Του Βασίλη Σκουντή
O συχωρεμένος ο Νίκος Κούρκουλος, υποδυόμενος τον Άγγελο Κρεούζη στη δραματική ταινία «Ορατότης Μηδέν» ωρυόταν μέσα στην απόγνωση του «Όχι άλλο κάρβουνο» και λέω σήμερα να παραφθείρω την ατάκα του…
Εγώ λοιπόν φωνάζω «Όχι άλλο Μοντενέγκρο» και είμαστε πάτσι!
Το εννοώ αυτό, διότι οι λεγάμενοι μας έχουν κατσικωθεί σαν τσάμικος ταμπάκος και τυγχάνει, ένεκα της καψούρας μου για το γουότερ πόλο, κάθε καλοκαίρι να ρίχνω μια πενιά για ένα τέτοιο ματς, όπου κι αν διεξάγεται…
Έγινε η αρχή το 2021 στο Τόκιο, ακολούθησε η περυσινή αναμέτρηση στο Σπλιτ και το καλό μας τρίτωσε σήμερα το πρωί, άλλωστε δεν θα μπορούσε να συμβεί κάτι διαφορετικό…
Θα ελλόχευε βεβαίως ο κίνδυνος να συμβεί εάν ο Κρητίκαρος ο Δημήτρης Σκουμπάκης δεν σκόραρε το δεύτερο ιστορικότερο γκολ στα χρονικά της Εθνικής ομάδας ή εάν ο Κέρβερος ο Μάνος Ζερδεβάς δεν κατέβαζε τα ρολά σε δυο διαδοχικές αποκρούσεις, αλλά that’slife!
Το κλείσιμο του ματιού, η μούντζα και το μπλουζάκι
Αυτή είναι η ρουφιάνα η μαγεία των σπορ, που άλλοτε σου κλείνει πονηρά το μάτι και σε κάνει μάγκα άλλοτε σου βγάζει κοροϊδευτικά τη γλώσσα και σού δίνει μια μούντζα!
Για να γίνουν τα πρεπά (όπως λένε στα χωριά τους ο Σκουμπάκης και ο Αργυρόπουλος-Κανακάκης), έβαλα κι εγώ, εκ του μακρόθεν, όχι το χεράκι μου, αλλά το μπλουζάκι μου!
Δεν είμαι προληπτικός, αλλά με το που ξύπνησα πήγα στη ντουλάπα μου, φόρεσα το αναμνηστικό t-shirt που είχα αγοράσει πέρυσι στη Βουδαπέστη και στρώθηκα μπροστά στην τηλεόραση, ων βέβαιος ότι είχα επιτελέσει το στοιχειώδες χρέος μου.
Έπιασε το γούρι και τώρα μένει να επιβεβαιωθεί αυτό που γράφει το μπλουζάκι…
«MakeHistory»!
Να συγχωρεθούν τα πεθαμένα μας!
Αυτή την ιστορία την οποία δεν αξιώθηκε να γράψει ως τώρα θέλει να καταφέρει τώρα αυτή η υπέροχη ομάδα, καθώς απέχει μια νίκη από το βάθρο και δυο από τον θρόνο, που την καρτεράει!
Αρχής γενομένης από το 1997 έχει ανέβει εννέα φορές στο βάθρο Ολυμπιακών Αγώνων (0-1-1), Παγκοσμίων Πρωταθλημάτων (0-0-3), WorldLeague (0-0-4) και FΙΝΑ Cup (0-1-0), αλλά, διάβολε, της λείπει αυτό το χρυσό μενταγιόν για να της βγουν τα απωθημένα και να της συγχωρεθούν τα πεθαμένα!
Θα το φορέσει τώρα;
Βλάχος: «Βασίλη, τώρα είναι η ώρα»
«Βασίλη, τώρα είναι η ώρα» μου απάντησε σε ένα μήνυμα που τού έστειλα ο Θοδωρής Βλάχος και όχι μόνο δεν έχω λόγο να αμφισβητήσω την ατάκα του, αλλά την υπερθεματίζω κιόλας!
Την υπερθεμάτισε άλλωστε και ο Ντίνος Γενηδουνιάς που είχε φροντίσει να βάλει ψηλά τον πήχη προτού καν μπει η Εθνική στο αεροπλάνο με προορισμό τη Φουκουόκα.
Πλάκα πλάκα ευχή και κατάρα τού είχα δώσει του Βλάχου από τις 3 Ιουλίου του 2023, όταν έγραφα εδώ επί λέξει τα εξής:
«Νισάφι πια με τα χάλκινα, κύριε Βλάχε μου, κανόνισε να πάρουμε το χρυσό μετάλλιο στη Φουκουόκα τον Οκτώβριο του 2023, διότι αλλιώς δεν θα σε ξεπλένει ούτε ο… Παγασητικός κόλπος»!
Να τι είδε ο Γιαπωνέζος
Επέστη άραγε ο χρόνος;
Κοντός ψαλμός αλληλούια!
