Τη σεζόν 1987-88, λίγο πριν το τέλος, ο Αιγινιακός αντιμετώπιζε τον Ποσειδώνα Νέας Μηχανιώνας σ’ ένα κρίσιμο παιχνίδι για την παραμονή των δύο ομάδων στη Δ’ Εθνική κατηγορία. Μάλιστα ήταν πολύ δύσκολη η κατάσταση καθώς από τις 20 ομάδες υποβιβάζονταν στο τοπικό οι 14.
Πριν την έναρξη του μια παροδική βροχή, ήταν… κακός οιωνός αναφορικά με την προσέλευση του φιλαθλου κόσμου, εν τέλει βγήκε άμεσα ο ήλιος και κόπηκαν τελικά 608 εισιτήρια, αριθμός αρκετά μεγάλος.
Δηλαδή στο γήπεδο ήταν 800 περίπου φίλαθλοι, που αποτέλεσαν τον δωδέκατο παίκτη της ομάδας του Αιγινίου και την βοήθησαν αισθητά στην κατάκτηση της νίκης.
Θυμάμαι τον αείμνηστο ταμία του συλλόγου Νίκο Γκεβρέκη πριν το μάτς ανήσυχο τόσο για τις καιρικές συνθήκες, όσο και για την έκβαση του ενενηντάλεπτου αλλά ευτυχώς διαψεύστηκε.
Φυσικά εξυπακούεται ότι η παραμικρή απώλεια βαθμού κυρίως στο Αιγίνιο θα ήταν καταστροφική στην υπόθεση της παραμονής και όλα κρεμόταν κυριολεκτικά από μια… κλωστή.
Ο κ. Αλέκος Αλεξιάδης διαχειρίστηκε ιδανικά την εξέλιξη της αναμέτρησης… ανακατεύοντας την τράπουλα και με κινήσεις ματ συνέβαλε σημαντικά στο σπουδαίο δίποντο, τότε.
Συγκεκριμένα δύο κινήσεις του έφεραν τα πάνω κάτω, στο 70′ έκανε την “χρυσή” αλλαγή, βαζοντας τον επιθετικό Μαρίνο Γιατσίδη στον αγώνα, ο οποίος δύο λεπτά αργότερα χρείστηκε σκόρερ.
Ενώ στις καθυστερησεις έδωσε εντολή προώθησης στη τελευταία επίθεση και ενώ το ρολόι έδειχνε το 90’+3′ στον λίμπερο Δημήτρη Κοεμτζή, οποίος πέτυχε το νικητήριο γκολ, που ίσως ήταν αυτό, που διατήρησε την αιγινιώτικη ομάδα στην κατηγορία .
Ήταν κάτι το ανεπανάληπτο αυτό, που επακολούθησε στο γήπεδο και όχι μόνο.
Σαν … χθές, μου έρχονται στο μυαλό μου τρία πράγματα πρώτα, όταν σιγοψιθύρισα στον κ. Αλεξιάδη “κόουτς δεν προλαβαίνει να πάει ο Κοεμτζής στην αντίπαλη περιοχή έληξε το παιχνίδι” και ο παλιός κανονιέρης του Άρη απάντησε “έχει ακόμα λίγο χρόνο” και δικαιώθηκε!
Οι έξαλλοι πανηγυρισμοί του Γενικού αρχηγού του συλλόγου Γιαννη Παραλυκίδη, που από το 2010 δεν βρίσκεται στη ζωή.
Ο επονομάζομενος “Τζαντάρης” έγινε ένα “κουβάρι” με τους παίκτες και έπεσε στο λασπωμένο έδαφος, λέγοντας χαρακτηριστικά στον ποδοσφαιριστή Πέτρο Τερζή, που από τότε έχει καθαριστήριο ρούχων “με ρίξατε κάτω για να φέρω την καμπαρντίνα για καθάρισμα” και όλοι στον πάγκο ξέσπασαν σε γέλια με το ευτράπελη σκηνή.
Το δε βράδυ έγινε το “έλα να δεις”, φίλος γαρ με τον Δημήτρη Κοεμτζή ζήσαμε μοναδικές στιγμές.
Οι φίλαθλοι σε όλο το Αιγίνιο και ειδικά στα μαγαζιά της κεντρικής πλατείας μ’ επίκεντρο το καφέ – πίτσα “VALERIA” να τον συγχαίρουν μαζικά και να τον κερνούν αμέτρητα ποτά για το τέρμα, που πέτυχε στην εκπνοή της αναμέτρησης.
Μέχρι το πρωί διήρκεσαν τα ” επινίκια”, με τον Δημήτρη να βρίσκεται στον… “εβδομο ουρανό”!
Αυτά τα ωραία συνέβαιναν εκείνα χρόνια του ρομαντισμού στο Ερασιτεχνικό Ποδόσφαιρο στιγμές αξέχαστες, που μας θυμίζουν την τεράστια … ιστορία του Αιγινιακού!
Εμείς να ευχηθούμε σύντομα να επαναληφθούν ανάλογες εικόνες!
Αρχείο Γιώργου Καρανικόλα
Ανταπόκριση του του αθλητικογράφου Γιώργου Καρανικόλα στην εφημερίδα “Θεσσαλονίκη” της περιγραφής του εν λόγω αγώνα.
Ο Αιγινιακός της εποχής εκείνης, που δικαιώθηκε στο μπαράζ παραμονής στο Πολύκαστρο, κερδίζοντας με 1-0, με γκολ του Δημήτρη Αχλατλή .
Ο Δημήτρης Κοεμτζής ( δεξιά), με τον υπογράφοντα σε στιγμές… χαλαρότητας
Ο Δημήτρης Κοεμτζής… εν δράσει ! .
