Του Γιάννη Σερέτη
Πέρασαν έξι μήνες από την πρόσληψη του Πιερ Ντρεοσί στο πόστο του «γενικού διευθυντή» στον Παναθηναϊκό. «Γενικός διευθυντής», δηλαδή προϊστάμενος όλων των εργαζομένων και των στελεχών της ΠΑΕ, δεν έγινε ποτέ. Ας περιοριστούμε στο… καθιερωμένο «τεχνικός διευθυντής», ιδιότητα που επίσης δεν υποστήριξε έως τώρα ολοκληρωτικά: διαφορετικά ο Παναθηναϊκός θα ήταν έτοιμος για την οργάνωση ενός ολόφρεσκου τμήματος scouting από το προσεχές καλοκαίρι…
Οπως έχει πει και ο ίδιος ο Λάζλο Μπόλονι, ο πρώην γενικός διευθυντής της Λιλ και της Νις, ο οποίος απολαμβάνει γενικής εκτίμησης στη γαλλική ποδοσφαιρική κοινότητα, ήταν δική του επιλογή. Γνωριμία από παλιά, τον πρότεινε στον Γιάννη Αλαφούζο μετά το κενό που είχε αφήσει η απόλυση του Τσάβι Ρόκα και ο Ντρεοσί στα 62 του αποφάσισε για πρώτη φορά να εργαστεί μακριά από το γνώριμο περιβάλλον της πατρίδας του.
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις εκείνος θα κληθεί να αναλάβει το βάρος και την ευθύνη για την επόμενη μέρα του Παναθηναϊκού από το καλοκαίρι και μετά. Δεν γνωρίζουμε ούτε ψήγμα των σκέψεων και του πλάνου του: εδώ και έξι μήνες δεν έχει μιλήσει στα media. Ποτέ – πουθενά. Κανάλια – εφημερίδες – websites. Κάποια στιγμή θα το… αποφασίσει κι αυτό. Ισως όταν νιώσει πιο άνετα στο ελληνικό ποδοσφαιρικό οικοσύστημα.
Το φορτίο του ούτως ή άλλως θα είναι βαρύ. Με περισσότερες ευθύνες, μεγαλύτερες απαιτήσεις και τον πήχη σε κάθε περίπτωση πιο ψηλά. Εχουμε και λέμε…
1. TO ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ
Θεωρητικά, όλα είναι ανοιχτά. Ο Γιάννης Αλαφούζος την αμετάκλητη απόφασή του για τον Λάζλο Μπόλονι δεν την έχει πάρει. Ξέρει ότι ο Ρουμάνος τεχνικός συμπάθειες (για να το πούμε «κομψά») στα αποδυτήρια δεν έχει. Ξέρει ότι ο Παναθηναϊκός αφού αρχικά – μετά την αποπομπή Πογιάτος και Ρόκα – στηρίχθηκε στα πόδια του, θα μπορούσε να παίξει πιο αποδοτικά και να έχει καλύτερα αποτελέσματα με το υπάρχον ρόστερ. Εχει, άλλωστε, πολύ μεγαλύτερο μπάτζετ από τον Αρη, με έξι – επτά συμβόλαια που πλησιάζουν ή και ξεπερνούν τις 500.000 ευρώ ετησίως. Ομως, από την άλλη πλευρά, πιστώνει στον Μπόλονι και την αγωνιστική ανάκαμψη της ομάδας μετά από την κατάκτηση μόλις δύο βαθμών στα πρώτα τέσσερα ματς και το ότι δεν του ζήτησε λαγούς με πετραχήλια στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου, αλλά προσπάθησε να βρει αρκετές λύσεις εκ των έσω (Μολό, Καμπετσής, Ιωαννίδης, Βέλεθ σε ρόλο αμυντικού μέσου).