Γελώ τώρα που το γράφω αυτό, αλλά επιτέλους θα πάρει απάντηση και ο… Λάκης Λαζόπουλος που αναρωτιότανε επί θεατρικής σκηνής «Τι είδε ο Γιαπωνέζος»!
Λοιπόν ο Γιαπωνέζος είδε πρόπερσι στο Τόκιο την Εθνική να κατακτά το ασημένιο ολυμπιακό μετάλλιο και μπορεί το Σάββατο να τη δει να γραπώνει και το χρυσό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα!
Στον ενδιάμεσο χρόνο (2022) την είδε ο Ουγγαρέζος να παίρνει το χάλκινο (Βουδαπέστη), όπως την είχε δει στην ίδια θέση ο Καναδός το 2015 (Μόντρεαλ) και ο Ρώσος το 2015 (Καζάν) και η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται…
Η Ιστορία συνεχίζεται!
Τότε που με πήραν τα ζουμιά…
Σήμερα πάντως άντεξα, δεν με κυρίευσε η συγκίνηση, όπως στις 4 Αυγούστου του 2021, που έπαθα μια… ψυχολογία, όπως είχε πει κάποτε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης…
Ελόγου μου τότε, όταν η Εθνική νίκησε πάλι το Μαυροβούνιο πάλι σε ημιτελικό (Ολυμπιακοί Αγώνες) έπαθα και ψυχολογία και συγκίνηση και κάτι άλλο που δεν το γράφω, διότι είναι σεξιστικό!
Εκείνο το πρωινό παρακολουθούσα τον αγώνα στο χωριό μου στο Ρέθυμνο και με πήραν τα ζουμιά, αλλά φαίνεται πως βιάστηκα!
Σήμερα έπρεπε να δακρύσω διότι ο προημιτελικός της Φουκουόκα εξελίχθηκε σε ένα συναρπαστικό και δραματικό θρίλερ που μάλιστα κρίθηκε με διαφορά ενός γκολ (10-9) και όχι έξι (10-4), όπως πριν από δυο χρόνια.
Τότε στον ημιτελικό η Εθνική νίκησε (για δεύτερη φορά στο Τουρνουά) τη χρυσοποίκιλτη Ουγγαρία, αλλά στον τελικό πλήρωσε την κακή εκκίνηση της και ηττήθηκε από τους Σέρβους.
Ήμαρτον με τα… Παγκόσμια!
Τους λεγάμενους θα τους αντιμετωπίσουμε στον ημιτελικό της Πέμπτης καθόσον νίκησαν με 15-14 στα πέναλτι τους Ιταλούς, στους οποίους επίσης χρωστάμε μια ρεβάνς από τον περυσινό ημιτελικό στη Βουδαπέστη (10-11).
Θα την πάρουμε άλλη φορά, άμποτε τον Φεβρουάριο στη Ντόχα ή τον Αύγουστο στο Παρίσι!
Αμ’ αυτό πάλι;
Τέτοια ευρεσιτεχνία –για να μην γράφω κάτι άλλο που έχει την ίδια κατάληξη- μόνο στα αθλήματα της πισίνας μπορούν να συμβούν…
Να γίνεται, δηλαδή, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κάθε χρόνο (2022, 2023, 2024) και να συμπίπτει πότε με το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (2022) και πότε με τους Ολυμπιακούς Αγώνες (2024)!
Τούτο βεβαίως οφείλεται στο ντόμινο που προκάλεσε η πανδημία και να πως πλημμυρίσαμε με τα απόνερα της…
«Ήμαρτον», όπως έλεγε και ο μακαρίτης ο Γιώργος Γεωργίου!
Φουκουόκα-Παρίσι, ένα τσιγάρο δρόμος
Α, για να μην το ξεχάσω, μιας και το ‘φερε η κουβέντα στο 2024: εάν κι εφόσον η Εθνική νικήσει μεθαύριο τη Σερβία και προκριθεί στον τελικό, τότε αυτομάτως και ακαριαίως εξασφαλίζει τη συμμετοχή της στο Ολυμπιακό Τουρνουά του Παρισιού, οπότε καθίσταται προφανές και αυτονόητο πως αυτός ο ημιτελικός είναι ντουμπλ φας!
Το γκολ του Σκουμπάκη στα 56 δευτερόλεπτα και ενώ εξέπνεε ο χρόνος επίθεσης της Εθνικής με το σκορ στο 9-9, είναι χάρμα οφθαλμών.
Είναι ένα ποίημα. Ένα Άσμα Ασμάτων!
Το σεξ των αραχνών και ο Φαν Μπάστεν
Το 2005 στο Μόντρεαλ ο Γιώργος Αφρουδάκης σκόραρε στην εκπνοή της παράτασης του μικρού τελικού με την Κροατία το γκολ με το οποίο η Εθνική άρπαξε το χάλκινο μετάλλιο.
