Του Παναγιώτη Νικολάου
Το γυναικείο μπάσκετ στη Χαλκίδα έχει τη δική του ιστορία με τη συμμετοχή της ΑΓΕΧ τη δεκαετία του ’90 στη Β’ Εθνική, τότε που δεν υπήρχε Α2, αλλά και με παίκτριες που έγραψαν τη δική τους ιστορία αγωνιζόμενες στο υψηλότερο επίπεδο στην Ελλάδα, όπως οι Σαμαντούρα, Παπαδήμου, Πατσουλάκη, Τοκατλίδου κ.α.
Μετά από μια περίοδο καμπής, το γυναικείο μπάσκετ στη Χαλκίδα βγαίνει και πάλι στην επιφάνεια, με τον Απόλλωνα Χαλκίδας και… Στερεάς Ελλάδας, να κάνει τη δική του δυναμική εμφάνιση, «παντρεύοντας» το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον του αθλήματος στη Χαλκίδα και την ευρύτερη περιοχή!
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, βάζοντας τη σωστή σειρά.
Το 2013 η Ντίνα Κοροβέση και ο Αντώνης Γκλιάτης ιδρύουν τον Απόλλωνα Χαλκίδας και από τις πρώτες κινήσεις της νέας ομάδας, ήταν η δημιουργία τμημάτων κορασίδων και νεανίδων, ώστε να συνεχιστεί το έργο που επιτελούσαν μέχρι τότε στην ΑΓΕΧ με την οποία το 2010 και 2011 είχαν φτάσει στις τελικές φάσεις των αντίστοιχων Πανελλήνιων Πρωταθλημάτων!
Σε αυτή τη 10ετία που μεσολάβησε, ο Απόλλων έχοντας αδιάλειπτα τμήματα κοριτσιών, κατακτά 4 πρωταθλήματα ΕΣΚΑΣΕ νεανίδων και 2 πρωταθλήματα κορασίδων και το καλοκαίρι που μας πέρασε μπαίνει η ιδέα για κάτι δυνατό και συνάμα πρωτοποριακό.
Η Κοροβέση κάνει μια κρούση στις «παλιές» αθλήτριες για τη σύσταση γυναικείας ομάδας και μαζεύει ούτε λίγο ούτε πολύ 16 παίκτριες που δηλώνουν παρούσες, μεταξύ των οποίων οι Βαφειάδη, Μπρέλλου και Βάρκα!
Παράλληλα, η ομάδα έρχεται σε συμφωνία με τον Γιάννη Τσαούση που τα τελευταία χρόνια δουλεύει με μικρές αθλήτριες, κατακτώντας πέρυσι το πρωτάθλημα στις υποδομές με την ΑΕΕΠ Χαλκίδας!
Τον Τσαούση ακολουθούν στον Απόλλωνα σχεδόν όλες οι παίκτριες που είχε στην ΑΕΕΠ Χαλκίδας και μαζί με τις αξιόλογες μικρές του Απόλλωνα συγκροτούν μια πολύ δυνατή και ταλαντούχα ομάδα! Αλλά το σχέδιο δεν σταματάει εδώ.
Ο Απόλλων μετατρέπεται από Χαλκίδας σε… Στερεάς Ελλάδας, αποκτώντας στη χειμερινή περίοδο τα καλύτερα ταλέντα από την ευρύτερη περιοχή. Αθλήτριες από Βασιλικό, Αλιβέρι, Αρτάκη, Θήβα προσχωρούν στον Απόλλωνα ο οποίος ήδη έχει κατακτήσει το πρωτάθλημα νεανίδων, είναι πρώτος στο πρωτάθλημα κορασίδων και παράλληλα 6-7 ταλαντούχες παίκτριες είναι κάθε εβδομάδα στη 12αδα της γυναικείας ομάδας που βρίσκεται την ώρα που γράφεται αυτό το αφιέρωμα, δύο βήματα πριν την άνοδο στην Α2 Γυναικών!
Κάπως έτσι, η Χαλκίδα που μπορεί να βρίσκεται σε… χειμερία νάρκη εδώ και μια 10ετία σε επίπεδο ανδρών, αρχίζει να αισθάνεται πως κάτι καλό γίνεται στο γυναικείο μπάσκετ, έχοντας μετά από χρόνια και πάλι την προοπτική μιας ομάδας σε Εθνική κατηγορία!
Ντίνα Κοροβέση (προπονήτρια γυναικείας ομάδας): «Επιχειρήσαμε το πάντρεμα στις μεγάλες και μικρές και το καταφέραμε»
«Πήρα την απόφαση το καλοκαίρι που μας πέρασε, να κάνω ένα γενικό κάλεσμα σε κορίτσια που έπαιζαν μπάσκετ στη Χαλκίδα τα τελευταία 10-15 χρόνια και που έφτασαν στις τελικές φάσεις Πανελλήνιων Πρωταθλημάτων Κορασίδων και Νεανίδων το 2010 και 2011. Περίμενα να ανταποκριθούν 4-5, αλλά διαψεύστηκα, καθώς 16 δήλωσαν παρούσες. Μαζί με τις μικρές από τα τμήματα υποδομής, κάναμε ένα επιτυχημένο ‘’πάντρεμα’’ στο γυναικείο τμήμα συνδυάζοντας εμπειρία και ‘’νέο αίμα’’. Στόχος μας είναι στο άμεσο μέλλον να εδραιωθούμε, να δώσουμε την ευκαιρία στις μικρές να πάρουν μεγαλύτερο και ποιοτικότερο χρόνο στο γυναικείο τμήμα και να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Αν καταφέρουμε και ανέβουμε τελικά στην Α2, θα υπάρξει ανάγκη χορηγιών, θα πρέπει να προσεγγίσουμε κόσμο και να τους δώσουμε να καταλάβουμε τι θέλουμε να κάνουμε. Ελπίζουμε πως θα τα καταφέρουμε σε όλα τα επίπεδα, γιατί η Χαλκίδα αγαπάει το μπάσκετ».