Κακά τα ψέματα, αυτή τη φορά την απόφαση για τον 68χρονο κόουτς δεν θα την πάρει ο Ντρεοσί, που αποτελεί επιλογή του… Μπόλονι και τον διατήρησε στον πάγκο μετά την τρίτη σερί ήττα από τον ΠΑΣ Γιάννινα, πριν από την εκκίνηση των play offs. Θα την πάρει ο Αλαφούζος. Αν ο Παναθηναϊκός αρπάξει το ευρωπαϊκό εισιτήριο ο Μπόλονι έχει αμυδρές ελπίδες παραμονής και σ’ αυτή την περίπτωση ο Γάλλος τεχνικός διευθυντής θα κληθεί να συνεργαστεί καλύτερα μαζί του, εφόσον τον Ιανουάριο έκανε τις δικές του επιλογές (Νιάς, Σανκαρέ, Ενγκμπακοτό, όλοι επιλογές του Ντρεοσί). Αν προκύψει διαζύγιο με τον Μπόλονι όπως είναι και το πιο πιθανό, ο Ντρεοσί θα κληθεί να βρει έναν πιο συμβατό με τον Παναθηναϊκό προπονητή. Διότι οι Πράσινοι εφέτος έπιασαν τα δύο άκρα: από τον τελείως άπειρο Πογιάτος στον Μπόλονι των… αντεπιθέσεων.
2. ΟΙ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ
Δεν θα ήταν δίκαιο να χαρακτηριστούν «άστοχες» οι χειμερινές επιλογές του Ντρεοσί. Ο 21χρονος Σεχ Νιάς είναι εμφανώς παίκτης με τρομερή προοπτική ο οποίος σε κάποιον άλλο, παλαιότερο Παναθηναϊκό, θα μπορούσε να αποτελέσει και μεταγραφικό στόχο, όχι μόνο έναν αξιόλογο νεαρό που ήρθε για να κάνει το «αγροτικό» του από τη Λιλ και να επιστρέψει κάποια στιγμή στη Ligue 1. Εδωσε αρκετές βοήθειες δεδομένης και της απουσίας του Δημήτρη Κουρμπέλη, φάνηκε η απειρία του (μόλις δυο επίσημα ματς στη Γαλλία!) σε αρκετές περιπτώσεις, αλλά ήταν μια σωστή επιλογή για να καλυφθεί το τεράστιο κενό στη θέση του αμυντικού χαφ. Στα «μέτρα» του Παναθηναϊκού ήταν και ο Γενί Ενγκμπακοτό, για τον οποίο ακόμα δεν έχουμε πλήρη εικόνα, καθώς δεν τον έχουμε παρακολουθήσει σε διαδοχικά 90λεπτα. Δεν έκανε τη διαφορά, αλλά δεν ήταν άστοχη η απόκτησή του. Το ίδιο ισχύει και για τον Γιουνές Σανκαρέ, ο οποίος ίσως εμφανιστεί βελτιωμένος την επόμενη σεζόν. Προικισμένος τεχνικά, με καταπληκτική αίσθηση του γκολ και υπέροχη αντίληψη του παιχνιδιού, αλλά πολύ αργός και με ελάχιστα τρεξίματα, βοήθησε σε πολύ συγκεκριμένους τομείς και τα συμπεράσματα είναι «θολά» λόγω και του τραυματισμού του.
Και οι τρεις νέοι παίκτες ήταν χρήσιμοι, αλλά δεν ανέβασαν το επίπεδο του Παναθηναϊκού σε τέτοιο βαθμό ώστε να μπορεί κάποιος βάσιμα να ισχυριστεί ότι ήταν μεταγραφές επιπέδου «Μαουρίσιο» ή «Βιγιαφάνιες». Περισσότερο μοιάζουν με συμπληρωματικές λύσεις, όμως την επόμενη σεζόν μπορούν να προσφέρουν περισσότερα. Η διαφορά είναι πως είτε ο Παναθηναϊκός πάρει το ευρωπαϊκό εισιτήριο είτε μείνει στον καναπέ του, οι απαιτήσεις για «ευστοχία» στις μεταγραφές θα είναι μεγαλύτερες από τον Ντρεοσί το προσεχές καλοκαίρι. Στην πρώτη περίπτωση ο Παναθηναϊκός θα έχει ως στόχο την είσοδο στους ομίλους του Conference League, στη δεύτερη η πίεση – λόγω της εφετινής αποτυχίας σε πρωτάθλημα και Κύπελλο – θα είναι αφόρητη…
3. ΤΟ ΓΕΜΑΤΟ ΜΕ ΤΡΕΧΟΝΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΡΟΣΤΕΡ
Ισως είναι το πρώτο καλοκαίρι που ο Παναθηναϊκός δεν έχει λήξαν συμβόλαιο βασικού παίκτη, πλην του Μολό! Ο Γάλλος θέλει διετές, οι Πράσινοι προσφέρουν μονοετές, πιθανότατα θα τα βρουν στο 1+1. Κι αν ανανεώσει ο φοβερός και τρομερός Γιοάν που έγινε δεξιός μπακ από εξτρέμ στα 31 του, το μοναδικό σε εκκρεμότητα συμβόλαιο θα είναι του νεαρού στόπερ, Δημήτρη Καραγιάννη (του Αλεξανδρόπουλου, ο οποίος βρίσκεται σε διαδικασία διαπραγματεύσεων λήγει το 2022). Ο Νιάς μπορεί να παραμείνει με ανανέωση δανεισμού και… αυτό είναι όλο! Τον τελευταίο χρόνο έχουν ανανεώσει οι Σένκεφελντ, Πούγγουρας, Χατζηθεοδωρίδης, Μακέντα, Ξενόπουλος, Χριστοεγώργος, Καμπετσής και πριν από ενάμιση έτος οι Κουρμπέλης – Διούδης, αμέσως μετά από Χατζηγιοβάνη – Μπουζούκη.