Τότε ο αδερφός του, ο Χρήστος που τού πάσαρε την μπάλα στην επίθεση με παίκτη παραπάνω είχε πει πως «ο Γιώργοςσούταρε εκεί όπου κάνουν σεξ οι αράχνες»!
Σήμερα ο «Σκούμπι Ντου» σούταρε εκεί όπου στην ιστορία του παγκοσμίου αθλητισμού σκόραρε μόνο ο… Μάρκο Φαν Μπάστεν!
Ως γνωστόν, ρέπω προς την υπερβολή, αλλά τέτοια γκολάρα από θέση εξτρέμ στην απέναντι πλευρά και με δύσκολη γωνία βολής, θυμάμαι να έχει βάλει μόνο ο Ολλανδός σέντερ φορ στον τελικό του Euro του 1988 κόντρα στη Σοβιετική Ένωση, στις 25 Ιουνίου του 1988 στο Μόναχο.
Άντε, μπορεί και ο Μέσι!
Γενηδουνάνε και τα κοκόρια του
Ο Σκουμπάκης έγινε ο άνθρωπος της (προ)τελευταίας στιγμής και ο ήρωας της αναμέτρησης βαδίζοντας στα χνάρια του Αλέξανδρου Παπαναστασίου που το είχε διαπράξει στην εκπνοή του αγώνα με τους Αμερικανούς.
Ο Μάνος Ζερδεβάς με τη διπλή απόκρουση του, όταν οι Μαυροβούνιοι επέστρεψαν από το -3 και τα γάλατα είχαν σφίξει, βροντοφώναξε το δικό του statement στην υπόθεση.
Στο αμέσως επόμενο κλικ οι Μαυροβούνιοι είδαν την μπάλα να σκάει στο δοκάρι του Ζερδεβά και είμαι σίγουρος πως ο Βλάντιμιρ Γκόικοβιτς θα αισθάνθηκε όπως η Αλεξία Καμμένου στον προημιτελικό της Εθνικής γυναικών με την Αυστραλία (8-9)…
Για τον Γενηδουνιά η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά: ο Ντίνος έχει κάνει τους Μαυροβούνιους πελάτες του και όπως είχα γράψει και πριν από δυο χρόνια, μετά τον προημιτελικό στο Τόκιο, «Γενηδουνάνε και τα κοκόρια του»!
Και τώρα οι Σέρβοι, λοιπόν…
Ο γέγονεν, γέγονεν, αυτοί θα βρεθούν απέναντι μας στον ημιτελικό και όχι οι Ιταλοί του φίλου μας (και επί έξι συναπτά έτη προπονητή της Εθνικής) του Σάντρο Καμπάνια…
Σερβία ή Ιταλία; Μια λίγο καλύτερη Ελλάδα!
Αμέσως μετά τη λήξη του σημερινού προημιτελικού, στη μεικτή ζώνη της πισίνας, ο Νίκος Γκομώλης ρώτησε τον Βλάχο «εάν προτιμούσε μια από τις δυο ομάδες που εκείνη τη στιγμή έκαναν προθέρμανση…
Ο Βολιώτης προπονητής έδωσε μια επική απάντηση…
«Ανάμεσα στην Ιταλία και στη Σερβία προτιμώ μια Ελλάδα λίγο καλύτερη από σήμερα»!!!
Πονηρός ο Βλάχος, το δίχως άλλο…
Μ’ αυτά και μ’ εκείνα –και με την υπερβολή που με διέπει- θαρρώ πως ο αυριανός ημιτελικός στη Φουκουόκα είναι ο μεγαλύτερος στην ιστορία της Εθνικής!
Ο μεγαλύτερος αγώνας και η μεγαλύτερη ομάδα
Για να παραποιήσω κατά τι τη μνημειώδη ατάκα του Νίκου Γκάλη στις 10 Ιουνίου του 1987, είναι μεγαλύτερος μέχρι τον επόμενο, μακάρι αυτός να ‘ναι ο τελικός του Σαββάτου απέναντι στην Ισπανία ή στην Ουγγαρία…
Μέχρι τώρα ο μεγαλύτερος αγώνας στην Ιστορία ήταν ο προπέρσινος τελικός των Ολυμπιακών Αγώνων στον οποίο η Εθνική ηττήθηκε με 13-10…
Αύριο μ’ ένα σμπάρο θα σημαδέψει τρία τρυγόνια: την πρόκριση στον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος για πρώτη φορά στην ιστορία της, την αυτόματη πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού και το δικαίωμα να διεκδικήσει το παρθενικό χρυσό μετάλλιο της, ανεξαρτήτως διοργάνωσης.
Σε κάθε περίπτωση θα το επαναλάβω κι ας φάω πάλι γιούχα, όπως πέρυσι…
Το πιστεύω, το γράφω, το εννοώ και το διαλαλώ…
Αυτή είναι η μεγαλύτερη ομάδα που έχει βγάλει η χώρα!
Πηγή: Sport 24