Γιάννης Τσαούσης (προπονητής τμημάτων κορασίδων-νεανίδων): «Αυτό που γίνεται από πέρυσι δείχνει πως είμαστε στο σωστό δρόμο»
«Η προσπάθεια ξεκίνησε πέρυσι από την ΑΕΕΠ Χαλκίδας, ήταν και για μένα ένα νέο ξεκίνημα μετά από αρκετά χρόνια με το γυναικείο μπάσκετ. Στην ουσία τα κορίτσια ήταν εκείνα που έδωσαν σε εμένα το έναυσμα να ασχοληθώ συστηματικά, ήταν σαν τα ‘’σφουγγάρια’’, δέχονταν όλες τις οδηγίες και προσπαθούσαν διαρκώς να βελτιώνονται. Πέρυσι, χτύπησα την πόρτα του Απόλλωνα, πήραμε τρεις παίκτριες που μας βοήθησαν να πάρουμε το πρωτάθλημα κορασίδων, να περάσουμε στην προκριματική φάση και να πάρουμε πολύτιμες εμπειρίες στα Γιάννενα. Στο τέλος της χρονιάς, χάλασε η συμφωνία με την ΑΕΕΠ Χαλκίδας, με προσέγγισαν αρκετές ομάδες, δέχθηκα την πρόταση του Απόλλωνα και από τότε είμαι στη νέα μου ομάδα. Χωρίς να υπάρξει καμιά επικοινωνία δική μου με τα κορίτσια, εκείνα είχαν τη θέληση και την προθυμία να με ακολουθήσουν, κάπως έτσι ήρθαν στον Απόλλωνα για να δημιουργήσουμε από την αρχή τα τμήματα κορασίδων και νεανίδων και παράλληλα να κατεβάσουμε μετά από χρόνια γυναικείο τμήμα. Μέσα σε αυτή τη χρονιά, έχουμε πάρει ήδη τα πρωταθλήματα γυναικών και νεανίδων στην Ένωσή μας και είμαστε στον τελικό των κορασίδων.
Βασικός σκοπός ήταν και παραμένει, η συνεχής βελτίωση των κοριτσιών όσο αφορά την ατομική τους τεχνική και πως βλέπουν το μπάσκετ. Πολλοί προσπάθησαν στο παρελθόν να ενώσουν ομάδες, ποτέ δεν πέτυχε, τις περισσότερες φορές δεν ξεκινούσε κιόλας η προσπάθεια. Αυτό που γίνεται από πέρυσι, δείχνει πως αυτός είναι ο σωστός δρόμος.
Φέτος, ήρθαν στην ομάδα μας κοπέλες από την ευρύτερη περιοχή, (Βασιλικό, Αρτάκη, Αλιβέρι, Θήβα). Στόχος αυτής της κίνησης ήταν να ενώσω όλες τις ομάδες, να δούμε ανοιχτόμυαλα τις συνεργασίες οι οποίες βοηθάνε τα παιδιά. Είναι διαφορετικό για μια καλή αθλήτρια να έχει συναγωνισμό με άλλες δέκα και εντελώς διαφορετικό να είναι μόνη της. Πρέπει να βοηθάμε τις παίκτριες να αλλάζουν επίπεδο, αλλιώς θα παραμένουν στάσιμες χωρίς συναγωνισμό.
Θέλουμε να φτιάξουμε πρώτα αθλήτριες και μετά μπασκετμπολίστριες, να δουλέψουν το σώμα τους και να αγωνιστούν όσο το δυνατόν περισσότερες σε υψηλό επίπεδο. Θα είναι πολύ σημαντικό να καταφέρει η γυναικεία ομάδα να ανέβει στην Α2 κατηγορία, θα μπορέσουν πολλές αθλήτριες να πάρουν την ευκαιρία να παίξουν εκεί και γιατί όχι αργότερα κάποιες απ’ αυτές και στην Α1 καθώς υπάρχει ταλέντο. Πρώτο βήμα όμως, είναι η προκριματική φάση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Νεανίδων, εκεί που θα δουν τα κορίτσια που έχουν φτάσει, που θα συναγωνιστούν κορίτσια από άλλες ομάδες. Αν καταφέρουμε και περάσουμε στην τελική φάση θα είναι το ιδανικό, καθώς θα μπορέσουμε να δώσουμε ακόμα 7 αγώνες σε κορυφαίο επίπεδο».
Πηγή: ΕΟΚ e-magazine