Το ρόστερ είναι γεμάτο, αλλά μεταγραφές θα γίνουν. Συνεπώς; Πωλήσεις, δανεισμοί, αποζημιώσεις, αυτός είναι ο συνδυασμός που θα «αδειάσει χώρο» για τους όποιους νέους παίκτες. Υπάρχουν και τρεις δανεικοί, μην το ξεχνάμε: Κολοβός με καλή σεζόν στην επίδοξη νταμπλούχο Σέριφ (20 ματς, 9 γκολ/6 ασίστ στον… «Ολυμπιακό» της Μολδαβίας), Εμμανουηλίδης (μόνο 62 λεπτά / 1 γκολ στη Φορτούνα Σιτάρντ) και Περέα (30 ματς, 3 γκολ/1 ασίστ), στο Βόλο…
4. Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ
Πολλά – πολλά με τους παίκτες δεν είχε ο Ντρεοσί. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι έμοιαζε πιο απόμακρος και από τον Ρόκα. Χωρίς να προσπαθεί να καλλιεργήσει το προφίλ του «σκληρού», διατηρούσε αποστάσεις και συζητούσε μόνο περιστασιακά με ορισμένους παίκτες για πολύ «ειδικά» «επί προσωπικού» (συμβόλαια – πειθαρχικής φύσης) θέματα. Ολα αυτά… τελείωσαν στην περίοδο της οξείας κρίσης μετά την τρίτη διαδοχική ήττα από τον ΠΑΣ Γιάννινα, όταν ο Μπόλονι βρέθηκε ένα βήμα από την πόρτα της εξόδου. Ο Αλαφούζος αποφάσισε να βάλει νερό στο κρασί του και να ακούσει κατ’ ιδίαν την άποψή τους στο γραφείο του, κάνοντας… ετεροχρονισμένα δεκτό το αίτημα του Ιανουαρίου που είχε απορριφθεί μετ’ επαίνων.
Ο Ντρεοσί δεν είχε πολλές επιλογές: έπρεπε και εκείνος να το δει… διαφορετικά το θέμα, αλλιώς τα αποδυτήρια θα γίνονταν πυριτιδαποθήκη. Ωστόσο εκείνη η «καυτή» εβδομάδα (η φωτιά έσβησε άμεσα με το 2-0 επί του ΠΑΟΚ στην αυλαία της regular season) δεν αποτέλεσε τη στέρεα απαρχή για την αλλαγή της σχέσης του Γάλλου με τους παίκτες. Εξακολουθεί να διατηρεί αποστάσεις και να μην ασχολείται με τα «αποδυτήρια», διατηρώντας το ρόλο ενός τεχνικού διευθυντή που δεν θέλει να ασχολείται και τόσο με την καθημερινότητα. Εξ ου και η πρόθεση των διοικούντων για την πρόσληψη ενός στελέχους με ποδοσφαιρική και… παναθηναϊκή γνώση (ει δυνατόν της νεότερης γενιάς των 40-45άρηδων) που θα έχει «τριβή» και πιο στενή σχέση με το ποδοσφαιρικό τμήμα. Ποια θα είναι η σχέση του Ντρεοσί με τον «καινούριο» θα φανεί στο διηνεκές…
Πηγή: Gazzetta
