αυτή η δυσκολία ήρθε στον Φαρίας πολύ νωρίς, σε ηλικία μόλις 10 ετών. Η μητέρα του πέθανε από καρκίνο, σε ηλικία μόλις 26 ετών, γεγονός που έκανε τον ποδοσφαιριστή να σκληρύνει νωρίς και «να είναι πιο δυνατός».
Η μητέρα του Φαρίας ήταν ο φάρος του. Σε μια ταπεινή οικογένεια, έγινε η πραγματική του έμπνευση και πάνω από όλα το άτομο που τον βοήθησε να ξεκινήσει σε αυτόν τον κόσμο που σήμερα είναι η ζωή του, το ποδόσφαιρο. Η Μόνικα, όπως λεγόταν η μητέρα του, ήταν υπεύθυνη να τον πάει και να τον φέρει από κάθε προπόνηση ποδοσφαίρου νέων στην πρώτη επαφή του Φακούντο με το άθλημα. Παρά την πρόωρη αποχώρηση της Μόνικα, η μνήμη και η αγάπη του Φαρίας είναι τόσο ισχυρή που έχει τατουάζ τις πύλες του ουρανού στο αριστερό του χέρι προς τιμήν της.
Μετά τον χαμό της μητέρας του, ο Φαρίας συνέχισε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Ο νεαρός ξεχώρισε στο κλαμπ της γειτονιάς του, την Κορίνθιανς Σάντα Φε, όπου και τράβηξε την προσοχή μίας από τις μεγαλύτερες ομάδες της επαρχίας του, την Ουνιόν Σάντα Φε. Εκείνη του πρόσφερε μια θέση στην ομάδα της, όμως εκείνος αρνήθηκε να αρπάξει, καθώς υποστηρίζει την αιώνια εχθρό της, Κολόν Σάντα Φε.
Μετά από αρκετά χρόνια στην Κολόν, το 2019 είχε την ευκαιρία να κάνει το ντεμπούτο του εναντίον της Ατλέτικο Τουκουμάν και έτσι να εκπληρώσει ένα από τα όνειρά του. Ο Φαρίας άρχισε να βάζει τα θεμέλια από πολύ νωρίς και έχει κερδίσει μία θέση στην ομάδα. Κάπως έτσι φτάνουμε στα τέλη Μαΐου του τρέχοντος έτους, όταν η ζωή χτύπησε δυνατά ξανά τον Φακούντο. Στις 27 του ίδιου μήνα, ο νεαρός έχασε τον πατέρα του, εξαιτίας του κορονοϊού που επιδεινώθηκε από προβλήματα που προέρχονται από τον αλκοολισμό. Η ατυχία, μόλις έναν μήνα αργότερα, θα επιδεινωθεί από το θάνατο της γιαγιάς του, εξαιτίας της πανδημίας.
Η Έλενα, όπως λεγόταν η γιαγιά του Φαρίας, ήταν ένας από τους πυλώνες της ζωής του. Η ίδια είπε για τον εγγονό της ότι ο Φακούντο ήταν «ένα μικρό αγόρι που έγινε άντρας πολύ σύντομα». Ο νεαρός, ο οποίος είχε δει τη χαρά του να φτάνει στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, υπέστη ξανά ένα χτύπημα, το οποίο αυτή τη φορά πήρε δύο από τους πιο αγαπημένους του ανθρώπους σε μόλις ένα μήνα!
Ο Φακούντο μέχρι σήμερα, στηρίζει όλη την πορεία του σε δύο άτομα που είναι τα πάντα για αυτόν. Στον μάνατζερ του, Μαρτίν Σεντόα, ο οποίος από την ηλικία των 13 ετών τον συνόδευε στον δύσκολο κόσμο του ποδοσφαίρου, σε σημείο να τον έχει ως δεύτερο πατέρα ο Φαρίας. Και στη φίλη του Αβρίλ. Έχει ήδη αφιερώσει ένα γκολ προς τιμήν της, κάνοντας το σχήμα του αρχικού της με τα χέρια του, μπροστά από τις κάμερες.
Το μέλλον είναι μπροστά του
Τα Μέσα στην Αργεντινή, θεωρούν πως είναι θέμα χρόνου η μετακίνησή του στην Ευρώπη. Στην πραγματικότητα, έχουν ήδη ακουστεί μεγάλοι σύλλογοι των καλύτερων πρωταθλημάτων για να αγοράσουν τα δικαιώματά του. Η Ατλέτικο Μαδρίτης, νυν πρωταθλήτρια της La Liga, ακούστηκε δυνατά για την απόκτηση του 18χρονου επιθετικού, όπως και η Γιουβέντους, ενώ στο παιχνίδι φέρεται να έχει μπει δυνατά και η Ορλάντο Σίτι από τις ΗΠΑ. Η πρότασή της, τουλάχιστον σε πρώτο χρόνο, απορρίφθηκε.
Ίσως να φαντάζει ιδανικότερη μια πρώτη μεταφορά σε έναν μεγάλο Νοτιομερικάνικο σύλλογο. Θα βοηθούσε τον Φακούντο να εξελιχθεί ακόμη περισσότερο σε γνώριμα τοπία και στην συνέχεια να κάνει το μεγάλο άλμα προς την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Όμως ο ίδιος έχει μάθει να απαντά μέσα στο γήπεδο σε κάθε δυσκολία, οπότε η τελική του επιλογή ίσως τελικά να περιλαμβάνει το μεγάλο ταξίδι προς το όνειρο…
Πηγή: Fanatico
