Του Γιάννη Σερέτη
Ηταν το απολύτως φυσιολογικό αποτέλεσμα το χθεσινό στην Τούμπα. Η επιλογή του Λουτσέσκου να μοιράσει με τον τρόπο με τον οποίο μοίρασε τους «βασικούς» με τους «αναπληρωματικούς» του στα ματς εναντίον της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού επέφερε μια ισοπαλία στις καθυστερήσεις και μία ήττα στον πρώτο ημιτελικό. Και ήταν απόλυτα φυσιολογική διότι πέραν των τεχνικών αναλύσεων και της ψυχο-πνευματικής προετοιμασίας των δύο ομάδων, υπήρχε χθες ένα απλό δεδομένο στον αγωνιστικό χώρο: ο Παναθηναϊκός είχε περισσότερους καλύτερους παίκτες στο γήπεδο.
- Ο Μλαντένοβιτς δεν είναι καλύτερος αριστερός μπακ από τον Μπάμπα, είναι όμως από τον Ράφα Σοάρες.
- Οι Αράο – Γεντβάι είναι καλύτεροι στόπερ από τους Κεντζιόρα – Μιχαηλίδη.
- Οι Πέρεθ – Τσέριν δεν είναι καλύτεροι ποδοσφαιριστές από τους Μεϊτέ – Οζντόεφ, είναι όμως από τους Σβαμπ – Τσιγγάρα.
- Ο Μπακασέτας είναι καλύτερος επιτελικός μέσος από τον Μάρκος Αντόνιο.
Όταν λοιπόν έχεις αυτά τα δεδομένα και επιπρόσθετα…
- Ο αριστερός εξτρέμ Μπερνάρ είναι ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου και ανώτερος από τον αριστερό εξτρέμ, (χθες), Ντεσπόντοφ.
- Ο δεξιός εξτρέμ Παλάσιος δεν είναι χειρότερος στο ματς από τον σαφώς ανώτερο ποιοτικά Αντρίγια Ζίφκοβιτς.
- Ο σέντερ φορ Σπόραρ είναι ο μοναδικός σκόρερ του ματς, ενώ ο Μπράντον Τόμας έχει αποτύχει δις να νικήσει τον Ντραγκόφσκι.
- Ο τερματοφύλακας κάνει εξαιρετική εμφάνιση, όπως και ο σούπερ Κοτάρσκι, που είναι και ο καλύτερος κίπερ του πρωταθλήματος.
… τότε ποιο είναι το φυσιολογικό αποτέλεσμα; Η νίκη της ομάδας με τους καλύτερους παίκτες στο γήπεδο.
Ασφαλώς, τίποτα δεν είναι δεδομένο. Το 1-1 δεν θα ήταν καθόλου παράλογο αποτέλεσμα, άλλωστε το ματς ήταν «μοιρασμένο». Ακόμα και να νικούσε θα μπορούσε ο ΠΑΟΚ αν είχε προηγηθεί στο πρώτο ημίχρονο. Είναι τόσο καλοδουλεμένη ομάδα από τον προπονητή της που θα μπορούσε να επικρατήσει ακόμα και με τους μισούς αναπληρωματικούς. Αν αυτοί είχαν καλύτερη απόδοση… Είναι διαφορετικό να κάνεις rotation εναντίον της Κηφισιάς, του Πανσερραϊκού και του ΟΦΗ από το να κάνεις rotation με την ΑΕΚ, τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Κι αυτό το συνειδητοποιούν τώρα ακόμα και οι πιο «πανηγυρτζήδες» ΠΑΟΚτσήδες. Λίγοι είναι, όπως και στις περισσότερες ομάδες. Οι περισσότεροι το ήξεραν. Το ήξεραν, αλλά ο Λουτσέσκου το παράκανε χθες!
Εξω και ο Μεϊτέ και ο Οζντόεφ και ο Μουργκ; Για να παίξουν ταυτόχρονα μαζί Τσιγγάρας – Σβαμπ – Μάρκος Αντόνιο; Εγινε ξαφνικά ο ΠΑΟΚ… Μάντσεστερ Σίτι και δεν το μάθαμε; Εξω ο Μπάμπα ενώ έχεις ήδη δύο αλλαγές στην άμυνά σου; Ο ΠΑΟΚ την «πάτησε» χθες λόγω των αποφάσεων του προπονητή του. Την «πάτησε» με την ΑΕΚ, την «πάτησε» και με τον Παναθηναϊκό! Όμως μπορεί να το γυρίσει! Και με τον Ολυμπιακό και στη ρεβάνς.
