Του Βασίλη ΣαμπράκουΈβλεπα σε ένα χθεσινό TikTok βίντεο τον Κυριάκο Μητσοτάκη να δηλώνει αισιόδοξος ότι αυτό που αφήσαμε πίσω, που ήταν μια σειρά από “ειρηνικά” Play off της Superleague μπορεί να εξελιχθεί σε κανονικότητα για το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο, και θέλω να εκφραστώ πάνω σε αυτό.
Καταρχάς, όσα ζήσαμε στην διάρκεια των Play off είναι μια δικαίωση όλων εμάς που εδώ και δεκαετίες σκεφτόμασταν ότι το πρόβλημα είναι ότι δεν εφαρμόζονται οι νόμοι και όχι ότι δεν υπάρχουν νόμοι. Ηρθε το παράδειγμα μιας κυβέρνησης που “παρανόμησε”, με όρους UEFA, δεδομένου ότι παραβίασε το αυτοδιοίκητο και έβαλε ένα σώμα ξένο με το ποδόσφαιρο, την ΔΕΑΒ, να αποφασίζει για την επιβολή ποινών σε ομάδες, για να αποδείξει ότι είχαμε δίκιο.
Μια κυβέρνηση που “εκμεταλλεύτηκε” το “δεν κάνω πίσω διότι η Αστυνομία είναι στα κάγκελα” επιχείρημα απέναντι στους ιδιοκτήτες των ομάδων, μετά την δολοφονία του αστυνομικού Γιώργου Λυγγερίδη και τους έπεισε να μη προσφύγουν στην UEFA, απειλώντας τους ότι θα χάσουν τα λεφτά από το στοίχημα. Μια κυβέρνηση, για λόγους που ο χρόνος θα δείξει αν ήταν απλώς συγκυριακοί και βολικοί για την Επικοινωνία ή όχι, αποφάσισε να εφαρμόσει τα αυστηρά μέτρα. Και, ως δια μαγείας, δεν συνέβη το παραμικρό σε αγώνες που έκριναν τον τίτλο και θα ήταν “υπό κανονικές συνθήκες” τίγκα στην τοξικότητα.
Δεν είμαι από την πλευρά των “ανακουφισμένων”, αλλά ανήκω στην πλευρά των εξοργισμένων – δηλαδή αυτών που τα όσα είδαμε να – μη – συμβαίνουν στην διάρκεια του τελευταίου διμήνου τα αντιλαμβάνονται ως μια απόδειξη του διαχρονικού εμπαιγμού από την πλευρά των κυβερνήσεων προς όλους εμάς τους Έλληνες. Η ιστορία του διμήνου είναι μια καθαρή απόδειξη ότι αν θέλουν γίνεται να μείνει η βία έξω από τα ελληνικά γήπεδα. Τώρα που τους ένοιαξε, την κυβέρνηση για λόγους επικοινωνίας και τους επιχειρηματίες επειδή θα “πονούσαν” στην τσέπη, ξαφνικά ήταν δυνατόν να γίνουν back to back ντέρμπι που έκριναν τον τίτλο χωρίς να πέσει ούτε ένα αντικείμενο στον αγωνιστικό χώρο, χωρίς να ανοίξει μύτη.
Η λύση που αναγκάστηκε να μηχανευτεί η κυβέρνηση προκειμένου να καταφέρει να εφαρμόσει τον νόμο που ψήφισε, και να επιβάλει στο ποδόσφαιρο την ανοχή στην παραβίαση του αυτοδιοίκητου ίσως και να δείχνει τον δρόμο σχετικά με τα εργαλεία που μπορεί να έχει μια κυβέρνηση για να επιβληθεί. Αυτό άλλωστε, το τεχνικό, είναι το εύκολο μέρος της συζήτησης. Το κρίσιμο είναι να υπάρχει θέληση. Δηλαδή να μπορεί μια κυβέρνηση να πάει κόντρα στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Αν θέλει, γίνεται. Αποδείχθηκε.
Η ιστορία των φετινών Play off δημιούργησε ένα ιστορικό προηγούμενο. Μια κυβέρνηση δεν θα μπορεί να κοροϊδέψει κανέναν στο εξής σχετικά με το αν μπορεί ή όχι να κρατήσει τη βία έξω από τα γήπεδα. Εγινε απολύτως ξεκάθαρο ότι αν θέλει, μπορεί.
Πηγή: Gazzetta
