Του Γιάννη Σερέτη
Οτι έπαιζαν δυο σούπερ προβληματικές ομάδες, το γνωρίζαμε. Οτι αμυντικά πάσχουν, το γνωρίζαμε. Οτι θα έπαιζε η ΑΕΚ σαν τη γάτα με το ποντίκι τον Παναθηναϊκό από το 20′ έως το 70΄, αλλά εν συνεχεία, στα τελευταία 25 λεπτά του αγώνα, θα κινδύνευε να δεχθεί ακόμα και πέντε γκολ, ποιος να το περίμενε;
Η Ενωση για 50 λεπτά δεν έκανε πάρτι μόνο στον αέρα. Ηταν κυρίαρχη παντού. Στις πτέρυγες, στις μονομαχίες, στην κατοχή μπάλας. Ναι, και στις μεγάλες φάσεις. Κυρίαρχη ήταν και στο μεγαλύτερο σκέλος του ματς πρωταθλήματος, όμως σ’ εκείνο το 1-0 από τη διπλή γκάφα Γιόνσον – Στρακόσα δεν έφτασε επτά – οκτώ φορές τόσο κοντά στο γκολ. Σ’ αυτό, ασφαλώς, τη… βοήθησε με τον τρόπο του και ο Παναθηναϊκός, ο οποίος παρότι μπήκε στον αγώνα δυναμικά (με στοχευμένο press και γκολ στην πρώτη του καλή φάση), οπισθοχώρησε για να παίξει με κόντρα επιθέσεις.
Δεν ήταν κακή ιδέα η προσπάθεια να βγουν στο 1 Vs 1 ο Πελίστρι με τον Ρότα (και την υποστήριξη του Μλαντένοβιτς) και ο Τετέ με τον Γκατσίνοβιτς (και την υποστήριξη του Βαγιαννίδη). Ομως δεν υλοποιήθηκε ποτέ, διότι δεν το επέτρεψε η ΑΕΚ. Δεν το επέτρεψαν οι χαφ της (με κορυφαίο τον Γιόνσον), οι στόπερ της που έβγαιναν πρώτοι στη μπάλα, η συνολική πίεση και η κυριαρχία της στις στατικές φάσεις.
Εχασε ο Βίντα, έχασε ο Πινέδα, ξανα-έχασε ο Βίντα, σκόραρε ο Μουκουντί και (ουφ!) ξανα-έχασε ο Πιερό και μετά πάλι ο Πιερό στην κορυφαία στιγμή του Μπαρτλομιέι Ντραγκόφσκι, ο οποίος έδειξε αξιομνημόνευτο σθένος και ισχυρό χαρακτήρα χθες, ανεξάρτητα από τα χαρίσματα και τις αδυναμίες του ως τερματοφύλακας. Ο Γιόνσον βγήκε στο 59′ και μέχρι το 68′ η ΑΕΚ είχε δημιουργήσει τις δυο σπουδαιότερες ευκαιρίες της για το 1-2. Και μετά… το χάος.
Οι αλλαγές του Βιτόρια έφεραν την ισορροπία
Κάνουν λάθος όσοι νομίζουν πως ξαφνικά από το… πουθενά ο Τζούρισιτς πήρε την μπάλα, πέρασε δυο – τρεις και το «έσταξε» στην απέναντι γωνία. Διότι ο Παναθηναϊκός είχε ισορροπήσει το ματς πολύ νωρίτερα από το 2-1 στο 80′. Μετά την αντικατάσταση στο 65′ του κάκιστου χθες Ουναΐ και του αγνώριστου εδώ και δύο μήνες Τετέ (που λογικά θα χάσει δικαίως και τη θέση του στην ενδεκάδα από τον Πελίστρι), ο Παναθηναϊκός όχι μόνο σουλουπώθηκε, αλλά έβαλε όλα τα «πιόνια» στις σωστές θέσεις τους.
Δίπλα στον Σιώπη ο Μαξίμοβιτς, πιο μπροστά ο Τσέριν ως «8-10άρι», αριστερά ο Τζούρισιτς για να ανεβάσει και τον Μλαντένοβιτς, στη φυσική θέση του δεξιού εξτρέμ ο Πελίστρι. Πρώτο «καμπανάκι» με το τρομερό τάκλιν του Ρότα στον Μλαντένοβιτς. Δεύτερο καμπανάκι με τη λόμπα του Τζούρισιτς στην αγκαλιά του Μπρινιόλι. Και μετά… γκολ ο Σέρβος, κλασική ευκαιρία για το 3-1 ο ίδιος, τελικά 3-1 ο Γερεμέγεφ. Το ντελίριο και η διάλυση σε 10 λεπτά. Θύμισε – αντιστρόφως – εκείνο το φινάλε του… Λουέι Τσάνκο! Με Λύμπε και Λάκη, 3-0 σε έξι λεπτά…
Το… φιλοσοφικό ερώτημα για τον Παναθηναϊκό και το «βουνό» του Φαλήρου για την ΑΕΚ
Ηταν μια βαθιά ανάσα για τον Παναθηναϊκό. Μια βαθιά ανάσα για τον Ρουί Βιτόρια. Αραγε, μπορεί να παίξει καλύτερα η ομάδα του μ’ αυτό το ρόστερ; Η’ μήπως χρειάζεται πολλούς καλύτερους παίκτες για να μην παίζει τόσο παθητικά στα ντέρμπι η ομάδα του; «Φιλοσοφικά ερωτήματα», θα πει κάποιος. Οι απαντήσεις τους, όμως, θα δώσουν και την τελική απάντηση ως προς το αν θα μείνει ή θα αποχωρήσει από το Τριφύλλι. Και θα τις δώσουν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, όχι εμείς.
Οσο για την Ενωση; «Καταστρόφα» με τον ΠΑΟΚ, «καταστρόφα» με τον Παναθηναϊκό, άντε να παίξεις τώρα στο Φάληρο! Σε ματς που ο Ολυμπιακός μπορεί να κλειδώσει τον τίτλο και να γιορτάσει με τους οπαδούς του στα 100 χρόνια του συλλόγου. Απέναντι σε μια ομάδα που προέρχεται από δυο σερί ήττες και σίγουρα δεν θα είναι… «τριαλαρί – τριαλαρό», ούτε θα κάνει πειράματα.
Ποιοι θα παίρνουν τις αποφάσεις;
Δύσκολη πολύ η κατάσταση στην ΑΕΚ. Βαριά κι ασήκωτη η ατμόσφαιρα σε μια ομάδα η οποία – όπως και ο Παναθηναϊκός και ο ΠΑΟΚ – πρέπει να κάνει πάρα πολλά το καλοκαίρι για να μειώσει την απόσταση από τον Ολυμπιακό, ο οποίος προφανώς και ενόψει Champions League δεν θα καθίσει αραχτός με σταυρωμένα χέρια. Κλείνει πια ο κύκλος αυτής της ομάδας του Αλμέιδα, είναι πασιφανές.
Το θέμα είναι πώς θα κλείσει και ποιοι θα παίρνουν τις αποφάσεις για το «αγωνιστικό». Εδώ που τα λέμε, αυτό είναι το σημαντικό θέμα και για τον Παναθηναϊκό. Διότι αυτή την περίοδο οι δομές αμφότερων των αντιπάλων, των δυο καλύτερων ομάδων στην Ελλάδα πριν από δύο χρόνια, έχουν σοβαρό πρόβλημα…
Πηγή: Gazzetta