Δεν είναι πια το πιο πιθανό σενάριο η πρόκρισή του, αλλά ο ΠΑΟΚ είναι μια ομάδα που τα έχει καταφέρει τόσες πολλές φορές στα δύσκολα, που πείθει ακόμα και τον πιο απογοητευμένο οπαδό του ότι μπορεί να πάρει την πρόκριση. Αυτή τη φορά, όμως, θα έχει απέναντί του μια τουλάχιστον ισάξια ομάδα. Άλλο «παίκτες», άλλο «ομάδα». Ο Παναθηναϊκός του Ιανουαρίου που έπαιζε με τόσες απώλειες, με τόσα πειράματα, με τόσους νιόφερτους, ήταν χειρότερη ομάδα από τον ΠΑΟΚ. Ο σημερινός είναι τουλάχιστον ισάξιος. Και με πολύ ισχυρότερη αυτοπεποίθηση πια, και με ισχυρότερο δεσμό πίστης των παικτών προς τον Τερίμ και με γεμάτη Λεωφόρο στη ρεβάνς.
Και… ξεκούραστος! Διότι τα πολύ πολύ δύσκολα τα πέρασε όπως τα πέρασε τον Γενάρη. Με τη Λαμία, χωρίς να είναι… ακίνδυνο το ματς, θα κάνει πάλι πολλές αλλαγές. Και στη ρεβάνς της προσεχούς Τετάρτης θα βάλει πάλι την «πρώτη» του ενδεκάδα.
Είναι αυτή μια μικρή – μεγάλη νίκη του Τούρκου προπονητή που φαίνεται να έχει καταλήξει στις επιλογές του για τους 15-16 παίκτες πρώτης γραμμής και στις αποφάσεις του ανάλογα με το βαθμό δυσκολίας κάθε αντιπάλου. Η δεύτερη μεγάλη νίκη του είναι ότι κατάφερε σταδιακά να μεταδώσει τον «αέρα» του και το «εγώ» του στους παίκτες του. Φαίνεται πια, ολοκάθαρα, σε κάθε ματς. Η τρίτη μεγάλη νίκη του μετά τις δοκιμές και τις αλχημείες είναι ότι υπάρχουν τρεις – τέσσερις παίκτες πάρα πολύ βελτιωμένοι! Ο Μπερνάρ πρώτος και καλύτερος. Ο Γεντβάι σαφώς. Ο Κώτσιρας. Ο Σπόραρ. Αν συνυπολογιστούν η τεράστια διαφορά με την οντότητα (ποιότητα, ομαδικότητα, positioning, σουτ, στατικές φάσεις) «Μπακασέτας» στην ενδεκάδα, η πολύ θετική παρουσία του Ντραγκόφσκι που ήταν μέγα ερωτηματικό και η αναμονή για την επιστροφή του Ιωαννίδη, αντιλαμβάνεται κάποιος πόσο στα high του είναι προς στιγμήν ο Παναθηναϊκός. Κι αν τα καταφέρει την Τετάρτη, κερδίζει και μια τεράστια πολυτέλεια: θα ασχοληθεί ξανά με το Κύπελλο, στον τελικό του Μάη! Εως τότε, το focus θα είναι μόνο στο πρωτάθλημα.
Υ.Γ.1: Προφανώς και ο Μπακασέτας έκανε θέατρο (και αποτυχημένο «θέατρο», διότι υπάρχουν και άλλοι, αρτίστες του χώρου…), όταν ο Μιχαηλίδης προσπαθεί να παρέμβει στην κοκορομαχία με τον Τάισον. Προφανώς και το ξέρει και δεν είναι υπερήφανος γι’ αυτή τη στιγμή. Προφανώς το παραδέχεται εμμέσως στην τοποθέτησή του. Προφανώς θα επιχειρηθεί να «γυρίσει» η κουβέντα στον Μπακασέτα για να καμουφλαριστεί η δεύτερη σερί αποτυχία σε ντέρμπι μέσα σε τέσσερις μέρες και οι λανθασμένες επιλογές του Λουτσέσκου. Προφανώς και ο Τάισον δεν κάνει πολιτική όπως ο Ρουμάνος που για πολλοστή φορά χθες μίλησε για τη διαιτησία σε ματς στο οποίο δεν έπαιξε κανένα ρόλο στη διαμόρφωση του αποτελέσματος.
Y.Γ.2: Να μπερδεύεις, ως τέταρτος διαιτητής – ξανθό που έχει ανταύγειες και ας πούμε… trendy κώμη με πανύψηλο τερματοφύλακα που φοράει και σκούφο είναι παγκόσμια πρωτοτυπία! Όπως παγκόσμια πρωτοτυπία είναι και το τράβηγμα του παγκίτη Μπράντον Τόμας στον Μλαντένοβιτς. Αν η ίδια φάση γινόταν σε οποιοδήποτε από τα προβεβλημένα πρωταθλήματα θα έπαιζε σε όλες τις ευρωπαϊκές αθλητικού περιεχομένου ιστοσελίδες. Πάλι καλά που ήταν κοντά και παρενέβη ο ψύχραιμος Αντρίγια που είναι συμπαίκτης του Μλαντένοβιτς στην Εθνική Σερβίας και αποφεύχθηκαν τα χειρότερα.
Πηγή: Gazzetta
